Approximations discrètes de la densité d’états surfacique presque périodique

1 Énoncés des résultats

Soit d=d1+d2𝑑subscript𝑑1subscript𝑑2d=d_{1}+d_{2} avec d1subscript𝑑1d_{1}, d2INsubscript𝑑2INd_{2}\in{{\rm I\!N}}. On identifie xIRd𝑥IsuperscriptR𝑑x\in{{\rm I\!R}}^{d} avec (x1,x2)IRd1×IRd2subscript𝑥1subscript𝑥2IsuperscriptRsubscript𝑑1IsuperscriptRsubscript𝑑2(x_{1},x_{2})\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}\times{{\rm I\!R}}^{d_{2}} et on s’intérèsse à l’opérateur de Schrödinger sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) avec le potentiel continu, presque périodique par rapport x1IRd1subscript𝑥1IsuperscriptRsubscript𝑑1x_{1}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} et décroissant suffisamment rapidement en variable x2IRd2subscript𝑥2IsuperscriptRsubscript𝑑2x_{2}\in{{\rm I\!R}}^{d_{2}}. Plus précisément soit CAP(IRd1)𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}) l’espace des fonctions continues presque périodiques IRd1 CIsuperscriptRsubscript𝑑1 C{{\rm I\!R}}^{d_{1}}\to{\mathchoice{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\displaystyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\textstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.02219pt\vrule height=4.30496pt\hss}\hbox{$\scriptstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 1.44441pt\vrule height=3.07497pt\hss}\hbox{$\scriptscriptstyle\rm C$}}}}, défini comme le plus petit sous-espace fermé de L(IRd1)superscript𝐿IsuperscriptRsubscript𝑑1L^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d_{1}}) contenant toutes les fonctions exponentielles {x1eiγx1}γIRd1\{x_{1}\to{\rm e}^{i{{\gamma}}\cdot x_{1}}\}{}_{{{\gamma}}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}} et soit v:IRdIR:𝑣IsuperscriptR𝑑IRv:\,{{\rm I\!R}}^{d}\to{{\rm I\!R}} la fonction vérifiant les hypothèses


(H1) il existe δ0>0subscript𝛿00{{\delta}}_{0}>0 et C>0𝐶0C>0 tel que pour tout (x1,x2)IRd1×IRd2subscript𝑥1subscript𝑥2IsuperscriptRsubscript𝑑1IsuperscriptRsubscript𝑑2(x_{1},x_{2})\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}\times{{\rm I\!R}}^{d_{2}} on ait

|v(x1,x2)|C(1+|x2|)d2δ0𝑣subscript𝑥1subscript𝑥2𝐶superscript1subscript𝑥2subscript𝑑2subscript𝛿0|v(x_{1},x_{2})|\leq C(1+|x_{2}|)^{-d_{2}-{{\delta}}_{0}} (1.1)1.1

(H2) la formule x2v(,x2)subscript𝑥2𝑣subscript𝑥2x_{2}\to v(\cdot,x_{2}) définit l’application continue IRd2CAP(IRd1)IsuperscriptRsubscript𝑑2𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\rm I\!R}}^{d_{2}}\to CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}), où CAP(IRd1)𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}) est défini comme au dessus avec la norme héritée de L(IRd1)superscript𝐿IsuperscriptRsubscript𝑑1L^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d_{1}}).


Sur l’espace de Hilbert L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) on considère l’opérateur auto-adjoint

H=Δ+V,𝐻Δ𝑉H=-{\Delta}+V, (1.2)1.2

ΔΔ{\Delta} est l’opérateur de Laplace et

(Vφ)(x)=v(x)φ(x) pour φL2(IRd).𝑉𝜑𝑥𝑣𝑥𝜑𝑥 pour 𝜑superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑(V{\varphi})(x)=v(x){\varphi}(x){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}). (1.2)superscript1.2

Si ZIRd𝑍IsuperscriptR𝑑Z\subset{{\rm I\!R}}^{d} alors χZ:IRd{0, 1}:subscript𝜒𝑍IsuperscriptR𝑑01{\chi}_{Z}:\,{{\rm I\!R}}^{d}\to\{0,\,1\} désigne la fonction caractéristique de Z𝑍Z et pour L,L>0𝐿superscript𝐿0L,L^{\prime}>0 soit χLLsubscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿{\chi}^{L^{\prime}}_{L} l’opérateur défini sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) par

(χLLφ)(x)=χ[L;L[d1×[L;L[d2(x)φ(x) pour φL2(IRd).({\chi}^{L^{\prime}}_{L}{\varphi})(x)={\chi}_{[-L;\;L[^{d_{1}}\times[-L^{\prime};\;L^{\prime}[^{d_{2}}}(x){\varphi}(x){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}). (1.3)1.3

Alors il est bien connu que pour toute fonction test fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) les opérateurs χLLf(Δ)subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿𝑓Δ{\chi}^{L^{\prime}}_{L}f(-{\Delta}) et χLLf(H)subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿𝑓𝐻{\chi}^{L^{\prime}}_{L}f(H) appartiennent à la classe d’opérateurs à trace sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑{L^{2}({{\rm I\!R}}^{d})} et on peut introduire

NLL(f,H)=(2L)d1trL2(IRd)χLL(f(H)f(Δ)).subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓𝐻superscript2𝐿subscript𝑑1subscripttrsuperscript𝐿2IsuperscriptR𝑑subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿𝑓𝐻𝑓ΔN^{L^{\prime}}_{L}(f,H)=(2L)^{-d_{1}}\,{\rm tr}_{L^{2}({{\rm I\!R}}^{d})}\,{\chi}^{L^{\prime}}_{L}(f(H)-f(-{\Delta})). (1.4)1.4

Dans la Section 3 on donnera la preuve de

Théorème 1.1

On suppose que le potentiel de l’opérateur de Schrödinger H𝐻H vérifie les hypothèses (H1) et (H2). Alors pour toute fonction fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) il existe la limite thérmodynamique

N(f,H)=limLNLL(f,H).𝑁𝑓𝐻subscript𝐿subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓𝐻N(f,H)=\lim_{L\to\infty}N^{L}_{L}(f,H). (1.5)1.5

La distribution fN(f,H)𝑓𝑁𝑓𝐻f\to N(f,H) s’appelle la densité surfacique d’états de H𝐻H et on donnera la preuve du fait qu’elle est la limite des densités surfaciques d’états des opérateurs aux différences finies Hhsuperscript𝐻H^{h} agissant sur le reseau h𝖹𝖹d={hnIRd:n𝖹𝖹d}superscript𝖹𝖹𝑑conditional-set𝑛IsuperscriptR𝑑𝑛superscript𝖹𝖹𝑑h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}=\{hn\in{{\rm I\!R}}^{d}:\,n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}\} de taille h]0; 1]h\in]0;\;1] quand h00h\to 0.

Plus précisément soit l2(h𝖹𝖹d)superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}) l’espace de Hilbert dont les éléments sont les applications φ:h𝖹𝖹d C:𝜑superscript𝖹𝖹𝑑 C{\varphi}:\,h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}\to{\mathchoice{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\displaystyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\textstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.02219pt\vrule height=4.30496pt\hss}\hbox{$\scriptstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 1.44441pt\vrule height=3.07497pt\hss}\hbox{$\scriptscriptstyle\rm C$}}}} telles que

φh=(n𝖹𝖹d|φ(hn)|2)1/2<subscriptnorm𝜑superscriptsubscript𝑛superscript𝖹𝖹𝑑superscript𝜑𝑛212||{\varphi}||_{h}={\Bigl{(}\sum_{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}}|{\varphi}(hn)|^{2}\Bigr{)}}^{1/2}<\infty (1.6)1.6

et dont le produit scalaire est donné par la formule

φ,ψh=n𝖹𝖹dφ(hn)ψ(hn)¯.subscript𝜑𝜓subscript𝑛superscript𝖹𝖹𝑑𝜑𝑛¯𝜓𝑛{{\langle}{\varphi},\psi{\rangle}}_{h}=\sum_{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}}{\varphi}(hn){\overline{\psi(hn)}}. (1.6)superscript1.6

Alors le laplacien discret agit sur φl2(h𝖹𝖹d)𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}) selon la formule

(Δhφ)(hn)=j=1dφ(hn+hej)2φ(hn)+φ(hnhej)h2,superscriptΔ𝜑𝑛superscriptsubscript𝑗1𝑑𝜑𝑛subscript𝑒𝑗2𝜑𝑛𝜑𝑛subscript𝑒𝑗superscript2({{\Delta}}^{h}{\varphi})(hn)=\sum_{j=1}^{d}{{\varphi}(hn+he_{j})-2{\varphi}(hn)+{\varphi}(hn-he_{j})\over h^{2}}\,, (1.7)1.7

e1=(1,0,,0),,ed=(0,,0,1)formulae-sequencesubscript𝑒1100subscript𝑒𝑑001e_{1}=(1,0,...,0),\dots,e_{d}=(0,...,0,1) est la base canonique de IRdIsuperscriptR𝑑{{\rm I\!R}}^{d} et soit

Hh=Δh+Vh,superscript𝐻superscriptΔsuperscript𝑉H^{h}={-{\Delta}}^{h}+V^{h}, (1.8)1.8

Vhsuperscript𝑉V^{h} est défini à l’aide du potentiel v𝑣v par la formule

(Vhφ)(hn)=v(hn)φ(hn) pour φl2(h𝖹𝖹d).superscript𝑉𝜑𝑛𝑣𝑛𝜑𝑛 pour 𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑(V^{h}{\varphi})(hn)=v(hn){\varphi}(hn){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}). (1.8)superscript1.8

Par analogie au cas continu on définit

NLL(f,Hh)=1(2L)d1{k𝖹𝖹d:hk[L;L[d1×[L;L[d2}(f(Hh)f(Δh))δhk,δhkh,N^{L^{\prime}}_{L}(f,H^{h})={1\over{(2L)}^{d_{1}}}\!\!\sum_{\{k\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}:\,hk\in[-L;\;L[^{d_{1}}\times[-L^{\prime};\;L^{\prime}[^{d_{2}}\}}\!\!{\langle}(f(H^{h})-f(-{{\Delta}}^{h})){{\delta}}_{hk},{{\delta}}_{hk}{{\rangle}}_{h}, (1.4)superscript1.4

δhk(hn)=0subscript𝛿𝑘𝑛0{{\delta}}_{hk}(hn)=0 si nk𝑛𝑘n\neq k et δhk(hk)=1subscript𝛿𝑘𝑘1{{\delta}}_{hk}(hk)=1. Alors on a

Théorème 1.2

On suppose que Hhsuperscript𝐻H^{h} est donné par (1.8)1.8(1.8) avec v𝑣v vérifiant les hypothèses (H1) et (H2). Alors pour toute fonction fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) il existe la limite thérmodynamique

N(f,Hh)=limLNLL(f,Hh).𝑁𝑓superscript𝐻subscript𝐿subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓superscript𝐻N(f,H^{h})=\lim_{L\to\infty}N^{L}_{L}(f,H^{h}). (1.9)1.9

De plus pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 on peut trouver Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}}, hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tels que

supLLεsup0<hhε|N(f,Hh)NLL(f,Hh)|<ε.subscriptsupremum𝐿subscript𝐿𝜀subscriptsupremum0subscript𝜀𝑁𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓superscript𝐻𝜀\sup_{L\geq L_{{\varepsilon}}}\,\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}\,\left|{N(f,H^{h})-N^{L}_{L}(f,H^{h})}\right|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}. (1.9)superscript1.9

En ce qui concerne les preuves présentées dans la suite, les résultas de Théorème 1.1 et 1.2 concernant la famille des pavés [L;L[d[-L;\;L[^{d} seront obtenus grâce à l’étude des pavés [L;L[d1×[L;L[d2[-L;\;L[^{d_{1}}\times[-L^{\prime};\;L^{\prime}[^{d_{2}}. En particulier on prouvera

Théorème 1.3

Soit fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) et L1superscript𝐿1L^{\prime}\geq 1. Alors les limites

NL(f,H)=limLNLL(f,H),NL(f,Hh)=limLNLL(f,Hh)formulae-sequencesuperscript𝑁superscript𝐿𝑓𝐻subscript𝐿subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓𝐻superscript𝑁superscript𝐿𝑓superscript𝐻subscript𝐿subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓superscript𝐻N^{L^{\prime}}(f,H)=\lim_{L\to\infty}N^{L^{\prime}}_{L}(f,H),\hskip 28.45274ptN^{L^{\prime}}(f,H^{h})=\lim_{L\to\infty}N^{L^{\prime}}_{L}(f,H^{h}) (1.10)1.10

existent et pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 on peut trouver Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}}, hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tels que

supLLεsup0<hhε|NL(f,Hh)NLL(f,Hh)|<ε.subscriptsupremum𝐿subscript𝐿𝜀subscriptsupremum0subscript𝜀superscript𝑁superscript𝐿𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓superscript𝐻𝜀\sup_{L\geq L_{{\varepsilon}}}\,\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}\,\left|{N^{L^{\prime}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}}_{L}(f,H^{h})}\right|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}. (1.10)superscript1.10

De plus il existe une constante C>0𝐶0C>0 telle que pour tout L1superscript𝐿1L^{\prime}\geq 1 on ait

|NL(f,H)N(f,H)|CLδ0,superscript𝑁superscript𝐿𝑓𝐻𝑁𝑓𝐻𝐶superscript𝐿subscript𝛿0|N^{L^{\prime}}(f,H)-N(f,H)|\,\leq CL^{\prime-{{\delta}}_{0}}, (1.11)1.11
sup0<h1|NL(f,Hh)N(f,Hh)|CLδ0.subscriptsupremum01superscript𝑁superscript𝐿𝑓superscript𝐻𝑁𝑓superscript𝐻𝐶superscript𝐿subscript𝛿0\sup_{0<h\leq 1}|N^{L^{\prime}}(f,H^{h})-N(f,H^{h})|\,\leq CL^{\prime-{{\delta}}_{0}}. (1.11)superscript1.11

Il est également possible de retrouver N(f,H)𝑁𝑓𝐻N(f,H) et N(f,Hh)𝑁𝑓superscript𝐻N(f,H^{h}) utilisant le procédé suivant

Théorème 1.4

Soit fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) et L1𝐿1L\geq 1. Alors les limites

NL(f,H)=limLNLL(f,H),NL(f,Hh)=limLNLL(f,Hh)formulae-sequencesubscript𝑁𝐿𝑓𝐻subscriptsuperscript𝐿subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓𝐻subscript𝑁𝐿𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝐿subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓superscript𝐻N_{L}(f,H)=\lim_{L^{\prime}\to\infty}N^{L^{\prime}}_{L}(f,H),\hskip 19.91692ptN_{L}(f,H^{h})=\lim_{L^{\prime}\to\infty}N^{L^{\prime}}_{L}(f,H^{h}) (1.12)1.12

existent et on peut trouver une constante C>0𝐶0C>0 telle que pour L,L1𝐿superscript𝐿1L,L^{\prime}\geq 1 on ait

|NLL(f,H)NL(f,H)|CLδ0,subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓𝐻subscript𝑁𝐿𝑓𝐻𝐶superscript𝐿subscript𝛿0|N^{L^{\prime}}_{L}(f,H)-N_{L}(f,H)|\,\leq CL^{\prime-{{\delta}}_{0}}, (1.12)superscript1.12
sup0<h1|NLL(f,Hh)NL(f,Hh)|CLδ0.subscriptsupremum01subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓superscript𝐻subscript𝑁𝐿𝑓superscript𝐻𝐶superscript𝐿subscript𝛿0\sup_{0<h\leq 1}|N^{L^{\prime}}_{L}(f,H^{h})-N_{L}(f,H^{h})|\,\leq CL^{\prime-{{\delta}}_{0}}. (1.12′′)superscript1.12′′

Si l’opérateur χLsuperscriptsubscript𝜒𝐿{\chi}_{L}^{\infty} est défini sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) par la formule

(χLφ)(x)=χ[L;L[d1×IRd2(x)φ(x) pour φL2(IRd),({\chi}_{L}^{\infty}{\varphi})(x)={\chi}_{[-L;\;L[^{d_{1}}\times{{\rm I\!R}}^{d_{2}}}(x){\varphi}(x){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}), (1.13)1.13

alors χL(f(H)f(Δ))superscriptsubscript𝜒𝐿𝑓𝐻𝑓Δ{\chi}_{L}^{\infty}(f(H)-f({-{\Delta}})) appartient à la classe d’opérateurs à classe sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) et on a les expressions

NL(f,H)=(2L)d1trχL(f(H)f(Δ)),subscript𝑁𝐿𝑓𝐻superscript2𝐿subscript𝑑1trsuperscriptsubscript𝜒𝐿𝑓𝐻𝑓ΔN_{L}(f,H)=(2L)^{-d_{1}}\,{\rm tr\,}{\chi}_{L}^{\infty}(f(H)-f({-{\Delta}})), (1.14)1.14
NL(f,Hh)=1(2L)d1{k𝖹𝖹d:hk[L;L[d1×IRd2}(f(Hh)f(Δh))δhk,δhkh,N_{L}(f,H^{h})={1\over{(2L)}^{d_{1}}}\!\!\sum_{\{k\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}:\,hk\in[-L;\;L[^{d_{1}}\times{{\rm I\!R}}^{d_{2}}\}}\!{\langle}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})){{\delta}}_{hk},{{\delta}}_{hk}{{\rangle}}_{h}, (1.14)superscript1.14

où la série (1.14)superscript1.14(1.14^{\prime}) converge absolument. De plus on a

N(f,H)=limLNL(f,H),N(f,Hh)=limLNL(f,Hh)formulae-sequence𝑁𝑓𝐻subscript𝐿subscript𝑁𝐿𝑓𝐻𝑁𝑓superscript𝐻subscript𝐿subscript𝑁𝐿𝑓superscript𝐻N(f,H)=\lim_{L\to\infty}N_{L}(f,H),\hskip 28.45274ptN(f,H^{h})=\lim_{L\to\infty}N_{L}(f,H^{h}) (1.15)1.15

et pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 on peut trouver Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}}, hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tels que

supLLεsup0<hhε|NL(Hh,f)N(Hh,f)|<ε.subscriptsupremum𝐿subscript𝐿𝜀subscriptsupremum0subscript𝜀subscript𝑁𝐿superscript𝐻𝑓𝑁superscript𝐻𝑓𝜀\sup_{L\geq L_{{\varepsilon}}}\,\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}\,\left|{N_{L}(H^{h},f)-N(H^{h},f)}\right|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}. (1.15)superscript1.15

Enfin dans la Section 4 on prouvera

Théorème 1.5

Pour toute fonction fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) on a

N(f,H)=limh0N(f,Hh).𝑁𝑓𝐻subscript0𝑁𝑓superscript𝐻N(f,H)=\lim_{h\to 0}N(f,H^{h}). (1.16)1.16

Le résultat du Théorème 1.5 permet d’obtenir

Théorème 1.6

(a) On désigne par suppN(,H)supp𝑁𝐻{\rm supp\,}N(\cdot,H) (respectivement suppN(,Hh)supp𝑁superscript𝐻{\rm supp\,}N(\cdot,H^{h})) le support de la distribution fN(f,H)𝑓𝑁𝑓𝐻f\to N(f,H) (respectivement fN(f,Hh)𝑓𝑁𝑓superscript𝐻f\to N(f,H^{h})). Alors

suppN(,H)={λIR:limh0dist(suppN(,Hh),λ)=0}.supp𝑁𝐻conditional-set𝜆IRsubscript0distsupp𝑁superscript𝐻𝜆0{\rm supp\,}N(\cdot,H)=\{{\lambda}\in{\rm I\!R}:\;\lim_{h\to 0}{\rm dist\,}({\rm supp\,}N(\cdot,H^{h}),{\lambda})\,=0\}. (1.17)1.17

(b) On désigne par σ(H)𝜎𝐻{\sigma}(H) (respectivement σ(Hh)𝜎superscript𝐻{\sigma}(H^{h})) le spectre de l’opérateur H𝐻H (respectivement Hhsuperscript𝐻H^{h}). Alors

σ(H)={λIR:limh0dist(σ(Hh),λ)=0}.𝜎𝐻conditional-set𝜆IRsubscript0dist𝜎superscript𝐻𝜆0{\sigma}(H)=\{{\lambda}\in{\rm I\!R}:\;\lim_{h\to 0}{\rm dist\,}({\sigma}(H^{h}),{\lambda})\,=0\}. (1.18)1.18

(c) On a

σ(Hh)];0[=suppN(,Hh)];0[,{\sigma}(H^{h})\cap]-\infty;0[\,={\rm supp\,}N(\cdot,H^{h})\cap]-\infty;0[, (1.19)1.19
σ(H)];0[=suppN(,H)];0[.{\sigma}(H)\cap]-\infty;0[\,={\rm supp\,}N(\cdot,H)\cap]-\infty;0[. (1.19)superscript1.19

On peut remarquer que l’assertion (a) du Théorème 1.6 résulte immédiatement du Théorème 1.5 et l’assertion (b) résulte des propriétés obtenues au cours de la preuve du Théorème 1.5. Ensuite (1.19) a été démontré par Charour [??] et utilisant (1.19) avec (1.17), (1.18) on obtient (1.19’).

2 Idées de base

Soit (){\cal B}({\cal H}) l’algèbre des opérateurs bornés sur l’espace de Hilbert {\cal H} et soit 1()subscript1{\cal B}_{1}({\cal H}) l’idéal des opérateurs à trace. Si (ej)jJsubscriptsubscript𝑒𝑗𝑗𝐽(e_{j})_{j\in J} est une base orthonormée de l’espace de Hilbert séparable {\cal H} (c’est-à-dire J𝐽J est dénobrable), alors par définition A1()jJ|Aej,ej|<𝐴subscript1subscript𝑗𝐽subscript𝐴subscript𝑒𝑗subscript𝑒𝑗A\in{\cal B}_{1}({\cal H})\Leftrightarrow\sum_{j\in J}|{\langle}Ae_{j},\,e_{j}{{\rangle}}_{\cal H}|<\infty et

trA=jJAej,ej pour A1().subscripttr𝐴subscript𝑗𝐽subscript𝐴subscript𝑒𝑗subscript𝑒𝑗 pour 𝐴subscript1{\rm tr}_{\cal H}A=\sum_{j\in J}{\langle}Ae_{j},\,e_{j}{{\rangle}}_{\cal H}{\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }A\in{\cal B}_{1}({\cal H}). (2.1)2.1

Si p1𝑝1p\geq 1 alors par définition Ap()(AA)p/21()𝐴subscript𝑝superscriptsuperscript𝐴𝐴𝑝2subscript1A\in{\cal B}_{p}({\cal H})\Leftrightarrow(A^{*}A)^{p/2}\in{\cal B}_{1}({\cal H}) et

Ap()=(tr(AA)p/2)1/p.subscriptnorm𝐴subscript𝑝superscriptsubscripttrsuperscriptsuperscript𝐴𝐴𝑝21𝑝||A||_{{\cal B}_{p}({\cal H})}={\left({{\rm tr}_{\cal H}(A^{*}A)^{p/2}}\right)}^{1/p}. (2.2)2.2

On abrège

=(L2(IRd)),h=(l2(h𝖹𝖹d)),formulae-sequencesuperscript𝐿2IsuperscriptR𝑑superscriptsuperscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑{\cal B}={\cal B}(L^{2}({{\rm I\!R}}^{d})),\hskip 28.45274pt{\cal B}^{h}={\cal B}(l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d})), (2.3)2.3
p=p(L2(IRd)),ph=p(l2(h𝖹𝖹d)),formulae-sequencesubscript𝑝subscript𝑝superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑subscriptsuperscript𝑝subscript𝑝superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑{\cal B}_{p}={\cal B}_{p}(L^{2}({{\rm I\!R}}^{d})),\hskip 28.45274pt{\cal B}^{h}_{p}={\cal B}_{p}(l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d})), (2.3)superscript2.3
trL2(IRd)A=trA,trl2(h𝖹𝖹d)Ah=trhAh.formulae-sequencesubscripttrsuperscript𝐿2IsuperscriptR𝑑𝐴tr𝐴subscripttrsuperscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑superscript𝐴superscripttrsuperscript𝐴{\rm tr}_{L^{2}({{\rm I\!R}}^{d})\,}A\,={\rm tr\,}A,\hskip 28.45274pt{\rm tr}_{l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d})\,}A^{h}\,={\rm tr}^{h}\,A^{h}. (2.3′′)superscript2.3′′

En introduisant l’opérateur χLh,Lhsubscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿superscript{\chi}^{h,L^{\prime}}_{L}\in{\cal B}^{h} défini par

(χLh,Lφ)(hn)=χ[L;L[d1×[L;L[d2(hn)φ(hn) pour φl2(h𝖹𝖹d)({\chi}^{h,L^{\prime}}_{L}{\varphi})(hn)={\chi}_{[-L;\;L[^{d_{1}}\times[-L^{\prime};\;L^{\prime}[^{d_{2}}}(hn){\varphi}(hn){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}) (2.4)2.4

et utilisant le fait que (δhk)k𝖹𝖹dsubscriptsubscript𝛿𝑘𝑘superscript𝖹𝖹𝑑({{\delta}}_{hk})_{k\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}} est une base orthonormée de l2(h𝖹𝖹d)superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}) on trouve l’expression

NLL(f,Hh)=(2L)d1trhχLh,L(f(Hh)f(Δh)).subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝐿𝑓superscript𝐻superscript2𝐿subscript𝑑1superscripttrsubscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔN^{L^{\prime}}_{L}(f,H^{h})=(2L)^{-d_{1}}\,{\rm tr}^{h}\,{\chi}^{h,L^{\prime}}_{L}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})). (2.5)2.5

Dans la suite on considère le pavé unité 𝒞(y)={xIRd:xy[0; 1[d}{\cal C}(y)=\{x\in{{\rm I\!R}}^{d}:x-y\in[0;\;1[^{d}\} pour yIRd𝑦IsuperscriptR𝑑y\in{{\rm I\!R}}^{d} et on définit χysubscript𝜒𝑦{\chi}_{y}\in{\cal B},   χyhhsubscriptsuperscript𝜒𝑦superscript{\chi}^{h}_{y}\in{\cal B}^{h}   par

(χyφ)(x)=χ𝒞(y)(x)φ(x) pour φL2(IRd),subscript𝜒𝑦𝜑𝑥subscript𝜒𝒞𝑦𝑥𝜑𝑥 pour 𝜑superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑({\chi}_{y}{\varphi})(x)={\chi}_{{\cal C}(y)}(x){\varphi}(x){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}), (2.6)2.6
(χyhφ)(hn)=χ𝒞(y)(hn)φ(hn) pour φl2(h𝖹𝖹d).subscriptsuperscript𝜒𝑦𝜑𝑛subscript𝜒𝒞𝑦𝑛𝜑𝑛 pour 𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑({\chi}^{h}_{y}{\varphi})(hn)={\chi}_{{\cal C}(y)}(hn){\varphi}(hn){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}). (2.6)superscript2.6

Soit 𝒦𝒦{\cal K} un ensemble (à préciser plus tard) et on suppose que vκL(IRd)subscript𝑣𝜅superscript𝐿IsuperscriptR𝑑v_{{\kappa}}\in L^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}) est réelle pour tout κ𝒦𝜅𝒦{\kappa}\in{\cal K}. On va étudier les opérateurs auto-adjoints

Hκ=Δ+Vκ,Hκh=Δh+Vκhformulae-sequencesubscript𝐻𝜅Δsubscript𝑉𝜅subscriptsuperscript𝐻𝜅superscriptΔsubscriptsuperscript𝑉𝜅H_{{\kappa}}=-{\Delta}+V_{{\kappa}},\hskip 28.45274ptH^{h}_{{\kappa}}=-{{\Delta}}^{h}+V^{h}_{{\kappa}}{\hskip 5.69046pt} (2.7)2.7
(Vκφ)(x)=vκ(x)φ(x),(Vκhφ)(hn)=vκ(hn)φ(hn).formulae-sequencesubscript𝑉𝜅𝜑𝑥subscript𝑣𝜅𝑥𝜑𝑥subscriptsuperscript𝑉𝜅𝜑𝑛subscript𝑣𝜅𝑛𝜑𝑛(V_{{\kappa}}{\varphi})(x)=v_{{\kappa}}(x){\varphi}(x),\hskip 25.60747pt(V^{h}_{{\kappa}}{\varphi})(hn)=v_{{\kappa}}(hn){\varphi}(hn). (2.7)superscript2.7

L’énoncé du résultat clé pour la suite est le suivant

Proposition 2.1

Soit fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}) et (Hκ)κ𝒦subscriptsubscript𝐻𝜅𝜅𝒦(H_{{\kappa}})_{{\kappa}\in{\cal K}} donnés par (2.7)2.7(2.7).

(a) On suppose qu’il existe C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 telle que

Vκ=supxIRd|vκ(x)|C0subscriptnormsubscript𝑉𝜅subscriptsupremum𝑥IsuperscriptR𝑑subscript𝑣𝜅𝑥subscript𝐶0||V_{{\kappa}}||_{\cal B}=\sup_{x\in{{\rm I\!R}}^{d}}|v_{{\kappa}}(x)|{\hskip 5.69046pt}\leq C_{0} (2.8)2.8

pour tout κ𝒦𝜅𝒦{\kappa}\in{\cal K}. Alors il existe une constante C>0𝐶0C>0 telle que

χyf(Hκ)1+χyhf(Hκh)1hCsubscriptnormsubscript𝜒𝑦𝑓subscript𝐻𝜅subscript1subscriptnormsubscriptsuperscript𝜒𝑦𝑓superscriptsubscript𝐻𝜅subscriptsuperscript1𝐶||{\chi}_{y}f(H_{{\kappa}})||_{{\cal B}_{1}}+||{\chi}^{h}_{y}f(H_{{\kappa}}^{h})||_{{\cal B}^{h}_{1}}\leq C (2.9)2.9

pour tout κ𝒦𝜅𝒦{\kappa}\in{\cal K}, yIRd𝑦IsuperscriptR𝑑y\in{{\rm I\!R}}^{d} et 0<h1010<h\leq 1.

(b) Soit δ0𝛿0{\delta}\geq 0. On suppose

Mδ,κ,κ=sup(x1,x2)IRd(1+|x2|)δ|vκ(x1,x2)vκ(x1,x2)|<.subscript𝑀𝛿𝜅superscript𝜅subscriptsupremumsubscript𝑥1subscript𝑥2IsuperscriptR𝑑superscript1subscript𝑥2𝛿subscript𝑣𝜅subscript𝑥1subscript𝑥2subscript𝑣superscript𝜅subscript𝑥1subscript𝑥2M_{{\delta},{\kappa},{\kappa}^{\prime}}=\sup_{(x_{1},x_{2})\in{{\rm I\!R}}^{d}}(1+|x_{2}|)^{{\delta}}|v_{{\kappa}}(x_{1},x_{2})-v_{{\kappa}^{\prime}}(x_{1},x_{2})|{\hskip 5.69046pt}<\infty. (2.10)2.10

Alors il existe Cδ>0subscript𝐶𝛿0C_{{\delta}}>0 telle que

|y2|δχ(y1,y2)(f(Hκ)f(Hκ))χ(y1,y2)1CδMδ,κ,κ,superscriptsubscript𝑦2𝛿subscriptnormsubscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2𝑓subscript𝐻𝜅𝑓subscript𝐻superscript𝜅subscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2subscript1subscript𝐶𝛿subscript𝑀𝛿𝜅superscript𝜅|y_{2}|^{{\delta}}||{\chi}_{(y_{1},y_{2})}(f(H_{{\kappa}})-f(H_{{\kappa}^{\prime}})){\chi}_{(y_{1},y_{2})}||_{{\cal B}_{1}}\leq C_{{\delta}}M_{{\delta},{\kappa},{\kappa}^{\prime}}, (2.11)2.11
|y2|δχ(y1,y2)h(f(Hκh)f(Hκh))χ(y1,y2)h1hCδMδ,κ,κsuperscriptsubscript𝑦2𝛿subscriptnormsubscriptsuperscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2𝑓subscriptsuperscript𝐻𝜅𝑓subscriptsuperscript𝐻superscript𝜅subscriptsuperscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2superscriptsubscript1subscript𝐶𝛿subscript𝑀𝛿𝜅superscript𝜅|y_{2}|^{{\delta}}||{\chi}^{h}_{(y_{1},y_{2})}(f(H^{h}_{{\kappa}})-f(H^{h}_{{\kappa}^{\prime}})){\chi}^{h}_{(y_{1},y_{2})}||_{{\cal B}_{1}^{h}}\leq C_{{\delta}}M_{{\delta},{\kappa},{\kappa}^{\prime}} (2.11)superscript2.11

pour tout κ,κ𝒦𝜅superscript𝜅𝒦{\kappa},{\kappa}^{\prime}\in{\cal K}, yIRd𝑦IsuperscriptR𝑑y\in{{\rm I\!R}}^{d} et 0<h1010<h\leq 1.

Alors la Proposition 2.1 implique

Corollaire 2.2

(a) Il existe une constante C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 telle que

supL1|NLL1(f,H)NLL2(f,H)|C0(L1δ0+L2δ0),subscriptsupremum𝐿1superscriptsubscript𝑁𝐿subscript𝐿1𝑓𝐻superscriptsubscript𝑁𝐿subscript𝐿2𝑓𝐻subscript𝐶0superscriptsubscript𝐿1subscript𝛿0superscriptsubscript𝐿2subscript𝛿0\sup_{L\geq 1}|N_{L}^{L_{1}}(f,H)-N_{L}^{L_{2}}(f,H)|\leq C_{0}(L_{1}^{-{{\delta}}_{0}}+L_{2}^{-{{\delta}}_{0}}), (2.12)2.12
supL1sup0<h1|NLL2(f,Hh)NLL1(f,Hh)|C0(L1δ0+L2δ0).subscriptsupremum𝐿1subscriptsupremum01superscriptsubscript𝑁𝐿subscript𝐿2𝑓superscript𝐻superscriptsubscript𝑁𝐿subscript𝐿1𝑓superscript𝐻subscript𝐶0superscriptsubscript𝐿1subscript𝛿0superscriptsubscript𝐿2subscript𝛿0\sup_{L\geq 1}\sup_{0<h\leq 1}|N_{L}^{L_{2}}(f,H^{h})-N_{L}^{L_{1}}(f,H^{h})|\leq C_{0}(L_{1}^{-{{\delta}}_{0}}+L_{2}^{-{{\delta}}_{0}}). (2.12)superscript2.12

(b) Les Théorèmes 1.11.11.1, 1.21.21.2 et 1.41.41.4 résultent du Théorème 1.31.31.3.

(c) Il existe une constante C>0𝐶0C>0 telle que pour tout L𝐿L, L1superscript𝐿1L^{\prime}\geq 1 on ait

sup0<ρ1|NL+ρL(f,H)NLL(f,H)|CL1,subscriptsupremum0𝜌1superscriptsubscript𝑁𝐿𝜌superscript𝐿𝑓𝐻superscriptsubscript𝑁𝐿superscript𝐿𝑓𝐻𝐶superscript𝐿1\sup_{0<\rho\leq 1}|N_{L+\rho}^{L^{\prime}}(f,H)-N_{L}^{L^{\prime}}(f,H)|\leq CL^{-1}, (2.13)2.13
sup0<ρ1sup0<h1|NL+ρL(f,H)NLL(f,H)|CL1.subscriptsupremum0𝜌1subscriptsupremum01superscriptsubscript𝑁𝐿𝜌superscript𝐿𝑓𝐻superscriptsubscript𝑁𝐿superscript𝐿𝑓𝐻𝐶superscript𝐿1\sup_{0<\rho\leq 1}{\hskip 5.69046pt}\sup_{0<h\leq 1}|N_{L+\rho}^{L^{\prime}}(f,H)-N_{L}^{L^{\prime}}(f,H)|\leq CL^{-1}. (2.13)superscript2.13

Preuve. (a) On suppose L2>L1subscript𝐿2subscript𝐿1L_{2}>L_{1}. Alors

NLL2(f,Hh)NLL1(f,Hh)=(2L)d1trh(χLh,L2χLh,L1)(f(Hh)f(Δh)).superscriptsubscript𝑁𝐿subscript𝐿2𝑓superscript𝐻superscriptsubscript𝑁𝐿subscript𝐿1𝑓superscript𝐻superscript2𝐿subscript𝑑1superscripttrsubscriptsuperscript𝜒subscript𝐿2𝐿subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿1𝐿𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔN_{L}^{L_{2}}(f,H^{h})-N_{L}^{L_{1}}(f,H^{h})=(2L)^{-d_{1}}{\rm tr}^{h}({\chi}^{h,L_{2}}_{L}-{\chi}^{h,L_{1}}_{L})(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})). (2.14)2.14

On introduit

Λ(L,L1)=(𝖹𝖹d1[L;L[d1)×(𝖹𝖹d2[(L11);L11[d2){\Lambda}(L,L_{1})=({{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}\cap[-L;\;L[^{d_{1}})\times({{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{2}}\setminus[-(L_{1}-1);\;L_{1}-1[^{d_{2}}) (2.15)2.15

et on remarque que

χLh,L2χLh,L1=yΛ(L,L1)χyh(χLh,L2χLh,L1).subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿2𝐿subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿1𝐿subscript𝑦Λ𝐿subscript𝐿1subscriptsuperscript𝜒𝑦subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿2𝐿subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿1𝐿{\chi}^{h,L_{2}}_{L}-{\chi}^{h,L_{1}}_{L}=\sum_{y\in{\Lambda}(L,L_{1})}\!{\chi}^{h}_{y}({\chi}^{h,L_{2}}_{L}-{\chi}^{h,L_{1}}_{L}). (2.16)2.16

Cependant utilisant Proposition 2.1 avec Vκh=Vhsubscriptsuperscript𝑉𝜅superscript𝑉V^{h}_{{\kappa}}=V^{h}, Vκh=0subscriptsuperscript𝑉superscript𝜅0V^{h}_{{\kappa}^{\prime}}=0 on voit que Mδ,κ,κ<subscript𝑀𝛿𝜅superscript𝜅M_{{\delta},{\kappa},{\kappa}^{\prime}}<\infty avec δ=0𝛿0{\delta}=0 et δ=d2+δ0𝛿subscript𝑑2subscript𝛿0{\delta}=d_{2}+{{\delta}}_{0} et (2.11)superscript2.11(2.11^{\prime}) permet d’estimer

|trhχ(y1,y2)h(χLh,L2χLh,L1)(f(Hh)f(Δh))|C(1+|y2|)d2δ0,superscripttrsubscriptsuperscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿2𝐿subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿1𝐿𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔ𝐶superscript1subscript𝑦2subscript𝑑2subscript𝛿0\left|{{\rm tr}^{h}\,{\chi}^{h}_{(y_{1},y_{2})}({\chi}^{h,L_{2}}_{L}-{\chi}^{h,L_{1}}_{L})(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h}))}\right|\leq C(1+|y_{2}|)^{-d_{2}-{{\delta}}_{0}},

donc la valeur absolue de (2.14) est majorée par

supy1𝖹𝖹d1{y2𝖹𝖹d2:|y2|L11}C(1+|y2|)d2δ0C1L1δ0.subscriptsupremumsubscript𝑦1superscript𝖹𝖹subscript𝑑1subscriptconditional-setsubscript𝑦2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2subscript𝑦2subscript𝐿11𝐶superscript1subscript𝑦2subscript𝑑2subscript𝛿0subscript𝐶1superscriptsubscript𝐿1subscript𝛿0\sup_{y_{1}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{1}}}\sum_{\{y_{2}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}}:\;|y_{2}|\geq L_{1}-1\}}C(1+|y_{2}|)^{-d_{2}-{{\delta}}_{0}}\,\leq C_{1}L_{1}^{-{{\delta}}_{0}}.

(b) D’abord on va vérifier que le Théorème 1.2 résulte du Théorème 1.3 et du Corollaire 2.2(a). Pour obtenir l’assertion du Théorème 1.2 on doit montrer que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il est possible de trouver Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}}, hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tels que

L2L1Lεsup0<h<hε|NL2L2(f,Hh)NL1L1(f,Hh)|<ε.subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptsuperscript𝑁subscript𝐿2subscript𝐿2𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁subscript𝐿1subscript𝐿1𝑓superscript𝐻𝜀L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow\sup_{0<h<h_{{\varepsilon}}}|N^{L_{2}}_{L_{2}}(f,H^{h})-N^{L_{1}}_{L_{1}}(f,H^{h})|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}. (2.17)2.17

Soit C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 la constante du Corollaire 2.2(a) et Lεsubscriptsuperscript𝐿𝜀L^{\prime}_{{\varepsilon}} tel que C0Lεδ0<ε/8subscript𝐶0superscriptsubscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝛿0𝜀8C_{0}{L^{\prime}}_{{\varepsilon}}^{-{{\delta}}_{0}}<{\varepsilon}/8. Ensuite l’assertion du Théorème 1.3 permet de trouver LεLεsubscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}}\geq L^{\prime}_{{\varepsilon}} et hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tels que

L2L1Lε|NL2Lε(f,Hh)NL1Lε(f,Hh)|subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿2𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿1𝑓superscript𝐻absentL_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{2}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{1}}(f,H^{h})|\leq
|NL2Lε(f,Hh)NLε(f,Hh)|+|NLε(f,Hh)NL1Lε(f,Hh)|<ε2subscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿2𝑓superscript𝐻superscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀𝑓superscript𝐻superscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿1𝑓superscript𝐻𝜀2|N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{2}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}(f,H^{h})|+|N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{1}}(f,H^{h})|<\hbox{${{\varepsilon}\over 2}$} (2.18)2.18

pour 0<h<hε0subscript𝜀0<h<h_{{\varepsilon}}. Ainsi (2.18) et (2.12)superscript2.12(2.12^{\prime}) impliquent

|NL2L2(f,Hh)NL1L1(f,Hh)||NL2Lε(f,Hh)NL1Lε(f,Hh)|+subscriptsuperscript𝑁subscript𝐿2subscript𝐿2𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁subscript𝐿1subscript𝐿1𝑓superscript𝐻limit-fromsubscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿2𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿1𝑓superscript𝐻|N^{L_{2}}_{L_{2}}(f,H^{h})-N^{L_{1}}_{L_{1}}(f,H^{h})|\leq|N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{2}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{1}}(f,H^{h})|+
1k2|NLkLk(f,Hh)NLkLε(f,Hh)|ε2+C0(2Lεδ0+L1δ0+L2δ0)<εsubscript1𝑘2subscriptsuperscript𝑁subscript𝐿𝑘subscript𝐿𝑘𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁subscriptsuperscript𝐿𝜀subscript𝐿𝑘𝑓superscript𝐻𝜀2subscript𝐶02superscriptsubscript𝐿𝜀subscript𝛿0superscriptsubscript𝐿1subscript𝛿0superscriptsubscript𝐿2subscript𝛿0𝜀\sum_{1\leq k\leq 2}|N^{L_{k}}_{L_{k}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}_{{\varepsilon}}}_{L_{k}}(f,H^{h})|\,\leq\hbox{${{\varepsilon}\over 2}$}+C_{0}(2L_{{\varepsilon}}^{-{{\delta}}_{0}}+L_{1}^{-{{\delta}}_{0}}+L_{2}^{-{{\delta}}_{0}})<{\varepsilon}

pour L2L1Lεsubscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}, 0<h<hε0subscript𝜀0<h<h_{{\varepsilon}} et il est clair que l’assertion du Théorème 1.1 s’obtient du Théorème 1.3 et du Corollaire 2.2(a) de manière analogue. En ce qui concerne Théorème 1.4, il est évident que l’assertion du Corollaire 2.2(a) implique l’existence des limites (1.12) et les estimations (1.12), (1.12′′). Ensuite pour justifier (f(H)f(Δ))χL1𝑓𝐻𝑓Δsuperscriptsubscript𝜒𝐿subscript1(f(H)-f({-{\Delta}})){\chi}_{L}^{\infty}\in{\cal B}_{1} on remarque que la suite ((f(H)f(Δ))χLL)LINsubscript𝑓𝐻𝑓Δsuperscriptsubscript𝜒𝐿superscript𝐿superscript𝐿IN((f(H)-f({-{\Delta}})){\chi}_{L}^{L^{\prime}})_{L^{\prime}\in{\rm I\!N}} est Cauchy dans 1subscript1{\cal B}_{1} et sa limite dans 1subscript1{\cal B}_{1} coincide avec (f(H)f(Δ))χL𝑓𝐻𝑓Δsuperscriptsubscript𝜒𝐿(f(H)-f({-{\Delta}})){\chi}_{L}^{\infty} car limLχLφχLLφ=0subscriptsuperscript𝐿normsuperscriptsubscript𝜒𝐿𝜑superscriptsubscript𝜒𝐿superscript𝐿𝜑0\lim_{L^{\prime}\to\infty}||{\chi}_{L}^{\infty}{\varphi}-{\chi}_{L}^{L^{\prime}}{\varphi}||\,=0 pour tout φL2(IRd)𝜑superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}). De la même manière on trouve que ((f(Hh)f(Δh))χLL)LINsubscript𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔsuperscriptsubscript𝜒𝐿superscript𝐿superscript𝐿IN((f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})){\chi}_{L}^{L^{\prime}})_{L^{\prime}\in{\rm I\!N}} converge dans 1hsubscriptsuperscript1{\cal B}^{h}_{1} vers (f(Hh)f(Δh))χLh,𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔsuperscriptsubscript𝜒𝐿(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})){\chi}_{L}^{h,\infty}, où

(χLh,φ)(hn)=χ[L;L[d1×IRd2(hn)φ(hn) pour φl2(h𝖹𝖹d).({\chi}_{L}^{h,\infty}{\varphi})(hn)={\chi}_{[-L;\;L[^{d_{1}}\times{{\rm I\!R}}^{d_{2}}}(hn){\varphi}(hn){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}). (2.19)2.19

Ainsi on a

NL(f,Hh)=(2L)d1trχLh,(f(Hh)f(Δh))subscript𝑁𝐿𝑓superscript𝐻superscript2𝐿subscript𝑑1trsuperscriptsubscript𝜒𝐿𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔN_{L}(f,H^{h})=(2L)^{-d_{1}}\,{\rm tr\,}{\chi}_{L}^{h,\infty}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})) (2.20)2.20

et par conséquent la série (2.14)superscript2.14(2.14^{\prime}) converge absolument. Finalement pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il existe Lε>0subscriptsuperscript𝐿𝜀0L^{\prime}_{{\varepsilon}}>0 tel que

LLεsup0<h1supL1|NL(f,Hh)NLL(f,Hh)|C0Lδ0<ε/2,𝐿subscriptsuperscript𝐿𝜀subscriptsupremum01subscriptsupremum𝐿1subscript𝑁𝐿𝑓superscript𝐻superscriptsubscript𝑁𝐿𝐿𝑓superscript𝐻subscript𝐶0superscript𝐿subscript𝛿0𝜀2L\leq L^{\prime}_{{\varepsilon}}\Rightarrow\sup_{0<h\leq 1}\sup_{L\geq 1}|N_{L}(f,H^{h})-N_{L}^{L}(f,H^{h})|\leq C_{0}L^{\prime-{{\delta}}_{0}}<{\varepsilon}/2,

donc (1.15′′)superscript1.15′′(1.15^{\prime\prime}) résulte de (1.9)superscript1.9(1.9^{\prime}).

(c) Soit Λ(L)=𝖹𝖹d1([(L+2);L+2]d1[(L1);L1]d1)superscriptΛ𝐿superscript𝖹𝖹subscript𝑑1superscript𝐿2𝐿2subscript𝑑1superscript𝐿1𝐿1subscript𝑑1{{\Lambda}}^{\prime}(L)={{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}\cap([-(L+2);\;L+2]^{d_{1}}\setminus[-(L-1);\;L-1]^{d_{1}}). Alors

χL+ρh,LχLh,L=yΛ(L)×𝖹𝖹d2χyh(χLh,L2χLh,L1)subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿𝜌subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝐿subscript𝑦superscriptΛ𝐿superscript𝖹𝖹subscript𝑑2subscriptsuperscript𝜒𝑦subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿2𝐿subscriptsuperscript𝜒subscript𝐿1𝐿{\chi}^{h,L^{\prime}}_{L+\rho}-{\chi}^{h,L^{\prime}}_{L}=\sum_{y\in{{\Lambda}}^{\prime}(L)\times{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}}}\!\!\!{\chi}^{h}_{y}({\chi}^{h,L_{2}}_{L}-{\chi}^{h,L_{1}}_{L}) (2.21)2.21

et compte tenu du fait que cardΛ(L)C0Ld1superscriptΛ𝐿subscript𝐶0superscript𝐿𝑑1\,{{\Lambda}}^{\prime}(L)\,\leq C_{0}L^{d-1} on a peut estimer le membre gauche de (1.13) par

C1L1supy1𝖹𝖹d1y2𝖹𝖹d2χ(y1,y2)(f(Hh)f(Δh))χ(y1,y2)1subscript𝐶1superscript𝐿1subscriptsupremumsubscript𝑦1superscript𝖹𝖹subscript𝑑1subscriptsubscript𝑦2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2subscriptnormsubscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔsubscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2subscript1C_{1}L^{-1}\sup_{y_{1}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{1}}}\sum_{y_{2}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}}}||{\chi}_{(y_{1},y_{2})}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h})){\chi}_{(y_{1},y_{2})}||_{{\cal B}_{1}}
C2L1y2𝖹𝖹d2(1+|y2|)d2δ0CL1.absentsubscript𝐶2superscript𝐿1subscriptsubscript𝑦2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2superscript1subscript𝑦2subscript𝑑2subscript𝛿0𝐶superscript𝐿1\leq C_{2}L^{-1}\sum_{y_{2}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}}}(1+|y_{2}|)^{-d_{2}-{{\delta}}_{0}}\,\leq CL^{-1}.

Corollaire 2.3

Pour prouver Théorème 1.5 il suffit de montrer que pour toute fonction θC0(IRd)𝜃superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptR𝑑{\theta}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}) on a

limh0trhΘh(f(Hh)f(Δh))=trΘ(f(H)f(Δ)),subscript0superscripttrsuperscriptΘ𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔtrΘ𝑓𝐻𝑓Δ\lim_{h\to 0}{\rm tr}^{h}\,{{\Theta}}^{h}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h}))\,=\,{\rm tr}\,{{\Theta}}(f(H)-f(-{\Delta})), (2.22)2.22

ΘΘ{{\Theta}} et ΘhsuperscriptΘ{{\Theta}}^{h} sont les opérateurs de multiplication

(Θφ)(x)=θ(x)φ(x) pour φL2(IRd),Θ𝜑𝑥𝜃𝑥𝜑𝑥 pour 𝜑superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑({{\Theta}}{\varphi})(x)={{\theta}}(x){\varphi}(x)\,\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}), (2.23)2.23
(Θhφ)(hn)=θ(hn)φ(hn) pour φl2(h𝖹𝖹d).superscriptΘ𝜑𝑛𝜃𝑛𝜑𝑛 pour 𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑({{\Theta}}^{h}{\varphi})(hn)={{\theta}}(hn){\varphi}(hn)\,\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}). (2.23)superscript2.23

Preuve. L’assertion du Théorème 1.4 sera démontrée si on montre que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il est possible de trouver Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}}, hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tels que

LLεsup0<h<hε|NLL(f,Hh)NLL(f,Hh)|<ε.𝐿subscript𝐿𝜀subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓superscript𝐻𝜀L\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow\sup_{0<h<h_{{\varepsilon}}}|N^{L}_{L}(f,H^{h})-N^{L}_{L}(f,H^{h})|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}. (2.24)2.24

Soit C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 la constante du Corollaire 2.2(a) et Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}} tel que C0Lεδ0<ε/8subscript𝐶0superscriptsubscript𝐿𝜀subscript𝛿0𝜀8C_{0}L_{{\varepsilon}}^{-{{\delta}}_{0}}<{\varepsilon}/8. Ensuite pour L>0𝐿0L>0 on peut choisir θLC0(IRd)subscript𝜃𝐿superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptR𝑑{{\theta}}_{L}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}) telle que 0θL10subscript𝜃𝐿10\leq{{\theta}}_{L}\leq 1, θL=1subscript𝜃𝐿1{{\theta}}_{L}=1 sur [L;L[d[-L;\;L[^{d} et suppθL[L1;L+1[d{\rm supp\,}{{\theta}}_{L}\subset[-L-1;\;L+1[^{d}. On introduit les opérateurs ΘLsubscriptΘ𝐿{{\Theta}}_{L} et ΘLhsuperscriptsubscriptΘ𝐿{{\Theta}}_{L}^{h} définis par

(ΘLφ)(x)=θL(x)φ(x) pour φL2(IRd),subscriptΘ𝐿𝜑𝑥subscript𝜃𝐿𝑥𝜑𝑥 pour 𝜑superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑({{\Theta}}_{L}{\varphi})(x)={{\theta}}_{L}(x){\varphi}(x)\,\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}),
(ΘLhφ)(hn)=θL(hn)φ(hn) pour φl2(h𝖹𝖹d)superscriptsubscriptΘ𝐿𝜑𝑛subscript𝜃𝐿𝑛𝜑𝑛 pour 𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑({{\Theta}}_{L}^{h}{\varphi})(hn)={{\theta}}_{L}(hn){\varphi}(hn)\,\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d})

et on montre qu’il est possible de choisir Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}} tel que

LLεsup0<h<hε|NLL(f,Hh)trhΘLh(f(Hh)f(Δh))|<ε/4,𝐿subscript𝐿𝜀subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓superscript𝐻superscripttrsuperscriptsubscriptΘ𝐿𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔ𝜀4L\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow\sup_{0<h<h_{{\varepsilon}}}|N^{L}_{L}(f,H^{h})-{\rm tr}^{h}\,{{\Theta}}_{L}^{h}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h}))|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}/4, (2.25)2.25
LLε|NLL(f,H)trΘL(f(H)f(Δ))|<ε/4.𝐿subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁𝐿𝐿𝑓𝐻trsubscriptΘ𝐿𝑓𝐻𝑓Δ𝜀4L\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L}_{L}(f,H)-{\rm tr}\,{{\Theta}}_{L}(f(H)-f(-{\Delta}))|{\hskip 5.69046pt}<{\varepsilon}/4. (2.25)superscript2.25

En effet pour obtenir (2.24) on remarque que

ΘLhχLh,L=yΛ(L,L)(Λ(L)×𝖹𝖹d2)χyh(ΘLhχLh,L)superscriptsubscriptΘ𝐿subscriptsuperscript𝜒𝐿𝐿subscript𝑦Λ𝐿𝐿superscriptΛ𝐿superscript𝖹𝖹subscript𝑑2superscriptsubscript𝜒𝑦superscriptsubscriptΘ𝐿subscriptsuperscript𝜒𝐿𝐿{{\Theta}}_{L}^{h}-{\chi}^{h,L}_{L}=\sum_{y\in{\Lambda}(L,L)\cup({\Lambda}^{\prime}(L)\times{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}})}{\chi}_{y}^{h}({{\Theta}}_{L}^{h}-{\chi}^{h,L}_{L})

Λ(L,L)Λ𝐿𝐿{\Lambda}(L,L) et Λ(L)superscriptΛ𝐿{\Lambda}^{\prime}(L) sont comme dans la preuve du Corollaire 2.2. Alors de la même manière on trouve

yΛ(L)×𝖹𝖹d2|trh(ΘLhχLh,L)χyh(f(Hh)f(Δh))|C0Lδ0,subscript𝑦superscriptΛ𝐿superscript𝖹𝖹subscript𝑑2superscripttrsuperscriptsubscriptΘ𝐿subscriptsuperscript𝜒𝐿𝐿superscriptsubscript𝜒𝑦𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔsubscript𝐶0superscript𝐿subscript𝛿0\sum_{y\in{\Lambda}^{\prime}(L)\times{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}}}|{\rm tr}^{h}\,({{\Theta}}_{L}^{h}-{\chi}^{h,L}_{L}){\chi}_{y}^{h}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h}))|\,\leq C_{0}L^{-{{\delta}}_{0}},
yΛ(L,L)|trh(ΘLhχLh,L)χyh(f(Hh)f(Δh))|C1L1subscript𝑦Λ𝐿𝐿superscripttrsuperscriptsubscriptΘ𝐿subscriptsuperscript𝜒𝐿𝐿superscriptsubscript𝜒𝑦𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔsubscript𝐶1superscript𝐿1\sum_{y\in{\Lambda}(L,L)}|{\rm tr}^{h}\,({{\Theta}}_{L}^{h}-{\chi}^{h,L}_{L}){\chi}_{y}^{h}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h}))|\,\leq C_{1}L^{-1}

et (2.25) est assuré si C0Lεδ0+C1Lε1<ε/4subscript𝐶0superscriptsubscript𝐿𝜀subscript𝛿0subscript𝐶1superscriptsubscript𝐿𝜀1𝜀4C_{0}L_{{\varepsilon}}^{-{{\delta}}_{0}}+C_{1}L_{{\varepsilon}}^{-1}<{\varepsilon}/4. De manière analogue on obtient (2.25) et pour terminer la preuve de (2.24) il suffit de remarquer que (2.22) assure l’existence de hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que

sup0<h<hε|trhΘLh(f(Hh)f(Δh))trΘL(f(H)f(Δ))|<ε/2.subscriptsupremum0subscript𝜀superscripttrsuperscriptsubscriptΘ𝐿𝑓superscript𝐻𝑓superscriptΔtrsubscriptΘ𝐿𝑓𝐻𝑓Δ𝜀2\sup_{0<h<h_{{\varepsilon}}}\left|{{\rm tr}^{h}\,{{\Theta}}_{L}^{h}(f(H^{h})-f({-{\Delta}}^{h}))\,-\,{\rm tr}\,{{\Theta}}_{L}(f(H)-f(-{\Delta}))}\right|<{\varepsilon}/2.

Lemme 2.4

Soit ε>0𝜀0{\varepsilon}>0. Alors on peut trouver N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N}, γε,kIRd2subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑2{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{2}}, vε,kC0(IRd2)subscript𝑣𝜀𝑘superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptRsubscript𝑑2v_{{\varepsilon},k}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d_{2}}) pour k=1,,N(ε)𝑘1𝑁𝜀k=1,\dots,N({\varepsilon}) tels que

|v(x1,x2)k=1N(ε)vε,k(x2)eix1γε,k|<ε.𝑣subscript𝑥1subscript𝑥2superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀subscript𝑣𝜀𝑘subscript𝑥2superscript𝑒𝑖subscript𝑥1subscript𝛾𝜀𝑘𝜀\left|{v(x_{1},x_{2})-\sum_{k=1}^{N({\varepsilon})}v_{{\varepsilon},k}(x_{2})e^{ix_{1}{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}}\right|<{\varepsilon}.

eγε,kh(l2(h𝖹𝖹d1))subscriptsuperscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑1e^{h}_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}\in{\cal B}(l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}})), Vε,kh(l2(h𝖹𝖹d2))subscriptsuperscript𝑉𝜀𝑘superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2V^{h}_{{\varepsilon},k}\in{\cal B}(l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{2}})) sont donnés par

(eγε,khφ1)(hn1)=eihn1γε,kφ1(hn1) pour φ1l2(h𝖹𝖹d1),subscriptsuperscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑1subscript𝑛1superscripte𝑖subscript𝑛1subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑1subscript𝑛1 pour subscript𝜑1superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑1(e^{h}_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{1})(hn_{1})={\rm e}^{ihn_{1}{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{1}(hn_{1}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\hskip 5.69046pt}{{\varphi}}_{1}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}),
(Vε,khφ2)(hn2)=vε,k(hn2)φ2(hn2) pour φ2h2(h𝖹𝖹d2).subscriptsuperscript𝑉𝜀𝑘subscript𝜑2subscript𝑛2subscript𝑣𝜀𝑘subscript𝑛2subscript𝜑2subscript𝑛2 pour subscript𝜑2superscript2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2(V^{h}_{{\varepsilon},k}{{\varphi}}_{2})(hn_{2})=v_{{\varepsilon},k}(hn_{2}){{\varphi}}_{2}(hn_{2}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\hskip 5.69046pt}{{\varphi}}_{2}\in h^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{2}}).

Preuve. Soit ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 et wε(x1,x2)=v(x1,x2)θε(x2)subscript𝑤𝜀subscript𝑥1subscript𝑥2𝑣subscript𝑥1subscript𝑥2subscript𝜃𝜀subscript𝑥2w_{{\varepsilon}}(x_{1},x_{2})=v(x_{1},x_{2}){{\theta}}_{{\varepsilon}}(x_{2})θεC0(IRd2)subscript𝜃𝜀superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptRsubscript𝑑2{{\theta}}_{{\varepsilon}}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d_{2}}) est choisie telle que 0θε10subscript𝜃𝜀10\leq{{\theta}}_{{\varepsilon}}\leq 1 et |v(x)wε(x)|<ε/2𝑣𝑥subscript𝑤𝜀𝑥𝜀2|v(x)-w_{{\varepsilon}}(x)|<{\varepsilon}/2 pour tout xIRd𝑥IsuperscriptR𝑑x\in{{\rm I\!R}}^{d}. Ensuite on remarque que pour tout ε>0superscript𝜀0{\varepsilon}^{\prime}>0 il existe δ>0superscript𝛿0{\delta}^{\prime}>0 tel que

|x2x2|<δsupx1IRd1|wε(x1,x2)wε(x1,x2)|<εsubscript𝑥2subscriptsuperscript𝑥2superscript𝛿subscriptsupremumsubscript𝑥1IsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑤𝜀subscript𝑥1subscript𝑥2subscript𝑤𝜀subscript𝑥1subscriptsuperscript𝑥2superscript𝜀|x_{2}-x^{\prime}_{2}|<{\delta}^{\prime}\,\Rightarrow\,\sup_{x_{1}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}}|w_{{\varepsilon}}(x_{1},x_{2})-w_{{\varepsilon}}(x_{1},x^{\prime}_{2})|\,<{\varepsilon}^{\prime}

et utilisant p. ex. les formules de polynômes de Bernstein on peut trouver les coefficients cN,y2,ν,εIRsubscript𝑐𝑁subscript𝑦2𝜈𝜀IRc_{N,y_{2},\nu,{\varepsilon}}\in{\rm I\!R} tels que pour tout x1IRd1subscript𝑥1IsuperscriptRsubscript𝑑1x_{1}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}, x2suppθεsubscript𝑥2suppsubscript𝜃𝜀x_{2}\in{\rm supp\,}{{\theta}}_{{\varepsilon}} on ait

|v(x1,x2){ν𝖹𝖹d2:|ν|2d1N(ε)}y2𝖹𝖹d2suppθεv(x1,y2/N(ε))cN(ε),y2,ν,εx2ν|<ε4\left|{v(x_{1},x_{2})-\sum_{{}^{y_{2}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-1.99997ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-1.99997ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.05ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.49998ptZ$}}}}^{d_{2}}\cap{\rm supp\,}{{\theta}}_{{\varepsilon}}}_{\{\nu\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-1.99997ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-1.99997ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.05ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.49998ptZ$}}}}^{d_{2}}:\;|\nu|\leq 2d_{1}N({\varepsilon})\}}}v(x_{1},y_{2}/N({\varepsilon}))c_{N({\varepsilon}),y_{2},\nu,{\varepsilon}}x_{2}^{\nu}}\right|\,<{{\varepsilon}\over 4}

si N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N} est choisi suffisamment grand.

Pour terminer la preuve on remarque que v(,N(ε)1y2)CAP(IRd1)𝑣𝑁superscript𝜀1subscript𝑦2𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1v(\cdot,N({\varepsilon})^{-1}y_{2})\in CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}) permet de trouver N(ε)superscript𝑁𝜀N^{\prime}({\varepsilon}) et cε,k,y2 Csubscript𝑐𝜀𝑘subscript𝑦2 Cc_{{\varepsilon},k,y_{2}}\in{\mathchoice{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\displaystyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\textstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.02219pt\vrule height=4.30496pt\hss}\hbox{$\scriptstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 1.44441pt\vrule height=3.07497pt\hss}\hbox{$\scriptscriptstyle\rm C$}}}}, γε,k,y2IRd1subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝑦2IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k,y_{2}}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} pour k=1,,N(ε)𝑘1superscript𝑁𝜀k=1,\dots,N^{\prime}({\varepsilon}) tels que

|wε(x1,x2)1kN(ε)y2𝖹𝖹d2suppθεcε,k,y2eix1γε,k,y2vε,k,y2(x2)|<ε2\left|{w_{{\varepsilon}}(x_{1},x_{2})-\sum_{{}^{y_{2}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-1.99997ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-1.99997ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.05ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.49998ptZ$}}}}^{d_{2}}\cap{\rm supp\,}{{\theta}}_{{\varepsilon}}}_{1\leq k\leq N^{\prime}({\varepsilon})}}c_{{\varepsilon},k,y_{2}}{\rm e}^{ix_{1}{{\gamma}}_{{\varepsilon},k,y_{2}}}v_{{\varepsilon},k,y_{2}}(x_{2})}\right|\,<{{\varepsilon}\over 2}

avec

vε,k,y2(x2)={ν𝖹𝖹d2:|ν|2d1N(ε)}cN(ε),y2,ν,εx2νθε(x2).subscript𝑣𝜀𝑘subscript𝑦2subscript𝑥2subscriptconditional-set𝜈superscript𝖹𝖹subscript𝑑2𝜈2subscript𝑑1𝑁𝜀subscript𝑐𝑁𝜀subscript𝑦2𝜈𝜀superscriptsubscript𝑥2𝜈subscript𝜃𝜀subscript𝑥2v_{{\varepsilon},k,y_{2}}(x_{2})=\sum_{\{\nu\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{2}}:\;|\nu|\leq 2d_{1}N({\varepsilon})\}}c_{N({\varepsilon}),y_{2},\nu,{\varepsilon}}x_{2}^{\nu}{{\theta}}_{{\varepsilon}}(x_{2}).

3 Preuve de Théorèmes 1.1-1.4

La preuve est basée sur l’étude de la famille d’opérateurs (Hz)zIRd1subscriptsubscript𝐻𝑧𝑧IsuperscriptRsubscript𝑑1(H_{z})_{z\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}} définis sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) par la formule

Hz=Δ+Vz,subscript𝐻𝑧Δsubscript𝑉𝑧H_{z}=-{\Delta}+V_{z}, (3.1)3.1
(Vzφ)(x)=v(x1+z,x2)φ(x) pour φL2(IRd).subscript𝑉𝑧𝜑𝑥𝑣subscript𝑥1𝑧subscript𝑥2𝜑𝑥 pour 𝜑superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑(V_{z}{\varphi})(x)=v(x_{1}+z,x_{2}){\varphi}(x){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}). (3.1)superscript3.1

On commence par l’énoncé du résultat clé de cette section :

Proposition 3.1

Soit fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}), LINsuperscript𝐿INL^{\prime}\in{\rm I\!N} et y1𝖹𝖹d1subscript𝑦1superscript𝖹𝖹subscript𝑑1y_{1}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}. On pose

uy1L(z)=y2[[L;L[[d2trχ(y1,y2)(f(Hz)f(Δ)),u^{L^{\prime}}_{y_{1}}(z)=\sum_{y_{2}\in{{[\![}-L^{\prime};\;L^{\prime}{[\![}}^{d_{2}}}{\rm tr\,}{\chi}_{(y_{1},y_{2})}(f(H_{z})-f(-{\Delta})), (3.2)3.2

où   [[L;L[[=𝖹𝖹[L;L[{[\![}-L^{\prime};\;L^{\prime}{[\![}={\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}\cap[-L^{\prime};L^{\prime}[.   Alors uy1L0CAP(IRd1)subscriptsuperscript𝑢subscript𝐿0subscript𝑦1𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1u^{L_{0}}_{y_{1}}\in CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}).

Preuve du fait que Proposition 3.13.13.1 implique Théorème 1.11.11.1

Soit T(z,0)subscript𝑇𝑧0T_{(z,0)} l’opérateur de la translation, (T(z,0)φ)(x)=φ(x1z,x2)subscript𝑇𝑧0𝜑𝑥𝜑subscript𝑥1𝑧subscript𝑥2(T_{(z,0)}{\varphi})(x)={\varphi}(x_{1}-z,x_{2}). Alors

H=T(z,0)HzT(z,0),χ(y1,y2)=T(y1,0)χ(y1,y2)T(y1,0),formulae-sequence𝐻subscript𝑇𝑧0subscript𝐻𝑧subscript𝑇𝑧0subscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2subscript𝑇subscript𝑦10subscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2subscript𝑇subscript𝑦10H=T_{(z,0)}H_{z}T_{(-z,0)},\hskip 28.45274pt{\chi}_{(y_{1},y_{2})}=T_{(y_{1},0)}{\chi}_{(y_{1},y_{2})}T_{(-y_{1},0)}, (3.3)3.3
trT(y1,0)χ(0,y2)f(Hy1)T(y1,0)=trχ(y1,y2)f(H)trsubscript𝑇subscript𝑦10subscript𝜒0subscript𝑦2𝑓subscript𝐻subscript𝑦1subscript𝑇subscript𝑦10trsubscript𝜒subscript𝑦1subscript𝑦2𝑓𝐻{\rm tr\,}T_{(-y_{1},0)}{\chi}_{(0,y_{2})}f(H_{y_{1}})T_{(y_{1},0)}\,={\rm tr\,}{\chi}_{(y_{1},y_{2})}f(H) (3.4)3.4

et il est clair que

uy1L(0)=u0L(y1).subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿subscript𝑦10subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿0subscript𝑦1u^{L^{\prime}}_{y_{1}}(0)=u^{L^{\prime}}_{0}(y_{1}). (3.5)3.5

Ainsi notant par [L]delimited-[]𝐿[L] la partie entière de L𝐿L on peut écrire

(2[L])d1y1[[L;L[[d1u0L(y1)=N[L]L(f,H),(2[L])^{-d_{1}}\sum_{y_{1}\in{{[\![}-L;L{[\![}}^{d_{1}}}u^{L^{\prime}}_{0}(y_{1})\,=N^{L^{\prime}}_{[L]}(f,H), (3.6)3.6

et compte tenu du Corolaire 2.2 il suffit de montrer que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il existe Lε>0subscript𝐿𝜀0L_{{\varepsilon}}>0 tel que

L2L1Lε|NL1L(f,H)NL2L(f,H)|<ε.subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscript𝐿1𝑓𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscript𝐿2𝑓𝐻𝜀L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L^{\prime}}_{L_{1}}(f,H)-N^{L^{\prime}}_{L_{2}}(f,H)|<{\varepsilon}. (3.7)3.7

Soit C1subscript𝐶1C_{1} la constante de l’assertion du Corollaire 2.2(c) et soit Lεε/(4C1)subscript𝐿𝜀𝜀4subscript𝐶1L_{{\varepsilon}}\geq{\varepsilon}/(4C_{1}). Alors pour obtenir (3.7) il suffit de montrer

L2L1Lε|N[L1]L(f,H)N[L2]L(f,H)|<ε/2.subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿delimited-[]subscript𝐿1𝑓𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿delimited-[]subscript𝐿2𝑓𝐻𝜀2L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L^{\prime}}_{[L_{1}]}(f,H)-N^{L^{\prime}}_{[L_{2}]}(f,H)|<{\varepsilon}/2. (3.8)3.8

Par définition de CAP(IRd1)𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}) on peut trouver N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N}, cε,k Csubscript𝑐𝜀𝑘 Cc_{{\varepsilon},k}\in{\mathchoice{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\displaystyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\textstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.02219pt\vrule height=4.30496pt\hss}\hbox{$\scriptstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 1.44441pt\vrule height=3.07497pt\hss}\hbox{$\scriptscriptstyle\rm C$}}}}, γε,kIRd1subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} tels que l’on ait

|u0L(z)uεL(z)|<ε/8subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿0𝑧subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿𝜀𝑧𝜀8|u^{L^{\prime}}_{0}(z)-u^{L^{\prime}}_{{\varepsilon}}(z)|<{\varepsilon}/8 (3.9)3.9

avec

uεL(z)=k=0N(ε)cε,keizγε,k.subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿𝜀𝑧superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscript𝑐𝜀𝑘superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘u^{L^{\prime}}_{{\varepsilon}}(z)=\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}c_{{\varepsilon},k}{\rm e}^{iz{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}. (3.10)3.10

Alors il suffit de montrer que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0, la fonction

Nε,[L]L(f,H)=(2[L])d1y1[[L;L[[d1uεL(y1)N^{L^{\prime}}_{{\varepsilon},[L]}(f,H)=(2[L])^{-d_{1}}\sum_{y_{1}\in{{[\![}-L;L{[\![}}^{d_{1}}}u^{L^{\prime}}_{{\varepsilon}}(y_{1}) (3.11)3.11

possède une limite quand L𝐿L\to\infty. En effet, la condition de Cauchy pour LNε,[L]L(f,H)𝐿subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝜀delimited-[]𝐿𝑓𝐻L\to N^{L^{\prime}}_{{\varepsilon},[L]}(f,H) assure l’existence de Lε>0subscript𝐿𝜀0L_{{\varepsilon}}>0 tel que

L2L1Lε|Nε,[L2]L(f,H)Nε,[L1]L(f,H)|<ε/4subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝜀delimited-[]subscript𝐿2𝑓𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝜀delimited-[]subscript𝐿1𝑓𝐻𝜀4L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L^{\prime}}_{{\varepsilon},[L_{2}]}(f,H)-N^{L^{\prime}}_{{\varepsilon},[L_{1}]}(f,H)|<{\varepsilon}/4 (3.12)3.12

et (3.9) permet d’estimer

|N[L]L(f,H)Nε,[L]L(f,H)|ε/8subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿delimited-[]𝐿𝑓𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿𝜀delimited-[]𝐿𝑓𝐻𝜀8|N^{L^{\prime}}_{[L]}(f,H)-N^{L^{\prime}}_{{\varepsilon},[L]}(f,H)|\leq{\varepsilon}/8 (3.13)3.13

pour L=L1𝐿subscript𝐿1L=L_{1} et L=L2𝐿subscript𝐿2L=L_{2}, donc l’inégalité triangulaire implique (3.8).

Il reste à justifier que pour tout γIRd1𝛾IsuperscriptRsubscript𝑑1{\gamma}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} la fonction

LN[L](γ)=(2[L])d1y1[[L;L[[d1eiy1γL\to N_{[L]}({\gamma})=(2[L])^{-d_{1}}\sum_{y_{1}\in{{[\![}-L;\;L{[\![}}^{d_{1}}}{\rm e}^{iy_{1}{\gamma}} (3.14)3.14

possède une limite quand L𝐿L\to\infty. Cependant dans le cas γ2π𝖹𝖹d1𝛾2𝜋superscript𝖹𝖹subscript𝑑1{\gamma}\in 2\pi{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}, l’assertion est évidente car

|1N[L](γ)|=|1(2[L])d1card[[L;L[[d1|C/L0 quand L.|1-N_{[L]}({\gamma})|=|1-(2[L])^{-d_{1}}{\rm card\,}{{[\![}-L;\;L{[\![}}^{d_{1}}|\leq C/L\to 0{\hskip 5.69046pt}\hbox{ quand }L\to\infty.

Il reste à étudier le cas γ=(γ(1),,γ(d1))2π𝖹𝖹d1𝛾𝛾1𝛾subscript𝑑12𝜋superscript𝖹𝖹subscript𝑑1{\gamma}=({{\gamma}}{(1)},...,{{\gamma}}{(d_{1})})\notin 2\pi{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}. Si j0{1,,d}subscript𝑗01𝑑j_{0}\in\{1,...,d\} est tel que γ(j0)2π𝖹𝖹𝛾subscript𝑗02𝜋𝖹𝖹{{\gamma}}{(j_{0})}\notin 2\pi{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}, alors utilisant

|ν=LL1eiνγ(j0)|2|eiγ(j0)1|superscriptsubscript𝜈𝐿𝐿1superscripte𝑖𝜈𝛾subscript𝑗02superscripte𝑖𝛾subscript𝑗01\left|{\sum_{\nu=-L}^{L-1}{\rm e}^{i\nu{{\gamma}}{(j_{0})}}}\right|\leq{2\over|{\rm e}^{i{{\gamma}}{(j_{0})}}-1|} (3.15)3.15

et |N[L](γ)|=Πj=1d1|12[L]ν=LL1eiνγ(j)|2L1|eiγ(j0)1|10subscript𝑁delimited-[]𝐿𝛾superscriptsubscriptΠ𝑗1subscript𝑑112delimited-[]𝐿superscriptsubscript𝜈𝐿𝐿1superscripte𝑖𝜈𝛾𝑗2superscript𝐿1superscriptsuperscripte𝑖𝛾subscript𝑗0110|N_{[L]}({\gamma})|=\Pi_{j=1}^{d_{1}}\left|{{1\over 2[L]}\sum_{\nu=-L}^{L-1}{\rm e}^{i\nu{{\gamma}}{(j)}}}\right|\leq 2L^{-1}|{\rm e}^{i{{\gamma}}{(j_{0})}}-1|^{-1}\to 0 quand L𝐿L\to\infty. \triangle


Avant de commencer la preuve de Proposition 3.1 on va introduire des notations auxiliaires. Si 𝒜𝒜{\cal A} est un espace de Banach, alors Cpp(IRd1;𝒜)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1𝒜C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal A}) désigne l’ensemble des applications Φ:IRd1𝒜:ΦIsuperscriptRsubscript𝑑1𝒜\Phi:\,{{\rm I\!R}}^{d_{1}}\to{\cal A} telles que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 on peut trouver N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N}, γε,kIRd1subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}, Aε,k𝒜subscript𝐴𝜀𝑘𝒜A_{{\varepsilon},k}\in{\cal A} (k=1,,N(ε))𝑘1𝑁𝜀(k=1,...,N({\varepsilon})) tels que

supzIRd1Φ(z)k=1N(ε)Aε,keizγε,k𝒜<ε.subscriptsupremum𝑧IsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptnormΦ𝑧superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀subscript𝐴𝜀𝑘superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘𝒜𝜀\sup_{z\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}}||\Phi(z)-{\sum}_{k=1}^{N({\varepsilon})}A_{{\varepsilon},k}\,{\rm e}^{iz\cdot{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}||_{\cal A}\,<{\varepsilon}. (3.16)3.16

On remarque que Cpp(IRd1;𝒜)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1𝒜C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal A}) est un espace de Banach avec la norme

Φ=supzIRd1Φ(z)𝒜.subscriptnormΦsubscriptsupremum𝑧IsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptnormΦ𝑧𝒜||\Phi||_{\infty}=\sup_{z\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}}||\Phi(z)||_{\cal A}. (3.17)3.17
Lemme 3.2

Si Vzsubscript𝑉𝑧V_{z} est donné par (3.1)superscript3.1(3.1^{\prime}), alors la fonction zVz𝑧subscript𝑉𝑧z\to V_{z} appartient à Cpp(IRd1;)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}).

Preuve. Soit ε>0𝜀0{\varepsilon}>0. Alors on a VV0,ε<εsubscriptnorm𝑉subscript𝑉0𝜀𝜀||V-V_{0,{\varepsilon}}||_{\cal B}<{\varepsilon} avec V0,ε=k=0N(ε)Vε,k,superscript𝑉0𝜀superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscript𝑉𝜀𝑘V^{0,{\varepsilon}}=\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}V_{{\varepsilon},k},Vε,ksubscript𝑉𝜀𝑘V_{{\varepsilon},k} désigne l’opérateur de multiplication par vε,k(x)=eiγε,kx1v~ε,k(x2)subscript𝑣𝜀𝑘𝑥superscripte𝑖subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝑥1subscript~𝑣𝜀𝑘subscript𝑥2v_{{\varepsilon},k}(x)={\rm e}^{i{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}x_{1}}{\tilde{v}}_{{\varepsilon},k}(x_{2}) comme dans la Section 2. Alors

Vz,ε=T(z,0)1V0,εT(z,0)=k=0N(ε)Vε,keizγε,ksubscript𝑉𝑧𝜀superscriptsubscript𝑇𝑧01subscript𝑉0𝜀subscript𝑇𝑧0superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscript𝑉𝜀𝑘superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘V_{z,{\varepsilon}}=T_{(z,0)}^{-1}V_{0,{\varepsilon}}T_{(z,0)}=\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}V_{{\varepsilon},k}{\rm e}^{iz{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}} (3.17)3.17

et on a   VzVz,ε=T(z,0)1(VV0,ε)T(z,0)<εsubscriptnormsubscript𝑉𝑧subscript𝑉𝑧𝜀subscriptnormsuperscriptsubscript𝑇𝑧01𝑉subscript𝑉0𝜀subscript𝑇𝑧0𝜀||V_{z}-V_{z,{\varepsilon}}||_{\cal B}=||T_{(z,0)}^{-1}(V-V_{0,{\varepsilon}})T_{(z,0)}||_{\cal B}<{\varepsilon}. \triangle


Lemme 3.3

Soit p1𝑝1p\geq 1. Alors Cpp(IRd1;p)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p}) est un idéal bilatéral de l’algèbre de Banach Cpp(IRd1;)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}). Si ΦjCpp(IRd1;pj)subscriptΦ𝑗subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptsubscript𝑝𝑗{\Phi}_{j}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p_{j}}) pour j=1𝑗1j=1, 222, alors on a Φ1Φ2Cpp(IRd1;p)subscriptΦ1subscriptΦ2subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝{\Phi}_{1}{\Phi}_{2}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p}) avec p=p1p2/(p1+p2)𝑝subscript𝑝1subscript𝑝2subscript𝑝1subscript𝑝2p=p_{1}p_{2}/(p_{1}+p_{2}).

Preuve. Si ΦjCpp(IRd1;pj)subscriptΦ𝑗subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptsubscript𝑝𝑗{\Phi}_{j}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p_{j}}) et ε>0𝜀0{\varepsilon}>0, alors on peut trouver N(ε)𝑁𝜀N({\varepsilon}) et Aε,k,jpjsubscript𝐴𝜀𝑘𝑗subscriptsubscript𝑝𝑗A_{{\varepsilon},k,j}\in{\cal B}_{p_{j}}, γε,k,jIRd1subscript𝛾𝜀𝑘𝑗IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k,j}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} (k=1,,Nε𝑘1𝑁𝜀k=1,...,N{{\varepsilon}}) tels que

Φε,j(z)=k=1N(ε)Aε,k,jeizγε,k,jsubscriptΦ𝜀𝑗𝑧superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀subscript𝐴𝜀𝑘𝑗superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘𝑗{\Phi}_{{\varepsilon},j}(z)={\sum}_{k=1}^{N({\varepsilon})}A_{{\varepsilon},k,j}\,{\rm e}^{iz\cdot{{\gamma}}_{{\varepsilon},k,j}} (3.18)3.18

vérifie Φj(z)Φε,j(z)pj<ε(1+Φ1+Φ2)1subscriptnormsubscriptΦ𝑗𝑧subscriptΦ𝜀𝑗𝑧subscriptsubscript𝑝𝑗𝜀superscript1subscriptnormsubscriptΦ1subscriptnormsubscriptΦ21||{\Phi}_{j}(z)-{\Phi}_{{\varepsilon},j}(z)||_{{\cal B}_{p_{j}}}<{\varepsilon}(1+||{\Phi}_{1}||_{\infty}+||{\Phi}_{2}||_{\infty})^{-1}. Puisque

1p=1p1+1p2Aε,k,1Aε,k,2pAε,k,1p1Aε,k,2p2,1𝑝1subscript𝑝11subscript𝑝2subscriptnormsubscript𝐴𝜀𝑘1subscript𝐴𝜀superscript𝑘2subscript𝑝subscriptnormsubscript𝐴𝜀𝑘1subscriptsubscript𝑝1subscriptnormsubscript𝐴𝜀superscript𝑘2subscriptsubscript𝑝2\hbox{${1\over p}={1\over p_{1}}+{1\over p_{2}}$}\,\Longrightarrow||A_{{\varepsilon},k,1}A_{{\varepsilon},k^{\prime},2}||_{{\cal B}_{p}}\leq||A_{{\varepsilon},k,1}||_{{\cal B}_{p_{1}}}||A_{{\varepsilon},k^{\prime},2}||_{{\cal B}_{p_{2}}}, (3.19)3.19

on peut trouver Nεsubscript𝑁𝜀N_{{\varepsilon}} et Aε,kpsubscript𝐴𝜀𝑘subscript𝑝A_{{\varepsilon},k}\in{\cal B}_{p}, γε,kIRd1subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} (k=1,,Nε2𝑘1𝑁superscript𝜀2k=1,...,N{{\varepsilon}}^{2}) tels que

Φε,1(z)Φε,2(z)=k=1Nε2Aε,keizγε,ksubscriptΦ𝜀1𝑧subscriptΦ𝜀2𝑧superscriptsubscript𝑘1𝑁superscript𝜀2subscript𝐴𝜀𝑘superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘{\Phi}_{{\varepsilon},1}(z){\Phi}_{{\varepsilon},2}(z)={\sum}_{k=1}^{N{{\varepsilon}}^{2}}A_{{\varepsilon},k}\,{\rm e}^{iz\cdot{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}} (3.18)superscript3.18

et on peut estimer Φ1(z)Φ2(z)Φε,1(z)Φε,2(z)psubscriptnormsubscriptΦ1𝑧subscriptΦ2𝑧subscriptΦ𝜀1𝑧subscriptΦ𝜀2𝑧subscript𝑝||{\Phi}_{1}(z){\Phi}_{2}(z)-{\Phi}_{{\varepsilon},1}(z){\Phi}_{{\varepsilon},2}(z)||_{{\cal B}_{p}} par

(Φ1(z)Φε,1(z))Φ2(z)p+Φε,1(z)(Φ2(z)Φε,2(z))psubscriptnormsubscriptΦ1𝑧subscriptΦ𝜀1𝑧subscriptΦ2𝑧subscript𝑝subscriptnormsubscriptΦ𝜀1𝑧subscriptΦ2𝑧subscriptΦ𝜀2𝑧subscript𝑝absent||({\Phi}_{1}(z)-{\Phi}_{{\varepsilon},1}(z)){\Phi}_{2}(z)||_{{\cal B}_{p}}+||{\Phi}_{{\varepsilon},1}(z)({\Phi}_{2}(z)-{\Phi}_{{\varepsilon},2}(z))||_{{\cal B}_{p}}\leq
Φ1(z)Φε,1(z)p1Φ2(z)p2+Φε,1(z)p1Φ2(z)Φε,2(z)p2<ε.subscriptnormsubscriptΦ1𝑧subscriptΦ𝜀1𝑧subscriptsubscript𝑝1subscriptnormsubscriptΦ2𝑧subscriptsubscript𝑝2subscriptnormsubscriptΦ𝜀1𝑧subscriptsubscript𝑝1subscriptnormsubscriptΦ2𝑧subscriptΦ𝜀2𝑧subscriptsubscript𝑝2𝜀||{\Phi}_{1}(z)-{\Phi}_{{\varepsilon},1}(z)||_{{\cal B}_{p_{1}}}||{\Phi}_{2}(z)||_{{\cal B}_{p_{2}}}+||{\Phi}_{{\varepsilon},1}(z)||_{{\cal B}_{p_{1}}}||{\Phi}_{2}(z)-{\Phi}_{{\varepsilon},2}(z)||_{{\cal B}_{p_{2}}}<{\varepsilon}.

On en déduit Φ1Φ2Cpp(IRd1;p)subscriptΦ1subscriptΦ2subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝{\Phi}_{1}{\Phi}_{2}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p}) et il est évident qu’en remplaçant pjsubscriptsubscript𝑝𝑗{\cal B}_{p_{j}} par {\cal B} dans ce raisonnement on trouve que Cpp(IRd1;)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}) est une algèbre. Enfin utilisant le raisonnement analogue avec

Aε,k,1Aε,k,2pAε,k,1Aε,k,2psubscriptnormsubscript𝐴𝜀𝑘1subscript𝐴𝜀superscript𝑘2subscript𝑝subscriptnormsubscript𝐴𝜀𝑘1subscriptnormsubscript𝐴𝜀superscript𝑘2subscript𝑝||A_{{\varepsilon},k,1}A_{{\varepsilon},k^{\prime},2}||_{{\cal B}_{p}}\leq||A_{{\varepsilon},k,1}||_{{\cal B}}||A_{{\varepsilon},k^{\prime},2}||_{{\cal B}_{p}} (3.20)3.20

on trouve que Cpp(IRd1;p)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p}) est un idéal à gauche et pareillement

Aε,k,1Aε,k,2pAε,k,1pAε.k,2subscriptnormsubscript𝐴𝜀𝑘1subscript𝐴𝜀superscript𝑘2subscript𝑝subscriptnormsubscript𝐴𝜀𝑘1subscript𝑝subscriptnormsubscript𝐴formulae-sequence𝜀superscript𝑘2||A_{{\varepsilon},k,1}A_{{\varepsilon},k^{\prime},2}||_{{\cal B}_{p}}\leq||A_{{\varepsilon},k,1}||_{{\cal B}_{p}}||A_{{\varepsilon}.k^{\prime},2}||_{{\cal B}} (3.20)superscript3.20

permet de trouver que Cpp(IRd1;p)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal B}_{p}) est un idéal à droite. \triangle


On utilisera le résultat suivant

Proposition 3.4

Soit λ01+2Vsubscript𝜆012subscriptnorm𝑉{{\lambda}}_{0}\geq 1+2||V||_{\cal B} et pour mIN𝑚IsuperscriptNm\in{{\rm I\!N}}^{*} on pose

Rzm=(Δ+Vz+λ0I)m,(Rzh)m=(Δh+Vzh+λ0I)m.formulae-sequencesuperscriptsubscript𝑅𝑧𝑚superscriptΔsubscript𝑉𝑧subscript𝜆0𝐼𝑚superscriptsuperscriptsubscript𝑅𝑧𝑚superscriptsuperscriptΔsubscriptsuperscript𝑉𝑧subscript𝜆0𝐼𝑚R_{z}^{m}=(-{\Delta}+V_{z}+{{\lambda}}_{0}I)^{-m},\hskip 22.76219pt(R_{z}^{h})^{m}=(-{{\Delta}}^{h}+V^{h}_{z}+{{\lambda}}_{0}I)^{-m}. (3.21)3.21

Si pmax{m, 1+d2}𝑝𝑚1𝑑2p\geq\max\{m,\,1+{d\over 2}\} et NIN𝑁INN\in{\rm I\!N}, alors on peut trouver des constantes CN,m>0subscript𝐶𝑁𝑚0C_{N,m}>0 telles que l’on ait

χyRzmp/m+χyh(Rzh)mp/mhC0,m,subscriptnormsubscript𝜒𝑦superscriptsubscript𝑅𝑧𝑚subscript𝑝𝑚subscriptnormsubscriptsuperscript𝜒𝑦superscriptsuperscriptsubscript𝑅𝑧𝑚subscriptsuperscript𝑝𝑚subscript𝐶0𝑚||{\chi}_{y}R_{z}^{m}||_{{\cal B}_{p/m}}+||{\chi}^{h}_{y}(R_{z}^{h})^{m}||_{{\cal B}^{h}_{p/m}}\leq C_{0,m}, (3.22)3.22
χyRzmχyp/m+χyh(Rzh)mχyhp/mhCN,m(1+|yy|)Nsubscriptnormsubscript𝜒𝑦superscriptsubscript𝑅𝑧𝑚subscript𝜒superscript𝑦subscript𝑝𝑚subscriptnormsubscriptsuperscript𝜒𝑦superscriptsuperscriptsubscript𝑅𝑧𝑚subscriptsuperscript𝜒superscript𝑦subscriptsuperscript𝑝𝑚subscript𝐶𝑁𝑚superscript1𝑦superscript𝑦𝑁||{\chi}_{y}R_{z}^{m}{\chi}_{y^{\prime}}||_{{\cal B}_{p/m}}+||{\chi}^{h}_{y}(R_{z}^{h})^{m}{\chi}^{h}_{y^{\prime}}||_{{\cal B}^{h}_{p/m}}\leq C_{N,m}(1+|y-y^{\prime}|)^{-N} (3.22)superscript3.22

pour tout y,y𝖹𝖹d𝑦superscript𝑦superscript𝖹𝖹𝑑y,y^{\prime}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d} et 0<h1010<h\leq 1.

La preuve de la Proposition 3.4 sera détaillée dans le Chapitre 3.

Preuve de la Proposition 3.13.13.1.

On fixe m0INsubscript𝑚0INm_{0}\in{\rm I\!N} tel que m01+d2subscript𝑚01𝑑2m_{0}\geq 1+{d\over 2}. Soit ε>0𝜀0{\varepsilon}>0. Alors le théorème de Weierstrass permet de trouver un polynôme d’une variable réelle, gε(s)=k=0N(ε)cε,ksksubscript𝑔𝜀𝑠superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscript𝑐𝜀𝑘superscript𝑠𝑘g_{{\varepsilon}}(s)=\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}c_{{\varepsilon},k}s^{k}, tel que

supλλ0/2|(λ+λ0)m0f(λ)gε((λ+λ0)1)|<ε/C0,m0,subscriptsupremum𝜆subscript𝜆02superscript𝜆subscript𝜆0subscript𝑚0𝑓𝜆subscript𝑔𝜀superscript𝜆subscript𝜆01𝜀subscript𝐶0subscript𝑚0\sup_{{\lambda}\geq{{\lambda}}_{0}/2}\left|{({\lambda}+{{\lambda}}_{0})^{m_{0}}f({\lambda})-g_{{\varepsilon}}\left({({\lambda}+{{\lambda}}_{0})^{-1}}\right)}\right|<{\varepsilon}/C_{0,m_{0}}, (3.23)3.23

C0,m0subscript𝐶0subscript𝑚0C_{0,m_{0}} est la constante de la formule (3.22). En posant fε(λ)=(λ+λ0)m0gε((λ+λ0)1)subscript𝑓𝜀𝜆superscript𝜆subscript𝜆0subscript𝑚0subscript𝑔𝜀superscript𝜆subscript𝜆01f_{{\varepsilon}}({\lambda})=({\lambda}+{{\lambda}}_{0})^{-m_{0}}g_{{\varepsilon}}\left({({\lambda}+{{\lambda}}_{0})^{-1}}\right) on obtient

λλ0/2±(f(λ)fε(λ))ε(λ+λ0)m0/C0,m0,𝜆subscript𝜆02plus-or-minus𝑓𝜆subscript𝑓𝜀𝜆𝜀superscript𝜆subscript𝜆0subscript𝑚0subscript𝐶0subscript𝑚0{\lambda}\geq{{\lambda}}_{0}/2\,\Rightarrow\pm\,(f({\lambda})-f_{{\varepsilon}}({\lambda}))\leq{\varepsilon}({\lambda}+{{\lambda}}_{0})^{-m_{0}}/C_{0,m_{0}},

donc

±trχy(f(Hz)fε(Hz))χyεC0,m0trχyRzm0χy<ε.plus-or-minustrsubscript𝜒𝑦𝑓subscript𝐻𝑧subscript𝑓𝜀subscript𝐻𝑧subscript𝜒𝑦𝜀subscript𝐶0subscript𝑚0trsubscript𝜒𝑦superscriptsubscript𝑅𝑧subscript𝑚0subscript𝜒𝑦𝜀\pm\,{\rm tr\,}{\chi}_{y}(f(H_{z})-f_{{\varepsilon}}(H_{z})){\chi}_{y}\leq{{\varepsilon}\over C_{0,m_{0}}}{\rm tr\,}{\chi}_{y}R_{z}^{m_{0}}{\chi}_{y}<{\varepsilon}. (3.24)3.24

Ainsi il suffit de prouver que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 la fonction

ztrχyfε(Hz)=k=0N(ε)cε,ktrχyRzm0+k𝑧trsubscript𝜒𝑦subscript𝑓𝜀subscript𝐻𝑧superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscript𝑐𝜀𝑘trsubscript𝜒𝑦superscriptsubscript𝑅𝑧subscript𝑚0𝑘z\to{\rm tr\,}{\chi}_{y}f_{{\varepsilon}}(H_{z})\,=\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}c_{{\varepsilon},k}{\rm tr\,}{\chi}_{y}R_{z}^{m_{0}+k}

appartient à CAP(IRd1)𝐶𝐴𝑃IsuperscriptRsubscript𝑑1CAP({{\rm I\!R}}^{d_{1}}). Pour cela on va montrer que les fonctions zΦy,m(z)=χyRzm𝑧subscriptΦ𝑦𝑚𝑧subscript𝜒𝑦superscriptsubscript𝑅𝑧𝑚z\to{\Phi}_{y,m}(z)={\chi}_{y}R_{z}^{m} appartiennent à Cpp(IRd1,1)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript1C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}_{1}) pour mm0𝑚subscript𝑚0m\geq m_{0}. Plus précisément on va établir

pmax{m, 1+d2}Φy,mCpp(IRd1,p/m)𝑝𝑚1𝑑2subscriptΦ𝑦𝑚subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝𝑚p\geq\max\{m,\,1+\hbox{${d\over 2}$}\}\Rightarrow{\Phi}_{y,m}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}_{p/m}) (3.25(m))3.25𝑚

par récurrence par rapport à mIN𝑚IsuperscriptNm\in{{\rm I\!N}}^{*}.

On commence par m=1𝑚1m=1. On pose R=(Δ+λ0I)1𝑅superscriptΔsubscript𝜆0𝐼1R=(-{\Delta}+{{\lambda}}_{0}I)^{-1} et

Φy,1,N(z)=χyRk=0N(VzR)k.subscriptΦ𝑦1𝑁𝑧subscript𝜒𝑦𝑅superscriptsubscript𝑘0𝑁superscriptsubscript𝑉𝑧𝑅𝑘{\Phi}_{y,1,N}(z)={\chi}_{y}R\sum_{k=0}^{N}(-V_{z}R)^{k}. (3.26)3.26

Puisque VzR1/2subscriptnormsubscript𝑉𝑧𝑅12||V_{z}R||_{\cal B}\leq 1/2 on peut écrire

Φy,1(z)=χyR(I+VzR)1=χyRk=0(VzR)ksubscriptΦ𝑦1𝑧subscript𝜒𝑦𝑅superscript𝐼subscript𝑉𝑧𝑅1subscript𝜒𝑦𝑅superscriptsubscript𝑘0superscriptsubscript𝑉𝑧𝑅𝑘{\Phi}_{y,1}(z)={\chi}_{y}R(I+V_{z}R)^{-1}={\chi}_{y}R\sum_{k=0}^{\infty}(-V_{z}R)^{k} (3.27)3.27

et on trouve

Φy,1(z)Φy,1,N(z)pχyRpk=N+1VzRk2NχyRp.subscriptnormsubscriptΦ𝑦1𝑧subscriptΦ𝑦1𝑁𝑧subscript𝑝subscriptnormsubscript𝜒𝑦𝑅subscript𝑝superscriptsubscript𝑘𝑁1superscriptsubscriptnormsubscript𝑉𝑧𝑅𝑘superscript2𝑁subscriptnormsubscript𝜒𝑦𝑅subscript𝑝||{\Phi}_{y,1}(z)-{\Phi}_{y,1,N}(z)||_{{\cal B}_{p}}\leq||{\chi}_{y}R||_{{\cal B}_{p}}\sum_{k=N+1}^{\infty}||V_{z}R||_{\cal B}^{k}\leq 2^{-N}||{\chi}_{y}R||_{{\cal B}_{p}}. (3.28)3.28

Ainsi pour montrer (3.25(1)) il suffit de savoir que Φy,1,NCpp(IRd1,p)subscriptΦ𝑦1𝑁subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝{\Phi}_{y,1,N}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}_{p}). Mais les fonctions z(VzR)k𝑧superscriptsubscript𝑉𝑧𝑅𝑘z\to(V_{z}R)^{k} appartiennent à Cpp(IRd1,)subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}) et χyRpsubscript𝜒𝑦𝑅subscript𝑝{\chi}_{y}R\in{\cal B}_{p}, donc il est clair que Φy,1,NCpp(IRd1,p)subscriptΦ𝑦1𝑁subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝{\Phi}_{y,1,N}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}_{p}).

Utilisant le raisonnement par récurrence on suppose que l’assertion (3.25(m𝑚m)) est vraie pour un certain mIN𝑚IsuperscriptNm\in{{\rm I\!N}}^{*}. Alors le Lemme 3.3 assure que

Φy,m+1,N=y[[N;N[[dΦy,1,NΦy,mCpp(IRd1,p/(m+1)){\Phi}_{y,m+1,N}=\sum_{y^{\prime}\in{{[\![}-N;\;N{[\![}}^{d}}{\Phi}_{y,1,N}{\Phi}_{y^{\prime},m}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}_{p/(m+1)})

et utilisant Proposition 3.4 on peut estimer

N>NΦy,m+1,N(z)Φy,m+1,N(z)p/(m+1)superscript𝑁𝑁subscriptnormsubscriptΦ𝑦𝑚1superscript𝑁𝑧subscriptΦ𝑦𝑚1𝑁𝑧subscript𝑝𝑚1absentN^{\prime}>N\Rightarrow||{\Phi}_{y,m+1,N^{\prime}}(z)-{\Phi}_{y,m+1,N}(z)||_{{\cal B}_{p/(m+1)}}\leq
y[[N;N[[d[[N;N[[dχyRzχypχyRzmp/(m+1)\sum_{y^{\prime}\in{{[\![}-N^{\prime};\;N^{\prime}{[\![}}^{d}\setminus{{[\![}-N;\;N{[\![}}^{d}}||{\chi}_{y}R_{z}{\chi}_{y^{\prime}}||_{{\cal B}_{p}}||{\chi}_{y^{\prime}}R^{m}_{z}||_{{\cal B}_{p/(m+1)}}
y𝖹𝖹d[[N;N[[dC(1+|yy|)d1C/N,\leq\sum_{y^{\prime}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}\setminus{{[\![}-N;\;N{[\![}}^{d}}C(1+|y-y^{\prime}|)^{-d-1}\,\leq C^{\prime}/N,

donc Φy,m+1subscriptΦ𝑦𝑚1{\Phi}_{y,m+1} est la limite de la suite (Φy,m+1,N)NINsubscriptsubscriptΦ𝑦𝑚1𝑁𝑁IN({\Phi}_{y,m+1,N})_{N\in{\rm I\!N}} dans Cpp(IRd1,p/(m+1))subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscript𝑝𝑚1C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}},{\cal B}_{p/(m+1)}). \triangle


Proposition 3.5

Soient fC0(IR)𝑓superscriptsubscript𝐶0IRf\in C_{0}^{\infty}({\rm I\!R}), LINsuperscript𝐿INL^{\prime}\in{\rm I\!N}, ρ>0𝜌0\rho>0 et y1𝖹𝖹d1subscript𝑦1superscript𝖹𝖹subscript𝑑1y_{1}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}. On pose

uρ,y1h,L(z)=trhχρ,y1h,L(f(Hzh)f(Δh)),subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿𝜌subscript𝑦1𝑧superscripttrsubscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝜌subscript𝑦1𝑓subscriptsuperscript𝐻𝑧𝑓superscriptΔu^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}(z)={\rm tr}^{h}\,{\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}(f(H^{h}_{z})-f(-{{\Delta}}^{h})), (3.29)3.29

χρ,y1h,Lhsubscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝜌subscript𝑦1superscript{\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}\in{\cal B}^{h} est défini par la formule

(χρ,y1h,Lφ)(hn1,hn2)=y2[[L;L[[d2χ𝒞(y1,y2)(hn1/ρ,hn2)φ(hn1,hn2)({\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}{\varphi})(hn_{1},hn_{2})=\sum_{y_{2}\in{{[\![}-L^{\prime};\;L^{\prime}{[\![}}^{d_{2}}}{\chi}_{{\cal C}(y_{1},y_{2})}({hn_{1}/\rho},hn_{2}){\varphi}(hn_{1},hn_{2}) (3.30)3.30

pour (n1,n2)𝖹𝖹d1×𝖹𝖹d2subscript𝑛1subscript𝑛2superscript𝖹𝖹subscript𝑑1superscript𝖹𝖹subscript𝑑2(n_{1},n_{2})\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}\times{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{2}} et φl2(h𝖹𝖹d)𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}).

Si ε>0𝜀0{\varepsilon}>0, ρ[12; 1]𝜌121\rho\in[{1\over 2};\,1] alors on peut trouver N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N}, cε,kh,ρ Csubscriptsuperscript𝑐𝜌𝜀𝑘 Cc^{h,\rho}_{{\varepsilon},k}\in{\mathchoice{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\displaystyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.88884pt\vrule height=6.14993pt\hss}\hbox{$\textstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 2.02219pt\vrule height=4.30496pt\hss}\hbox{$\scriptstyle\rm C$}}}{\hbox{\hbox to0.0pt{\kern 1.44441pt\vrule height=3.07497pt\hss}\hbox{$\scriptscriptstyle\rm C$}}}}, γε,kIRd1subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}} (k=0,,N(ε)𝑘0𝑁𝜀k=0,\dots,N({\varepsilon})) tels que

sup0<h1supzIRd1|uρ,0h,L(z)k=0N(ε)cε,kh,ρeizγε,k|<ε/8,subscriptsupremum01subscriptsupremum𝑧IsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿𝜌0𝑧superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscriptsuperscript𝑐𝜌𝜀𝑘superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘𝜀8\sup_{0<h\leq 1}\sup_{z\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}}\left|{u^{h,L^{\prime}}_{\rho,0}(z)-\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}c^{h,\rho}_{{\varepsilon},k}{\rm e}^{iz{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}}\right|<{\varepsilon}/8, (3.31)3.31
sup0<h1|cε,kh,ρ|<.subscriptsupremum01subscriptsuperscript𝑐𝜌𝜀𝑘\sup_{0<h\leq 1}|c^{h,\rho}_{{\varepsilon},k}|<\infty. (3.31)superscript3.31

Preuve du fait que Proposition 3.53.53.5 implique Théorème 1.21.21.2

Au début on observe que pour ρhIN𝜌IN\rho\in h{\rm I\!N},y1𝖹𝖹d1subscript𝑦1superscript𝖹𝖹subscript𝑑1y_{1}\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}} on peut écrire

uρ,0h,L(ρy1)=trhT(ρy1,0)hχρ,y1h,L(f(Hρy1h)f(Δh))T(ρy1,0)h,subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿𝜌0𝜌subscript𝑦1superscripttrsubscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝜌subscript𝑦1𝑓subscriptsuperscript𝐻𝜌subscript𝑦1𝑓superscriptΔsubscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10u^{h,L^{\prime}}_{\rho,0}(\rho y_{1})={\rm tr}^{h}\,T^{h}_{(\rho y_{1},0)}{\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}(f(H^{h}_{\rho y_{1}})-f(-{{\Delta}}^{h}))T^{h}_{(-\rho y_{1},0)}, (3.32)3.32

T(ρy1,0)hsubscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10T^{h}_{(\rho y_{1},0)} est l’opérateur de la translation,

(T(ρy1,0)hφ)(hn)=φ(hn1ρy1,hn2) pour φl2(h𝖹𝖹d).subscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10𝜑𝑛𝜑subscript𝑛1𝜌subscript𝑦1subscript𝑛2 pour 𝜑superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑(T^{h}_{(\rho y_{1},0)}{\varphi})(hn)={\varphi}(hn_{1}-\rho y_{1},hn_{2}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}). (3.33)3.33

Compte tenu de

T(ρy1,0)hχρ,0h,LT(ρy1,0)h=χρ,y1h,L,T(ρy1,0)hHρy1hT(ρy1,0)h=Hhformulae-sequencesubscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝜌0subscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10subscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝜌subscript𝑦1subscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10subscriptsuperscript𝐻𝜌subscript𝑦1subscriptsuperscript𝑇𝜌subscript𝑦10superscript𝐻T^{h}_{(\rho y_{1},0)}{\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,0}T^{h}_{(-\rho y_{1},0)}={\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}},\hskip 19.91692ptT^{h}_{(\rho y_{1},0)}H^{h}_{\rho y_{1}}T^{h}_{(-\rho y_{1},0)}=H^{h} (3.34)3.34

on obtient

uρ,0h,L(ρy1)=trhχρ,y1h,L(f(Hzh)f(Δh)).subscriptsuperscript𝑢superscript𝐿𝜌0𝜌subscript𝑦1superscripttrsubscriptsuperscript𝜒superscript𝐿𝜌subscript𝑦1𝑓subscriptsuperscript𝐻𝑧𝑓superscriptΔu^{h,L^{\prime}}_{\rho,0}(\rho y_{1})={\rm tr}^{h}\,{\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}(f(H^{h}_{z})-f(-{{\Delta}}^{h})). (3.35)3.35

En introduisant la notation [L]ρ=ρ[L/ρ]subscriptdelimited-[]𝐿𝜌𝜌delimited-[]𝐿𝜌[L]_{\rho}=\rho[L/\rho] on trouve

y1[[L/ρ;L/ρ[[d1χρ,y1h,L=χ[L]ρh,L\sum_{y_{1}\in{{[\![}-L/\rho;\;L/\rho{[\![}}^{d_{1}}}{\chi}^{h,L^{\prime}}_{\rho,y_{1}}\,={\chi}^{h,L^{\prime}}_{[L]_{\rho}} (3.36)3.36

et par conséquent

(2[L]ρ)d1y1[[L/ρ;L/ρ[[d1uρ,0h,L(ρy1)=N[L]ρL(f,Hh).(2[L]_{\rho})^{-d_{1}}\sum_{y_{1}\in{{[\![}-L/\rho;\;L/\rho{[\![}}^{d_{1}}}u^{h,L^{\prime}}_{\rho,0}(\rho y_{1})\,=N^{L^{\prime}}_{[L]_{\rho}}(f,H^{h}). (3.37)3.37

Compte tenu du Corollaire 2.2 il suffit de montrer que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il existe Lε>0subscript𝐿𝜀0L_{{\varepsilon}}>0 tel que

L2L1Lε|NL1L(f,Hh)NL2L(f,Hh)|<ε.subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscript𝐿1𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscript𝐿2𝑓superscript𝐻𝜀L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L^{\prime}}_{L_{1}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}}_{L_{2}}(f,H^{h})|<{\varepsilon}. (3.38)3.38

Choisissant Lεsubscript𝐿𝜀L_{{\varepsilon}} assez grand et utilisant Corollaire 2.2(c) on voit que pour obtenir (3.38) il suffit de montrer que pour un choix convenable de ρ(h,ε)[1/2; 1]hIN𝜌𝜀121IN\rho(h,{\varepsilon})\in[1/2;\;1]\cap h{\rm I\!N} on ait

L2L1Lε|N[L1]ρ(h,ε)L(f,Hh)N[L2]ρ(h,ε)L(f,Hh)|<ε/2.subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscriptdelimited-[]subscript𝐿1𝜌𝜀𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscriptdelimited-[]subscript𝐿2𝜌𝜀𝑓superscript𝐻𝜀2L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{L^{\prime}}_{[L_{1}]_{\rho(h,{\varepsilon})}}(f,H^{h})-N^{L^{\prime}}_{[L_{2}]_{\rho(h,{\varepsilon})}}(f,H^{h})|<{\varepsilon}/2. (3.39)3.39

Soient cε,kh,ρsubscriptsuperscript𝑐𝜌𝜀𝑘c^{h,\rho}_{{\varepsilon},k}, γε,ksubscript𝛾𝜀𝑘{{\gamma}}_{{\varepsilon},k} choisis comme dans la Proposition 3.5 et

Nε,Lh,ρ=k=0N(ε)cε,kh,ρNLρ(γε,k),subscriptsuperscript𝑁𝜌𝜀𝐿superscriptsubscript𝑘0𝑁𝜀subscriptsuperscript𝑐𝜌𝜀𝑘superscriptsubscript𝑁𝐿𝜌subscript𝛾𝜀𝑘N^{h,\rho}_{{\varepsilon},L}=\sum_{k=0}^{N({\varepsilon})}c^{h,\rho}_{{\varepsilon},k}N_{L}^{\rho}({{\gamma}}_{{\varepsilon},k}), (3.40)3.40

NLρ(γε,k)=(2[L]ρ)d1y1[[L/ρ;L/rho[[d1eiρy1γε,k.N^{\rho}_{L}({{\gamma}}_{{\varepsilon},k})=(2[L]_{\rho})^{-d_{1}}\sum_{y_{1}\in{{[\![}-L/\rho;\;L/rho{[\![}}^{d_{1}}}{\rm e}^{i\rho y_{1}{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}. (3.40)superscript3.40

Alors (3.31) avec ρ=ρ(h,ε)𝜌𝜌𝜀\rho=\rho(h,{\varepsilon}) assure

|N[L]ρ(h,ε)L(f,Hh)Nε,Lh,ρ(h,ε)|<ε/8subscriptsuperscript𝑁superscript𝐿subscriptdelimited-[]𝐿𝜌𝜀𝑓superscript𝐻subscriptsuperscript𝑁𝜌𝜀𝜀𝐿𝜀8|N^{L^{\prime}}_{[L]_{\rho(h,{\varepsilon})}}(f,H^{h})-N^{h,\rho(h,{\varepsilon})}_{{\varepsilon},L}|<{\varepsilon}/8 (3.41)3.41

et pour obtenir (3.39) il suffit de montrer

L2L1Lε|Nε,L1h,ρ(h,ε)Nε,L2h,ρ(h,ε)|<ε/4.subscript𝐿2subscript𝐿1subscript𝐿𝜀subscriptsuperscript𝑁𝜌𝜀𝜀subscript𝐿1subscriptsuperscript𝑁𝜌𝜀𝜀subscript𝐿2𝜀4L_{2}\geq L_{1}\geq L_{{\varepsilon}}\Rightarrow|N^{h,\rho(h,{\varepsilon})}_{{\varepsilon},L_{1}}-N^{h,\rho(h,{\varepsilon})}_{{\varepsilon},L_{2}}|<{\varepsilon}/4. (3.42)3.42

Ainsi il suffit de prouver que (3.40)superscript3.40(3.40^{\prime}) possède une limite quand L𝐿{L\to\infty} et le fait que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 on peut trouver hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0, Cεsubscript𝐶𝜀C_{{\varepsilon}} tels que

sup0<hhε|NLρ(h,ε)(γε,k)limLNLρ(h,ε)(γε,k)|Cε/L.subscriptsupremum0subscript𝜀superscriptsubscript𝑁𝐿𝜌𝜀subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝐿superscriptsubscript𝑁𝐿𝜌𝜀subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝐶𝜀𝐿\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}\left|{N_{L}^{\rho(h,{\varepsilon})}({{\gamma}}_{{\varepsilon},k})-\lim_{L\to\infty}N_{L}^{\rho(h,{\varepsilon})}({{\gamma}}_{{\varepsilon},k})}\right|\leq C_{{\varepsilon}}/L. (3.43(k)).3.43𝑘

On peut supposer γε,0=0subscript𝛾𝜀00{{\gamma}}_{{\varepsilon},0}=0 (avec la possibilité d’avoir cε,0h=0subscriptsuperscript𝑐𝜀00c^{h}_{{\varepsilon},0}=0) et γε,k0subscript𝛾𝜀𝑘0{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\neq 0 pour k=1,,N(ε)𝑘1𝑁𝜀k=1,...,N({\varepsilon}). Alors (3.43(0))3.430(3.43(0)) est évident et pour démontrer (3.43(k))3.43𝑘(3.43(k)) avec k1𝑘1k\geq 1 on pose

dε(t)=inf1kN(ε)dist(tγε,k,2π𝖹𝖹d) pour t>0.subscript𝑑𝜀𝑡subscriptinfimum1𝑘𝑁𝜀dist𝑡subscript𝛾𝜀𝑘2𝜋superscript𝖹𝖹𝑑 pour 𝑡0d_{{\varepsilon}}(t)=\inf_{1\leq k\leq N({\varepsilon})}{\rm dist}(t{{\gamma}}_{{\varepsilon},k},2\pi{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }t>0. (3.44)3.44

Alors la fonction tdε(t)𝑡subscript𝑑𝜀𝑡t\to d_{{\varepsilon}}(t) est continue et {tIR:dε(t)=0}conditional-set𝑡IRsubscript𝑑𝜀𝑡0\{t\in{\rm I\!R}:d_{{\varepsilon}}(t)=0\} est discret. Ainsi on peut trouver t(ε)[1/2; 3/4]𝑡𝜀1234t({\varepsilon})\in[1/2;\;3/4] tel que dε(t)>0subscript𝑑𝜀𝑡0d_{{\varepsilon}}(t)>0 et h(ε)>0𝜀0h({\varepsilon})>0 tel que t(ε)tt(ε)+h(ε)dε(t(ε))/2𝑡𝜀𝑡𝑡𝜀𝜀subscript𝑑𝜀𝑡𝜀2t({\varepsilon})\leq t\leq t({\varepsilon})+h({\varepsilon})\Rightarrow d_{{\varepsilon}}(t({\varepsilon}))/2, donc il existe ρ(h,ε)[1/2; 1]hIN𝜌𝜀121IN\rho(h,{\varepsilon})\in[1/2;\;1]\cap h{\rm I\!N} tel que dε(ρ(h,ε))dε(t(ε))/2subscript𝑑𝜀𝜌𝜀subscript𝑑𝜀𝑡𝜀2d_{{\varepsilon}}(\rho(h,{\varepsilon}))\geq d_{{\varepsilon}}(t({\varepsilon}))/2. Pareillement comme au début de cette section on peut estimer

|NLρ(h,ε)(γε,k)|2L1|eidε(t(ε))/21|1.superscriptsubscript𝑁𝐿𝜌𝜀subscript𝛾𝜀𝑘2superscript𝐿1superscriptsuperscripte𝑖subscript𝑑𝜀𝑡𝜀211|N_{L}^{\rho(h,{\varepsilon})}({{\gamma}}_{{\varepsilon},k})|\leq 2L^{-1}|{\rm e}^{id_{{\varepsilon}}(t({\varepsilon}))/2}-1|^{-1}. (3.45)3.45

Ainsi on a démontré que Théorème 1.2 résulte de Proposition 3.5. \triangle


Preuve de la Proposition 3.53.53.5   Soit 𝒜=(𝒜h)0<h1𝒜subscriptsuperscript𝒜01{\cal A}=({\cal A}^{h})_{0<h\leq 1} une famille d’espaces de Banach 𝒜hsuperscript𝒜{\cal A}^{h}. Alors on écrira ΦCpp(IRd1;𝒜)Φsubscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1𝒜\Phi\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;{\cal A}) si et seulement si Φ=(Φh)0<h1ΦsubscriptsuperscriptΦ01\Phi=({\Phi}^{h})_{0<h\leq 1} est une famille d’applications Φh:IRd1𝒜h:superscriptΦIsuperscriptRsubscript𝑑1superscript𝒜{\Phi}^{h}:\,{{\rm I\!R}}^{d_{1}}\to{\cal A}^{h} telle que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 on peut trouver N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N}, γε,kIRd1subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}, Aε,kh𝒜hsubscriptsuperscript𝐴𝜀𝑘superscript𝒜A^{h}_{{\varepsilon},k}\in{\cal A}^{h} (k=0,,N(ε))𝑘0𝑁𝜀(k=0,...,N({\varepsilon})) tels que

sup0<h1supzIRd1Φh(z)j=0N(ε)Aε,kheizγε,k𝒜h<εsubscriptsupremum01subscriptsupremum𝑧IsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptnormsuperscriptΦ𝑧superscriptsubscript𝑗0𝑁𝜀subscriptsuperscript𝐴𝜀𝑘superscripte𝑖𝑧subscript𝛾𝜀𝑘superscript𝒜𝜀\sup_{0<h\leq 1}\sup_{z\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}}||{\Phi}^{h}(z)-{\sum}_{j=0}^{N({\varepsilon})}A^{h}_{{\varepsilon},k}\,{\rm e}^{iz\cdot{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}||_{{\cal A}^{h}}\,<{\varepsilon} (3.46)3.46

et sup0<h1Aε,kh𝒜h<subscriptsupremum01subscriptnormsubscriptsuperscript𝐴𝜀𝑘superscript𝒜\sup_{0<h\leq 1}||A^{h}_{{\varepsilon},k}||_{{\cal A}^{h}}<\infty pour k=0,,N(ε)𝑘0𝑁𝜀k=0,...,N({\varepsilon}).

Alors il est clair que (zVzh)0<h1Cpp(IRd1;(h)0<h1)subscript𝑧subscriptsuperscript𝑉𝑧01subscript𝐶ppIsuperscriptRsubscript𝑑1subscriptsuperscript01(z\to V^{h}_{z})_{0<h\leq 1}\in C_{\rm pp}({{\rm I\!R}}^{d_{1}};\;({\cal B}^{h})_{0<h\leq 1}) et le Lemme 3.3 reste valable également.

Il reste à suivre la preuve de la Proposition 3.2 en remplaçant Rzsubscript𝑅𝑧R_{z}, Vzsubscript𝑉𝑧V_{z}, R𝑅R, p/msubscript𝑝𝑚{\cal B}_{p/m} par (Rzh)0<h1subscriptsuperscriptsubscript𝑅𝑧01(R_{z}^{h})_{0<h\leq 1}, (Vzh)0<h1subscriptsubscriptsuperscript𝑉𝑧01(V^{h}_{z})_{0<h\leq 1}, ((Δh+λ0I)1)0<h1subscriptsuperscriptsuperscriptΔsubscript𝜆0𝐼101((-{{\Delta}}^{h}+{{\lambda}}_{0}I)^{-1})_{0<h\leq 1} et (p/mh)0<h1subscriptsubscriptsuperscript𝑝𝑚01({\cal B}^{h}_{p/m})_{0<h\leq 1} respectivement. \triangle

4 Preuve du Théorème 1.5

On note par {\cal F} l’opérateur unitaire sur L2(IRd)superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) donné par la formule

(φ)(ξ)=(2π)d/2IRdeixξφ(x)𝑑x pour φL1L2(IRd)𝜑𝜉superscript2𝜋𝑑2subscriptIsuperscriptR𝑑superscripte𝑖𝑥𝜉𝜑𝑥differential-d𝑥 pour 𝜑superscript𝐿1superscript𝐿2IsuperscriptR𝑑({\cal F}{\varphi})(\xi)=(2\pi)^{-d/2}\int_{{{\rm I\!R}}^{d}}{\rm e}^{ix\cdot\xi}{\varphi}(x)\,dx{\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{1}\cap L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) (4.1)4.1

et on introduit la bijection isométrique h:l2(h𝖹𝖹d)L2([π/h;π/h[d){\cal F}^{h}:\,l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d})\to L^{2}({[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}) par la formule

(hφ)(ξ)=(h/2π)d/2n𝖹𝖹deihnξφ(hn) pour φl1l2(h𝖹𝖹d).superscript𝜑𝜉superscript2𝜋𝑑2subscript𝑛superscript𝖹𝖹𝑑superscripte𝑖𝑛𝜉𝜑𝑛 pour 𝜑superscript𝑙1superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑({\cal F}^{h}{\varphi})(\xi)=(h/2\pi)^{d/2}\sum_{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}}{\rm e}^{ihn\cdot\xi}{\varphi}(hn){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in l^{1}\cap l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}). (4.2)4.2
Lemme 4.1

Soit θC0(IRd)𝜃superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptR𝑑{\theta}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}). On définit θhl2(h𝖹𝖹d)superscript𝜃superscript𝑙2superscript𝖹𝖹𝑑{{\theta}}^{h}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}) en posant θh(hn)=θ(hn)superscript𝜃𝑛𝜃𝑛{{\theta}}^{h}(hn)={{\theta}}(hn) pour n𝖹𝖹d𝑛superscript𝖹𝖹𝑑n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d}. Alors pour tout NIN𝑁INN\in{\rm I\!N} on a

sup0<h1supξ[π/h;π/h[dhd/2|ξ|N|(hθh)(ξ)|<.\sup_{0<h\leq 1}{\hskip 5.69046pt}\sup_{\xi\in[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}h^{d/2}|\xi|^{N}\,|({\cal F}^{h}{{\theta}}_{h})(\xi)|\,<\infty. (4.3)4.3

Preuve. Pour NIN𝑁INN\in{\rm I\!N} posons θNh=(Δh)Nθhsuperscriptsubscript𝜃𝑁superscriptsuperscriptΔ𝑁superscript𝜃{{\theta}}_{N}^{h}=(-{{\Delta}}^{h})^{N}{{\theta}}^{h}. Il est clair que

supn𝖹𝖹d|θ1h(hn)|CsupxIRdmax1jd|xj2θ(x)|Csubscriptsupremum𝑛superscript𝖹𝖹𝑑superscriptsubscript𝜃1𝑛𝐶subscriptsupremum𝑥IsuperscriptR𝑑subscript1𝑗𝑑subscriptsuperscript2subscript𝑥𝑗𝜃𝑥superscript𝐶\sup_{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}}|{{\theta}}_{1}^{h}(hn)|\leq C\sup_{x\in{{\rm I\!R}}^{d}}\max_{1\leq j\leq d}|{{\partial}}^{2}_{x_{j}}{{\theta}}(x)|\leq C^{\prime} (4.4)4.4

et plus généralement pour tout NIN𝑁INN\in{\rm I\!N} on a

CN=sup0<h1supn𝖹𝖹d|θNh(hn)|<,subscript𝐶𝑁subscriptsupremum01subscriptsupremum𝑛superscript𝖹𝖹𝑑subscriptsuperscript𝜃𝑁𝑛C_{N}=\sup_{0<h\leq 1}\sup_{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}}|{{\theta}}^{h}_{N}(hn)|<\infty, (4.4)superscript4.4

donc

|(hθNh)(ξ)|(h/2π)d/2{n𝖹𝖹d:hnsuppθNh}|θNh(hn)|CNhd/2.superscriptsubscriptsuperscript𝜃𝑁𝜉superscript2𝜋𝑑2subscriptconditional-set𝑛superscript𝖹𝖹𝑑𝑛suppsubscriptsuperscript𝜃𝑁subscriptsuperscript𝜃𝑁𝑛subscript𝐶𝑁superscript𝑑2|({\cal F}^{h}{{\theta}}^{h}_{N})(\xi)|\leq(h/2\pi)^{d/2}\sum_{\{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d}:\,hn\in{\rm supp\,}{{\theta}}^{h}_{N}\}}|{{\theta}}^{h}_{N}(hn)|\,\leq C_{N}h^{-d/2}. (4.5)4.5

De l’autre côté on a (hθNh)(ξ)=ϑh(ξ)N(hθh)(ξ)superscriptsubscriptsuperscript𝜃𝑁𝜉subscriptitalic-ϑsuperscript𝜉𝑁superscriptsuperscript𝜃𝜉({\cal F}^{h}{{\theta}}^{h}_{N})(\xi)={{{\vartheta}}}_{h}(\xi)^{N}({\cal F}^{h}{{\theta}}^{h})(\xi) avec

ϑh(ξ)=j=1d22cos(hξj)h2.subscriptitalic-ϑ𝜉superscriptsubscript𝑗1𝑑22subscript𝜉𝑗superscript2{{{\vartheta}}}_{h}(\xi)=\sum_{j=1}^{d}{2-2\cos(h{\xi}_{j})\over h^{2}}. (4.6)4.6

Il reste à remarquer que

ξ[π/h;π/h[d14|ξ|2ϑh(ξ)|ξ|2\xi\in[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}{\hskip 5.69046pt}\Longrightarrow{\hskip 5.69046pt}\hbox{$1\over 4$}|\xi|^{2}\,\leq{{{\vartheta}}}_{h}(\xi)\,\leq|\xi|^{2} (4.7)4.7

avec (4.5) impliquent (4.3). \triangle


On note par Jhsuperscript𝐽J^{h} l’injection isométrique L2([π/h;π/h[d)L2(IRd)L^{2}([\pi/h;\;\pi/h[^{d})\to L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}), qui s’obtient en prolongeant les fonctions par la valeur 0 sur IRd[π/h;π/h[d{{\rm I\!R}}^{d}\setminus[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}. Alors

Jhφ=φ|[π/h;π/h[dL2([π/h;π/h[d) pour φL2(IRd){J^{h}}^{*}{\varphi}={{\varphi}}_{|_{[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}}\in L^{2}([-\pi/h;\;\pi/h[^{d}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}) (4.8)4.8

est la formule de l’opérateur adjoint à Jhsuperscript𝐽J^{h}.

Pour T>0𝑇0T>0 on définit χTsubscript𝜒𝑇{\chi}_{T}\in{\cal B} par la formule

(χTφ)(ξ)=χ[T;T[d(ξ)φ(ξ) pour φL2(IRd).({\chi}_{T}{\varphi})(\xi)={\chi}_{[-T;\;T[^{d}}(\xi){\varphi}(\xi){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\varphi}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d}). (4.9)4.9

Ensuite on définit PTsubscript𝑃𝑇P_{T}\in{\cal B} et PThhsubscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptP^{h}_{T}\in{\cal B}^{h} par

PT=χT,PTh=(Jhh)χTJhhformulae-sequencesubscript𝑃𝑇superscriptsubscript𝜒𝑇subscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptsuperscript𝐽superscriptsubscript𝜒𝑇superscript𝐽superscriptP_{T}={\cal F}^{*}{\chi}_{T}{\cal F},\hskip 25.60747ptP^{h}_{T}=(J^{h}{\cal F}^{h})^{*}{\chi}_{T}J^{h}{\cal F}^{h} (4.10)4.10

et on remarque que Tπ/hPTh=I𝑇𝜋subscriptsuperscript𝑃𝑇𝐼T\geq\pi/h\Rightarrow P^{h}_{T}=I.

Lemme 4.2

Si T1superscript𝑇1T^{\prime}\geq 1 est fixé, alors

limT(IPT)ΘPT=0,subscript𝑇subscriptnorm𝐼subscript𝑃𝑇Θsubscript𝑃superscript𝑇0\lim_{T\to\infty}||(I-P_{T})\,{\Theta}\,P_{T^{\prime}}||_{\cal B}\,=0, (4.11)4.11
limTsup0<h1(IPTh)ΘhPThh=0.subscript𝑇subscriptsupremum01subscriptnorm𝐼subscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsubscriptsuperscript𝑃superscript𝑇superscript0\lim_{T\to\infty}\sup_{0<h\leq 1}||(I-P^{h}_{T})\,{{\Theta}}^{h}\,P^{h}_{T^{\prime}}||_{{\cal B}^{h}}\,=0. (4.11)superscript4.11

Preuve. Soit Θ~T,Th(L2([π/h;π/h[d)){\widetilde{\Theta}}^{h}_{T,T^{\prime}}\in{\cal B}(L^{2}({[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}})) défini par

Θ~T,Th=h(IPTh)ΘhPTh(h).subscriptsuperscript~Θ𝑇superscript𝑇superscript𝐼subscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsubscriptsuperscript𝑃superscript𝑇superscriptsuperscript{\widetilde{\Theta}}^{h}_{T,T^{\prime}}={\cal F}^{h}(I-P^{h}_{T}){{\Theta}}^{h}P^{h}_{T^{\prime}}({\cal F}^{h})^{*}. (4.12)4.12

Alors

(Θ~T,Thφ)(ξ)=[π/h;π/h[dKT,Th(ξ,ξ)φ(ξ)𝑑ξ,({\widetilde{\Theta}}^{h}_{T,T^{\prime}}{\varphi})(\xi)=\int_{[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}K^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime}){\varphi}(\xi^{\prime})\,d\xi^{\prime}, (4.12)superscript4.12
KT,Th(ξ,ξ)=(1χ[T;T[d(ξ))(h/2π)d/2(hθh)(ξξ)χ[T;T[d(ξ).K^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})=(1-{\chi}_{[-T;\;T[^{d}}(\xi))(h/2\pi)^{d/2}({\cal F}^{h}{{\theta}}^{h})(\xi-\xi^{\prime}){\chi}_{[-T^{\prime};\;T^{\prime}[^{d}}(\xi^{\prime}). (4.12′′)superscript4.12′′

En vertu du Lemme 4.1 pour T>T𝑇superscript𝑇T>T^{\prime} on peut estimer

|KT,Th(ξ,ξ)|(1χ[T;T[d(ξ))CN(1+|ξξ|)Nχ[T;T[d(ξ)|K^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})|\leq(1-{\chi}_{[-T;\;T[^{d}}(\xi))C_{N}(1+|\xi-\xi^{\prime}|)^{-N}{\chi}_{[-T^{\prime};\;T^{\prime}[^{d}}(\xi^{\prime})
CN|TT|N/2(1+|ξξ|)N/2χ[T;T[d(ξ).\leq C_{N}|T-T^{\prime}|^{-N/2}(1+|\xi-\xi^{\prime}|)^{-N/2}{\chi}_{[-T^{\prime};\;T^{\prime}[^{d}}(\xi^{\prime}). (4.13)4.13

Si N>d𝑁𝑑N>d alors on peut estimer

Θ~T,Th2(L2([π/h;π/h[d))2=IR2d|KT,Th(ξ,ξ)|2𝑑ξ𝑑ξ||{\widetilde{\Theta}}^{h}_{T,T^{\prime}}||^{2}_{{\cal B}_{2}(L^{2}({[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}))}=\int_{{{\rm I\!R}}^{2d}}|K^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})|^{2}\,d\xi d\xi^{\prime}\,\leq
[T;T[d𝑑ξ[π/h;π/h[d𝑑ξCN2|TT|N(1+|ξξ|)NCN|TT|N\int_{[-T^{\prime};\;T^{\prime}[^{d}}d\xi^{\prime}\int_{[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}d\xi C^{2}_{N}|T-T^{\prime}|^{-N}(1+|\xi-\xi^{\prime}|)^{-N}\,\leq C^{\prime}_{N}|T-T^{\prime}|^{-N}

et pour terminer la preuve de (4.11) on remarque que pour Tsuperscript𝑇T^{\prime} fixé on a

(IPT)ΘhPTh=Θ~T,Th(L2([π/h;π/h[d))||(I-P_{T}){{\Theta}}^{h}P_{T^{\prime}}||_{{\cal B}^{h}}=||{\widetilde{\Theta}}^{h}_{T,T^{\prime}}||_{{\cal B}(L^{2}({[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}))}
Θ~T,Th2(L2([π/h;π/h[d))0 quand T.\leq||{\widetilde{\Theta}}^{h}_{T,T^{\prime}}||_{{\cal B}_{2}(L^{2}({[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}))}\to 0{\hskip 5.69046pt}\hbox{ quand }T\to\infty.

La preuve de (4.11) est semblable: θC0(IRd)𝜃superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptR𝑑{\theta}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}) assure le fait que θ𝜃{\cal F}{{\theta}} est à décroissance rapide, c’est-à-dire pour tout NIN𝑁INN\in{\rm I\!N} il existe CN>0subscript𝐶𝑁0C_{N}>0 telle que

|θ(ξ)|CN(1+|ξ|)N𝜃𝜉subscript𝐶𝑁superscript1𝜉𝑁|{\cal F}{{\theta}}(\xi)|\leq C_{N}(1+|\xi|)^{-N} (4.14)4.14

et définissant l’opérateur Θ~T,T=(IPT)ΘPTsubscript~Θ𝑇superscript𝑇𝐼subscript𝑃𝑇Θsubscript𝑃superscript𝑇superscript{\widetilde{\Theta}}_{T,T^{\prime}}={\cal F}(I-P_{T}){{\Theta}}P_{T^{\prime}}{\cal F}^{*} on trouve l’expression

(Θ~T,Tφ)(ξ)=IRdKT,T(ξ,ξ)φ(ξ)𝑑ξ,subscript~Θ𝑇superscript𝑇𝜑𝜉subscriptIsuperscriptR𝑑subscript𝐾𝑇superscript𝑇𝜉superscript𝜉𝜑superscript𝜉differential-dsuperscript𝜉({\widetilde{\Theta}}_{T,T^{\prime}}{\varphi})(\xi)=\int_{{{\rm I\!R}}^{d}}K_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime}){\varphi}(\xi^{\prime})\,d\xi^{\prime}, (4.15)4.15
KT,T(ξ,ξ)=(1χ[T;T[d(ξ))(2π)d/2(θ)(ξξ)χ[TT[d(ξ),K_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})=(1-{\chi}_{[-T;\;T[^{d}}(\xi))(2\pi)^{-d/2}({\cal F}{{\theta}})(\xi-\xi^{\prime}){\chi}_{[-T^{\prime}\;\;T^{\prime}[^{d}}(\xi^{\prime}), (4.15)superscript4.15

permettant d’appliquer le même raisonnement qu’auparavant. \triangle

Lemme 4.3

On suppose θC0(IRd)𝜃superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptR𝑑{\theta}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}) et ΘΘ{\Theta}, ΘhsuperscriptΘ{{\Theta}}^{h} comme dans Corollaire 2.42.42.4. On pose

Θ~=Θ,Θ~h=JhhΘh(Jhh),formulae-sequence~ΘΘsuperscriptsuperscript~Θsuperscript𝐽superscriptsuperscriptΘsuperscriptsuperscript𝐽superscript{\widetilde{\Theta}}={\cal F}{\Theta}{\cal F}^{*},\hskip 22.76219pt{\widetilde{\Theta}}^{h}=J^{h}{\cal F}^{h}{{\Theta}}^{h}(J^{h}{\cal F}^{h})^{*}, (4.16)4.16
V~=V,V~h=JhhVh(Jhh).formulae-sequence~𝑉𝑉superscriptsuperscript~𝑉subscript𝐽superscriptsuperscript𝑉superscriptsuperscript𝐽superscript{\widetilde{V}}={\cal F}V{\cal F}^{*},\hskip 22.76219pt{\widetilde{V}}^{h}=J_{h}{\cal F}^{h}V^{h}(J^{h}{\cal F}^{h})^{*}. (4.17)4.17

Alors pour tout T>0superscript𝑇0{T^{\prime}}>0 on a

limh0(Θ~Θ~h)χT=0,limh0(V~V~h)χT=0.formulae-sequencesubscript0subscriptnorm~Θsuperscript~Θsubscript𝜒superscript𝑇0subscript0subscriptnorm~𝑉superscript~𝑉subscript𝜒superscript𝑇0\lim_{h\to 0}||({\widetilde{\Theta}}-{\widetilde{\Theta}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}\,=0,\hskip 19.91692pt\lim_{h\to 0}||({\widetilde{V}}-{\widetilde{V}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}\,=0. (4.18)4.18

Preuve. Soit ε>0𝜀0{\varepsilon}>0. On va montrer qu’il existe hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que

sup0<hhε(Θ~Θ~h)χT<ε.subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnorm~Θsuperscript~Θsubscript𝜒superscript𝑇𝜀\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||({\widetilde{\Theta}}-{\widetilde{\Theta}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}<{\varepsilon}. (4.19)4.19

Mais Lemme 4.2 assure qu’il existe T=T(ε)T𝑇𝑇𝜀superscript𝑇T=T({\varepsilon})\geq T^{\prime} tel que

(IχT)Θ~χT=(IPT)ΘPT<ε/3,subscriptnorm𝐼subscript𝜒𝑇~Θsubscript𝜒superscript𝑇subscriptnorm𝐼subscript𝑃𝑇Θsubscript𝑃superscript𝑇𝜀3||(I-{\chi}_{T}){\widetilde{\Theta}}{\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}=||(I-P_{T}){\Theta}P_{T^{\prime}}||_{\cal B}<{\varepsilon}/3, (4.20)4.20
(IχT)Θ~hχT=(IPTh)ΘhPThh<ε/3,subscriptnorm𝐼subscript𝜒𝑇superscript~Θsubscript𝜒superscript𝑇subscriptnorm𝐼subscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsubscriptsuperscript𝑃superscript𝑇superscript𝜀3||(I-{\chi}_{T}){\widetilde{\Theta}}^{h}{\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}=||(I-P^{h}_{T}){{\Theta}}^{h}P^{h}_{T^{\prime}}||_{{\cal B}^{h}}<{\varepsilon}/3, (4.20)superscript4.20

donc pour obtenir (4.18) il suffit de prouver

sup0<hhεχT(Θ~Θ~h)χT<ε/3subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnormsubscript𝜒𝑇~Θsuperscript~Θsubscript𝜒superscript𝑇𝜀3\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||{\chi}_{T}({\widetilde{\Theta}}-{\widetilde{\Theta}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}<{\varepsilon}/3 (4.21)4.21

On peut supposer que hhεπ/TπTsubscript𝜀𝜋𝑇𝜋superscript𝑇h\leq h_{{\varepsilon}}\leq\pi/T\leq\pi T^{\prime}. Alors

(χT(Θ~hΘ~)χT)φ(ξ)=IRdK~T,Th(ξ,ξ)φ(ξ)𝑑ξ,subscript𝜒𝑇superscript~Θ~Θsubscript𝜒superscript𝑇𝜑𝜉subscriptIsuperscriptR𝑑subscriptsuperscript~𝐾𝑇superscript𝑇𝜉superscript𝜉𝜑superscript𝜉differential-dsuperscript𝜉({\chi}_{T}({\widetilde{\Theta}}^{h}-{\widetilde{\Theta}}){\chi}_{T^{\prime}}){\varphi}(\xi)=\int_{{{\rm I\!R}}^{d}}{\widetilde{K}}^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime}){\varphi}(\xi^{\prime})\,d\xi^{\prime}, (4.22)4.22
K~T,Th(ξ,ξ)=(2π)d/2χ[T;T[d(ξ)(hdhθhθ)(ξξ)χ[T;T[d(ξ).{\widetilde{K}}^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})=(2\pi)^{-d/2}{\chi}_{[-T;\;T[^{d}}(\xi)(h^{d}{\cal F}^{h}{{\theta}}^{h}-{\cal F}{{\theta}})(\xi-\xi^{\prime}){\chi}_{[-T^{\prime};\;T^{\prime}[^{d}}(\xi^{\prime}). (4.22)superscript4.22

Ensuite on remarque que

limh0K~T,Th(ξ,ξ)=0 pour ξ,ξIRd.formulae-sequencesubscript0subscriptsuperscript~𝐾𝑇superscript𝑇𝜉superscript𝜉0 pour 𝜉superscript𝜉IsuperscriptR𝑑\lim_{h\to 0}{\widetilde{K}}^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})\,=0\hbox{ pour }\xi,\xi^{\prime}\in{{\rm I\!R}}^{d}. (4.23)4.23

En effet, pour tout ξIRd𝜉IsuperscriptR𝑑\xi\in{{\rm I\!R}}^{d} on a hdhθh(ξ)θ(ξ)superscript𝑑superscriptsuperscript𝜃𝜉𝜃𝜉h^{d}{\cal F}^{h}{{\theta}}^{h}(\xi)\to{\cal F}{{\theta}}(\xi) quand h00h\to 0, parce qu’il s’agit de la suite des sommes de Riemann de l’intégrale de la fonction appartenant à C0(IRd)superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptR𝑑C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d}).

Pour terminer la preuve de la première assertion (4.18) on remarque qu’il existe C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 telle que |K~T,Th(ξ,ξ)|C0χ[T;T[2d(ξ,ξ)|{\widetilde{K}}^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})|\leq C_{0}{\chi}_{[-T;\;T[^{2d}}(\xi,\xi^{\prime}), alors le théorème de la convergence dominée de Lebesgue permet de conclure que (4.23) implique

lim suph0χT(Θ~Θ~h)χT2lim suph0χT(Θ~Θ~h)χT22subscriptlimit-supremum0subscriptsuperscriptnormsubscript𝜒𝑇~Θsuperscript~Θsubscript𝜒superscript𝑇2subscriptlimit-supremum0subscriptsuperscriptnormsubscript𝜒𝑇~Θsuperscript~Θsubscript𝜒superscript𝑇2subscript2\limsup_{h\to 0}||{\chi}_{T}({\widetilde{\Theta}}-{\widetilde{\Theta}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||^{2}_{\cal B}\leq\limsup_{h\to 0}||{\chi}_{T}({\widetilde{\Theta}}-{\widetilde{\Theta}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||^{2}_{{\cal B}_{2}}
limh0IR2d|K~T,Th(ξ,ξ)|2𝑑ξ𝑑ξ=0.absentsubscript0subscriptIsuperscriptR2𝑑superscriptsubscriptsuperscript~𝐾𝑇superscript𝑇𝜉superscript𝜉2differential-d𝜉differential-dsuperscript𝜉0\leq\lim_{h\to 0}\int_{{{\rm I\!R}}^{2d}}|{\widetilde{K}}^{h}_{T,T^{\prime}}(\xi,\xi^{\prime})|^{2}\,d\xi\,d\xi^{\prime}\,=0.

Pour terminer la preuve de la deuxième assertion (4.18) on doit trouver hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que

sup0<hhε(V~V~h)χT<ε.subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnorm~𝑉superscript~𝑉subscript𝜒superscript𝑇𝜀\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||({\widetilde{V}}-{\widetilde{V}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}<{\varepsilon}. (4.24)4.24

Le Lemme 2.4 assure l’existence de N(ε)IN𝑁𝜀INN({\varepsilon})\in{\rm I\!N}, γε,kIRd1subscript𝛾𝜀𝑘IsuperscriptRsubscript𝑑1{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}\in{{\rm I\!R}}^{d_{1}}, vε,kC0(IRd1)subscript𝑣𝜀𝑘superscriptsubscript𝐶0IsuperscriptRsubscript𝑑1v_{{\varepsilon},k}\in C_{0}^{\infty}({{\rm I\!R}}^{d_{1}}), k=1,,N(ε)𝑘1𝑁𝜀k=1,...,N({\varepsilon}) tels que l’on ait VVε<ε/3subscriptnorm𝑉subscript𝑉𝜀𝜀3||V-V_{{\varepsilon}}||_{\cal B}<{\varepsilon}/3 avec

Vε=k=1N(ε)eγε,kVε,k,subscript𝑉𝜀superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀tensor-productsubscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝑉𝜀𝑘V_{{\varepsilon}}=\sum_{k=1}^{N({\varepsilon})}e_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}\otimes V_{{\varepsilon},k},

eγε,k(L2(IRd1))subscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑1e_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}\in{\cal B}(L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{1}})), Vε,k(L2(IRd2))subscript𝑉𝜀𝑘superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑2V_{{\varepsilon},k}\in{\cal B}(L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{2}})) sont donnés par

(eγε,kφ1)(x1)=eix1γε,kφ1(x1) pour φ1L2(IRd1),subscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑1subscript𝑥1superscripte𝑖subscript𝑥1subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑1subscript𝑥1 pour subscript𝜑1superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑1(e_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{1})(x_{1})={\rm e}^{ix_{1}{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{1}(x_{1}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\hskip 5.69046pt}{{\varphi}}_{1}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{1}}),
(Vε,kφ2)(x2)=vε,k(x2)φ2(x2) pour φ2L2(IRd2).subscript𝑉𝜀𝑘subscript𝜑2subscript𝑥2subscript𝑣𝜀𝑘subscript𝑥2subscript𝜑2subscript𝑥2 pour subscript𝜑2superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑2(V_{{\varepsilon},k}{{\varphi}}_{2})(x_{2})=v_{{\varepsilon},k}(x_{2}){{\varphi}}_{2}(x_{2}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\hskip 5.69046pt}{{\varphi}}_{2}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{2}}).

Alors on a également VhVεhh<ε/3subscriptnormsuperscript𝑉subscriptsuperscript𝑉𝜀superscript𝜀3||V^{h}-V^{h}_{{\varepsilon}}||_{{\cal B}^{h}}<{\varepsilon}/3 avec

Vεh=k=1N(ε)eγε,khVε,kh,subscriptsuperscript𝑉𝜀superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀tensor-productsubscriptsuperscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘subscriptsuperscript𝑉𝜀𝑘V^{h}_{{\varepsilon}}=\sum_{k=1}^{N({\varepsilon})}e^{h}_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}\otimes V^{h}_{{\varepsilon},k},

eγε,kh(l2(h𝖹𝖹d1))subscriptsuperscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑1e^{h}_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}\in{\cal B}(l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}})), Vε,kh(l2(h𝖹𝖹d2))subscriptsuperscript𝑉𝜀𝑘superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2V^{h}_{{\varepsilon},k}\in{\cal B}(l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{2}})) sont donnés par

(eγε,khφ1)(hn1)=eihn1γε,kφ1(hn1) pour φ1l2(h𝖹𝖹d1),subscriptsuperscript𝑒subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑1subscript𝑛1superscripte𝑖subscript𝑛1subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑1subscript𝑛1 pour subscript𝜑1superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑1(e^{h}_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{1})(hn_{1})={\rm e}^{ihn_{1}{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{1}(hn_{1}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\hskip 5.69046pt}{{\varphi}}_{1}\in l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{1}}),
(Vε,khφ2)(hn2)=vε,k(hn2)φ2(hn2) pour φ2h2(h𝖹𝖹d2).subscriptsuperscript𝑉𝜀𝑘subscript𝜑2subscript𝑛2subscript𝑣𝜀𝑘subscript𝑛2subscript𝜑2subscript𝑛2 pour subscript𝜑2superscript2superscript𝖹𝖹subscript𝑑2(V^{h}_{{\varepsilon},k}{{\varphi}}_{2})(hn_{2})=v_{{\varepsilon},k}(hn_{2}){{\varphi}}_{2}(hn_{2}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{\hskip 5.69046pt}{{\varphi}}_{2}\in h^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{2}}).

Ainsi au lieu de (4.24) il suffit de prouver

sup0<hhε(V~V~h)χT<ε/3subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnorm~𝑉superscript~𝑉subscript𝜒superscript𝑇𝜀3\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||({\widetilde{V}}-{\widetilde{V}}^{h}){\chi}_{T^{\prime}}||_{\cal B}<{\varepsilon}/3 (4.25)4.25

avec

V~ε=Vε,V~εh=JhhVεh(Jhh).formulae-sequencesubscript~𝑉𝜀subscript𝑉𝜀superscriptsubscriptsuperscript~𝑉𝜀superscript𝐽superscriptsubscriptsuperscript𝑉𝜀superscriptsuperscript𝐽superscript{\widetilde{V}}_{{\varepsilon}}={\cal F}V_{{\varepsilon}}{\cal F}^{*},\hskip 28.45274pt{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon}}=J^{h}{\cal F}^{h}V^{h}_{{\varepsilon}}(J^{h}{\cal F}^{h})^{*}.

Ensuite on remarque que =12tensor-productsubscript1subscript2{\cal F}={\cal F}_{1}\otimes{\cal F}_{2}, où jsubscript𝑗{\cal F}_{j} pour j=1𝑗1j=1, 2, est l’opérateur unitaire sur L2(IRdj)superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑𝑗L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{j}}) donné par la formule

(jφj)(ξj)=(2π)dj/2IRdjeixjξjφj(xj)𝑑xj pour φjL2(IRdj)subscript𝑗subscript𝜑𝑗subscript𝜉𝑗superscript2𝜋subscript𝑑𝑗2subscriptIsuperscriptRsubscript𝑑𝑗superscripte𝑖subscript𝑥𝑗subscript𝜉𝑗subscript𝜑𝑗subscript𝑥𝑗differential-dsubscript𝑥𝑗 pour subscript𝜑𝑗superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑𝑗({\cal F}_{j}{{\varphi}}_{j})({\xi}_{j})=(2\pi)^{-d_{j}/2}\int_{{{\rm I\!R}}^{d_{j}}}{\rm e}^{ix_{j}\cdot{\xi}_{j}}{{\varphi}}_{j}(x_{j})\,dx_{j}{\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{{\varphi}}_{j}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{j}})

et introduisant V~ε,k=2Vε,k2subscript~𝑉𝜀𝑘subscript2subscript𝑉𝜀𝑘superscriptsubscript2{\widetilde{V}}_{{\varepsilon},k}={\cal F}_{2}V_{{\varepsilon},k}{\cal F}_{2}^{*} on trouve

V~ε=k=1N(ε)Tγε,kV~ε,khsubscript~𝑉𝜀superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀tensor-productsubscript𝑇subscript𝛾𝜀𝑘subscriptsuperscript~𝑉𝜀𝑘{\widetilde{V}}_{{\varepsilon}}=\sum_{k=1}^{N({\varepsilon})}T_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}\otimes{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon},k}

(Tγε,kφ2)(x2)=φ2(x2γε,k)subscript𝑇subscript𝛾𝜀𝑘subscript𝜑2subscript𝑥2subscript𝜑2subscript𝑥2subscript𝛾𝜀𝑘(T_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{{\varphi}}_{2})(x_{2})={{\varphi}}_{2}(x_{2}-{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}) pour φ2L2(IRd2)subscript𝜑2superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑2{{\varphi}}_{2}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{2}}).

De manière analogue h=1h2hsuperscripttensor-productsubscriptsuperscript1subscriptsuperscript2{\cal F}^{h}={\cal F}^{h}_{1}\otimes{\cal F}^{h}_{2} avec jh:l2(h𝖹𝖹dj)L2([π/h;π/h[dj){\cal F}_{j}^{h}:\,l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{j}})\to L^{2}([-\pi/h;\;\pi/h[^{d_{j}}) pour j=1𝑗1j=1, 2, est donné par la formule

(jhφj)(ξj)=(h/2π)dj/2n𝖹𝖹djeihnjξjφj(hnj) pour fjl1l2(h𝖹𝖹dj)superscriptsubscript𝑗subscript𝜑𝑗subscript𝜉𝑗superscript2𝜋subscript𝑑𝑗2subscript𝑛superscript𝖹𝖹subscript𝑑𝑗superscripte𝑖subscript𝑛𝑗subscript𝜉𝑗subscript𝜑𝑗subscript𝑛𝑗 pour subscript𝑓𝑗superscript𝑙1superscript𝑙2superscript𝖹𝖹subscript𝑑𝑗({\cal F}_{j}^{h}{{\varphi}}_{j})({\xi}_{j})=(h/2\pi)^{d_{j}/2}\sum_{n\in{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-2.79996ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-1.47002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.69998ptZ$}}}}^{d_{j}}}{\rm e}^{ih{n_{j}}\cdot{\xi}_{j}}{{\varphi}}_{j}(hn_{j}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{f_{j}}\in l^{1}\cap l^{2}(h{{\mathchoice{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\textstyle\sf Z\kern-3.99994ptZ$}}{\hbox{$\scriptstyle\sf Z\kern-2.10002ptZ$}}{\hbox{$\scriptscriptstyle\sf Z\kern-0.99998ptZ$}}}}^{d_{j}})

et introduisant V~ε,kh=Jh2hVε,kh(Jh2h)subscriptsuperscript~𝑉𝜀𝑘superscript𝐽subscriptsuperscript2subscriptsuperscript𝑉𝜀𝑘superscriptsuperscript𝐽subscriptsuperscript2{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon},k}=J^{h}{\cal F}^{h}_{2}V^{h}_{{\varepsilon},k}(J^{h}{\cal F}^{h}_{2})^{*} on trouve que pour hπ/T𝜋𝑇h\leq\pi/T on a

V~εhχT=k=1N(ε)Tγε,kχT(1)V~ε,khχT(2)subscriptsuperscript~𝑉𝜀subscript𝜒𝑇superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀tensor-productsubscript𝑇subscript𝛾𝜀𝑘subscriptsuperscript𝜒1𝑇subscriptsuperscript~𝑉𝜀𝑘subscriptsuperscript𝜒2𝑇{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon}}{\chi}_{T}=\sum_{k=1}^{N({\varepsilon})}T_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{\chi}^{(1)}_{T}\otimes{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon},k}{\chi}^{(2)}_{T}

χT(j)(L2(IRdj){\chi}^{(j)}_{T}\in{\cal B}(L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{j}}) avec j=1𝑗1j=1, 2, est donné par la formule

(χT(j)φj)(xj)=χ[T;T[dj(xj)φj(xj) pour φjL2(IRdj).({\chi}^{(j)}_{T}{{\varphi}}_{j})(x_{j})={\chi}_{[-T;\;T[^{d_{j}}}(x_{j}){{\varphi}}_{j}(x_{j}){\hskip 5.69046pt}\hbox{ pour }{{\varphi}}_{j}\in L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{j}}).

Cependant la démonstration de la partie (a) donne également

limh0(V~ε,kV~ε,kh)χT(2)(L2(IRd2))=0subscript0subscriptnormsubscript~𝑉𝜀𝑘subscriptsuperscript~𝑉𝜀𝑘subscriptsuperscript𝜒2𝑇superscript𝐿2IsuperscriptRsubscript𝑑20\lim_{h\to 0}||({\widetilde{V}}_{{\varepsilon},k}-{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon},k}){\chi}^{(2)}_{T}||_{{\cal B}(L^{2}({{\rm I\!R}}^{d_{2}}))}\,=0 (4.26)4.26

et compte tenu de

(V~εV~εh)χT=k=1N(ε)Tγε,kχT(1)(V~ε,kV~ε,kh)χT(2)subscript~𝑉𝜀subscriptsuperscript~𝑉𝜀subscript𝜒𝑇superscriptsubscript𝑘1𝑁𝜀tensor-productsubscript𝑇subscript𝛾𝜀𝑘subscriptsuperscript𝜒1𝑇subscript~𝑉𝜀𝑘subscriptsuperscript~𝑉𝜀𝑘subscriptsuperscript𝜒2𝑇({\widetilde{V}}_{{\varepsilon}}-{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon}}){\chi}_{T}=\sum_{k=1}^{N({\varepsilon})}T_{{{\gamma}}_{{\varepsilon},k}}{\chi}^{(1)}_{T}\otimes({\widetilde{V}}_{{\varepsilon},k}-{\widetilde{V}}^{h}_{{\varepsilon},k}){\chi}^{(2)}_{T}

il est clair que (4.25) résulte de (4.26). \triangle

Lemme 4.4

Soit λ01+2Vsubscript𝜆012norm𝑉{{\lambda}}_{0}\geq 1+2||V|| et posons

R=(Δ+V+λ0I)1,Rh=(Δh+Vh+λ0I)1,formulae-sequence𝑅superscriptΔ𝑉subscript𝜆0𝐼1superscript𝑅superscriptsuperscriptΔsuperscript𝑉subscript𝜆0𝐼1R=(-{\Delta}+V+{{\lambda}}_{0}I)^{-1},\hskip 22.76219ptR^{h}=(-{{\Delta}}^{h}+V^{h}+{{\lambda}}_{0}I)^{-1}, (4.27)4.27
R~=R,R~h=JhhVh(Jh).formulae-sequence~𝑅𝑅superscriptsuperscript~𝑅superscript𝐽superscriptsuperscript𝑉superscriptsuperscript𝐽{\widetilde{R}}={\cal F}R{\cal F}^{*},\hskip 25.60747pt{\widetilde{R}}^{h}=J^{h}{\cal F}^{h}V^{h}(J^{h}{\cal F})^{*}. (4.28)4.28

Alors   limh0R~R~h=0subscript0subscriptnorm~𝑅superscript~𝑅0\lim_{h\to 0}||{\widetilde{R}}-{\widetilde{R}}^{h}||_{\cal B}{\hskip 5.69046pt}=0.

Preuve. Compte tenu de les expressions

R=R~k=0(V~R~)k,Rh=R~hk=0(V~hR~h)k,formulae-sequence𝑅subscript~𝑅superscriptsubscript𝑘0superscript~𝑉subscript~𝑅𝑘superscript𝑅subscriptsuperscript~𝑅superscriptsubscript𝑘0superscriptsuperscript~𝑉superscriptsubscript~𝑅𝑘R={\widetilde{R}}_{\circ}\sum_{k=0}^{\infty}(-{\widetilde{V}}{\widetilde{R}}_{\circ})^{k},\hskip 22.76219ptR^{h}={\widetilde{R}}^{h}_{\circ}\sum_{k=0}^{\infty}(-{\widetilde{V}}^{h}{\widetilde{R}}_{\circ}^{h})^{k},

où on a désigné

R~=(Δ+λ0I)1,R~h=Jhh(Δh+Vh+λ0I)1(Jh),formulae-sequencesubscript~𝑅superscriptΔsubscript𝜆0𝐼1superscriptsubscriptsuperscript~𝑅superscript𝐽superscriptsuperscriptsuperscriptΔsuperscript𝑉subscript𝜆0𝐼1superscriptsuperscript𝐽{\widetilde{R}}_{\circ}={\cal F}(-{\Delta}+{{\lambda}}_{0}I)^{-1}{\cal F}^{*},\hskip 22.76219pt{\widetilde{R}}^{h}_{\circ}=J^{h}{\cal F}^{h}(-{{\Delta}}^{h}+V^{h}+{{\lambda}}_{0}I)^{-1}(J^{h}{\cal F})^{*},

il suffit de montrer

limh0R~R~h=0,limh0V~R~V~hR~h=0.formulae-sequencesubscript0subscriptnorm~𝑅superscript~𝑅0subscript0subscriptnorm~𝑉~𝑅superscript~𝑉superscript~𝑅0\lim_{h\to 0}||{\widetilde{R}}-{\widetilde{R}}^{h}||_{\cal B}{\hskip 5.69046pt}=0,\hskip 22.76219pt\lim_{h\to 0}||{\widetilde{V}}{\widetilde{R}}-{\widetilde{V}}^{h}{\widetilde{R}}^{h}||_{\cal B}{\hskip 5.69046pt}=0. (4.29)4.29

D’abord on montre que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il existe hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que

sup0<hhεR~R~h<ε.subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnorm~𝑅superscript~𝑅𝜀\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||{\widetilde{R}}-{\widetilde{R}}^{h}||_{\cal B}<{\varepsilon}. (4.30)4.30

Cependant

(R~φ)(ξ)=(|ξ|2+λ0)1φ(ξ),subscript~𝑅𝜑𝜉superscriptsuperscript𝜉2subscript𝜆01𝜑𝜉({\widetilde{R}}_{\circ}{\varphi})(\xi)=(|\xi|^{2}+{{\lambda}}_{0})^{-1}{\varphi}(\xi),
(R~hφ)(ξ)=χ[π/h;π/h[d(ξ)(ϑh(ξ)+λ0)1φ(ξ),({\widetilde{R}}^{h}_{\circ}{\varphi})(\xi)={\chi}_{[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}}(\xi)({{{\vartheta}}}_{h}(\xi)+{{\lambda}}_{0})^{-1}{\varphi}(\xi),

ϑhsubscriptitalic-ϑ{{{\vartheta}}}_{h} est donné par (4.6) et on remarque qu’il existe C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 tel que

(IχT)R~=supξIRd[T;T[d(|ξ|2+λ0)1C0T2,||(I-{\chi}_{T}){\widetilde{R}}_{\circ}||_{\cal B}=\sup_{\xi\in{{\rm I\!R}}^{d}\setminus[-T;\;T[^{d}}(|\xi|^{2}+{{\lambda}}_{0})^{-1}\,\leq C_{0}T^{-2}, (4.31)4.31
hπ/T(IχT)R~h=supξIRd[T;T[d(ϑh(ξ)+λ0)1C0T2,h\leq\pi/T\,\Rightarrow\,||(I-{\chi}_{T}){\widetilde{R}}_{\circ}^{h}||_{\cal B}=\sup_{\xi\in{{\rm I\!R}}^{d}\setminus[-T;\;T[^{d}}({{{\vartheta}}}_{h}(\xi)+{{\lambda}}_{0})^{-1}\,\leq C_{0}T^{-2}, (4.31)superscript4.31

où la dernière estimation résulte de (4.7). Pour justifier (4.30) il suffit de choisir T𝑇T tel que C0T2<ε/4subscript𝐶0superscript𝑇2𝜀4C_{0}T^{-2}<{\varepsilon}/4 et utiliser le fait que

limh0supξ[T;T[d|ϑh(ξ)|ξ|2|=0.\lim_{h\to 0}\sup_{\xi\in[-T;\;T[^{d}}\left|{{{{\vartheta}}}_{h}(\xi)-|\xi|^{2}}\right|{\hskip 5.69046pt}=0. (4.32)4.32

Il reste à montrer l’existence de hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que

sup0<hhεV~hR~V~R~<ε.subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnormsuperscript~𝑉subscript~𝑅~𝑉subscript~𝑅𝜀\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||{\widetilde{V}}^{h}{\widetilde{R}}_{\circ}-{\widetilde{V}}{\widetilde{R}}_{\circ}||_{\cal B}<{\varepsilon}. (4.33)4.33

Soit T𝑇T tel que 2VC0T2<ε/42subscriptnorm𝑉subscript𝐶0superscript𝑇2𝜀42||V||_{\cal B}C_{0}T^{-2}<{\varepsilon}/4. Si hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 est suffisamment petit, alors

sup0<hhε||V~h(R~hR~)||||V||||R~hR~)||<ε/4\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||{\widetilde{V}}^{h}({\widetilde{R}}_{\circ}^{h}-{\widetilde{R}}_{\circ})||_{\cal B}\leq||V||_{\cal B}||{\widetilde{R}}_{\circ}^{h}-{\widetilde{R}}_{\circ})||_{\cal B}<{\varepsilon}/4 (4.34)4.34

et compte tenu du Lemme 2.3,

sup0<hhε(V~hV~)χT<ε/4.subscriptsupremum0subscript𝜀subscriptnormsuperscript~𝑉~𝑉subscript𝜒𝑇𝜀4\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}||({\widetilde{V}}^{h}-{\widetilde{V}}){\chi}_{T}||_{\cal B}<{\varepsilon}/4. (4.35)4.35

Pour obtenir (4.33) on estime

V~hR~V~R~V~h(R~hR~)+subscriptnormsuperscript~𝑉subscript~𝑅~𝑉subscript~𝑅limit-fromsubscriptnormsuperscript~𝑉superscriptsubscript~𝑅subscript~𝑅||{\widetilde{V}}^{h}{\widetilde{R}}_{\circ}-{\widetilde{V}}{\widetilde{R}}_{\circ}||_{\cal B}\leq||{\widetilde{V}}^{h}({\widetilde{R}}_{\circ}^{h}-{\widetilde{R}}_{\circ})||_{\cal B}+
(V~hV~)χTR~+V~hV~(IχT)R~subscriptnormsuperscript~𝑉~𝑉subscript𝜒𝑇subscriptnormsubscript~𝑅subscriptnormsuperscript~𝑉~𝑉subscriptnorm𝐼subscript𝜒𝑇subscript~𝑅||({\widetilde{V}}^{h}-{\widetilde{V}}){\chi}_{T}||_{\cal B}||{\widetilde{R}}_{\circ}||_{\cal B}+||{\widetilde{V}}^{h}-{\widetilde{V}}||_{\cal B}||(I-{\chi}_{T}){\widetilde{R}}_{\circ}||_{\cal B}

et (4.34), (4.35) permettent de majorer la dernière expression par 34ε+2VC0T2<ε34𝜀2subscriptnorm𝑉subscript𝐶0superscript𝑇2𝜀{3\over 4}{\varepsilon}+2||V||_{\cal B}C_{0}T^{-2}<{\varepsilon}. \triangle


Lemme 4.5

Pour démontrer Théorème 1.51.51.5 il suffit de montrer que l’on a

limh0trhPThΘh(Rh)mΘh=trPTΘRmΘ.subscript0superscripttrsubscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsuperscriptsuperscript𝑅𝑚superscriptΘtrsubscript𝑃𝑇Θsuperscript𝑅𝑚Θ\lim_{h\to 0}{\rm tr}^{h}\,P^{h}_{T}{{\Theta}}^{h}(R^{h})^{m}{{\Theta}}^{h}{\hskip 5.69046pt}=\,{\rm tr}\,P_{T}{\Theta}R^{m}{{\Theta}}. (4.36)4.36

pour tout T1𝑇1T\geq 1 et m2+d2𝑚2𝑑2m\geq 2+{d\over 2}.

Preuve.   Compte tenu du Corollaire 2.3 il faut montrer que pour tout ε>0𝜀0{\varepsilon}>0 il est possible de trouver hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que

sup0<hhε|trhΘhf(Hh)ΘhtrΘf(H)Θ|<ε.subscriptsupremum0subscript𝜀superscripttrsuperscriptΘ𝑓superscript𝐻superscriptΘtrΘ𝑓𝐻Θ𝜀\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}\left|{{\rm tr}^{h}\,{{\Theta}}^{h}f(H^{h}){{\Theta}}^{h}\,-\,{\rm tr}\,{{\Theta}}f(H){{\Theta}}}\right|<{\varepsilon}. (4.37)4.37

D’abord on va montrer qu’il existe T(ε)𝑇𝜀T({\varepsilon}) tel que pour TT(ε)𝑇𝑇𝜀T\geq T({\varepsilon}) on a

(IPTh)Θhf(Hh)Θh1h<ε/4.subscriptnorm𝐼subscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘ𝑓superscript𝐻superscriptΘsubscriptsuperscript1𝜀4||(I-P^{h}_{T}){{\Theta}}^{h}f(H^{h}){{\Theta}}^{h}||_{{\cal B}^{h}_{1}}<{\varepsilon}/4. (4.38)4.38

En effet, le membre gauche de (4.38) est majoré par ζ1(h)+ζ2(h)subscript𝜁1subscript𝜁2{\zeta}_{1}(h)+{\zeta}_{2}(h) avec

ζ1(h)=(IPTh)ΘhPThhf(Hh)Θh1h,subscript𝜁1subscriptnorm𝐼subscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsubscriptsuperscript𝑃superscript𝑇superscriptsubscriptnorm𝑓superscript𝐻superscriptΘsubscriptsuperscript1{\zeta}_{1}(h)=||(I-P^{h}_{T}){{\Theta}}^{h}P^{h}_{T^{\prime}}||_{{\cal B}^{h}}\,||f(H^{h}){{\Theta}}^{h}||_{{\cal B}^{h}_{1}},
ζ2(h)=Θh(IPTh)(λ0IΔh)1h(λ0IΔh)Rhhg(Hh)Θh1hsubscript𝜁2subscriptnormsuperscriptΘ𝐼subscriptsuperscript𝑃superscript𝑇superscriptsubscript𝜆0𝐼superscriptΔ1superscriptsubscriptnormsubscript𝜆0𝐼superscriptΔsuperscript𝑅superscriptsubscriptnorm𝑔superscript𝐻superscriptΘsubscriptsuperscript1{\zeta}_{2}(h)=||{{\Theta}}^{h}(I-P^{h}_{T^{\prime}})({{\lambda}}_{0}I-{{\Delta}}^{h})^{-1}||_{{\cal B}^{h}}\,||({{\lambda}}_{0}I-{{\Delta}}^{h})R^{h}||_{{\cal B}^{h}}\,||g(H^{h}){{\Theta}}^{h}||_{{\cal B}^{h}_{1}}

où on a noté g(λ)=(λ0+λ)f(λ)𝑔𝜆subscript𝜆0𝜆𝑓𝜆g({\lambda})=({{\lambda}}_{0}+{\lambda})f({\lambda}). Puisque

(IPTh)(λ0IΔh)1h=supξ[π/h;π/h[d[T;T[d|λ0+ϑh(ξ)|1CT2,||(I-P^{h}_{T^{\prime}})({{\lambda}}_{0}I-{{\Delta}}^{h})^{-1}||_{{\cal B}^{h}}\,=\sup_{\xi\in[-\pi/h;\;\pi/h[^{d}\setminus[-T^{\prime};\;T^{\prime}[^{d}}|{{\lambda}}_{0}+{{{\vartheta}}}_{h}(\xi)|^{-1}\,\leq CT^{\prime-2},

on peut choisir Tsuperscript𝑇T^{\prime} suffisamment grand pour assurer ζ2(h)<ε/8subscript𝜁2𝜀8{\zeta}_{2}(h)<{\varepsilon}/8 pour tout h]0; 1]h\in]0;\;1] et ensuite Lemme 4.2 permet de choisir T𝑇T suffisamment grand pour assurer ζ1(h)<ε/8subscript𝜁1𝜀8{\zeta}_{1}(h)<{\varepsilon}/8 pour tout h]0; 1]h\in]0;\;1].

De manière analogue il est possible de trouver T(ε)𝑇𝜀T({\varepsilon}) tel que

TT(ε)(IPT)Θf(H)Θ1<ε/4.𝑇𝑇𝜀subscriptnorm𝐼subscript𝑃𝑇Θ𝑓𝐻Θsubscript1𝜀4T\geq T({\varepsilon})\Rightarrow||(I-P_{T}){{\Theta}}f(H){{\Theta}}||_{{\cal B}_{1}}<{\varepsilon}/4. (4.39)4.39

Dans le deuxième pas on considère une approximation de f𝑓f par (fε)ε>0subscriptsubscript𝑓superscript𝜀superscript𝜀0(f_{{\varepsilon}^{\prime}})_{{\varepsilon}^{\prime}>0} comme dans la démonstration de Proposition 3.1. Alors il existe C0>0subscript𝐶00C_{0}>0 telle que pour tout ε>0superscript𝜀0{\varepsilon}^{\prime}>0,

PThΘh(ffε)(Hh)Θh1hε(Rh)mΘh1hC0ε,subscriptnormsubscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘ𝑓subscript𝑓superscript𝜀superscript𝐻superscriptΘsubscriptsuperscript1superscript𝜀subscriptnormsuperscriptsuperscript𝑅𝑚superscriptΘsubscriptsuperscript1subscript𝐶0superscript𝜀||P^{h}_{T}{{\Theta}}^{h}(f-f_{{\varepsilon}^{\prime}})(H^{h}){{\Theta}}^{h}||_{{\cal B}^{h}_{1}}\leq{\varepsilon}^{\prime}\,||(R^{h})^{m}{{\Theta}}^{h}||_{{\cal B}^{h}_{1}}\,\leq C_{0}{\varepsilon}^{\prime},
|trPTΘ(ffε)(H)Θ|ε(Rh)mΘ1C0ε.trsubscript𝑃𝑇Θ𝑓subscript𝑓superscript𝜀𝐻Θsuperscript𝜀subscriptnormsuperscriptsuperscript𝑅𝑚Θsubscript1subscript𝐶0superscript𝜀\left|{{\rm tr}\,P_{T}{{\Theta}}(f-f_{{\varepsilon}^{\prime}})(H){{\Theta}}}\right|\leq{\varepsilon}^{\prime}\,||(R^{h})^{m}{{\Theta}}||_{{\cal B}_{1}}\,\leq C_{0}{\varepsilon}^{\prime}.

Soit ε=ε/(8C0)superscript𝜀𝜀8subscript𝐶0{\varepsilon}^{\prime}={\varepsilon}/(8C_{0}). Alors (4.37) résulte de

sup0<hhε|trhPThΘhfε(Hh)ΘhtrPTΘfε(H)Θ|<ε/4subscriptsupremum0subscript𝜀superscripttrsubscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsubscript𝑓superscript𝜀superscript𝐻superscriptΘtrsubscript𝑃𝑇Θsubscript𝑓superscript𝜀𝐻Θ𝜀4\sup_{0<h\leq h_{{\varepsilon}}}\left|{{\rm tr}^{h}\,P^{h}_{T}{{\Theta}}^{h}f_{{\varepsilon}^{\prime}}(H^{h}){{\Theta}}^{h}\,-\,{\rm tr}\,P_{T}{{\Theta}}f_{{\varepsilon}^{\prime}}(H){{\Theta}}}\right|<{\varepsilon}/4 (4.40)4.40

et on termine la démonstration en observant que (4.36) assure l’existence de hε>0subscript𝜀0h_{{\varepsilon}}>0 tel que (4.40) soit satisfaite. \triangle


Preuve du Théorème 1.51.51.5

La démonstration est basée sur les égalités

trPTΘRmΘPT=trχTΘ~R~mΘ~χT,trsubscript𝑃𝑇Θsuperscript𝑅𝑚Θsubscript𝑃𝑇trsubscript𝜒𝑇~Θsuperscript~𝑅𝑚~Θsubscript𝜒𝑇{\rm tr\,}P_{T}{{\Theta}}R^{m}{{\Theta}}P_{T}\,={\rm tr}\,{\chi}_{T}{\widetilde{\Theta}}{\widetilde{R}}^{m}{\widetilde{\Theta}}{\chi}_{T},
trhPThΘh(Rh)mΘhPTh=trχTΘ~h(R~h)mΘ~hχT,superscripttrsubscriptsuperscript𝑃𝑇superscriptΘsuperscriptsuperscript𝑅𝑚superscriptΘsubscriptsuperscript𝑃𝑇trsubscript𝜒𝑇superscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅𝑚superscript~Θsubscript𝜒𝑇{\rm tr}^{h}\,P^{h}_{T}{{\Theta}}^{h}(R^{h})^{m}{{\Theta}}^{h}P^{h}_{T}\,={\rm tr}\,{\chi}_{T}{\widetilde{\Theta}}^{h}({\widetilde{R}}^{h})^{m}{\widetilde{\Theta}}^{h}{\chi}_{T},

qui permettent d’écrire (4.36) sous la forme

limh0trχT(Θ~h(R~h)mΘ~hΘ~R~mΘ~)χT= 0.subscript0trsubscript𝜒𝑇superscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅𝑚superscript~Θ~Θsuperscript~𝑅𝑚~Θsubscript𝜒𝑇 0\lim_{h\to 0}{\rm tr}\,{\chi}_{T}\left({{\widetilde{\Theta}}^{h}({\widetilde{R}}^{h})^{m}{\widetilde{\Theta}}^{h}\,-\,{\widetilde{\Theta}}{\widetilde{R}}^{m}{\widetilde{\Theta}}}\right){\chi}_{T}\,=\,0. (4.41)4.41

Pour démontrer (4.41) on remarque que

χT(Θ~h(R~h)mΘ~hΘ~R~mΘ~)χT1ζ1(h)+ζ2(h)+ζ3(h)subscriptnormsubscript𝜒𝑇superscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅𝑚superscript~Θ~Θsuperscript~𝑅𝑚~Θsubscript𝜒𝑇subscript1subscript𝜁1subscript𝜁2subscript𝜁3||{\chi}_{T}({\widetilde{\Theta}}^{h}({\widetilde{R}}^{h})^{m}{\widetilde{\Theta}}^{h}\,-\,{\widetilde{\Theta}}{\widetilde{R}}^{m}{\widetilde{\Theta}}){\chi}_{T}||_{{\cal B}_{1}}\leq{\zeta}_{1}(h)+{\zeta}_{2}(h)+{\zeta}_{3}(h)

avec

ζ1(h)=Θ~h(R~h)m1(Θ~hΘ~)χT,subscript𝜁1subscriptnormsuperscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅𝑚subscript1subscriptnormsuperscript~Θ~Θsubscript𝜒𝑇{\zeta}_{1}(h)=||{\widetilde{\Theta}}^{h}({\widetilde{R}}^{h})^{m}||_{{\cal B}_{1}}\,||({\widetilde{\Theta}}^{h}-{\widetilde{\Theta}}){\chi}_{T}||_{\cal B},
ζ2(h)=Θ~h((R~h)mR~m)Θ~1,subscript𝜁2subscriptnormsuperscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅𝑚superscript~𝑅𝑚~Θsubscript1{\zeta}_{2}(h)=||{\widetilde{\Theta}}^{h}(({\widetilde{R}}^{h})^{m}-{\widetilde{R}}^{m}){\widetilde{\Theta}}||_{{\cal B}_{1}},
ζ3(h)=χT(Θ~hΘ~)R~mΘ~1.subscript𝜁3subscriptnormsubscript𝜒𝑇superscript~Θ~Θsubscriptnormsuperscript~𝑅𝑚~Θsubscript1{\zeta}_{3}(h)=||{\chi}_{T}({\widetilde{\Theta}}^{h}-{\widetilde{\Theta}})||_{\cal B}\,||{\widetilde{R}}^{m}{\widetilde{\Theta}}||_{{\cal B}_{1}}.

En utilisant

(R~h)mR~m=m=1m(R~h)m1(R~hR~)R~mmsuperscriptsuperscript~𝑅𝑚superscript~𝑅𝑚superscriptsubscriptsuperscript𝑚1𝑚superscriptsuperscript~𝑅superscript𝑚1superscript~𝑅~𝑅superscript~𝑅𝑚superscript𝑚({\widetilde{R}}^{h})^{m}-{\widetilde{R}}^{m}=\sum_{m^{\prime}=1}^{m}({\widetilde{R}}^{h})^{m^{\prime}-1}({\widetilde{R}}^{h}-{\widetilde{R}}){\widetilde{R}}^{m-m^{\prime}}

on peut estimer

ζ2(h)m=1mΘ~h(R~h)m1(m1)/(m1)R~hR~R~mmΘ~(m1)/(mm)subscript𝜁2superscriptsubscriptsuperscript𝑚1𝑚subscriptnormsuperscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅superscript𝑚1subscript𝑚1superscript𝑚1subscriptnormsuperscript~𝑅~𝑅subscriptnormsuperscript~𝑅𝑚superscript𝑚~Θsubscript𝑚1𝑚superscript𝑚{\zeta}_{2}(h)\leq\sum_{m^{\prime}=1}^{m}||{\widetilde{\Theta}}^{h}({\widetilde{R}}^{h})^{m^{\prime}-1}||_{{\cal B}_{(m-1)/(m^{\prime}-1)}}\,||{\widetilde{R}}^{h}-{\widetilde{R}}||_{\cal B}\,||{\widetilde{R}}^{m-m^{\prime}}{\widetilde{\Theta}}||_{{\cal B}_{(m-1)/(m-m^{\prime})}}

avec la convention que l’on utilise la norme ||||||\cdot||_{\cal B} au lieu de ||||(m1)/(m1)||\cdot||_{{\cal B}_{(m-1)/(m^{\prime}-1)}} dans le cas m=1superscript𝑚1m^{\prime}=1 et au lieu de ||||(m1)/(mm)||\cdot||_{{\cal B}_{(m-1)/(m-m^{\prime})}} dans le cas m=msuperscript𝑚𝑚m^{\prime}=m. Compte tenu du Lemme 2.2 du Chapitre 3 on a

sup0<h1Θ~h(R~h)m1(m1)/(m1)=sup0<h1Θh(Rh)m1(m1)/(m1)<,subscriptsupremum01subscriptnormsuperscript~Θsuperscriptsuperscript~𝑅superscript𝑚1subscript𝑚1superscript𝑚1subscriptsupremum01subscriptnormsuperscriptΘsuperscriptsuperscript𝑅superscript𝑚1subscript𝑚1superscript𝑚1\sup_{0<h\leq 1}||{\widetilde{\Theta}}^{h}({\widetilde{R}}^{h})^{m^{\prime}-1}||_{{\cal B}_{(m-1)/(m^{\prime}-1)}}=\sup_{0<h\leq 1}||{{\Theta}}^{h}(R^{h})^{m^{\prime}-1}||_{{\cal B}_{(m-1)/(m^{\prime}-1)}}<\infty,

et de manière analogue on a

R~mmΘ~(m1)/(mm)=RmmΘ(m1)/(mm)<.subscriptnormsuperscript~𝑅𝑚superscript𝑚~Θsubscript𝑚1𝑚superscript𝑚subscriptnormsuperscript𝑅𝑚superscript𝑚Θsubscript𝑚1𝑚superscript𝑚||{\widetilde{R}}^{m-m^{\prime}}{\widetilde{\Theta}}||_{{\cal B}_{(m-1)/(m-m^{\prime})}}=||R^{m-m^{\prime}}{\Theta}||_{{\cal B}_{(m-1)/(m-m^{\prime})}}<\infty.

Ainsi utilisant le Lemme 4.5 on trouve limh0ζ2(h)=0subscript0subscript𝜁20\lim_{h\to 0}{\zeta}_{2}(h)\,=0. Pour terminer la démonstration on remarque de manière analogue que limh0ζ1(h)=limh0ζ3(h)=0subscript0subscript𝜁1subscript0subscript𝜁30\lim_{h\to 0}{\zeta}_{1}(h)\,=\lim_{h\to 0}{\zeta}_{3}(h)\,=0 résulte de Lemme 4.2. \triangle