Prekursory tzw. kolapsu indukowanego akrecją Physics Mathematical and computer modeling of physical processes Prof. dr hab. Krzysztof Belczyński
Astronomical Observatory
Warsaw University

Prof. dr hab. Marek Demiański
Insitute for Theoretical Physics
Faculty of Physics
Warsaw University

and dr Ashley J. Ruiter
Research School of Astronomy and Astrophysics
Australian National University
Canberra, Australia 13.2 Physics

Progenitors of the Accretion-Induced Collapse

Abstract

Najświeższe obliczenia dotyczące kolapsu indukowanego akrecją dla tlenowo-neonowo- magnezowych białych karłów [b01], prowadzącego do powstania gwiazdy neutronowej, pokazują, że zjawisko to może wiązać się z emisją obserwowalnego sygnału elektromagnetycznego. W związku z tym, w niniejszej pracy zaprezentowane są teoretyczne częstości zajścia tego zjawiska dla różnych typów donorów w układzie podwójnym, tuż przed kolapsem. Wyniki uzależniono również od typu, wieku oraz metaliczności syntetycznej galaktyki. Rezultaty prezentowane w tej pracy mogą wskazać ścieżkę dla przyszłych projektów obserwacyjnych, prowadzącą do odnalezienia kandydatów na układy, w których zachodzi kolaps indukowany akrecją. Moje prognozy bazują na symulacjach ewolucji układów podwójnych, uwzględniających najnowsze modele akrecji na białe karły. Wyniki wskazują, że kolaps tlenowo-neonowo-magnezowych białych karłów, akreujących materię z gwiazd w przerwie Hertzsprunga lub czerwonych olbrzymów, jest najbardziej prawdopodobny. Typowe częstości zjawiska są na poziomie $\sim 1-5\cdot 10^{-5}yr^{-1}$ w dużych galaktykach spiralnych oraz $\sim 10^{-4}-10^{-5}yr^{-1}$ w starych galaktykach eliptycznych. Prace przewidują, że najsilniejszy sygnał elektromagnetyczny ma pochodzić z układów podwójnych, w których olbrzym pełni funkcję donora. Dla tego typu prekursorów teoretyczna częstotliwość kolapsu wyniosła $\sim 2.5\cdot 10^{-5}yr^{-1}$ w przypadku dużych galaktyk spiralnych oraz $\sim 1.3\cdot 10^{-5}yr^{-1}$ dla starych galaktyk eliptycznych.

Streszczenie (w języku angielskim)

Recent calculations of accretion-induced collapse of an oxygen-neon-magnesium white dwarf into a neutron star [b01] allow for a potentially detectable transient electromagnetic signal. Motivated by these results, I present theoretical rates and physical properties of binary stars that can produce accretion-induced collapse. The rates are presented for various types of host galaxies (e.g. old ellipticals versus spirals) and are differentiated by the donor star type (e.g. large giant star versus compact helium-rich donor). Results presented in this thesis may help to guide near-future electromagnetic transient search campaigns to find likely candidates for accretion-induced collapse events. My predictions are based on binary evolution calculations that include the most recent updates on mass accretion and secular mass growth of white dwarfs. I find that the most likely systems that undergo accretion-induced collapse consist of an ONeMg white dwarf with a Hertzsprung gap star or a red giant companion. Typical rates are of the order $\sim 1-5\cdot 10^{-5}yr^{-1}$ and $\sim 10^{-4}-10^{-5}yr^{-1}$ in large spiral galaxies and old ellipticals, respectively. The brightest electromagnetic signals are predicted for evolved giant type donors for which I find rates of the order $\sim 2.5\cdot 10^{-5}yr^{-1}$ (large spirals) and $\sim 1.3\cdot 10^{-5}yr^{-1}$ (old ellipticals).

Acknowledgements

Author of this work would like to acknowledge some certain scientists for numerous and very helpful remarks.

First and most of all, I would like to offer my special thanks to Dr Ashley J. Ruiter from Mount Stromlo Observatory in Weston Creek, Australia, for help and guidance during the whole time I was working on the presented work.

I would also like to express my very great appreciation to Mira Grudzińska, PhD student from Astronomical Observatory of Warsaw University, for performing all needed StarTrack calculations.

Finally, I would like to express my deep gratitude to Professor Krzysztof Belczyński, my research supervisor, for his great patience, enthusiastic encouragement and useful critiques of this research work.