footnotetext: 2000 Mathematics Subject Classification : 35P15, 53C20, 53C42, 58G25
Key words and phrases: Universal inequality for eigenvalues, the buckling problem of arbitrary order, Euclidean space, sphere.

Inequalities for eigenvalues of
the buckling problem of arbitrary order

Qing-Ming Cheng,   Xuerong Qi,   Qiaoling Wang and Changyu Xia
Abstract

This paper studies eigenvalues of the buckling problem of arbitrary order on bounded domains in Euclidean spaces and spheres. We prove universal bounds for the k𝑘k-th eigenvalue in terms of the lower ones independent of the domains. Our results strengthen the recent work in [28] and generalize Cheng-Yang’s recent estimates [16] on the buckling eigenvalues of order two to arbitrary order.

1. Introduction

Let ΩΩ\Omega be a bounded domain with smooth boundary in an n(2)annotated𝑛absent2n(\geq 2)-dimensional Riemannian manifold M𝑀M and denote by ΔΔ\Delta the Laplace operator acting on functions on M𝑀M. Let ν𝜈\nu be the outward unit normal vector field of ΩΩ\partial\Omega and let us consider the following eigenvalue problems :

(1.1) Δu=λuinΩ,u=0,onΩ,formulae-sequenceΔ𝑢𝜆𝑢inΩ𝑢0onΩ\displaystyle~{}\Delta u=-\lambda u\ \ \ \ \ {\rm in\ \ }\Omega,\ \ \ \ u=0,\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ {\rm on\ \ }\partial\Omega,
(1.2) Δ2u=ΛΔuinΩ,u=uν=0,onΩ.formulae-sequenceformulae-sequencesuperscriptΔ2𝑢ΛΔ𝑢inΩ𝑢𝑢𝜈0onΩ\displaystyle\Delta^{2}u=-\Lambda\Delta u\ \ {\rm in\ \ }\Omega,\ \ \ \ u=\frac{\partial u}{\partial\nu}=0,\ \ {\rm on\ \ }\partial\Omega.

They are called the fixed membrane problem and the bucking problem, respectively. It should be mentioned that the buckling problem (1.2) has interpretations in physics, that is, it describes the critical buckling load of a clamped plate subjected to a uniform compressive force around its boundary. Let

0<λ1<λ2λ3,0subscript𝜆1subscript𝜆2subscript𝜆3\displaystyle 0<\lambda_{1}<\lambda_{2}\leq\lambda_{3}\leq\cdots,
0<Λ1Λ2Λ30subscriptΛ1subscriptΛ2subscriptΛ3\displaystyle 0<\Lambda_{1}\leq\Lambda_{2}\leq\Lambda_{3}\leq\cdots

denote the successive eigenvalues for (1.1) and (1.2), respectively. Here each eigenvalue is repeated according to its multiplicity. An important theme of geometric analysis is to estimate these (and other) eigenvalues. When ΩΩ\Omega is a bounded domain in an n𝑛n-dimensional Euclidean space 𝐑nsuperscript𝐑𝑛{\bf R}^{n}, Payne, Pólya and Weinberger (cf. [30],[31]) proved the bound

(1.3) λk+1λk4kni=1kλi,k=1,2,.formulae-sequencesubscript𝜆𝑘1subscript𝜆𝑘4𝑘𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝜆𝑖𝑘12\displaystyle\lambda_{k+1}-\lambda_{k}\leq\frac{4}{kn}\sum_{i=1}^{k}\lambda_{i},\ \ k=1,2,\cdots.

Inequality of this type is called a universal inequality since it does not depend on ΩΩ\Omega.

On the other hand, Payne, Pólya and Weinberger also studied eigenvalues of the buckling problem (1.2) for bounded domains in 𝐑nsuperscript𝐑𝑛{\bf R}^{n} and proved (cf. [30],[31])

Λ2/Λ1<3forΩ𝐑2.formulae-sequencesubscriptΛ2subscriptΛ13forΩsuperscript𝐑2\Lambda_{2}/\Lambda_{1}<3\ \ \ \ {\rm for}\ \Omega\subset{\bf R}^{2}.

For Ω𝐑nΩsuperscript𝐑𝑛\Omega\subset{\bf R}^{n}, this reads

Λ2/Λ1<1+4/n.subscriptΛ2subscriptΛ114𝑛\Lambda_{2}/\Lambda_{1}<1+4/n.

Furthermore, Payne, Pólya and Weinberger proposed the following Problem 1 (cf. [30],[31]). Can one obtain a universal inequality for the eigenvalues of the buckling problem (1.2) on a bounded domain in 𝐑nsuperscript𝐑𝑛{\bf R}^{n} which is similar to the universal inequality (1.3) for the eigenvalues of the fixed membrane problem (1.1) ? With respect to the above problem, Hile and Yeh [26] obtained

Λ2Λ1n2+8n+20(n+2)2forΩ𝐑n.formulae-sequencesubscriptΛ2subscriptΛ1superscript𝑛28𝑛20superscript𝑛22forΩsuperscript𝐑𝑛\frac{\Lambda_{2}}{\Lambda_{1}}\leq\frac{n^{2}+8n+20}{(n+2)^{2}}\ \ \ \ \ {\rm for\ }\Omega\subset{\bf R}^{n}.

Ashbaugh [1] proved :

(1.4) i=1nΛi+1(n+4)Λ1.superscriptsubscript𝑖1𝑛subscriptΛ𝑖1𝑛4subscriptΛ1\displaystyle\sum_{i=1}^{n}\Lambda_{i+1}\leq(n+4)\Lambda_{1}.

This inequality has been improved to the following form in [29]:

(1.5) i=1nΛi+1+4(Λ2Λ1)n+4(n+4)Λ1.superscriptsubscript𝑖1𝑛subscriptΛ𝑖14subscriptΛ2subscriptΛ1𝑛4𝑛4subscriptΛ1\displaystyle\sum_{i=1}^{n}\Lambda_{i+1}+\frac{4(\Lambda_{2}-\Lambda_{1})}{n+4}\leq(n+4)\Lambda_{1}.

By introducing a new method of constructing trial functions, Cheng and Yang [11] obtained the following universal inequality and thus solved the above problem:

(1.6) i=1k(Λk+1Λi)24(n+2)n2i=1k(Λk+1Λi)Λi.superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖24𝑛2superscript𝑛2superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑖\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\leq\frac{4(n+2)}{n^{2}}\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}.

Recently, Cheng-Yang [16] have proved the following inequality:

(1.7) ni=1k(Λk+1Λi)2(n+43)i=1kδi(Λk+1Λi)2+i=1k1δi(Λk+1Λi)2Λi,𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2𝑛43superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptsubscript𝑖1𝑘1subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscriptΛ𝑖\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\leq\left(n+\frac{4}{3}\right)\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}+\sum_{i=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\Lambda_{i},

where {δi}i=1ksuperscriptsubscriptsubscript𝛿𝑖𝑖1𝑘\{\delta_{i}\}_{i=1}^{k} is any positive non-increasing monotone sequence. Taking

δi=i=1k(Λk+1Λi)2Λi(n+43)i=1k(Λk+1Λi)2,i=1,,kformulae-sequencesubscript𝛿𝑖superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscriptΛ𝑖𝑛43superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2𝑖1𝑘\displaystyle\delta_{i}=\sqrt{\frac{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\Lambda_{i}}{\left(n+\frac{4}{3}\right)\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}}},\ i=1,\cdots,k

in (1.7), Cheng-Yang have obtained

(1.8) i=1k(Λk+1Λi)24(n+43)n2i=1k(Λk+1Λi)Λi,superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖24𝑛43superscript𝑛2superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑖\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\leq\frac{4\left(n+\frac{4}{3}\right)}{n^{2}}\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i},

which is stronger than (1.6).

It has been proved in [34] that for the problem (1.2) if ΩΩ\Omega is a domain in an n𝑛n-dimensional unit sphere Snsuperscript𝑆𝑛S^{n}, then we have

2i=1k(Λk+1Λi)22superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle 2\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq i=1k(Λk+1Λi)2(δΛi+δ2(Λi(n2))4(δΛi+n2))+1δi=1k(Λk+1Λi)(Λi+(n2)24),superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2𝛿subscriptΛ𝑖superscript𝛿2subscriptΛ𝑖𝑛24𝛿subscriptΛ𝑖𝑛21𝛿superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑖superscript𝑛224\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(\delta\Lambda_{i}+\frac{\delta^{2}(\Lambda_{i}-(n-2))}{4(\delta\Lambda_{i}+n-2)}\right)+\frac{1}{\delta}\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\left(\Lambda_{i}+\frac{(n-2)^{2}}{4}\right),

where δ𝛿\delta is any positive constant. This inequality has been improved recently in [16] and [28], respectively. In this paper, we will investigate eigenvalues of the buckling problem of arbitrary order:

(1.12) {(Δ)lu=ΛΔu,inΩ,u=uν==l1uνl1=0,onΩ,casessuperscriptΔ𝑙𝑢ΛΔ𝑢inΩmissing-subexpressionformulae-sequence𝑢𝑢𝜈superscript𝑙1𝑢superscript𝜈𝑙10onΩmissing-subexpression\displaystyle\left\{\begin{array}[]{cl}(-\Delta)^{l}u=-\Lambda\Delta u,\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ {\rm in}\ \ \Omega,\\ u=\frac{\partial u}{\partial\nu}=\cdots=\frac{\partial^{l-1}u}{\partial\nu^{l-1}}=0,\ {\rm on}\ \ \partial\Omega,\end{array}\right.

where ΩΩ\Omega is a bounded domain in a Euclidean space or a unit sphere and l𝑙l is any integer no less than 222. Yang type inequalities for eigenvalues of the problem (1.10) have been obtained recently in [28]. In this paper, we prove : Theorem 1.1. Let ΛisubscriptΛ𝑖\Lambda_{i} be the i𝑖i-th eigenvalue of the buckling problem (1.10), where ΩΩ\Omega is a bounded domain with smooth boundary in 𝐑nsuperscript𝐑𝑛{\bf R}^{n}. Then for any positive non-increasing monotone sequence {δi}i=1ksuperscriptsubscriptsubscript𝛿𝑖𝑖1𝑘\{\delta_{i}\}_{i=1}^{k}, we have

ni=1k(Λk+1Λi)2𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq i=1kδi(Λk+1Λi)2(2l2+(n143)l+83n)Λi(l2)/(l1)+i=1k1δi(Λk+1Λi)Λi1/(l1).superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛143𝑙83𝑛superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1superscriptsubscript𝑖1𝑘1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle~{}\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(2l^{2}+\left(n-\frac{14}{3}\right)l+\frac{8}{3}-n\right)\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}+\sum_{i=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}.

Remark 1.1. When l=2𝑙2l=2, (1.11) becomes Cheng-Yang’s inequality (1.7).

Remark 1.2. Taking

δ1=δ2=δk={i=1k(Λk+1Λi)Λi1/(l1)(2l2+(n143)l+83n)i=1k(Λk+1Λi)2Λi(l2)/(l1)}1/2subscript𝛿1subscript𝛿2subscript𝛿𝑘superscriptsuperscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙12superscript𝑙2𝑛143𝑙83𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙112\displaystyle\delta_{1}=\delta_{2}=\cdots\delta_{k}=\left\{\frac{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}}{\left(2l^{2}+\left(n-\frac{14}{3}\right)l+\frac{8}{3}-n\right)\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}}\right\}^{1/2}

in (1.11), we have

i=1k(Λk+1Λi)2superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq 2(2l2+(n143)l+83n)1/2n{i=1k(Λk+1Λi)2Λi(l2)/(l1)}1/2{i=1k(Λk+1Λi)Λi1/(l1)}1/2,2superscript2superscript𝑙2𝑛143𝑙83𝑛12𝑛superscriptsuperscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙112superscriptsuperscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙112\displaystyle\frac{2\left(2l^{2}+\left(n-\frac{14}{3}\right)l+\frac{8}{3}-n\right)^{1/2}}{n}\left\{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}\right\}^{1/2}\left\{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}\right\}^{1/2},

which improves the inequality (1.13) in [28]. From (1.12), we can obtain a quadratic inequality about Λ1,,Λk+1subscriptΛ1subscriptΛ𝑘1\Lambda_{1},\cdots,\Lambda_{k+1}.

Corollary 1.1. For any k1𝑘1k\geq 1, the first k+1𝑘1k+1 eigenvalues of the buckling problem (1.10) with Ω𝐑nΩsuperscript𝐑𝑛\Omega\subset{\bf R}^{n} satisfy the following inequality

(1.15) i=1k(Λk+1Λi)24(2l2+(n143)l+83n)n2i=1k(Λk+1Λi)Λi.superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖242superscript𝑙2𝑛143𝑙83𝑛superscript𝑛2superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑖\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\leq\frac{4\left(2l^{2}+\left(n-\frac{14}{3}\right)l+\frac{8}{3}-n\right)}{n^{2}}\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}.

Furthermore, we prove the following universal inequality for eigenvalues of the buckling problem of arbitrary order on spherical domains. Theorem 1.2. Let l2𝑙2l\geq 2 and let ΛisubscriptΛ𝑖\Lambda_{i} be the i𝑖i-th eigenvalue of the buckling problem:

(1.18) {(Δ)lu=ΛΔu,inΩ,u=uν==l1uνl1=0,onΩ,casessuperscriptΔ𝑙𝑢ΛΔ𝑢inΩmissing-subexpressionformulae-sequence𝑢𝑢𝜈superscript𝑙1𝑢superscript𝜈𝑙10onΩmissing-subexpression\displaystyle\left\{\begin{array}[]{cl}(-\Delta)^{l}u=-\Lambda\Delta u,\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ {\rm in}\ \ \Omega,\\ u=\frac{\partial u}{\partial\nu}=\cdots=\frac{\partial^{l-1}u}{\partial\nu^{l-1}}=0,\ {\rm on}\ \ \partial\Omega,\end{array}\right.

where ΩΩ\Omega is a domain with smooth boundary in Snsuperscript𝑆𝑛S^{n}. For each q=1,,𝑞1q=1,\cdots, define the polynomials ΦqsubscriptΦ𝑞\Phi_{q} inductively by

(1.19) Φ1(t)=t1,Φ2(t)=t2(n+5)t(n2),formulae-sequencesubscriptΦ1𝑡𝑡1subscriptΦ2𝑡superscript𝑡2𝑛5𝑡𝑛2\displaystyle\Phi_{1}(t)=t-1,\ \Phi_{2}(t)=t^{2}-(n+5)t-(n-2),
(1.20) Φq(t)=(2t2)Φq1(t)(t2+2tn(n2))Φq2(t),q=3,.formulae-sequencesubscriptΦ𝑞𝑡2𝑡2subscriptΦ𝑞1𝑡superscript𝑡22𝑡𝑛𝑛2subscriptΦ𝑞2𝑡𝑞3\displaystyle\Phi_{q}(t)=(2t-2)\Phi_{q-1}(t)-(t^{2}+2t-n(n-2))\Phi_{q-2}(t),\ \ q=3,\cdots.

Set

(1.21) Φl1(t)=tl1al2tl2++(1)l2a1t(n2)l2.subscriptΦ𝑙1𝑡superscript𝑡𝑙1subscript𝑎𝑙2superscript𝑡𝑙2superscript1𝑙2subscript𝑎1𝑡superscript𝑛2𝑙2\displaystyle\Phi_{l-1}(t)=t^{l-1}-a_{l-2}t^{l-2}+\cdots+(-1)^{l-2}a_{1}t-(n-2)^{l-2}.

Then for any positive integer k𝑘k and any positive non-increasing monotone sequence {δi}i=1ksuperscriptsubscriptsubscript𝛿𝑖𝑖1𝑘\{\delta_{i}\}_{i=1}^{k}, we have

i=1k(Λk+1Λi)2(2+n2Λi1/(l1)(n2))superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22𝑛2superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(2+\frac{n-2}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}\right)
\displaystyle\leq i=1k(Λk+1Λi)2δiSi+i=1k(Λk+1Λi)δi(Λi1/(l1)+(n2)24),superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝛿𝑖subscript𝑆𝑖superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscript𝑛224\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\delta_{i}S_{i}+\sum_{i=1}^{k}\frac{(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})}{\delta_{i}}\left(\Lambda_{i}^{1/(l-1)}+\frac{(n-2)^{2}}{4}\right),

where

(1.23) Si=Λi(11Λi1/(l1)(n2))+(1)l(n2)l2+j=1l2aj+Λij/(l1),subscript𝑆𝑖subscriptΛ𝑖11superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2superscript1𝑙superscript𝑛2𝑙2superscriptsubscript𝑗1𝑙2superscriptsubscript𝑎𝑗superscriptsubscriptΛ𝑖𝑗𝑙1\displaystyle S_{i}=\Lambda_{i}\left(1-\frac{1}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}\right)+(-1)^{l}(n-2)^{l-2}+\sum_{j=1}^{l-2}a_{j}^{+}\Lambda_{i}^{j/(l-1)},

with aj+=max{aj,0}superscriptsubscript𝑎𝑗subscript𝑎𝑗0a_{j}^{+}=\max\{a_{j},0\} and when l=2𝑙2l=2 we use the convention that j=1l2aj+Λij/(l1)=0superscriptsubscript𝑗1𝑙2superscriptsubscript𝑎𝑗superscriptsubscriptΛ𝑖𝑗𝑙10\sum_{j=1}^{l-2}a_{j}^{+}\Lambda_{i}^{j/(l-1)}=0. Remark 1.3. When l=2𝑙2l=2, (1.18) is stronger than (1.9) and it has been proved by Cheng-Yang in [16]. Remark 1.4. Universal inequalities for eigenvalues of various elliptic operators have been studied extensively in recent years. For the developments in this direction, we refer to [1-23], [25-30], [33-40] and the references therein. Acknowledgement. The research of the first author is partially supported by a Grant-in-Aid for Scientific Research from JSPS, the research of the third author is partially supported by CNPq and the main part of this paper has been done while the fourth author visited to Department of Mathematics, Saga University as a fellowship of JSPS. This author would like to express his gratitude to JSPS for finance support and to Professor Qing-Ming Cheng and Saga University for the worm hospitality.

2. Proofs of the Results

First we recall a method of constructing trial functions developed by Cheng-Yang (cf. [11], [28], [34]). Let M𝑀M be an n𝑛n-dimensional complete submanifold in 𝐑msuperscript𝐑𝑚{\bf R}^{m}. Denote by ,\langle,\rangle the canonical metric on 𝐑msuperscript𝐑𝑚{\bf R}^{m} as well as that induced on M𝑀M. Denote by ΔΔ\Delta and \nabla the Laplacian and the gradient operator of M𝑀M, respectively. Let ΩΩ\Omega be a bounded domain with smooth boundary in M𝑀M and let ν𝜈\nu be the outward unit normal vector field of ΩΩ\partial\Omega. For functions f𝑓f and g𝑔g on ΩΩ\Omega, the Dirichlet inner product (f,g)Dsubscript𝑓𝑔𝐷(f,g)_{D} of f𝑓f and g𝑔g is given by

(f,g)D=Ωf,g.subscript𝑓𝑔𝐷subscriptΩ𝑓𝑔\displaystyle(f,g)_{D}=\int_{\Omega}\langle\nabla f,\ \nabla g\rangle.

The Dirichlet norm of a function f𝑓f is defined by

fD={(f,f)D}1/2=(Ω|f|2)1/2.subscriptnorm𝑓𝐷superscriptsubscript𝑓𝑓𝐷12superscriptsubscriptΩsuperscript𝑓212\displaystyle||f||_{D}=\{(f,f)_{D}\}^{1/2}=\left(\int_{\Omega}|\nabla f|^{2}\right)^{1/2}.

Consider the eigenvalue problem

(2.3) {(Δ)lu=ΛΔu,inΩ,u=uν==l1uνl1=0,onΩ.casessuperscriptΔ𝑙𝑢ΛΔ𝑢inΩmissing-subexpressionformulae-sequence𝑢𝑢𝜈superscript𝑙1𝑢superscript𝜈𝑙10onΩmissing-subexpression\displaystyle\left\{\begin{array}[]{cl}(-\Delta)^{l}u=-\Lambda\Delta u,\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ {\rm in}\ \ \Omega,\\ u=\frac{\partial u}{\partial\nu}=\cdots=\frac{\partial^{l-1}u}{\partial\nu^{l-1}}=0,\ {\rm on}\ \ \partial\Omega.\end{array}\right.

Let

0<Λ1Λ2Λ30subscriptΛ1subscriptΛ2subscriptΛ3\displaystyle 0<\Lambda_{1}\leq\Lambda_{2}\leq\Lambda_{3}\leq\cdots

denote the successive eigenvalues, where each eigenvalue is repeated according to its multiplicity.

Let uisubscript𝑢𝑖u_{i} be the i𝑖i-th orthonormal eigenfunction of the problem (2.1) corresponding to the eigenvalue ΛisubscriptΛ𝑖\Lambda_{i}, i=1,2,,𝑖12i=1,2,\cdots, that is,

(2.7) {(Δ)lui=ΛiΔui,inΩ,ui=uiν==l1uiνl1=0,onΩ,(ui,uj)D=Ωui,uj=δij,i,j.casessuperscriptΔ𝑙subscript𝑢𝑖subscriptΛ𝑖Δsubscript𝑢𝑖inΩmissing-subexpressionmissing-subexpressionformulae-sequencesubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖𝜈superscript𝑙1subscript𝑢𝑖superscript𝜈𝑙10onΩmissing-subexpressionmissing-subexpressionformulae-sequencesubscriptsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑗𝐷subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑗subscript𝛿𝑖𝑗for-all𝑖𝑗missing-subexpressionmissing-subexpression\displaystyle\left\{\begin{array}[]{lll}(-\Delta)^{l}u_{i}=-\Lambda_{i}\Delta u_{i},\ \ {\rm in}\ \ \Omega,\\ u_{i}=\frac{\partial u_{i}}{\partial\nu}=\cdots=\frac{\partial^{l-1}u_{i}}{\partial\nu^{l-1}}=0,\ \ {\rm on}\ \ \partial\Omega,\\ (u_{i},u_{j})_{D}=\int_{\Omega}\langle\nabla u_{i},\nabla u_{j}\rangle=\delta_{ij},\ \forall\ i,j.\end{array}\right.

For k=1,,l𝑘1𝑙k=1,\cdots,l, let ksuperscript𝑘\nabla^{k} denote the k𝑘k-th covariant derivative operator on M𝑀M, defined in the usual weak sense. For a function f𝑓f on ΩΩ\Omega, the squared norm of kfsuperscript𝑘𝑓\nabla^{k}f is defined as (cf. [24])

(2.8) |kf|2=i1,,ik=1n(kf(ei1,,eik))2,superscriptsuperscript𝑘𝑓2superscriptsubscriptsubscript𝑖1subscript𝑖𝑘1𝑛superscriptsuperscript𝑘𝑓subscript𝑒subscript𝑖1subscript𝑒subscript𝑖𝑘2\displaystyle\left|\nabla^{k}f\right|^{2}=\sum_{i_{1},\cdots,i_{k}=1}^{n}\left(\nabla^{k}f(e_{i_{1}},\cdots,e_{i_{k}})\right)^{2},

where e1,,ensubscript𝑒1subscript𝑒𝑛e_{1},\cdots,e_{n} are orthonormal vector fields locally defined on ΩΩ\Omega. Define the Sobolev space Hl2(Ω)superscriptsubscript𝐻𝑙2ΩH_{l}^{2}(\Omega) by

Hl2(Ω)={f:f,|f|,,|lf|L2(Ω)}.superscriptsubscript𝐻𝑙2Ωconditional-set𝑓𝑓𝑓superscript𝑙𝑓superscript𝐿2ΩH_{l}^{2}(\Omega)=\{f:\ f,\ |\nabla f|,\cdots,\left|\nabla^{l}f\right|\in L^{2}(\Omega)\}.

Then Hl2(Ω)superscriptsubscript𝐻𝑙2ΩH_{l}^{2}(\Omega) is a Hilbert space with respect to the norm ||||l,2||\cdot||_{l,2}:

(2.9) fl,2=(Ω(k=0l|kf|2))1/2.subscriptnorm𝑓𝑙2superscriptsubscriptΩsuperscriptsubscript𝑘0𝑙superscriptsuperscript𝑘𝑓212\displaystyle||f||_{l,2}=\left(\int_{\Omega}\left(\sum_{k=0}^{l}|\nabla^{k}f|^{2}\right)\right)^{1/2}.

Consider the subspace Hl,D2(Ω)superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2ΩH_{l,D}^{2}(\Omega) of Hl2(Ω)superscriptsubscript𝐻𝑙2ΩH_{l}^{2}(\Omega) defined by

Hl,D2(Ω)={fHl2(Ω):f|Ω=fν|Ω=l1fνl1|Ω=0}.superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ωconditional-set𝑓superscriptsubscript𝐻𝑙2Ωevaluated-at𝑓Ωevaluated-at𝑓𝜈Ωevaluated-atsuperscript𝑙1𝑓superscript𝜈𝑙1Ω0H_{l,D}^{2}(\Omega)=\left\{f\in H_{l}^{2}(\Omega):\ f|_{\partial\Omega}=\left.\frac{\partial f}{\partial\nu}\right|_{\partial\Omega}=\cdots\left.\frac{\partial^{l-1}f}{\partial\nu^{l-1}}\right|_{\partial\Omega}=0\right\}.

The operator (Δ)lsuperscriptΔ𝑙(-\Delta)^{l} defines a self-adjoint operator acting on Hl,D2(Ω)superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2ΩH_{l,D}^{2}(\Omega) with discrete eigenvalues 0<Λ1Λk0subscriptΛ1subscriptΛ𝑘0<\Lambda_{1}\leq\cdots\leq\Lambda_{k}\leq\cdots for the buckling problem (2.1) and the eigenfunctions {ui}i=1superscriptsubscriptsubscript𝑢𝑖𝑖1\{u_{i}\}_{i=1}^{\infty} defined in (2.2) form a complete orthonormal basis for the Hilbert space Hl,D2(Ω)superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2ΩH_{l,D}^{2}(\Omega). If ϕHl,D2(Ω)italic-ϕsuperscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ω\phi\in H_{l,D}^{2}(\Omega) satisfies (ϕ,uj)D=0,j=1,2,,kformulae-sequencesubscriptitalic-ϕsubscript𝑢𝑗𝐷0for-all𝑗12𝑘(\phi,u_{j})_{D}=0,\ \forall j=1,2,\cdots,k, then the Rayleigh-Ritz inequality tells us that

(2.10) Λk+1ϕD2Ωϕ(Δ)lϕ.subscriptΛ𝑘1superscriptsubscriptnormitalic-ϕ𝐷2subscriptΩitalic-ϕsuperscriptΔ𝑙italic-ϕ\displaystyle\Lambda_{k+1}||\phi||_{D}^{2}\leq\int_{\Omega}\phi(-\Delta)^{l}\phi.

For vector-valued functions F=(f1,f2,,fm),G=(g1,g2,,gm):Ω𝐑m:formulae-sequence𝐹subscript𝑓1subscript𝑓2subscript𝑓𝑚𝐺subscript𝑔1subscript𝑔2subscript𝑔𝑚Ωsuperscript𝐑𝑚F=(f_{1},f_{2},\cdots,f_{m}),\ G=(g_{1},g_{2},\cdots,g_{m}):\Omega\rightarrow{\bf R}^{m}, we define an inner product (F,G)𝐹𝐺(F,G) by

(F,G)ΩF,G=Ωα=1mfαgα.𝐹𝐺subscriptΩ𝐹𝐺subscriptΩsuperscriptsubscript𝛼1𝑚subscript𝑓𝛼subscript𝑔𝛼(F,G)\equiv\int_{\Omega}\langle F,G\rangle=\int_{\Omega}\sum_{\alpha=1}^{m}f_{\alpha}g_{\alpha}.

The norm of F𝐹F is given by

F=(F,F)1/2={Ωα=1mfα2}1/2.norm𝐹superscript𝐹𝐹12superscriptsubscriptΩsuperscriptsubscript𝛼1𝑚superscriptsubscript𝑓𝛼212||F||=(F,F)^{1/2}=\left\{\int_{\Omega}\sum_{\alpha=1}^{m}f_{\alpha}^{2}\right\}^{1/2}.

Let 𝐇12(Ω)superscriptsubscript𝐇12Ω{\bf H}_{1}^{2}(\Omega) be the Hilbert space of vector-valued functions given by

𝐇12(Ω)={F=(f1,,fm):Ω𝐑m;fα,|fα|L2(Ω),forα=1,,m}superscriptsubscript𝐇12Ωconditional-set𝐹subscript𝑓1subscript𝑓𝑚formulae-sequenceΩsuperscript𝐑𝑚subscript𝑓𝛼formulae-sequencesubscript𝑓𝛼superscript𝐿2Ωfor𝛼1𝑚{\bf H}_{1}^{2}(\Omega)=\left\{F=(f_{1},\cdots,f_{m}):\Omega\rightarrow{\bf R}^{m};\ f_{\alpha},\ |\nabla f_{\alpha}|\in L^{2}(\Omega),\ {\rm for}\ \alpha=1,\cdots,m\right\}

with norm

F1=(F2+Ωα=1m|fα|2)1/2.subscriptnorm𝐹1superscriptsuperscriptnorm𝐹2subscriptΩsuperscriptsubscript𝛼1𝑚superscriptsubscript𝑓𝛼212||F||_{1}=\left(||F||^{2}+\int_{\Omega}\sum_{\alpha=1}^{m}|\nabla f_{\alpha}|^{2}\right)^{1/2}.

Observe that a vector field on ΩΩ\Omega can be regarded as a vector-valued function from ΩΩ\Omega to 𝐑msuperscript𝐑𝑚{\bf R}^{m}. Let 𝐇1,D2(Ω)𝐇12(Ω)superscriptsubscript𝐇1𝐷2Ωsuperscriptsubscript𝐇12Ω{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega)\subset{\bf H}_{1}^{2}(\Omega) be a subspace of 𝐇12(Ω)superscriptsubscript𝐇12Ω{\bf H}_{1}^{2}(\Omega) spanned by the vector-valued functions {ui}i=1superscriptsubscriptsubscript𝑢𝑖𝑖1\{\nabla u_{i}\}_{i=1}^{\infty}, which form a complete orthonormal basis of 𝐇1,D2(Ω)superscriptsubscript𝐇1𝐷2Ω{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega). For any fHl,D2(Ω),𝑓superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ωf\in H_{l,D}^{2}(\Omega), we have f𝐇1,D2(Ω)𝑓superscriptsubscript𝐇1𝐷2Ω\nabla f\in{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega) and for any X𝐇1,D2(Ω)𝑋superscriptsubscript𝐇1𝐷2ΩX\in{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega), there exists a function fHl,D2(Ω)𝑓superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ωf\in H_{l,D}^{2}(\Omega) such that X=f𝑋𝑓X=\nabla f.

Lemma 2.1. (cf. [28],[29]) Let uisubscript𝑢𝑖u_{i} and Λi,i=1,2,,formulae-sequencesubscriptΛ𝑖𝑖12\Lambda_{i},i=1,2,\cdots, be as in (2.2), then

(2.11) 0Ωui(Δ)kuiΛi(k1)/(l1),k=1,,l1.formulae-sequence0subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑘subscript𝑢𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖𝑘1𝑙1𝑘1𝑙1\displaystyle 0\leq\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{k}u_{i}\leq\Lambda_{i}^{(k-1)/(l-1)},\ \ k=1,\cdots,l-1.

We are now ready to prove the main results in this paper. Proof of Theorem 1.1. With the notations as above, we consider now the special case that ΩΩ\Omega is a bounded domain in 𝐑nsuperscript𝐑𝑛{\bf R}^{n}. Denote by x1,,xnsubscript𝑥1subscript𝑥𝑛x_{1},\cdots,x_{n} the coordinate functions of 𝐑nsuperscript𝐑𝑛{\bf R}^{n} and let us decompose the vector-valued functions xαuisubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖x_{\alpha}\nabla u_{i} as

(2.12) xαui=hαi+Wαi,subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝛼𝑖subscript𝑊𝛼𝑖\displaystyle x_{\alpha}\nabla u_{i}=\nabla h_{\alpha i}+W_{\alpha i},

where hαiHl,D2(Ω),subscript𝛼𝑖superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ωh_{\alpha i}\in H_{l,D}^{2}(\Omega), hαisubscript𝛼𝑖\nabla h_{\alpha i} is the projection of xαuisubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖x_{\alpha}\nabla u_{i} in 𝐇1,D2(Ω)superscriptsubscript𝐇1𝐷2Ω{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega) and Wαi𝐇1,D2(Ω)bottomsubscript𝑊𝛼𝑖superscriptsubscript𝐇1𝐷2ΩW_{\alpha i}\ \bot\ {\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega). Thus we have

(2.13) Wαi|Ω= 0,and(Wαi,u)=ΩWαi,u=0,foranyuHl,D2(Ω)formulae-sequenceformulae-sequenceevaluated-atsubscript𝑊𝛼𝑖Ω 0andsubscript𝑊𝛼𝑖𝑢subscriptΩsubscript𝑊𝛼𝑖𝑢0forany𝑢superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ω\displaystyle W_{\alpha i}|_{\partial\Omega}\ =\ 0,\ \ {\rm and}\ \ (W_{\alpha i},\nabla u)=\int_{\Omega}\langle W_{\alpha i},\nabla u\rangle=0,\ \ {\rm for\ any}\ \ u\in H_{l,D}^{2}(\Omega)

and from the discussions in [11] and [34] we know that

(2.14) divWαi=0,divsubscript𝑊𝛼𝑖0\displaystyle{\rm div}\ W_{\alpha i}=0,

where for a vector field Z𝑍Z on ΩΩ\Omega, divZdiv𝑍{\rm div}\ Z denotes the divergence of Z𝑍Z.

For each α=1,,n𝛼1𝑛\alpha=1,\cdots,n, i=1,,k𝑖1𝑘i=1,\cdots,k, consider the functions ϕαi:Ω𝐑:subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖Ω𝐑\phi_{\alpha i}:\Omega\rightarrow{\bf R}, given by

(2.15) ϕαi=hαij=1kaαijuj,subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝛼𝑖superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscript𝑢𝑗\displaystyle\phi_{\alpha i}=h_{\alpha i}-\sum_{j=1}^{k}a_{\alpha ij}u_{j},

where

(2.16) aαij=Ωxαui,uj=aαji.subscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑗subscript𝑎𝛼𝑗𝑖\displaystyle a_{\alpha ij}=\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla u_{j}\rangle=a_{\alpha ji}.

We have

(2.17) ϕαi|Ω=ϕαiν|Ω=l1ϕαiνl1|Ω=0,evaluated-atsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖Ωevaluated-atsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖𝜈Ωevaluated-atsuperscript𝑙1subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscript𝜈𝑙1Ω0\displaystyle\phi_{\alpha i}|_{\partial\Omega}=\left.\frac{\partial\phi_{\alpha i}}{\partial\nu}\right|_{\partial\Omega}=\cdots\left.\frac{\partial^{l-1}\phi_{\alpha i}}{\partial\nu^{l-1}}\right|_{\partial\Omega}=0,
(2.18) (ϕαi,uj)D=Ωϕαi,uj=0,j=1,,k.formulae-sequencesubscriptsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑢𝑗𝐷subscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑢𝑗0for-all𝑗1𝑘\displaystyle(\phi_{\alpha i},u_{j})_{D}=\int_{\Omega}\langle\nabla\phi_{\alpha i},\nabla u_{j}\rangle=0,\ \ \forall j=1,\cdots,k.

It then follows from the Rayleigh-Ritz inequality for Λk+1subscriptΛ𝑘1\Lambda_{k+1} that

(2.19) Λk+1Ω|ϕαi|2Ωϕαi(Δ)lϕαi,α=1,,n,i=1,,k.formulae-sequencesubscriptΛ𝑘1subscriptΩsuperscriptsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2subscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖formulae-sequencefor-all𝛼1𝑛𝑖1𝑘\displaystyle\Lambda_{k+1}\int_{\Omega}|\nabla\phi_{\alpha i}|^{2}\leq\int_{\Omega}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i},\ \ \forall\alpha=1,\cdots,n,\ \ i=1,\cdots,k.

After some calculations, we have (cf. (2.36) in [28])

Ωϕαi(Δ)lϕαisubscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i} =\displaystyle= Ω(1)l{(l+1)uiΔl1ui+(2l24l+3)(Δl2ui),αui,α}\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}\left\{(-l+1)u_{i}\Delta^{l-1}u_{i}+(2l^{2}-4l+3)(\Delta^{l-2}u_{i})_{,\alpha}u_{i,\alpha}\right\}
+Λi{Ωxα2|ui|2Ωui2}j=1kΛjaαij2.subscriptΛ𝑖subscriptΩsuperscriptsubscript𝑥𝛼2superscriptsubscript𝑢𝑖2subscriptΩsuperscriptsubscript𝑢𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle+\Lambda_{i}\left\{\int_{\Omega}x_{\alpha}^{2}|\nabla u_{i}|^{2}-\int_{\Omega}u_{i}^{2}\right\}-\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}a_{\alpha ij}^{2}.

It is easy to see that

(2.21) xαui2=hαi2+Wαi2,hαi2=ϕαi2+j=1kaαij2,formulae-sequencesuperscriptnormsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖2superscriptnormsubscript𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝛼𝑖2superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle||x_{\alpha}\nabla u_{i}||^{2}=||\nabla h_{\alpha i}||^{2}+||W_{\alpha i}||^{2},\ \ ||\nabla h_{\alpha i}||^{2}=||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}+\sum_{j=1}^{k}a_{\alpha ij}^{2},

where for a vector field Z𝑍Z on ΩΩ\Omega, Z2=Ω|Z|2superscriptnorm𝑍2subscriptΩsuperscript𝑍2||Z||^{2}=\int_{\Omega}|Z|^{2}. Combining (2.14)-(2.16), we infer

(Λk+1Λi)ϕαi2subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2} \displaystyle\leq Ω(1)l{(l+1)uiΔl1ui+(2l24l+3)(Δl2ui),αui,α}\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}\left\{(-l+1)u_{i}\Delta^{l-1}u_{i}+(2l^{2}-4l+3)(\Delta^{l-2}u_{i})_{,\alpha}u_{i,\alpha}\right\}
Λi(ui2Wαi2)+j=1k(ΛiΛj)aαij2,subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑢𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle-\Lambda_{i}(||u_{i}||^{2}-||W_{\alpha i}||^{2})+\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2},

Observe that (xαui)=uixα+xαui𝐇1,D2(Ω)subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝐇1𝐷2Ω\nabla(x_{\alpha}u_{i})=u_{i}\nabla x_{\alpha}+x_{\alpha}\nabla u_{i}\in{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega). Set yαi=xαuihαisubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝛼𝑖y_{\alpha i}=x_{\alpha}u_{i}-h_{\alpha i}; then

uixα=yαiWαi.subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑊𝛼𝑖\displaystyle u_{i}\nabla x_{\alpha}=\nabla y_{\alpha i}-W_{\alpha i}.

and so

(2.23) ui2=uixα2=Wαi2+yαi2.superscriptnormsubscript𝑢𝑖2superscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle||u_{i}||^{2}=||u_{i}\nabla x_{\alpha}||^{2}=||W_{\alpha i}||^{2}+||\nabla y_{\alpha i}||^{2}.

Substituting (2.18) into (2.17), we get

(Λk+1Λi)ϕαi2subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}
\displaystyle\leq Ω(1)l{(l+1)uiΔl1ui+(2l24l+3)(Δl2ui),αui,α}\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}\left\{(-l+1)u_{i}\Delta^{l-1}u_{i}+(2l^{2}-4l+3)(\Delta^{l-2}u_{i})_{,\alpha}u_{i,\alpha}\right\}
Λiyαi2+j=1k(ΛiΛj)aαij2.subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle-\Lambda_{i}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}+\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2}.

Summing on α𝛼\alpha from 111 to n𝑛n, we have

(Λk+1Λi)α=1nϕαi2subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}
\displaystyle\leq Ω(1)l{n(l+1)uiΔl1ui+(2l24l+3)(Δl2ui),ui}subscriptΩsuperscript1𝑙𝑛𝑙1subscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖2superscript𝑙24𝑙3superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}\left\{n(-l+1)u_{i}\Delta^{l-1}u_{i}+(2l^{2}-4l+3)\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla u_{i}\rangle\right\}
Λiα=1nyαi2+α=1nj=1k(ΛiΛj)aαij2subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle-\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}+\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= (2l2+(n4)l+3n)Ωui(Δ)l1uiΛiα=1nyαi2+α=1nj=1k(ΛiΛj)aαij2.2superscript𝑙2𝑛4𝑙3𝑛subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle(2l^{2}+(n-4)l+3-n)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}+\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2}.

Using the divergence theorem, one can show that (cf. [11], [28])

(2.25) 2Ωxαui,ui,xα=1.2subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼1\displaystyle-2\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle=1.

Set

dαij=Ωui,xα,uj,subscript𝑑𝛼𝑖𝑗subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑗\displaystyle d_{\alpha ij}=\int_{\Omega}\langle\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle,\nabla u_{j}\rangle,

then dαij=dαjisubscript𝑑𝛼𝑖𝑗subscript𝑑𝛼𝑗𝑖d_{\alpha ij}=-d_{\alpha ji} and we have from (2.7), (2.8), (2.10) and (2.20) that

11\displaystyle 1 =\displaystyle= 2Ωhαi,ui,xα2subscriptΩsubscript𝛼𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-2\int_{\Omega}\langle\nabla h_{\alpha i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle
=\displaystyle= 2Ωϕαi,ui,xα2j=1kaαijdαij.2subscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscript𝑑𝛼𝑖𝑗\displaystyle-2\int_{\Omega}\langle\nabla\phi_{\alpha i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle-2\sum_{j=1}^{k}a_{\alpha ij}d_{\alpha ij}.

Thus, we have

(Λk+1Λi)2(1+2j=1kaαijdαij)superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖212superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscript𝑑𝛼𝑖𝑗\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(1+2\sum_{j=1}^{k}a_{\alpha ij}d_{\alpha ij}\right)
=\displaystyle= (Λk+1Λi)2(2ϕαi,ui,αj=1kdαijuj)superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑢𝑖𝛼superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑑𝛼𝑖𝑗subscript𝑢𝑗\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(-2\nabla\phi_{\alpha i},\nabla u_{i,\alpha}-\sum_{j=1}^{k}d_{\alpha ij}\nabla u_{j}\right)
\displaystyle\leq δi(Λk+1Λi)3ϕαi2+1δi(Λk+1Λi)(ui,α2j=1kdαij2),subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖3superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖21subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑢𝑖𝛼2superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑑𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{3}||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}+\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\left(||\nabla u_{i,\alpha}||^{2}-\sum_{j=1}^{k}d_{\alpha ij}^{2}\right),

where ui,α=ui,xαsubscript𝑢𝑖𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼u_{i,\alpha}=\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle. Summing on α𝛼\alpha from 111 to n𝑛n, we have by using (2.19) that

(Λk+1Λi)2(n+2α=1nj=1kaαijdαij)superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2𝑛2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscript𝑑𝛼𝑖𝑗\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(n+2\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{j=1}^{k}a_{\alpha ij}d_{\alpha ij}\right)
\displaystyle\leq δi(Λk+1Λi)2((2l2+(n4)l+3n)Ωui(Δ)l1uiΛiα=1n||yαi||2\displaystyle\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left((2l^{2}+(n-4)l+3-n)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\right.
+α=1nj=1k(ΛiΛj)aαij2)+1δi(Λk+1Λi)(α=1n||ui,α||2α=1nj=1kdαij2).\displaystyle\left.+\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2}\right)+\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\left(\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla u_{i,\alpha}||^{2}-\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{j=1}^{k}d_{\alpha ij}^{2}\right).

Summing on i𝑖i from 111 to k𝑘k and noticing the fact that aαij=aαji,dαij=dαjiformulae-sequencesubscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscript𝑎𝛼𝑗𝑖subscript𝑑𝛼𝑖𝑗subscript𝑑𝛼𝑗𝑖a_{\alpha ij}=a_{\alpha ji},\ d_{\alpha ij}=-d_{\alpha ji}, one gets

ni=1k(Λk+1Λi)22α=1ni,j=1k(Λk+1Λi)(ΛiΛj)aαijdαij𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗subscript𝑎𝛼𝑖𝑗subscript𝑑𝛼𝑖𝑗\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}-2\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}d_{\alpha ij}
\displaystyle\leq i=1kδi(Λk+1Λi)2((2l2+(n4)l+3n)Ωui(Δ)l1uiΛiα=1nyαi2)superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛4𝑙3𝑛subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left((2l^{2}+(n-4)l+3-n)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\right)
α=1ni,j=1kδi(Λk+1Λi)(ΛiΛj)2aαij2α=1ni,j=1k1δi(Λk+1Λi)dαij2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗2superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝑑𝛼𝑖𝑗2\displaystyle-\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})^{2}a_{\alpha ij}^{2}-\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})d_{\alpha ij}^{2}
+i=1n1δi(Λk+1Λi)α=1nui,α2superscriptsubscript𝑖1𝑛1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑢𝑖𝛼2\displaystyle+\sum_{i=1}^{n}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla u_{i,\alpha}||^{2}
+α=1ni,j=1kδi(Λk+1Λi)(ΛiΛj)2aαij2+α=1ni,j=1kδi(Λk+1Λi)2(ΛiΛj)aαij2.superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗2superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle+\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})^{2}a_{\alpha ij}^{2}+\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2}.

Since {δi}i=1ksuperscriptsubscriptsubscript𝛿𝑖𝑖1𝑘\{\delta_{i}\}_{i=1}^{k} is a non-increasing monotone sequence, we have

α=1ni,j=1kδi(Λk+1Λi)(ΛiΛj)2aαij2+α=1ni,j=1kδi(Λk+1Λi)2(ΛiΛj)aαij2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗2superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})^{2}a_{\alpha ij}^{2}+\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})a_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= 12α=1ni,j=1k(Λk+1Λi)(Λk+1Λj)(ΛiΛj)(δiδj)aαij20.12superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑗subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗subscript𝛿𝑖subscript𝛿𝑗superscriptsubscript𝑎𝛼𝑖𝑗20\displaystyle\frac{1}{2}\sum_{\alpha=1}^{n}\sum_{i,j=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{j})(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})(\delta_{i}-\delta_{j})a_{\alpha ij}^{2}\leq 0.

We conclude from (2.22) that

ni=1k(Λk+1Λi)2𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq i=1kδi(Λk+1Λi)2((2l2+(n4)l+3n)Ωui(Δ)l1uiΛiα=1nyαi2)superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛4𝑙3𝑛subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left((2l^{2}+(n-4)l+3-n)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\right)
+i=1n1δi(Λk+1Λi)α=1nui,α2.superscriptsubscript𝑖1𝑛1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑢𝑖𝛼2\displaystyle+\sum_{i=1}^{n}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla u_{i,\alpha}||^{2}.

It follows from the divergence theorem and Lemma 2.1 that

α=1kui,α2superscriptsubscript𝛼1𝑘superscriptnormsubscript𝑢𝑖𝛼2\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{k}||\nabla u_{i,\alpha}||^{2} =\displaystyle= Ωα=1kui,αΔui,αsubscriptΩsuperscriptsubscript𝛼1𝑘subscript𝑢𝑖𝛼Δsubscript𝑢𝑖𝛼\displaystyle-\int_{\Omega}\sum_{\alpha=1}^{k}u_{i,\alpha}\Delta u_{i,\alpha}
=\displaystyle= Ωα=1kui,α(Δui),α\displaystyle-\int_{\Omega}\sum_{\alpha=1}^{k}u_{i,\alpha}(\Delta u_{i})_{,\alpha}
=\displaystyle= Ωα=1kui,ααΔuisubscriptΩsuperscriptsubscript𝛼1𝑘subscript𝑢𝑖𝛼𝛼Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\sum_{\alpha=1}^{k}u_{i,\alpha\alpha}\Delta u_{i}
=\displaystyle= Ω(Δui)2subscriptΩsuperscriptΔsubscript𝑢𝑖2\displaystyle\int_{\Omega}(\Delta u_{i})^{2}
=\displaystyle= ΩuiΔ2uisubscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ2subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}u_{i}\Delta^{2}u_{i}
\displaystyle\leq Λi1/(l1),superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle\Lambda_{i}^{1/(l-1)},

where ui,αα=2uixα2subscript𝑢𝑖𝛼𝛼superscript2subscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝑥𝛼2u_{i,\alpha\alpha}=\frac{\partial^{2}u_{i}}{\partial x_{\alpha}^{2}}. Thus, we have

ni=1k(Λk+1Λi)2𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq i=1kδi(Λk+1Λi)2((2l2+(n4)l+3n)Ωui(Δ)l1uiα=1nΛiyαi2)superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛4𝑙3𝑛subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left((2l^{2}+(n-4)l+3-n)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\sum_{\alpha=1}^{n}\Lambda_{i}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\right)
+i=1k1δi(Λk+1Λi)Λi1/(l1).superscriptsubscript𝑖1𝑘1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle+\sum_{i=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}.

Before we can finish the proof of Theorem 1.2, we shall need two lemmas. Lemma 2.2. For any i𝑖i, we have

(2.30) (n2l2)Ωui(Δ)l1ui=nΛiui24Λiα=1nyαi2.𝑛2𝑙2subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖𝑛subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑢𝑖24subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle(n-2l-2)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}=n\Lambda_{i}||u_{i}||^{2}-4\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}.

Proof. When l=2𝑙2l=2, the above formula has been proved by Cheng-Yang in [16]. We only consider the case that l>2𝑙2l>2. In this case, we conclude from the boundary condition on uisubscript𝑢𝑖u_{i} that yαi|Ω=yαi|Ω=Δyαi|Ω=0evaluated-atsubscript𝑦𝛼𝑖Ωevaluated-atsubscript𝑦𝛼𝑖Ωevaluated-atΔsubscript𝑦𝛼𝑖Ω0y_{\alpha i}|_{\partial\Omega}=\nabla y_{\alpha i}|_{\partial\Omega}=\Delta y_{\alpha i}|_{\partial\Omega}=0. Using the divergence theorem, we have

Ωxαuixα,(Δl1ui)subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-1}u_{i})\rangle =\displaystyle= ΩxαuiΔl1xα,uisubscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\Delta^{l-1}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle
=\displaystyle= ΩΔl1(xαui)xα,uisubscriptΩsuperscriptΔ𝑙1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\Delta^{l-1}(x_{\alpha}u_{i})\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle
=\displaystyle= Ωuixα,(Δl1(xαui))subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle-\int_{\Omega}\langle u_{i}\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-1}(x_{\alpha}u_{i}))\rangle
=\displaystyle= Ωyαi,(Δl1(xαui))subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla(\Delta^{l-1}(x_{\alpha}u_{i}))\rangle
=\displaystyle= ΩyαiΔl(xαui)subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}y_{\alpha i}\Delta^{l}(x_{\alpha}u_{i})
=\displaystyle= Ωyαi(2l(Δl1ui),xα+xαΔlui)subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖2𝑙superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}y_{\alpha i}(2l\langle\nabla(\Delta^{l-1}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle+x_{\alpha}\Delta^{l}u_{i})
=\displaystyle= 2lΩΔl1uiyαi,xα+Λi(1)l1ΩyαixαΔui,2𝑙subscriptΩsuperscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscriptΛ𝑖superscript1𝑙1subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle-2l\int_{\Omega}\Delta^{l-1}u_{i}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla x_{\alpha}\rangle+\Lambda_{i}(-1)^{l-1}\int_{\Omega}y_{\alpha i}x_{\alpha}\Delta u_{i},
ΩyαixαΔuisubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}y_{\alpha i}x_{\alpha}\Delta u_{i} =\displaystyle= Ωyαi,xαuiΩyαixα,uisubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\ x_{\alpha}\nabla u_{i}\rangle-\int_{\Omega}y_{\alpha i}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle
=\displaystyle= Ωyαi,xαui+Ωyαi,uixαsubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\ x_{\alpha}\nabla u_{i}\rangle+\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\ u_{i}\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= Ωyαi,xαui+yαi2,subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\ x_{\alpha}\nabla u_{i}\rangle+||\nabla y_{\alpha i}||^{2},
Ωyαi,xαuisubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\ x_{\alpha}\nabla u_{i}\rangle =\displaystyle= Ωyαi,hαisubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝛼𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla h_{\alpha i}\rangle
=\displaystyle= Ωyαi,(xαui)yαisubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑦𝛼𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla(x_{\alpha}u_{i})-\nabla y_{\alpha i}\rangle
=\displaystyle= Ωyαi,(xαui)yαi2subscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla(x_{\alpha}u_{i})\rangle-||\nabla y_{\alpha i}||^{2}
=\displaystyle= Ωuixα,(xαui)yαi2subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\int_{\Omega}\langle u_{i}\nabla x_{\alpha},\nabla(x_{\alpha}u_{i})\rangle-||\nabla y_{\alpha i}||^{2}
=\displaystyle= ui2+Ωuixα,xαuiyαi2superscriptnormsubscript𝑢𝑖2subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle||u_{i}||^{2}+\int_{\Omega}\langle u_{i}\nabla x_{\alpha},\ x_{\alpha}\nabla u_{i}\rangle-||\nabla y_{\alpha i}||^{2}
=\displaystyle= ui214Ωui2Δxα2yαi2superscriptnormsubscript𝑢𝑖214subscriptΩsuperscriptsubscript𝑢𝑖2Δsuperscriptsubscript𝑥𝛼2superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle||u_{i}||^{2}-\frac{1}{4}\int_{\Omega}u_{i}^{2}\Delta x_{\alpha}^{2}-||\nabla y_{\alpha i}||^{2}
=\displaystyle= 12ui2yαi212superscriptnormsubscript𝑢𝑖2superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\frac{1}{2}||u_{i}||^{2}-||\nabla y_{\alpha i}||^{2}

and

ΩΔl1uiyαi,xαsubscriptΩsuperscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑦𝛼𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}\Delta^{l-1}u_{i}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla x_{\alpha}\rangle =\displaystyle= Ωyαi(Δl1ui),xαsubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-\int_{\Omega}y_{\alpha i}\langle\nabla(\Delta^{l-1}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ΩyαiΔ(Δl2ui),xαsubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖ΔsuperscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-\int_{\Omega}y_{\alpha i}\Delta\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= Ωyαi,(Δl2ui),xαsubscriptΩsubscript𝑦𝛼𝑖superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla y_{\alpha i},\nabla\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle
=\displaystyle= Ωuixα,(Δl2ui),xαsubscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}\langle u_{i}\nabla x_{\alpha},\nabla\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle
=\displaystyle= Ωxα,(Δl2ui)ui,xα.subscriptΩsubscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-2}u_{i})\rangle\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle.

It follows from (2.26)-(2.29) that

Ωxαuixα,(Δl1ui)subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-1}u_{i})\rangle
=\displaystyle= 2lΩxα,(Δl2ui)ui,xα+(1)l1Λi(12ui2+2yαi2).2𝑙subscriptΩsubscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscript1𝑙1subscriptΛ𝑖12superscriptnormsubscript𝑢𝑖22superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle 2l\int_{\Omega}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-2}u_{i})\rangle\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle+(-1)^{l-1}\Lambda_{i}\left(-\frac{1}{2}||u_{i}||^{2}+2||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\right).

Since

Δl1(xαui)=2(l1)(Δl2ui),xα+xαΔl1ui,superscriptΔ𝑙1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖2𝑙1superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖\displaystyle\Delta^{l-1}(x_{\alpha}u_{i})=2(l-1)\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle+x_{\alpha}\Delta^{l-1}u_{i},

we get

Ωxαuixα,(Δl1ui)subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-1}u_{i})\rangle =\displaystyle= ΩxαuiΔl1ui,xαsubscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\Delta^{l-1}\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ΩΔl1(xαui)ui,xαsubscriptΩsuperscriptΔ𝑙1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}\Delta^{l-1}(x_{\alpha}u_{i})\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= Ω(2(l1)(Δl2ui),xα+xαΔl1ui)ui,xα.subscriptΩ2𝑙1superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}\left(2(l-1)\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle+x_{\alpha}\Delta^{l-1}u_{i}\right)\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle.

On the other hand, we have

(2.37) Ωxαuixα,(Δl1ui)=ΩΔl1ui(ui+xαui,xα).subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscriptΩsuperscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-1}u_{i})\rangle=-\int_{\Omega}\Delta^{l-1}u_{i}(u_{i}+x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle).

We obtain from (2.31) and (2.32) that

Ωxαuixα,(Δl1ui)subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}x_{\alpha}u_{i}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-1}u_{i})\rangle
=\displaystyle= M{(l1)((Δl2ui),xαui,xα12uiΔl1ui}.\displaystyle\int_{M}\left\{(l-1)(\langle\nabla(\Delta^{l-2}u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle-\frac{1}{2}u_{i}\Delta^{l-1}u_{i}\right\}.

Combining (2.30) and (2.33), we infer

M{(l1)xα,(Δl2ui)xα,ui12uiΔl1ui}subscript𝑀𝑙1subscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖12subscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{M}\left\{(l-1)\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-2}u_{i})\rangle\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle-\frac{1}{2}u_{i}\Delta^{l-1}u_{i}\right\}
=\displaystyle= 2lΩxα,(Δl2ui)ui,xα+(1)l1Λi(12ui2+2yαi2).2𝑙subscriptΩsubscript𝑥𝛼superscriptΔ𝑙2subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼superscript1𝑙1subscriptΛ𝑖12superscriptnormsubscript𝑢𝑖22superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle 2l\int_{\Omega}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(\Delta^{l-2}u_{i})\rangle\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle+(-1)^{l-1}\Lambda_{i}\left(-\frac{1}{2}||u_{i}||^{2}+2||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\right).

Summing on α𝛼\alpha, we get (2.25). Lemma 2.3. For any i𝑖i, we have

(2.40) α=1nWαi2n1Λi1/(l1).superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n}||W_{\alpha i}||^{2}\geq\frac{n-1}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}}.

Proof. Using the definition of Wαisubscript𝑊𝛼𝑖W_{\alpha i} and the divergence theorem and noticing (2.20), we have

Ωxα,WαiΔuisubscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑊𝛼𝑖Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla x_{\alpha},W_{\alpha i}\rangle\Delta u_{i}
=\displaystyle= Ωui,xα,WαisubscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑊𝛼𝑖\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla x_{\alpha},W_{\alpha i}\rangle\rangle
=\displaystyle= Ωui,(xαuihαi,xα)subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝛼𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-\int_{\Omega}\langle\nabla u_{i},\nabla\left(\langle x_{\alpha}\nabla u_{i}-\nabla h_{\alpha i},\nabla x_{\alpha}\rangle\right)\rangle
=\displaystyle= ui,xα2Ωxαui,ui,xα+Ωui,hαi,xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝛼𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle+\int_{\Omega}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla h_{\alpha i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle
=\displaystyle= ui,xα2Ωxαui,ui,xαΩuiΔhαi,xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscriptΩsubscript𝑢𝑖Δsubscript𝛼𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle-\int_{\Omega}u_{i}\Delta\langle\nabla h_{\alpha i},\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ui,xα2Ωxαui,ui,xαΩui(Δhαi),xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscriptΩsubscript𝑢𝑖Δsubscript𝛼𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle-\int_{\Omega}u_{i}\langle\nabla(\Delta h_{\alpha i}),\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ui,xα2Ωxαui,ui,xαΩui(xα,ui+xαΔui),xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-\int_{\Omega}\langle x_{\alpha}\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle-\int_{\Omega}u_{i}\langle\nabla(\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle+x_{\alpha}\Delta u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ui,xα2Ω(xαui),ui,xαΩui(xαΔui),xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-\int_{\Omega}\langle\nabla(x_{\alpha}u_{i}),\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle-\int_{\Omega}u_{i}\langle\nabla(x_{\alpha}\Delta u_{i}),\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ui,xα2+Ωui,xαΔ(xαui)+ΩxαΔuiui,xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscriptΩsubscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}+\int_{\Omega}\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\Delta(x_{\alpha}u_{i})+\int_{\Omega}x_{\alpha}\Delta u_{i}\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ui,xα2+2ΩxαΔuiui,xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼22subscriptΩsubscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}+2\int_{\Omega}x_{\alpha}\Delta u_{i}\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle
=\displaystyle= ui,xα22Ωui,(xαui,xα)superscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼22subscriptΩsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-2\int_{\Omega}\langle\nabla u_{i},\nabla(x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle)\rangle
=\displaystyle= ui,xα22Ωxαui,ui,xαsuperscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼22subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}-2\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle\rangle
=\displaystyle= ui,xα2+1.superscriptnormsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼21\displaystyle-||\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}+1.

On the other hand, for ϵ>0italic-ϵ0\epsilon>0, we have

Ωxα,WαiΔuisubscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑊𝛼𝑖Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\langle\nabla x_{\alpha},W_{\alpha i}\rangle\Delta u_{i} =\displaystyle= ΩΔuixαui,xα,WαisubscriptΩΔsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑊𝛼𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\langle\Delta u_{i}\nabla x_{\alpha}-\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle,W_{\alpha i}\rangle
\displaystyle\leq ϵ2Wαi2+12ϵΔuixαui,xα2.italic-ϵ2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖212italic-ϵsuperscriptnormΔsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2\displaystyle\frac{\epsilon}{2}||W_{\alpha i}||^{2}+\frac{1}{2\epsilon}||\Delta u_{i}\nabla x_{\alpha}-\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}.

From (2.36), we have

(2.43) α=1nΩxα,WαiΔui=n1.superscriptsubscript𝛼1𝑛subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑊𝛼𝑖Δsubscript𝑢𝑖𝑛1\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n}\int_{\Omega}\langle\nabla x_{\alpha},W_{\alpha i}\rangle\Delta u_{i}=n-1.

Also, one can check that

(2.44) α=1nΔuixαui,xα2=(n1)ΩuiΔ2ui(n1)Λi1/(l1).superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormΔsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼2𝑛1subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ2subscript𝑢𝑖𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n}||\Delta u_{i}\nabla x_{\alpha}-\nabla\langle\nabla u_{i},\nabla x_{\alpha}\rangle||^{2}=(n-1)\int_{\Omega}u_{i}\Delta^{2}u_{i}\leq(n-1)\Lambda_{i}^{1/(l-1)}.

Thus we have from (2.37)-(2.39) that

(2.45) n1ϵ2α=1nWαi2+n12ϵΛi1/(l1).𝑛1italic-ϵ2superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2𝑛12italic-ϵsuperscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle n-1\leq\frac{\epsilon}{2}\sum_{\alpha=1}^{n}||W_{\alpha i}||^{2}+\frac{n-1}{2\epsilon}\Lambda_{i}^{1/(l-1)}.

Taking

ϵ=(n1)Λi1/(l1)α=1nWαi2,italic-ϵ𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2\epsilon=\sqrt{\frac{(n-1)\Lambda_{i}^{1/(l-1)}}{\sum_{\alpha=1}^{n}||W_{\alpha i}||^{2}}},

we get (2.35). This completes the proof of Lemma 2.3.

Let us continue the proof of Theorem 1.1. Since ui2=Wαi2+yαi2superscriptnormsubscript𝑢𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2||u_{i}||^{2}=||W_{\alpha i}||^{2}+||\nabla y_{\alpha i}||^{2}, we have from (2.35) that

nΛiui2𝑛subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑢𝑖2\displaystyle n\Lambda_{i}||u_{i}||^{2} =\displaystyle= Λiα=1nWαi2+Λiα=1nyαi2subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||W_{\alpha i}||^{2}+\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}
\displaystyle\geq (n1)Λi(l2)/(l1)+Λiα=1nyαi2,𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2\displaystyle(n-1)\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}+\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2},

which, combining with (2.25), implies that

(2.47) Λiα=1nyαi2(n2l2)3Ωui(Δ)l1ui(n1)3Λi(l2)/(l1).subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptnormsubscript𝑦𝛼𝑖2𝑛2𝑙23subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖𝑛13superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1\displaystyle-\Lambda_{i}\sum_{\alpha=1}^{n}||\nabla y_{\alpha i}||^{2}\leq\frac{(n-2l-2)}{3}\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\frac{(n-1)}{3}\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}.

Substituting (2.42) into (2.24) and using Lemma 2.1, we get

ni=1k(Λk+1Λi)2𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq i=1kδi(Λk+1Λi)2((2l2+(n4)l+3n+n2l23)Ωui(Δ)l1ui(n1)3Λi(l2)/(l1))superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛4𝑙3𝑛𝑛2𝑙23subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑢𝑖𝑛13superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1\displaystyle\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(\left(2l^{2}+(n-4)l+3-n+\frac{n-2l-2}{3}\right)\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{l-1}u_{i}-\frac{(n-1)}{3}\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}\right)
+i=1k1δi(Λk+1Λi)α=1nΛi1/(l1)superscriptsubscript𝑖1𝑘1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle+\sum_{i=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\sum_{\alpha=1}^{n}\Lambda_{i}^{1/(l-1)}
\displaystyle\leq i=1kδi(Λk+1Λi)2((2l2+(n4)l+3n+n2l23(n1)3)Λi(l2)/(l1))superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛4𝑙3𝑛𝑛2𝑙23𝑛13superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1\displaystyle\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(\left(2l^{2}+(n-4)l+3-n+\frac{n-2l-2}{3}-\frac{(n-1)}{3}\right)\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}\right)
+i=1k1δi(Λk+1Λi)Λi1/(l1)superscriptsubscript𝑖1𝑘1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle+\sum_{i=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}
=\displaystyle= i=1kδi(Λk+1Λi)2(2l2+(n143)l+83n)Λi(l2)/(l1)superscriptsubscript𝑖1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscript𝑙2𝑛143𝑙83𝑛superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1\displaystyle\sum_{i=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(2l^{2}+\left(n-\frac{14}{3}\right)l+\frac{8}{3}-n\right)\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}
+i=1k1δi(Λk+1Λi)Λi1/(l1).superscriptsubscript𝑖1𝑘1subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle+\sum_{i=1}^{k}\frac{1}{\delta_{i}}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}.

This completes the proof of Theorem 1.1. Proof of Corollary 1.2. By induction, one can show that

{i=1k(Λk+1Λi)2Λi(l2)/(l1)}{i=1k(Λk+1Λi)Λi1/(l1)}superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptsubscriptΛ𝑖𝑙2𝑙1superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1\displaystyle\left\{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\Lambda_{i}^{(l-2)/(l-1)}\right\}\left\{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}^{1/(l-1)}\right\}
\displaystyle\leq {i=1k(Λk+1Λi)2}{i=1k(Λk+1Λi)Λi},superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑖\displaystyle\left\{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\right\}\left\{\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})\Lambda_{i}\right\},

which, combining with (1.12), gives (1.13).

Proof of Theorem 1.2. We use the same notations as in the beginning of this section and take M𝑀M to be the unit n𝑛n-sphere Snsuperscript𝑆𝑛S^{n}. Let x1,x2,,xn+1subscript𝑥1subscript𝑥2subscript𝑥𝑛1x_{1},x_{2},\cdots,x_{n+1} be the standard coordinate functons of the Euclidean space 𝐑n+1superscript𝐑𝑛1{\bf R}^{n+1}, then

S={(x1,,xn+1)𝐑n+1;α=1n+1xα2=1}.𝑆formulae-sequencesubscript𝑥1subscript𝑥𝑛1superscript𝐑𝑛1superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑥𝛼21S=\left\{(x_{1},\dots,x_{n+1})\in{\bf R}^{n+1};\sum_{\alpha=1}^{n+1}x_{\alpha}^{2}=1\right\}.

It is well known that

(2.48) Δxα=nxα,α=1,,n+1.formulae-sequenceΔsubscript𝑥𝛼𝑛subscript𝑥𝛼𝛼1𝑛1\displaystyle\Delta x_{\alpha}=-nx_{\alpha},\ \ \ \alpha=1,\cdots,n+1.

As in the proof of Theorem 1.1, we decompose the vector-valued functions xαuisubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖x_{\alpha}\nabla u_{i} as

(2.49) xαui=hαi+Wαi,subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝛼𝑖subscript𝑊𝛼𝑖\displaystyle x_{\alpha}\nabla u_{i}=\nabla h_{\alpha i}+W_{\alpha i},

where hαiHl,D2(Ω),subscript𝛼𝑖superscriptsubscript𝐻𝑙𝐷2Ωh_{\alpha i}\in H_{l,D}^{2}(\Omega), hαisubscript𝛼𝑖\nabla h_{\alpha i} is the projection of xαuisubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖x_{\alpha}\nabla u_{i} in 𝐇1,D2(Ω)superscriptsubscript𝐇1𝐷2Ω{\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega), Wαi𝐇1,D2(Ω)bottomsubscript𝑊𝛼𝑖superscriptsubscript𝐇1𝐷2ΩW_{\alpha i}\ \bot\ {\bf H}_{1,D}^{2}(\Omega) and

(2.50) Wαi|Ω= 0,divWαi=0.formulae-sequenceevaluated-atsubscript𝑊𝛼𝑖Ω 0divsubscript𝑊𝛼𝑖0\displaystyle W_{\alpha i}|_{\partial\Omega}\ =\ 0,\ \ {\rm div\ }W_{\alpha i}=0.

We also consider the functions ϕαi:Ω𝐑:subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖Ω𝐑\phi_{\alpha i}:\Omega\rightarrow{\bf R}, given by

(2.51) ϕαi=hαij=1kbαijuj,bαij=Ωxαui,uj=bαji.formulae-sequencesubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝛼𝑖superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑏𝛼𝑖𝑗subscript𝑢𝑗subscript𝑏𝛼𝑖𝑗subscriptΩsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑗subscript𝑏𝛼𝑗𝑖\displaystyle\phi_{\alpha i}=h_{\alpha i}-\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}u_{j},\ \ b_{\alpha ij}=\int_{\Omega}x_{\alpha}\langle\nabla u_{i},\nabla u_{j}\rangle=b_{\alpha ji}.

Then

ϕαi|Ω=ϕαiν|Ω=l1ϕαiνl1|Ω=0,evaluated-atsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖Ωevaluated-atsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖𝜈Ωevaluated-atsuperscript𝑙1subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscript𝜈𝑙1Ω0\displaystyle\phi_{\alpha i}|_{\partial\Omega}=\left.\frac{\partial\phi_{\alpha i}}{\partial\nu}\right|_{\partial\Omega}=\cdots\left.\frac{\partial^{l-1}\phi_{\alpha i}}{\partial\nu^{l-1}}\right|_{\partial\Omega}=0,
(ϕαi,uj)D=Ωϕαi,uj=0,j=1,,kformulae-sequencesubscriptsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑢𝑗𝐷subscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑢𝑗0for-all𝑗1𝑘\displaystyle(\phi_{\alpha i},u_{j})_{D}=\int_{\Omega}\langle\nabla\phi_{\alpha i},\nabla u_{j}\rangle=0,\ \ \forall j=1,\cdots,k

and we have the basic Rayleigh-Ritz inequality for Λk+1subscriptΛ𝑘1\Lambda_{k+1} :

(2.52) Λk+1Ω|ϕαi|2Dϕαi(Δ)lϕαi,α=1,,n,i=1,,k.formulae-sequencesubscriptΛ𝑘1subscriptΩsuperscriptsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2subscript𝐷subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖formulae-sequencefor-all𝛼1𝑛𝑖1𝑘\displaystyle\Lambda_{k+1}\int_{\Omega}|\nabla\phi_{\alpha i}|^{2}\leq\int_{D}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i},\ \ \forall\alpha=1,\cdots,n,\ \ i=1,\cdots,k.

We have

(2.53) Δϕαi=xα,ui+xαΔuij=1kbαijΔujΔsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑏𝛼𝑖𝑗Δsubscript𝑢𝑗\displaystyle\Delta\phi_{\alpha i}=\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle+x_{\alpha}\Delta u_{i}-\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}\Delta u_{j}

and from (2.56) in [28],

(2.54) Ωϕαi(Δ)lϕαisubscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i}
=Ω(1)l(xα,ui+xαΔui)Δl2(xα,ui+xαΔui)j=1kΛjbαij2.absentsubscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙2subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle=\int_{\Omega}(-1)^{l}(\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle+x_{\alpha}\Delta u_{i})\Delta^{l-2}(\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle+x_{\alpha}\Delta u_{i})-\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}.

For a function g𝑔g on ΩΩ\Omega, we have (cf. (2.31) in [34])

(2.55) Δxα,g=2xαΔg+xα,((Δ+n2)g).Δsubscript𝑥𝛼𝑔2subscript𝑥𝛼Δ𝑔subscript𝑥𝛼Δ𝑛2𝑔\displaystyle\Delta\langle\nabla x_{\alpha},\nabla g\rangle=-2x_{\alpha}\Delta g+\langle\nabla x_{\alpha},\nabla((\Delta+n-2)g)\rangle.

For each q=0,1,𝑞01q=0,1,\cdots, thanks to (2.43) and (2.50), there are polynomials Fqsubscript𝐹𝑞F_{q} and Gqsubscript𝐺𝑞G_{q} of degree q𝑞q such that

(2.56) Δq(xα,ui+xαΔui)=xαFq(Δ)Δui+xα,(Gq(Δ)ui).superscriptΔ𝑞subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝐹𝑞ΔΔsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝐺𝑞Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\Delta^{q}(\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle+x_{\alpha}\Delta u_{i})=x_{\alpha}F_{q}(\Delta)\Delta u_{i}+\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(G_{q}(\Delta)u_{i})\rangle.

It is obvious that

(2.57) F0=1,G0=1.formulae-sequencesubscript𝐹01subscript𝐺01\displaystyle F_{0}=1,\ \ G_{0}=1.

It follows from (2.43) and (2.50) that

(2.58) Δ(xαΔui+xα,ui)=xα(Δ(n+2))Δui+xα,((3Δ+n2)ui),Δsubscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δ𝑛2Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼3Δ𝑛2subscript𝑢𝑖\displaystyle\Delta(x_{\alpha}\Delta u_{i}+\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle)=x_{\alpha}(\Delta-(n+2))\Delta u_{i}+\langle\nabla x_{\alpha},\nabla((3\Delta+n-2)u_{i})\rangle,

which gives

(2.59) F1(t)=t(n+2),G1(t)=3t+n2.formulae-sequencesubscript𝐹1𝑡𝑡𝑛2subscript𝐺1𝑡3𝑡𝑛2\displaystyle F_{1}(t)=t-(n+2),\ \ G_{1}(t)=3t+n-2.

Also, when q2𝑞2q\geq 2, we have (cf. (2.65) and (2.66) in [28])

(2.60) Fq(t)=(2t2)Fq1(t)(t2+2tn(n2))Fq2(t),q=2,,formulae-sequencesubscript𝐹𝑞𝑡2𝑡2subscript𝐹𝑞1𝑡superscript𝑡22𝑡𝑛𝑛2subscript𝐹𝑞2𝑡𝑞2\displaystyle F_{q}(t)=(2t-2)F_{q-1}(t)-(t^{2}+2t-n(n-2))F_{q-2}(t),\ \ q=2,\cdots,
(2.61) Gq(t)=(2t2)Gq1(t)(t2+2tn(n2))Gq2(t),q=2,.formulae-sequencesubscript𝐺𝑞𝑡2𝑡2subscript𝐺𝑞1𝑡superscript𝑡22𝑡𝑛𝑛2subscript𝐺𝑞2𝑡𝑞2\displaystyle G_{q}(t)=(2t-2)G_{q-1}(t)-(t^{2}+2t-n(n-2))G_{q-2}(t),\ \ q=2,\cdots.

For each q=1,2,,𝑞12q=1,2,\cdots, let us set

Φq(t)=tFq1(t)Gq1(t).subscriptΦ𝑞𝑡𝑡subscript𝐹𝑞1𝑡subscript𝐺𝑞1𝑡\Phi_{q}(t)=tF_{q-1}(t)-G_{q-1}(t).

We conclude from (2.52), (2.54)-(2.56) that the polynomials Φq,q=1,2,,formulae-sequencesubscriptΦ𝑞𝑞12\Phi_{q},\ q=1,2,\cdots, are defined inductively by (1.15) and (1.16). Substituting

(2.62) Δl2(xα,ui+xαΔui)=xαFl2(Δ)Δui+xα,(Gl2(Δ)ui)superscriptΔ𝑙2subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝐹𝑙2ΔΔsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\Delta^{l-2}(\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle+x_{\alpha}\Delta u_{i})=x_{\alpha}F_{l-2}(\Delta)\Delta u_{i}+\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(G_{l-2}(\Delta)u_{i})\rangle

into (2.49), we get

Ωϕαi(Δ)lϕαisubscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖\displaystyle\int_{\Omega}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i}
=\displaystyle= Ω(1)l(xα,uixα,(Gl2(Δ)ui)+xαxα,Δui(Gl2(Δ)ui)+(Fl2(Δ)Δui)ui)subscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑥𝛼Δsubscript𝑢𝑖subscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖subscript𝐹𝑙2ΔΔsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}(\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(G_{l-2}(\Delta)u_{i})\rangle+\langle x_{\alpha}\nabla x_{\alpha},\Delta u_{i}\nabla(G_{l-2}(\Delta)u_{i})+(F_{l-2}(\Delta)\Delta u_{i})\nabla u_{i}\rangle)
+Ω(1)lxα2ΔuiFl2(Δ)(Δui)j=1kΛjbαij2.subscriptΩsuperscript1𝑙superscriptsubscript𝑥𝛼2Δsubscript𝑢𝑖subscript𝐹𝑙2ΔΔsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle+\int_{\Omega}(-1)^{l}x_{\alpha}^{2}\Delta u_{i}F_{l-2}(\Delta)(\Delta u_{i})-\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}.

Summing over α𝛼\alpha and noticing

(2.64) α=1n+1xα2=1,α=1n+1xα,uixα,(Gl2(Δ)ui)=ui,(Gl2(Δ)ui),formulae-sequencesuperscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑥𝛼21superscriptsubscript𝛼1𝑛1subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖subscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}x_{\alpha}^{2}=1,\ \ \sum_{\alpha=1}^{n+1}\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle\langle\nabla x_{\alpha},\nabla(G_{l-2}(\Delta)u_{i})\rangle=\langle\nabla u_{i},\nabla(G_{l-2}(\Delta)u_{i})\rangle,

we infer

α=1n+1Ωϕαi(Δ)lϕαisuperscriptsubscript𝛼1𝑛1subscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}\int_{\Omega}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i}
=\displaystyle= Ω(1)lui,(Gl2(Δ)ui)+Ω(1)lΔuiFl2(Δ)(Δui)α=1n+1j=1kΛjbαij2subscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑢𝑖subscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖subscriptΩsuperscript1𝑙Δsubscript𝑢𝑖subscript𝐹𝑙2ΔΔsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}\langle\nabla u_{i},\nabla(G_{l-2}(\Delta)u_{i})\rangle+\int_{\Omega}(-1)^{l}\Delta u_{i}F_{l-2}(\Delta)(\Delta u_{i})-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= Ω(1)l1uiΔ(Gl2(Δ)ui)+Ω(1)luiΔ(Fl2(Δ)(Δui))α=1n+1j=1kΛjbαij2subscriptΩsuperscript1𝑙1subscript𝑢𝑖Δsubscript𝐺𝑙2Δsubscript𝑢𝑖subscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑢𝑖Δsubscript𝐹𝑙2ΔΔsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l-1}u_{i}\Delta(G_{l-2}(\Delta)u_{i})+\int_{\Omega}(-1)^{l}u_{i}\Delta(F_{l-2}(\Delta)(\Delta u_{i}))-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= Ω(1)lui(ΔFl2(Δ)Gl2(Δ))(Δui)α=1n+1j=1kΛjbαij2subscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑢𝑖Δsubscript𝐹𝑙2Δsubscript𝐺𝑙2ΔΔsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}u_{i}\left(\Delta F_{l-2}(\Delta)-G_{l-2}(\Delta)\right)(\Delta u_{i})-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= Ω(1)luiΦl1(Δ)(Δui)α=1n+1j=1kΛjbαij2subscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑢𝑖subscriptΦ𝑙1ΔΔsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}u_{i}\Phi_{l-1}(\Delta)(\Delta u_{i})-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= Ω(1)lui(Δl1al2Δl2++(1)l2a1Δ(n2)l2)(Δui)α=1n+1j=1kΛjbαij2subscriptΩsuperscript1𝑙subscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑙1subscript𝑎𝑙2superscriptΔ𝑙2superscript1𝑙2subscript𝑎1Δsuperscript𝑛2𝑙2Δsubscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\int_{\Omega}(-1)^{l}u_{i}\left(\Delta^{l-1}-a_{l-2}\Delta^{l-2}+\cdots+(-1)^{l-2}a_{1}\Delta-(n-2)^{l-2}\right)(\Delta u_{i})-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}
=\displaystyle= Λi+(1)l(n2)l2+j=1l2ajΩui(Δ)j+1uiα=1n+1j=1kΛjbαij2.subscriptΛ𝑖superscript1𝑙superscript𝑛2𝑙2superscriptsubscript𝑗1𝑙2subscript𝑎𝑗subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑗1subscript𝑢𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\Lambda_{i}+(-1)^{l}(n-2)^{l-2}+\sum_{j=1}^{l-2}a_{j}\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{j+1}u_{i}-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}.

Set

(2.66) Hi=(1)l(n2)l2+j=1l2aj+Λij/(l1),subscript𝐻𝑖superscript1𝑙superscript𝑛2𝑙2superscriptsubscript𝑗1𝑙2superscriptsubscript𝑎𝑗superscriptsubscriptΛ𝑖𝑗𝑙1\displaystyle H_{i}=(-1)^{l}(n-2)^{l-2}+\sum_{j=1}^{l-2}a_{j}^{+}\Lambda_{i}^{j/(l-1)},

then it is easy to check from Lemma 2.1 that

(2.67) (1)l(n2)l2+j=0l2ajΩui(Δ)j+1uiHi.superscript1𝑙superscript𝑛2𝑙2superscriptsubscript𝑗0𝑙2subscript𝑎𝑗subscriptΩsubscript𝑢𝑖superscriptΔ𝑗1subscript𝑢𝑖subscript𝐻𝑖\displaystyle(-1)^{l}(n-2)^{l-2}+\sum_{j=0}^{l-2}a_{j}\int_{\Omega}u_{i}(-\Delta)^{j+1}u_{i}\leq H_{i}.

Substituting (2.62) into (2.60), we have

(2.68) α=1n+1Ωϕαi(Δ)lϕαiΛi+Hiα=1n+1j=1kΛjbαij2.superscriptsubscript𝛼1𝑛1subscriptΩsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖superscriptΔ𝑙subscriptitalic-ϕ𝛼𝑖subscriptΛ𝑖subscript𝐻𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}\int_{\Omega}\phi_{\alpha i}(-\Delta)^{l}\phi_{\alpha i}\leq\Lambda_{i}+H_{i}-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}\Lambda_{j}b_{\alpha ij}^{2}.

Observe from (2.44) and (2.46) that

(2.69) xαui2=hαi2+Wαi2=ϕαi2+Wαi2+j=1kbαij2.superscriptnormsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖2superscriptnormsubscript𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle||x_{\alpha}\nabla u_{i}||^{2}=||\nabla h_{\alpha i}||^{2}+||W_{\alpha i}||^{2}=||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}+||W_{\alpha i}||^{2}+\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}^{2}.

Summing over α𝛼\alpha, one gets

(2.70) 1=α=1n+1(ϕαi2+Wαi2+j=1kbαij2).1superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle 1=\sum_{\alpha=1}^{n+1}\left(||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}+||W_{\alpha i}||^{2}+\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}^{2}\right).

Combining (2.47), (2.63) and (2.65), we get

(2.71) α=1n+1(Λk+1Λi)ϕαi2Hi+α=1n+1ΛiWαi2+α=1n+1j=1k(ΛiΛj)bαij2.superscriptsubscript𝛼1𝑛1subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2subscript𝐻𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1subscriptΛ𝑖superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}\leq H_{i}+\sum_{\alpha=1}^{n+1}\Lambda_{i}||W_{\alpha i}||^{2}+\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})b_{\alpha ij}^{2}.

Set

(2.72) Zαi=xα,uin22xαui,cαij=Ωuj,Zαi;formulae-sequencesubscript𝑍𝛼𝑖subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖𝑛22subscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖subscript𝑐𝛼𝑖𝑗subscriptΩsubscript𝑢𝑗subscript𝑍𝛼𝑖\displaystyle Z_{\alpha i}=\nabla\langle\nabla x_{\alpha},\ \nabla u_{i}\rangle-\frac{n-2}{2}x_{\alpha}\nabla u_{i},\ \ c_{\alpha ij}=\int_{\Omega}\langle\nabla u_{j},\ Z_{\alpha i}\rangle;

then cαij=cαjisubscript𝑐𝛼𝑖𝑗subscript𝑐𝛼𝑗𝑖c_{\alpha ij}=-c_{\alpha ji} (cf. Lemma in [34]). By using the same arguments as in the proof of (2.37) in [34], we have

(Λk+1Λi)2(2xα,ui2+Ωxα2,Δuiui+(n2)xαui2+2j=1kbαijcαij)superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22superscriptnormsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖2subscriptΩsuperscriptsubscript𝑥𝛼2Δsubscript𝑢𝑖subscript𝑢𝑖𝑛2superscriptnormsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖22superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑏𝛼𝑖𝑗subscript𝑐𝛼𝑖𝑗\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(2||\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle||^{2}+\int_{\Omega}\left\langle\nabla x_{\alpha}^{2},\ \Delta u_{i}\nabla u_{i}\right\rangle+(n-2)||x_{\alpha}\nabla u_{i}||^{2}+2\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}c_{\alpha ij}\right)
\displaystyle\leq δi(Λk+1Λi)3ϕαi2+Λk+1Λiδi(Zαi2j=1kcαij2)+(n2)(Λk+1Λi)2Wαi2.subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖3superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptnormsubscript𝑍𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑐𝛼𝑖𝑗2𝑛2superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2\displaystyle\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{3}||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}+\frac{\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i}}{\delta_{i}}\left(||Z_{\alpha i}||^{2}-\sum_{j=1}^{k}c_{\alpha ij}^{2}\right)+(n-2)(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}||W_{\alpha i}||^{2}.

Since

(2.74) α=1n+1xα,ui2=Ω|ui|2=1,superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptnormsubscript𝑥𝛼subscript𝑢𝑖2subscriptΩsuperscriptsubscript𝑢𝑖21\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}||\langle\nabla x_{\alpha},\nabla u_{i}\rangle||^{2}=\int_{\Omega}|\nabla u_{i}|^{2}=1,

we have by summing over α𝛼\alpha in (2.68) from 1 to n+1𝑛1n+1 that

(Λk+1Λi)2(n+2α=1n+1j=1kbαijcαij)superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2𝑛2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑏𝛼𝑖𝑗subscript𝑐𝛼𝑖𝑗\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(n+2\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}c_{\alpha ij}\right)
\displaystyle\leq δiα=1n+1(Λk+1Λi)3ϕαi2+Λk+1Λiδiα=1n+1(Zαi2j=1kcαij2)subscript𝛿𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖3superscriptnormsubscriptitalic-ϕ𝛼𝑖2subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptnormsubscript𝑍𝛼𝑖2superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑐𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\delta_{i}\sum_{\alpha=1}^{n+1}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{3}||\nabla\phi_{\alpha i}||^{2}+\frac{\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i}}{\delta_{i}}\sum_{\alpha=1}^{n+1}\left(||Z_{\alpha i}||^{2}-\sum_{j=1}^{k}c_{\alpha ij}^{2}\right)
+(n2)α=1n+1(Λk+1Λi)2Wαi2.𝑛2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2\displaystyle+(n-2)\sum_{\alpha=1}^{n+1}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}||W_{\alpha i}||^{2}.

From (2.77), (2.78) and (2.80) in [28], we have

(2.76) Λi1/(l1)(n2)>0,superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛20\displaystyle\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)>0,
(2.77) α=1n+1Zαi2Λi1/(l1)+(n2)24superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptnormsubscript𝑍𝛼𝑖2superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscript𝑛224\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}||Z_{\alpha i}||^{2}\leq\Lambda_{i}^{1/(l-1)}+\frac{(n-2)^{2}}{4}

and

(2.78) α=1n+1Wαi211Λi1/(l1)(n2).superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖211superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}||W_{\alpha i}||^{2}\leq 1-\frac{1}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}.

We have by combining (2.66), (2.70), (2.72) and (2.73) that

(Λk+1Λi)2(n+2α=1n+1j=1kbαijcαij)superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2𝑛2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscript𝑏𝛼𝑖𝑗subscript𝑐𝛼𝑖𝑗\displaystyle(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(n+2\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}b_{\alpha ij}c_{\alpha ij}\right)
\displaystyle\leq δi(Λk+1Λi)2(Hi+α=1n+1j=1k(ΛiΛj)bαij2)subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝐻𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(H_{i}+\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})b_{\alpha ij}^{2}\right)
+Λk+1Λiδi(Zαi2α=1n+1j=1kcαij2)+α=1n+1(Λk+1Λi)2(δiΛi+n2)Wαi2subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptnormsubscript𝑍𝛼𝑖2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑐𝛼𝑖𝑗2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑖𝑛2superscriptnormsubscript𝑊𝛼𝑖2\displaystyle+\frac{\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i}}{\delta_{i}}\left(||Z_{\alpha i}||^{2}-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}c_{\alpha ij}^{2}\right)+\sum_{\alpha=1}^{n+1}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}(\delta_{i}\Lambda_{i}+n-2)||W_{\alpha i}||^{2}
\displaystyle\leq δi(Λk+1Λi)2(Hi+α=1n+1j=1k(ΛiΛj)bαij2)subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝐻𝑖superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(H_{i}+\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})b_{\alpha ij}^{2}\right)
+Λk+1Λiδi((Λi1/(l1)+(n2)24)α=1n+1j=1kcαij2)subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscript𝑛224superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑗1𝑘superscriptsubscript𝑐𝛼𝑖𝑗2\displaystyle+\frac{\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i}}{\delta_{i}}\left(\left(\Lambda_{i}^{1/(l-1)}+\frac{(n-2)^{2}}{4}\right)-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{j=1}^{k}c_{\alpha ij}^{2}\right)
+(Λk+1Λi)2(δiΛi+n2)(11Λi1/(l1)(n2)).superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑖𝑛211superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2\displaystyle+(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}(\delta_{i}\Lambda_{i}+n-2)\left(1-\frac{1}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}\right).

Since {δi}i=1ksuperscriptsubscriptsubscript𝛿𝑖𝑖1𝑘\{\delta_{i}\}_{i=1}^{k} is a positive non-increasing monotone sequence, we have

2α=1n+1i,j=1k(Λk+1Λi)2bαijcαij2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝑏𝛼𝑖𝑗subscript𝑐𝛼𝑖𝑗\displaystyle 2\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{i,j=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}b_{\alpha ij}c_{\alpha ij}
\displaystyle\geq α=1n+1i,j=1kδi(Λk+1Λi)2(ΛiΛj)bαij2α=1n+1i,j=1kΛk+1Λiδicαij2.superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscriptΛ𝑖subscriptΛ𝑗superscriptsubscript𝑏𝛼𝑖𝑗2superscriptsubscript𝛼1𝑛1superscriptsubscript𝑖𝑗1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscript𝑐𝛼𝑖𝑗2\displaystyle\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{i,j=1}^{k}\delta_{i}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}(\Lambda_{i}-\Lambda_{j})b_{\alpha ij}^{2}-\sum_{\alpha=1}^{n+1}\sum_{i,j=1}^{k}\frac{\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i}}{\delta_{i}}c_{\alpha ij}^{2}.

Hence, by summing over i𝑖i from 1 to k𝑘k in (2.74), we infer

ni=1k(Λk+1Λi)2𝑛superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2\displaystyle n\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}
\displaystyle\leq i=1k(Λk+1Λi)2(δiHi+(δiΛi+n2)(11Λi1/(l1)(n2)))superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝛿𝑖subscript𝐻𝑖subscript𝛿𝑖subscriptΛ𝑖𝑛211superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(\delta_{i}H_{i}+(\delta_{i}\Lambda_{i}+n-2)\left(1-\frac{1}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}\right)\right)
+i=1kΛk+1Λiδi(Λi1/(l1)+(n2)24).superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscript𝑛224\displaystyle+\sum_{i=1}^{k}\frac{\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i}}{\delta_{i}}\left(\Lambda_{i}^{1/(l-1)}+\frac{(n-2)^{2}}{4}\right).

That is

i=1k(Λk+1Λi)2(2+n2Λi1/(l1)(n2))superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖22𝑛2superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\left(2+\frac{n-2}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}\right)
\displaystyle\leq i=1k(Λk+1Λi)2δi(Hi+Λi(11Λi1/(l1)(n2)))superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝛿𝑖subscript𝐻𝑖subscriptΛ𝑖11superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1𝑛2\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\delta_{i}\left(H_{i}+\Lambda_{i}\left(1-\frac{1}{\Lambda_{i}^{1/(l-1)}-(n-2)}\right)\right)
+i=1k(Λk+1Λi)δi(Λi1/(l1)+(n2)24)superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscript𝑛224\displaystyle+\sum_{i=1}^{k}\frac{(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})}{\delta_{i}}\left(\Lambda_{i}^{1/(l-1)}+\frac{(n-2)^{2}}{4}\right)
=\displaystyle= i=1k(Λk+1Λi)2δiSi+i=1k(Λk+1Λi)δi(Λi1/(l1)+(n2)24),superscriptsubscript𝑖1𝑘superscriptsubscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖2subscript𝛿𝑖subscript𝑆𝑖superscriptsubscript𝑖1𝑘subscriptΛ𝑘1subscriptΛ𝑖subscript𝛿𝑖superscriptsubscriptΛ𝑖1𝑙1superscript𝑛224\displaystyle\sum_{i=1}^{k}(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})^{2}\delta_{i}S_{i}+\sum_{i=1}^{k}\frac{(\Lambda_{k+1}-\Lambda_{i})}{\delta_{i}}\left(\Lambda_{i}^{1/(l-1)}+\frac{(n-2)^{2}}{4}\right),

where Sisubscript𝑆𝑖S_{i} is given by (1.19). This completes the proof of Theorem 1.2.

References

  • [1] M. S. Ashbaugh, Isoperimetric and universal inequalities for eigenvalues, in Spectral theory and geometry (Edingurgh, 1998), E. B. Davies and Yu Safarov eds., London Math. Soc. Lecture Notes, vol. 273, Cambridge Univ. Press, cambridge, 1999, pp. 95-139.
  • [2] M. S. Ashbaugh, The universal eigenvalue bounds of Payne-Pólya-Weinberger, Hile-Protter and H C Yang, Proc. India Acad. Sci. Math. Sci. 112 (2002), 3-30.
  • [3] M. S. Ashbaugh and L. Hermi, A unified approach to universal inequalities for eigenvalues of elliptic operators, Pacific J. Math. 217 (2004), 201-219.
  • [4] M. S. Ashbaugh and L. Hermi, On Harrell-Stubbe type inequalities for the discrete spectrum of a self-adjoint operator, http://arxiv.org/abs/0712.4396.
  • [5] D. Chen and Q. -M. Cheng, Extrinsic estimates for eigenvalues of the Laplace operator, J. Math. Soc. Japan 60 (2008), 325–339.
  • [6] Q. -M. Cheng, T. Ichikawa and S. Mametsuka, Inequalities for eigenvalues of Laplacian with any order, Commun. Contemp. Math. 11 (2009), 639–655.
  • [7] Q. -M. Cheng, T. Ichikawa and S. Mametsuka, Estimates for eigenvalues of the poly-Laplacian with any order in a unit sphere, Calc. Var. Partial Differential Equations 36 (2009), 507-523.
  • [8] Q. -M. Cheng, T. Ichikawa and S. Mametsuka, Estimates for eigenvalues of a clamped plate problem on Riemannian manifolds, J. Math. Soc. Japan 62 (2010),673-686.
  • [9] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Estimates on eigenvalues of Laplacian, Math. Ann. 331 (2005), 445-460.
  • [10] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Inequalities for eigenvalues of a clamped plate problem, Trans. Amer. Math. Soc. 358 (2006), 2625-2635.
  • [11] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Universal bounds for eigenvalues of a buckling problem, Comm. Math. Phys. 262 (2006), 663-675.
  • [12] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Inequalities for eigenvalues of Laplacian on domains and compact complex hypersurfaces in complex projective spaces, J. Math. Soc. Japan 58 (2006), 545-561.
  • [13] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Bounds on eigenvalues of Dirichlet Laplacian, Math. Ann. 337 (2007), 159-175.
  • [14] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Estimates for eigenvalues on Riemannian manifolds, J. Differential Equations 247 (2009), no. 8, 2270–2281.
  • [15] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Universal inequalities for eigenvalues of a system of elliptic equations. Proc. Roy. Soc. Edinburgh Sect. A 139 (2009), 273-285.
  • [16] Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Universal bounds for eigenvalues of a buckling problem II, preprint, 2009.
  • [17] M. P. do Carmo, Q. Wang and C. Xia, Inequalities for eigenvalues of elliptic operators in divergence form on Riemannian manifolds, Ann. Mat. Pura Appl. 189 (2010), 643-660.
  • [18] E. M. Harrell, Some geometric bounds on eigenvalue gaps, Comm. Partial Differential Equations 18 (1993), 179-198.
  • [19] E. M. Harrell, L. Hermi, Differential inequalities for Riesz means and Weyl-type bounds for eigenvalues, J. Funct. Anal. 254 (2008), 3173-3191.
  • [20] E. M. Harrell and P. L. Michel, Commutator bounds for eigenvalues, with applications to spectral geometry, Comm. Partial Differential Equations 19 (1994), 2037-2055.
  • [21] E. M. Harrell and P. L. Michel, Commutator bounds for eigenvalues of some differential operators, Lecture Notes in Pure and Applied Mathematics, vol. 168(eds.) G Ferreyra, G R Goldstein and F Neubrander (New York: Marcel Dekker) (1995) pp. 235-244.
  • [22] E. M. Harrell and S. Yildirim Yolcu, Eigenvalue inequalities for Klein-Gordon operators, J. Funct. Anal. 256 (2009), 3977–3995.
  • [23] E. M. Harrell and J. Stubbe, On trace identities and the universal eigenvalue estimates for some partial differential operators, Trans. Amer. Math. Soc. 349 (1997), 1797-1809.
  • [24] E. Hebey, Nonlinear analysis on manifolds: Sobolev spaces and inequalities. Courant Lecture Notes in Mathematics, 5. New York University, Courant Institute of Mathematical Sciences, New York; American Mathematical Society, Providence, RI, 1999. x+309 pp.
  • [25] G. N. Hile and M. H. Protter, Inequalities for eigenvalues of the Laplacian, Indiana Univ. Math. J. 29 (1980), 523-538.
  • [26] G. N. Hile and R. Z. Yeh, Inequalities for eigenvalues of the biharmonic operator, Pacific J. Math. 112 (1984), 115-133.
  • [27] S. Ilias and O. Makhoul, ‘Universal’ inequalities for the eigenvalues of the Hodge de Rham Laplacian, Ann. Global Anal. Geom. 36 (2009), 191-204.
  • [28] J. Jost, X. Li-Jost, Q. Wang and C. Xia, Universal inequalities for eigenvalues of the buckling problem of arbitrary order, Comm. Partial Differential Equations 35 (2010), 1563-1589.
  • [29] J. Jost, X. Li-Jost, Q. Wang and C. Xia, Universal bounds for eigenvalues of the polyharmonic operator, to appear in Trans. Amer. Math. Soc.
  • [30] L. E. Payne, G. Pólya and H. F. Weinberger, sur le quotient de deux fréquences propres cosécutives, Comptes Rendus Acad. Sci. Paris 241 (1955), 917-919.
  • [31] L. E. Payne, G. Pólya and H. F. Weinberger, On the ratio of consecutive eigenvalues, J. Math. and Phys. 35 (1956), 289-298.
  • [32] H. Sun, Q. -M. Cheng and H. C. Yang, Lower order eigenvalues of Dirichlet Laplacian, Manuscripta Math. 125 (2008), 139-156.
  • [33] Q. Wang, C. Xia, Universal bounds for eigenvalues of the biharmonic operator on Riemannian manifolds, J. Funct. Anal. 245 (2007), 334-352.
  • [34] Q. Wang, C. Xia, Universal bounds for eigenvalues of the buckling problem on spherical domains, Comm. Math. Phys. 270 (2007), 759-775.
  • [35] Q. Wang, C. Xia, Universal bounds for eigenvalues of Schrödinger operator on Riemannian manifolds, Ann. Acad. Sci. Fenn. Math. 33 (2008), 319-336.
  • [36] Q. Wang, C. Xia, Universal bounds for eigenvalues of the biharmonic operator, J. Math. Anal. Appl. 364 (2010), 1-17.
  • [37] Q. Wang, C. Xia, Inequalities for eigenvalues of the biharmonic operator with weight on Riemannian manifolds. J. Math. Soc. Japan, 62 (2010), 597-622.
  • [38] Q. Wang, C. Xia, Inequalities for eigenvalues of a clamped plate problem. Calc. Var. Partial Differential Equations 2010. DOI:10.1007/s00526-010-0340-4.
  • [39] H. C. Yang, An estimate of the difference between consecutive eigenvalues, preprint IC/91/60 of ICTP, Trieste, 1991.

Qing-Ming Cheng (cheng@ms.saga-u.ac.jp) and Xuerong Qi (qixuerong609@gmail.com)

Department of Mathematics

Faculty of Science and Engineering

Saga University

Saga 840-8502, Japan

Qiaoling Wang (wang@mat.unb.br) and Changyu Xia (xia@mat.unb.br)

Departamento de Matemática

Universidade de Brasília

70910-900-Brasília-DF, Brazil