3 Elliptic M ๐ M -trees
Let G ๐บ G be a graph and let M ๐ M be a monoid with identity 1. A (right) action of M ๐ M on G ๐บ G is a monoid homomorphism
ฮธ : M โ End โ ( G ) m โฆ ฮธ m : ๐ ๐ โ End ๐บ ๐ maps-to subscript ๐ ๐ \begin{array}[]{rcl}\theta:M&\to&\mbox{End}(G)\\
m&\mapsto&\theta_{m}\end{array}
The action is faithful if ฮธ ๐ \theta is one-to-one.
To simplify notation, we write x โ m = x โ ฮธ m ๐ฅ ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ xm=x\theta_{m} . With this notation,
the action can be equivalently defined through the axioms:
(A1)
( Vert โ ( G ) ) โ M โ Vert โ ( G ) Vert ๐บ ๐ Vert ๐บ (\mbox{Vert}(G))M\subseteq\mbox{Vert}(G)
(A2)
( e โ ( x ) ) โ m = e โ ( x โ m ) ๐ ๐ฅ ๐ ๐ ๐ฅ ๐ (e(x))m=e(xm)
(A3)
x โ ( m โ m โฒ ) = ( x โ m ) โ m โฒ ๐ฅ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ฅ ๐ superscript ๐ โฒ x(mm^{\prime})=(xm)m^{\prime}
(A4)
for all x โ G ๐ฅ ๐บ x\in G and m , m โฒ โ M ๐ superscript ๐ โฒ
๐ m,m^{\prime}\in M .
Note that, in view of Corollary 2.2 , the action could be
equivalently defined as a monoid homomorphism M โ Con โ ( G ) โ ๐ Con ๐บ M\to\mbox{Con}(G) .
We are interested in the case of G ๐บ G being a tree, a rooted
tree to be more precise. A rooted tree is an ordered pair of
the form ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) , where T ๐ T is a tree and r 0 โ Vert โ ( T ) subscript ๐ 0 Vert ๐ r_{0}\in\mbox{Vert}(T) . A
rooted tree admits a natural representation by levels 0 , 1 , 2 , โฆ 0 1 2 โฆ
0,1,2,\ldots where we
locate at level (or depth) n ๐ n those vertices lying at distance n ๐ n from
r 0 subscript ๐ 0 r_{0} . We write then
dep โ ( v ) = d โ ( r 0 , v ) dep ๐ฃ ๐ subscript ๐ 0 ๐ฃ \mbox{dep}(v)=d(r_{0},v)
for v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) .
Let IN ยฏ = IN โช { ฯ } ยฏ IN IN ๐ \overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}}={\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}\cup\{\omega\} .
The
depth of a rooted tree is defined by
dep โ ( r 0 , T ) = sup โ { dep โ ( v ) ; v โ Vert โ ( T ) } โ IN ยฏ . dep subscript ๐ 0 ๐ sup dep ๐ฃ ๐ฃ
Vert ๐ ยฏ IN \mbox{dep}(r_{0},T)=\mbox{sup}\{\mbox{dep}(v)\;;v\in\mbox{Vert}(T)\}\in\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}}.
Given v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) , we define the degree of v ๐ฃ v in ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T)
by
deg โ ( v ) = { | { x โ Edge โ ( T ) โฃ v โ e โ ( x ) } | ย ifย โ v = r 0 | { x โ Edge โ ( T ) โฃ v โ e โ ( x ) } | โ 1 ย otherwise, deg ๐ฃ cases conditional-set ๐ฅ Edge ๐ ๐ฃ ๐ ๐ฅ ย ifย ๐ฃ subscript ๐ 0 conditional-set ๐ฅ Edge ๐ ๐ฃ ๐ ๐ฅ 1 ย otherwise, \mbox{deg}(v)=\left\{\begin{array}[]{ll}|\{x\in\mbox{Edge}(T)\mid v\in e(x)\}|&\mbox{ if }v=r_{0}\\
|\{x\in\mbox{Edge}(T)\mid v\in e(x)\}|-1&\mbox{ otherwise,}\end{array}\right.
that is, we count the number of outgoing edges if we orient them away from the root. A vertex of degree 0 is called a leaf . If
two vertices v ๐ฃ v and w ๐ค w are connected by an edge, we say that
v โ ย isย โ { aย โ s โ o โ n โ ย ofย โ w ย ifย dep โ ( v ) = dep โ ( w ) + 1 theย โ f โ a โ t โ h โ e โ r โ ย ofย โ w ย ifย dep โ ( v ) = dep โ ( w ) โ 1 ๐ฃ ย isย cases aย ๐ ๐ ๐ ย ofย ๐ค ย ifย dep ๐ฃ dep ๐ค 1 theย ๐ ๐ ๐ก โ ๐ ๐ ย ofย ๐ค ย ifย dep ๐ฃ dep ๐ค 1 v\mbox{ is }\left\{\begin{array}[]{ll}\mbox{a }son\mbox{ of }w&\mbox{ if }\mbox{dep}(v)=\mbox{dep}(w)+1\\
\mbox{the }father\mbox{ of }w&\mbox{ if }\mbox{dep}(v)=\mbox{dep}(w)-1\end{array}\right.
Note that a father may have many sons, but the father is always
unique. All vertices but the root have a father.
We generalize this notion with the obvious terminology. If v i subscript ๐ฃ ๐ v_{i} is a
son of v i โ 1 subscript ๐ฃ ๐ 1 v_{i-1} for i = 1 , โฆ , k ๐ 1 โฆ ๐
i=1,\ldots,k , we say that v k subscript ๐ฃ ๐ v_{k} is a
descendant of v 0 subscript ๐ฃ 0 v_{0} and v 0 subscript ๐ฃ 0 v_{0} an ancestor of v k subscript ๐ฃ ๐ v_{k} .
A very important example is given by rooted uniformly branching
trees :
Example 3.1
Let n 1 , โฆ , n l โฅ 1 subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐
1 n_{1},\ldots,n_{l}\geq 1 . Up to isomorphism, the rooted uniformly branching
tree ( r 0 , T โ ( n l , โฆ , n 1 ) ) subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 (r_{0},T(n_{l},\ldots,n_{1})) is the rooted tree of depth l ๐ l
such that every vertex of depth i โ 1 ๐ 1 i-1 has degree n i subscript ๐ ๐ n_{i} ( i = 1 , โฆ , l (i=1,\ldots,l ). For example, ( r 0 , T โ ( 3 , 2 ) ) subscript ๐ 0 ๐ 3 2 (r_{0},T(3,2)) can be pictured by
r 0 subscript ๐ 0 \textstyle{r_{0}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} โ โ \textstyle{{\bullet}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} โ โ \textstyle{{\bullet}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} โ โ \textstyle{{\bullet}} โ โ \textstyle{\bullet} โ โ \textstyle{\bullet} โ โ \textstyle{{\bullet}} โ โ \textstyle{\bullet} โ โ \textstyle{{\bullet}}
We can of course extend this definition to infinite cardinals in the
obvious way, as well as considering T โ ( โฆ , n 2 , n 1 ) ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 T(\ldots,n_{2},n_{1}) for an
infinite sequence. It is standard to represent Vert โ ( T โ ( n l , โฆ , n 1 ) ) Vert ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \mbox{Vert}(T(n_{l},\ldots,n_{1})) as
{ r 0 } โช ( โ i = 1 l X i โ โฆ ร X 1 ) subscript ๐ 0 superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \{r_{0}\}\cup(\bigcup_{i=1}^{l}X_{i}\ldots\times X_{1})
with
| X i | = n i subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ |X_{i}|=n_{i} for every i ๐ i .
Let ( r 0 , T ) , ( r 0 โฒ , T โฒ ) subscript ๐ 0 ๐ subscript superscript ๐ โฒ 0 superscript ๐ โฒ
(r_{0},T),(r^{\prime}_{0},T^{\prime}) be rooted trees.
An elliptic contraction ฯ : ( r 0 , T ) โ ( r 0 โฒ , T โฒ ) : ๐ โ subscript ๐ 0 ๐ subscript superscript ๐ โฒ 0 superscript ๐ โฒ \varphi:(r_{0},T)\to(r^{\prime}_{0},T^{\prime}) is a
depth-preserving contraction, that is, a contraction ฯ : Vert โ ( T ) โ Vert โ ( T โฒ ) : ๐ โ Vert ๐ Vert superscript ๐ โฒ \varphi:\mbox{Vert}(T)\to\mbox{Vert}(T^{\prime}) satisfying
โ v โ Vert โ ( T ) โ dep โ ( v โ ฯ ) = dep โ ( v ) . for-all ๐ฃ Vert ๐ dep ๐ฃ ๐ dep ๐ฃ \forall v\in\mbox{Vert}(T)\;\mbox{dep}(v\varphi)=\mbox{dep}(v).
In view of Proposition 2.1 , a bijective elliptic contraction
extends to an isomorphism of rooted trees.
Lemma 3.2
Let ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) be a rooted tree and let ฯ : Vert โ ( T ) โ Vert โ ( T โฒ ) : ๐ โ Vert ๐ Vert superscript ๐ โฒ \varphi:\mbox{Vert}(T)\to\mbox{Vert}(T^{\prime}) be a
mapping. Then ฯ ๐ \varphi is an elliptic
contraction from ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) into ( r 0 โฒ , T โฒ ) subscript superscript ๐ โฒ 0 superscript ๐ โฒ (r^{\prime}_{0},T^{\prime}) if and only if
(i)
r 0 โ ฯ = r 0 โฒ subscript ๐ 0 ๐ subscript superscript ๐ โฒ 0 r_{0}\varphi=r^{\prime}_{0} ;
(ii)
if v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) is the father of w ๐ค w , then v โ ฯ ๐ฃ ๐ v\varphi is
the father of w โ ฯ ๐ค ๐ w\varphi .
Proof .โAssume that ฯ ๐ \varphi is an elliptic
contraction. Then (i) holds trivially and (ii) follows from ฯ ๐ \varphi
preserving depth and being the
restriction of a
tree morphism by Proposition 2.1 .
Assume now that ฯ ๐ \varphi satisfies conditions (i) and (ii). We extend ฯ ๐ \varphi
to ฯ ยฏ : T โ T โฒ : ยฏ ๐ โ ๐ superscript ๐ โฒ \overline{\varphi}:T\to T^{\prime} as follows. Given x โ Edge โ ( T ) ๐ฅ Edge ๐ x\in\mbox{Edge}(T) , we may
write e โ ( x ) = { v , w } ๐ ๐ฅ ๐ฃ ๐ค e(x)=\{v,w\} and assume that v ๐ฃ v is the father of w ๐ค w . By
(ii), it follows that v โ ฯ ๐ฃ ๐ v\varphi is the father of w โ ฯ ๐ค ๐ w\varphi and so there exists
some x โฒ โ Edge โ ( T โฒ ) superscript ๐ฅ โฒ Edge superscript ๐ โฒ x^{\prime}\in\mbox{Edge}(T^{\prime}) such that e โ ( x โฒ ) = { v โ ฯ , w โ ฯ } ๐ superscript ๐ฅ โฒ ๐ฃ ๐ ๐ค ๐ e(x^{\prime})=\{v\varphi,w\varphi\} . We define
x โ ฯ ยฏ = x โฒ ๐ฅ ยฏ ๐ superscript ๐ฅ โฒ x\overline{\varphi}=x^{\prime} .
It follows from the definition that ฯ ยฏ : T โ T โฒ : ยฏ ๐ โ ๐ superscript ๐ โฒ \overline{\varphi}:T\to T^{\prime} is a morphism. By
Proposition 2.1 , ฯ ๐ \varphi is a contraction. By (i), ฯ ๐ \varphi preserves
depth 0. By (ii) and induction, ฯ ๐ \varphi preserves
depth n ๐ n for each n โ { 0 , โฆ , dep โ ( r 0 , T ) } ๐ 0 โฆ dep subscript ๐ 0 ๐ n\in\{0,\ldots,\mbox{dep}(r_{0},T)\} .
โก โก \square
The set of all elliptic contractions on ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) is denoted by
Ell โ ( r 0 , T ) Ell subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ell}(r_{0},T) . This is a monoid under composition and is termed the
elliptic product on ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) .
Wreath products constitute as we shall see important examples of
elliptic products. A
partial transformation monoid is an ordered pair of the form ( X , M ) ๐ ๐ (X,M) ,
where X ๐ X is a nonempty set and M ๐ M is a submonoid of the monoid
P โ ( X ) ๐ ๐ P(X) of all partial transformations of
X ๐ X . If M ๐ M is a submonoid of the monoid
M โ ( X ) ๐ ๐ M(X) of all full transformations of
X ๐ X , we say that ( X , M ) ๐ ๐ (X,M) is a transformation monoid .
Throughout the paper, given a direct product of the form X = X l ร โฆ ร X 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 X=X_{l}\times\ldots\times X_{1}
and i โ { 1 , โฆ , l } ๐ 1 โฆ ๐ i\in\{1,\ldots,l\} , we shall denote by ฯ i : X โ X i : subscript ๐ ๐ โ ๐ subscript ๐ ๐ \pi_{i}:X\to X_{i} the
projection on the i ๐ i th component, and by ฯ [ i , 1 ] : X โ X i ร โฆ ร X 1 : subscript ๐ ๐ 1 โ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \pi_{[i,1]}:X\to X_{i}\times\ldots\times X_{1} the
projection on the last i ๐ i components.
Assume that X = โช i = 1 l ( X i ร โฆ ร X 1 ) ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 X=\cup_{i=1}^{l}(X_{i}\times\ldots\times X_{1}) . For i = 1 , โฆ , l ๐ 1 โฆ ๐
i=1,\ldots,l , we define an equivalence relation
โก i subscript ๐ \equiv_{i} on X ๐ X by
( x j , โฆ , x 1 ) โก i ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) if ( i โค j , k and x i = x i โฒ , โฆ , x 1 = x 1 โฒ ) . subscript ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1 if formulae-sequence ๐ ๐ ๐ and
formulae-sequence subscript ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ
subscript ๐ฅ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ 1
(x_{j},\ldots,x_{1})\equiv_{i}(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1})\hskip 14.22636pt\mbox{if}\hskip 14.22636pt(i\leq j,k\hskip 14.22636pt\mbox{and}\hskip 14.22636ptx_{i}=x^{\prime}_{i},\ldots,x_{1}=x^{\prime}_{1}).
Given ฯ โ P โ ( X ) ๐ ๐ ๐ \varphi\in P(X) , we denote by dom โ ฯ dom ๐ \mbox{dom}\varphi the domain of
ฯ ๐ \varphi .
A mapping ฯ โ P โ ( X ) ๐ ๐ ๐ \varphi\in P(X) is said to be sequential if:
(SQ1)
โ i โ { 2 , โฆ , l } โ ( ( x i , โฆ , x 1 ) โ dom โ ฯ โ ( x i โ 1 , โฆ , x 1 ) โ dom โ ฯ ) for-all ๐ 2 โฆ ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 dom ๐ โ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 dom ๐ \forall i\in\{2,\ldots,l\}\;((x_{i},\ldots,x_{1})\in\mbox{dom}\varphi\Rightarrow(x_{i-1},\ldots,x_{1})\in\mbox{dom}\varphi) ;
(SQ2)
โ i โ { 1 , โฆ , l } โ โ ( x i , โฆ , x 1 ) โ dom โ ฯ โ ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ X i ร โฆ ร X 1 for-all ๐ 1 โฆ ๐ for-all subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 dom ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \forall i\in\{1,\ldots,l\}\;\forall(x_{i},\ldots,x_{1})\in\mbox{dom}\varphi\;(x_{i},\ldots,x_{1})\varphi\in X_{i}\times\ldots\times X_{1} ;
(SQ3)
โ i โ { 1 , โฆ , l } โ โ x , x โฒ โ dom โ ฯ โ ( x โก i x โฒ โ x โ ฯ โก i x โฒ โ ฯ ) . formulae-sequence for-all ๐ 1 โฆ ๐ for-all ๐ฅ superscript ๐ฅ โฒ dom ๐ subscript ๐ ๐ฅ superscript ๐ฅ โฒ โ ๐ฅ ๐ subscript ๐ superscript ๐ฅ โฒ ๐ \forall i\in\{1,\ldots,l\}\;\forall x,x^{\prime}\in\mbox{dom}\varphi\;(x\equiv_{i}x^{\prime}\Rightarrow x\varphi\equiv_{i}x^{\prime}\varphi).
It is immediate that the composition of sequential
partial transformations of X ๐ X is still sequential.
Adjoining a root r 0 subscript ๐ 0 r_{0} provides a natural tree representation for
โช i = 1 l X i ร โฆ ร X 1 superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \cup_{i=1}^{l}X_{i}\times\ldots\times X_{1} .
For example, taking X 2 = X 1 = { 0 , 1 } subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 0 1 X_{2}=X_{1}=\{0,1\} , we obtain the tree
r 0 subscript ๐ 0 \textstyle{r_{0}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} 0 0 \textstyle{0\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} 1 1 \textstyle{1\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} 00 00 \textstyle{00} 01 01 \textstyle{01} 10 10 \textstyle{10} 11 11 \textstyle{11}
Given ( a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ X i โ 1 ร โฆ ร X 1 subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 (a_{i-1},\ldots,a_{1})\in X_{i-1}\times\ldots\times X_{1} ( i โ { 1 , โฆ , l } ) ๐ 1 โฆ ๐ (i\in\{1,\ldots,l\}) , we have ( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ฯ โ ฯ i โ P โ ( X i ) โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})\varphi\pi_{i}\in P(X_{i}) .
Graphically, whenever y โ ฯ = z ๐ฆ ๐ ๐ง y\varphi=z for y = ( a i โ 1 , โฆ , a 1 ) ๐ฆ subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 y=(a_{i-1},\ldots,a_{1}) and X i = { b 1 , โฆ , b m } subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ X_{i}=\{b_{1},\ldots,b_{m}\} , then we have
r 0 subscript ๐ 0 \textstyle{r_{0}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} y ๐ฆ \textstyle{y\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} z ๐ง \textstyle{z\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} y โ b 1 ๐ฆ subscript ๐ 1 \textstyle{yb_{1}} y โ b 2 ๐ฆ subscript ๐ 2 \textstyle{yb_{2}} y โ b m ๐ฆ subscript ๐ ๐ \textstyle{yb_{m}} z โ b 1 ๐ง subscript ๐ 1 \textstyle{zb_{1}} z โ b 2 ๐ง subscript ๐ 2 \textstyle{zb_{2}} z โ b m ๐ง subscript ๐ ๐ \textstyle{zb_{m}}
in the tree representation and { y โ b 1 , โฆ , y โ b m } โ ฯ โ { z โ b 1 , โฆ , z โ b m } ๐ฆ subscript ๐ 1 โฆ ๐ฆ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ง subscript ๐ 1 โฆ ๐ง subscript ๐ ๐ \{yb_{1},\ldots,yb_{m}\}\varphi\subseteq\{zb_{1},\ldots,zb_{m}\} . Then ( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ฯ โ ฯ i โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ (\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})\varphi\pi_{i} is the induced partial mapping { b 1 , โฆ , b m } โ { b 1 , โฆ , b m } โ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ \{b_{1},\ldots,b_{m}\}\to\{b_{1},\ldots,b_{m}\} (not necessarily injective!).
If ฯ , ฯ โฒ โ P โ ( X ) ๐ superscript ๐ โฒ
๐ ๐ \varphi,\varphi^{\prime}\in P(X) and ( a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ฯ = ( a i โ 1 โฒ , โฆ , a 1 โฒ ) subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 โฆ subscript superscript ๐ โฒ 1 (a_{i-1},\ldots,a_{1})\varphi=(a^{\prime}_{i-1},\ldots,a^{\prime}_{1}) , it is easy to check [8 , 23 ] that we have
( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ( ฯ โ ฯ โฒ โ ฯ i ) = ( ( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ฯ โ ฯ i ) โ ( ( โ
, a i โ 1 โฒ , โฆ , a 1 โฒ ) โ ฯ โฒ โ ฯ i ) . โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โ
subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 โฆ subscript superscript ๐ โฒ 1 superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ (\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})(\varphi\varphi^{\prime}\pi_{i})=((\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})\varphi\pi_{i})((\cdot,a^{\prime}_{i-1},\ldots,a^{\prime}_{1})\varphi^{\prime}\pi_{i}).
(1)
Given partial transformation monoids ( X l , M l ) , โฆ , ( X 1 , M 1 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1
(X_{l},M_{l}),\ldots,(X_{1},M_{1}) ,
their wreath product is defined by
( X l , M l ) โ โฆ โ ( X 1 , M 1 ) = ( X l ร โฆ ร X 1 , M l โ โฆ โ M 1 ) , subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 (X_{l},M_{l})\circ\ldots\circ(X_{1},M_{1})=(X_{l}\times\ldots\times X_{1},M_{l}\circ\ldots\circ M_{1}),
where
M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} consists of all ฯ โ P โ ( X ) ๐ ๐ ๐ \varphi\in P(X) satisfying
(W1)
ฯ ๐ \varphi is sequential;
(W2)
ฯ โ ฯ 1 โ M 1 ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 \varphi\pi_{1}\in M_{1}
(W2)
( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ฯ โ ฯ i โ M i โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})\varphi\pi_{i}\in M_{i} for all i โ { 2 , โฆ , l } ๐ 2 โฆ ๐ i\in\{2,\ldots,l\} and ( a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ dom โ ฯ subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 dom ๐ (a_{i-1},\ldots,a_{1})\in\mbox{dom}\varphi .
More informally, M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} consists of those
partial
self-maps of X ๐ X โin sequential form
with component action in the M i subscript ๐ ๐ M_{i} โsโ. Note that M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} is a submonoid
of P โ ( X ) ๐ ๐ P(X) since the composition of sequential mappings is sequential
and by (1 ): if ( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ฯ โ ฯ i โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ (\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})\varphi\pi_{i} and ( โ
, a i โ 1 โฒ , โฆ , a 1 โฒ ) โ ฯ โฒ โ ฯ i โ
subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 โฆ subscript superscript ๐ โฒ 1 superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ (\cdot,a^{\prime}_{i-1},\ldots,a^{\prime}_{1})\varphi^{\prime}\pi_{i} are both in M i subscript ๐ ๐ M_{i} , so is their composition
( โ
, a i โ 1 , โฆ , a 1 ) โ ( ฯ โ ฯ โฒ โ ฯ i ) โ
subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ (\cdot,a_{i-1},\ldots,a_{1})(\varphi\varphi^{\prime}\pi_{i}) .
Therefore ( X l , M l ) โ โฆ โ ( X 1 , M 1 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 (X_{l},M_{l})\circ\ldots\circ(X_{1},M_{1}) is a well-defined partial transformation
monoid.
If ( X l , M l ) , โฆ , ( X 1 , M 1 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1
(X_{l},M_{l}),\ldots,(X_{1},M_{1}) are (full) transformation monoids,
their wreath product is a submonoid
of M โ ( X ) ๐ ๐ M(X) .
In the case of a wreath product of two monoids with X 1 = { a 1 , โฆ , a m } subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ X_{1}=\{a_{1},\ldots,a_{m}\} , it is common to use
the notation ( ฮฒ 1 , โฆ , ฮฒ m ) โ ฮฑ subscript ๐ฝ 1 โฆ subscript ๐ฝ ๐ ๐ผ (\beta_{1},\ldots,\beta_{m})\alpha ( ฮฑ โ M 1 , ฮฒ i โ M 2 ) formulae-sequence ๐ผ subscript ๐ 1 subscript ๐ฝ ๐ subscript ๐ 2 (\alpha\in M_{1},\beta_{i}\in M_{2}) to denote the element of M 2 โ M 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 M_{2}\circ M_{1} defined by
( x 2 , a i ) โ ( ( ฮฒ 1 , โฆ , ฮฒ m ) โ ฮฑ ) = ( x 2 โ ฮฒ i , a i โ ฮฑ ) . subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฝ 1 โฆ subscript ๐ฝ ๐ ๐ผ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฝ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ผ (x_{2},a_{i})((\beta_{1},\ldots,\beta_{m})\alpha)=(x_{2}\beta_{i},a_{i}\alpha).
The wreath product of (partial) transformation monoids is associative, among
other properties. See [2 , 8 , 23 ] for more details about the
wreath product.
Proposition 3.3
For all nonempty sets X l , โฆ , X 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1
X_{l},\ldots,X_{1} , the monoids M โ ( X l ) โ โฆ โ M โ ( X 1 ) ๐ subscript ๐ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ 1 M(X_{l})\circ\ldots\circ M(X_{1}) and Ell โ ( r 0 , T โ ( | X l | , โฆ , | X 1 | ) ) Ell subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \mbox{Ell}(r_{0},T(|X_{l}|,\ldots,|X_{1}|)) are isomorphic.
Proof .โWe may write T = T โ ( | X l | , โฆ , | X 1 | ) ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 T=T(|X_{l}|,\ldots,|X_{1}|) with
Vert โ ( T ) = { r 0 } โช ( โ i = 1 l X i ร โฆ ร X 1 ) . Vert ๐ subscript ๐ 0 superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \mbox{Vert}(T)=\{r_{0}\}\cup(\bigcup_{i=1}^{l}X_{i}\times\ldots\times X_{1}).
We
consider
ฮท : Ell โ ( r 0 , T ) โ M โ ( X l ) โ โฆ โ M โ ( X 1 ) ฯ โฆ ฯ โฃ X l ร โฆ ร X 1 . : ๐ Ell subscript ๐ 0 ๐ โ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ 1 ๐ maps-to evaluated-at ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \begin{array}[]{rcl}\eta:\mbox{Ell}(r_{0},T)&\to&M(X_{l})\circ\ldots\circ M(X_{1})\\
\varphi&\mapsto&\varphi\mid_{X_{l}\times\ldots\times X_{1}}.\end{array}
Let ฯ โ Ell โ ( r 0 , T ) ๐ Ell subscript ๐ 0 ๐ \varphi\in\mbox{Ell}(r_{0},T) . Since elliptic contractions
preserve depth, ฮท โ ( ฯ ) โ M โ ( X l ร โฆ ร X 1 ) ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \eta(\varphi)\in M(X_{l}\times\ldots\times X_{1}) . It follows easily from Lemma 3.2 (ii)
that ฮท โ ( ฯ ) ๐ ๐ \eta(\varphi) is
sequential: if x โก i x โฒ subscript ๐ ๐ฅ superscript ๐ฅ โฒ x\equiv_{i}x^{\prime} , then x , x โฒ ๐ฅ superscript ๐ฅ โฒ
x,x^{\prime} are descendants of
x โ ฯ [ i , 1 ] ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 x\pi_{[i,1]} and so x โ ฯ , x โฒ โ ฯ ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โฒ ๐
x\varphi,x^{\prime}\varphi are descendants of
x โ ฯ [ i , 1 ] โ ฯ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ x\pi_{[i,1]}\varphi , yielding x โ ฯ โก i x โฒ โ ฯ subscript ๐ ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โฒ ๐ x\varphi\equiv_{i}x^{\prime}\varphi .
Since (W2) and (W3) are trivially satisfied due to
โ i = 1 l X i ร โฆ ร X 1 โ dom โ ฯ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 dom ๐ \bigcup_{i=1}^{l}X_{i}\times\ldots\times X_{1}\subset\mbox{dom}\varphi , ฮท ๐ \eta is well
defined.
Also by Lemma 3.2 , the image of each v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) by ฯ ๐ \varphi
determines the images of all its ancestors, hence ฯ ๐ \varphi is determined
by its restriction to the leafs of T ๐ T , i.e., ฮท โ ( ฯ ) ๐ ๐ \eta(\varphi) . Therefore
ฮท ๐ \eta is one-to-one.
Next let ฯ โ M โ ( X l ) โ โฆ โ M โ ( X 1 ) ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ 1 \psi\in M(X_{l})\circ\ldots\circ M(X_{1}) . We define ฯ : Vert โ ( T ) โ Vert โ ( T ) : ๐ โ Vert ๐ Vert ๐ \varphi:\mbox{Vert}(T)\to\mbox{Vert}(T) by r 0 โ ฯ = r 0 subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ 0 r_{0}\varphi=r_{0} and
( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ = ( x l , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ ฯ [ i , 1 ] , subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ ๐ 1 (x_{i},\ldots,x_{1})\varphi=(x_{l},\ldots,x_{1})\psi\pi_{[i,1]},
the domain extension described before for a sequential map.
If ( x i , โฆ , x 1 ) subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 (x_{i},\ldots,x_{1}) is a son of ( x i โ 1 , โฆ , x 1 ) subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 (x_{i-1},\ldots,x_{1}) ( i = 2 , โฆ , l ) ๐ 2 โฆ ๐
(i=2,\ldots,l) , then ( x l , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ ฯ [ i , 1 ] subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ ๐ 1 (x_{l},\ldots,x_{1})\psi\pi_{[i,1]} is a son of
( x l , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ ฯ [ i โ 1 , 1 ] subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ ๐ 1 1 (x_{l},\ldots,x_{1})\psi\pi_{[i-1,1]} and so ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ (x_{i},\ldots,x_{1})\varphi is
a son of ( x i โ 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ (x_{i-1},\ldots,x_{1})\varphi . Since ( x 1 ) โ ฯ = ( x l , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ ฯ 1 subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ 1 (x_{1})\varphi=(x_{l},\ldots,x_{1})\psi\pi_{1} is always a son of r 0 subscript ๐ 0 r_{0} , condition (ii) of Lemma
3.2 holds and so ฯ ๐ \varphi is an elliptic contraction. Since ฯ = ฮท โ ( ฯ ) ๐ ๐ ๐ \psi=\eta(\varphi) , we conclude that ฮท ๐ \eta is onto and therefore a
bijection.
Since ( X l ร โฆ ร X 1 ) โ ฯ โ X l ร โฆ ร X 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 (X_{l}\times\ldots\times X_{1})\varphi\subseteq X_{l}\times\ldots\times X_{1} for every elliptic contraction ฯ ๐ \varphi , it follows that
ฮท ๐ \eta is a monoid homomorphism and therefore an isomorphism.
โก โก \square
An elliptic action of a monoid M ๐ M on the rooted tree ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T)
is a monoid homomorphism ฮธ : M โ Ell โ ( r 0 , T ) : ๐ โ ๐ Ell subscript ๐ 0 ๐ \theta:M\to\mbox{Ell}(r_{0},T) .
The elliptic action is faithful if ฮธ ๐ \theta is one-to-one.
We can generalize Proposition 3.3 to the case of arbitrary
wreath products of transformation monoids:
Corollary 3.4
For all transformation monoids ( X l , M l ) , โฆ , ( X 1 , M 1 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1
(X_{l},M_{l}),\ldots,(X_{1},M_{1}) , the
monoid M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} embeds in
Ell โ ( r 0 , T โ ( | X l | , โฆ , | X 1 | ) ) Ell subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \mbox{Ell}(r_{0},T(|X_{l}|,\ldots,|X_{1}|)) .
Proof .โWrite T = T โ ( | X l | , โฆ , | X 1 | ) ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 T=T(|X_{l}|,\ldots,|X_{1}|) .
We proved in Proposition 3.3 that
ฮท : Ell โ ( r 0 , T ) โ M โ ( X l ) โ โฆ โ M โ ( X 1 ) ฯ โฆ ฯ โฃ X l ร โฆ ร X 1 . : ๐ Ell subscript ๐ 0 ๐ โ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ 1 ๐ maps-to evaluated-at ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \begin{array}[]{rcl}\eta:\mbox{Ell}(r_{0},T)&\to&M(X_{l})\circ\ldots\circ M(X_{1})\\
\varphi&\mapsto&\varphi\mid_{X_{l}\times\ldots\times X_{1}}.\end{array}
is a monoid isomorphism, its inverse being
the mapping ฮท โ 1 superscript ๐ 1 \eta^{-1} that assigns to every ฯ โ M โ ( X l ) โ โฆ โ M โ ( X 1 ) ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ 1 \psi\in M(X_{l})\circ\ldots\circ M(X_{1}) its natural domain extension ฯ ยฏ : Vert โ ( T ) โ Vert โ ( T ) : ยฏ ๐ โ Vert ๐ Vert ๐ \overline{\psi}:\mbox{Vert}(T)\to\mbox{Vert}(T) . The
restriction of ฮท โ 1 superscript ๐ 1 \eta^{-1} to the submonoid M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} of M โ ( X l ) โ โฆ โ M โ ( X 1 ) ๐ subscript ๐ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ 1 M(X_{l})\circ\ldots\circ M(X_{1}) defines a faithful elliptic action of M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} on Ell โ ( r 0 , T ) Ell subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ell}(r_{0},T) and so M l โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 M_{l}\circ\ldots\circ M_{1} embeds in
Ell โ ( r 0 , T โ ( | X l | , โฆ , | X 1 | ) ) Ell subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \mbox{Ell}(r_{0},T(|X_{l}|,\ldots,|X_{1}|)) .
โก โก \square
However, not all submonoids of Ell โ ( r 0 , T ) Ell subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ell}(r_{0},T) , where T ๐ T is a rooted
uniformly branching
tree, can be obtained via wreath products of transformation
monoids, as the next example shows.
Example 3.5
Let M ๐ M be the submonoid of M โ ( { 1 , 2 , 3 , 4 } ) ๐ 1 2 3 4 M(\{1,2,3,4\}) given by
M = { ( 1234 ) , ( 2244 ) , ( 3434 ) , ( 3444 ) , ( 4444 ) } , ๐ 1234 2244 3434 3444 4444 M=\{(1234),(2244),(3434),(3444),(4444)\},
where ฯ = ( a 1 โ a 2 โ a 3 โ a 4 ) ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 3 subscript ๐ 4 \varphi=(a_{1}a_{2}a_{3}a_{4}) is defined by i โ ฯ = a i ๐ ๐ subscript ๐ ๐ i\varphi=a_{i} for i = 1 , โฆ , 4 ๐ 1 โฆ 4
i=1,\ldots,4 . Then M ๐ M acts faithfully on ( r 0 , T โ ( 2 , 2 ) ) subscript ๐ 0 ๐ 2 2 (r_{0},T(2,2)) by elliptic
contractions according to the labelling
r 0 subscript ๐ 0 \textstyle{r_{0}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} โ โ \textstyle{{\bullet}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} โ โ \textstyle{{\bullet}\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} 1 1 \textstyle{1} 2 2 \textstyle{2} 3 3 \textstyle{3} 4 4 \textstyle{4}
and so M ๐ M embeds in Ell โ ( r 0 , T โ ( 2 , 2 ) ) Ell subscript ๐ 0 ๐ 2 2 \mbox{Ell}(r_{0},T(2,2)) .
However, M ๐ M cannot be obtained as M 2 โ M 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 M_{2}\circ M_{1} with M 2 , M 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1
M_{2},M_{1}
monoids of
full transformations since
| M 2 โ M 1 | = | M 2 | 2 โ | M 1 | subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ 2 2 subscript ๐ 1 |M_{2}\circ M_{1}|=|M_{2}|^{2}|M_{1}|
and M 1 , M 2 โค M โ ( { 0 , 1 } ) subscript ๐ 1 subscript ๐ 2
๐ 0 1 M_{1},M_{2}\leq M(\{0,1\}) implies | M 1 | , | M 2 | โค 4 subscript ๐ 1 subscript ๐ 2
4 |M_{1}|,|M_{2}|\leq 4 .
Let ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) be a rooted tree.
Clearly, every v โ ( r 0 , T ) ๐ฃ subscript ๐ 0 ๐ v\in(r_{0},T) is determined by the geodesic
ฮฑ = ( v = ฮฑ l , โฆ , ฮฑ 1 , ฮฑ 0 = r 0 ) . ๐ผ formulae-sequence ๐ฃ subscript ๐ผ ๐ โฆ subscript ๐ผ 1
subscript ๐ผ 0 subscript ๐ 0 \alpha=(v=\alpha_{l},\ldots,\alpha_{1},\alpha_{0}=r_{0}).
We call such a
geodesic a ray of ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) . An infinite path of the form
ฮฑ = ( โฆ , ฮฑ 1 , ฮฑ 0 = r 0 ) ๐ผ โฆ subscript ๐ผ 1 subscript ๐ผ 0
subscript ๐ 0 \alpha=(\ldots,\alpha_{1},\alpha_{0}=r_{0}) is also said to be a ray if
dep โ ( ฮฑ i ) = i dep subscript ๐ผ ๐ ๐ \mbox{dep}(\alpha_{i})=i for every i โ IN ๐ IN i\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} . An infinite ray is also called
an end . We denote by Ray โ ( r 0 , T ) Ray subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ray}(r_{0},T) the
set of all rays of ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) .
Given ฮฑ = ( ฮฑ l , โฆ , ฮฑ 1 , ฮฑ 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) ๐ผ subscript ๐ผ ๐ โฆ subscript ๐ผ 1 subscript ๐ผ 0 Ray subscript ๐ 0 ๐ \alpha=(\alpha_{l},\ldots,\alpha_{1},\alpha_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) , we write | ฮฑ | = l ๐ผ ๐ |\alpha|=l and
dom โ ฮฑ = { 0 , โฆ , l } dom ๐ผ 0 โฆ ๐ \mbox{dom}\alpha=\{0,\ldots,l\} . If ฮฑ ๐ผ \alpha is infinite, we write
| ฮฑ | = ฯ ๐ผ ๐ |\alpha|=\omega and
dom โ ฮฑ = IN dom ๐ผ IN \mbox{dom}\alpha={\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} . In any case, given ฮฑ โ Ray โ ( r 0 , T ) ๐ผ Ray subscript ๐ 0 ๐ \alpha\in\mbox{Ray}(r_{0},T) and i โ dom โ ฮฑ ๐ dom ๐ผ i\in\mbox{dom}\alpha , we denote by ฮฑ i subscript ๐ผ ๐ \alpha_{i} the
vertex of depth i ๐ i in ฮฑ ๐ผ \alpha .
We define a partial order on Ray โ ( r 0 , T ) Ray subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ray}(r_{0},T) by
ฮฑ โค ฮฒ if | ฮฑ | โค | ฮฒ | โ ย andย โ ฮฑ i = ฮฒ i โ ย for everyย โ i โ dom โ ฮฑ . formulae-sequence ๐ผ ๐ฝ if
๐ผ ๐ฝ ย andย subscript ๐ผ ๐ subscript ๐ฝ ๐ ย for everyย ๐ dom ๐ผ \alpha\leq\beta\hskip 19.91684pt\mbox{if}\hskip 19.91684pt|\alpha|\leq|\beta|\mbox{ and }\alpha_{i}=\beta_{i}\mbox{ for every }i\in\mbox{dom}\alpha.
We say that a ray of ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) is maximal if it is maximal for
this partial order. Clearly, the maximal rays are either ends or
correspond to the leaves of the tree. We denote by MRay โ ( r 0 , T ) MRay subscript ๐ 0 ๐ \mbox{MRay}(r_{0},T) the
set of all maximal rays of ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) .
We say that ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) is uniform if
all its maximal rays have the same length l โ IN ยฏ ๐ ยฏ IN l\in\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}} . In particular,
if ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) has finite depth l ๐ l , it is uniform if all its
leaves have depth l ๐ l . If ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) has infinite depth, it is uniform if
it has no leaves at all. The concept of maximal ray constitutes the possible
generalization of the concept of leaf to uniform trees of infinite
depth.
Assume that ฯ โ Ell โ ( r 0 , T ) ๐ Ell subscript ๐ 0 ๐ \varphi\in\mbox{Ell}(r_{0},T) . We extend ฯ ๐ \varphi to a mapping
ฯ ยฏ : Ray โ ( r 0 , T ) โ Ray โ ( r 0 , T ) : ยฏ ๐ โ Ray subscript ๐ 0 ๐ Ray subscript ๐ 0 ๐ \overline{\varphi}:\mbox{Ray}(r_{0},T)\to\mbox{Ray}(r_{0},T) by
ฮฑ โ ฯ ยฏ = ( โฆ , ฮฑ 2 โ ฯ , ฮฑ 1 โ ฯ ) . ๐ผ ยฏ ๐ โฆ subscript ๐ผ 2 ๐ subscript ๐ผ 1 ๐ \alpha\overline{\varphi}=(\ldots,\alpha_{2}\varphi,\alpha_{1}\varphi).
It follows from Lemma 3.2 that ฯ ยฏ ยฏ ๐ \overline{\varphi} is
well defined. Identifying finite rays with vertices as usual,
ฯ ยฏ ยฏ ๐ \overline{\varphi} can be seen as an extension of ฯ ๐ \varphi .
We shall denote
ฯ ยฏ ยฏ ๐ \overline{\varphi} by ฯ ๐ \varphi when no confusion arises.
As a particular case, if M ๐ M
acts elliptically on ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) , we can extend this action to
Ray โ ( r 0 , T ) Ray subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ray}(r_{0},T) by
ฮฑ โ m = ( โฆ , ฮฑ 2 โ m , ฮฑ 1 โ m ) ( ฮฑ โ Ray โ ( r 0 , T ) , m โ M ) . ๐ผ ๐ โฆ subscript ๐ผ 2 ๐ subscript ๐ผ 1 ๐ formulae-sequence ๐ผ Ray subscript ๐ 0 ๐ ๐ ๐
\alpha m=(\ldots,\alpha_{2}m,\alpha_{1}m)\hskip 42.67912pt(\alpha\in\mbox{Ray}(r_{0},T),\;m\in M).
Note that
ฮฑ โ 1 = ฮฑ , ฮฑ โ ( m โ m โฒ ) = ( ฮฑ โ m ) โ m โฒ formulae-sequence ๐ผ 1 ๐ผ ๐ผ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ผ ๐ superscript ๐ โฒ \alpha 1=\alpha,\quad\alpha(mm^{\prime})=(\alpha m)m^{\prime}
for all ฮฑ โ Ray โ ( r 0 , T ) ๐ผ Ray subscript ๐ 0 ๐ \alpha\in\mbox{Ray}(r_{0},T) and m , m โฒ โ M ๐ superscript ๐ โฒ
๐ m,m^{\prime}\in M , hence we can
properly speak
of an action of M ๐ M on Ray โ ( r 0 , T ) Ray subscript ๐ 0 ๐ \mbox{Ray}(r_{0},T) .
Let ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) be a uniform
rooted tree and let ฮฑ โ MRay โ ( r 0 , T ) ๐ผ MRay subscript ๐ 0 ๐ \alpha\in\mbox{MRay}(r_{0},T) . An elliptic
action of M ๐ M on ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) is
said to be ฮฑ ๐ผ \alpha -transitive if
Vert โ ( T ) = ฮฑ โ M = โช i โ dom โ ฮฑ ฮฑ i โ M . Vert ๐ ๐ผ ๐ subscript ๐ dom ๐ผ subscript ๐ผ ๐ ๐ \mbox{Vert}(T)=\alpha M=\cup_{i\in\mbox{dom}\alpha}\alpha_{i}M.
If ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) has finite depth l ๐ l , it should be clear that the elliptic
action of M ๐ M on ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) is
ฮฑ ๐ผ \alpha -transitive if and only if ฮฑ l โ M subscript ๐ผ ๐ ๐ \alpha_{l}M is the set of leaves of
( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) . Indeed, since the action of M ๐ M is depth-preserving, only
leaves can be sent to leaves. On the other hand, transitivity at the
deepest level clearly implies transitivity on the upper levels in view
of Lemma 3.2 .
An elliptic M ๐ M -tree is a structure of the form ฯ = ( r 0 , T , ฮฑ , ฮธ ) ๐ subscript ๐ 0 ๐ ๐ผ ๐ \chi=(r_{0},T,\alpha,\theta) , where
(E1)
( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) is a uniform
rooted tree;
(E2)
ฮฑ โ MRay โ ( r 0 , T ) ๐ผ MRay subscript ๐ 0 ๐ \alpha\in\mbox{MRay}(r_{0},T) ;
(E3)
ฮธ : M โ Ell โ ( r 0 , T ) : ๐ โ ๐ Ell subscript ๐ 0 ๐ \theta:M\to\mbox{Ell}(r_{0},T) is an ฮฑ ๐ผ \alpha -transitive action.
We say that ฯ ๐ \chi is a faithful elliptic M ๐ M -tree if ฮธ ๐ \theta
is one-to-one. We say ฯ ๐ \chi is a strongly faithful elliptic M ๐ M -tree if
ฮฑ โ m = ฮฑ โ m โฒ โ m = m โฒ for allย โ m , m โฒ โ M . formulae-sequence ๐ผ ๐ ๐ผ superscript ๐ โฒ โ ๐ superscript ๐ โฒ for allย ๐ superscript ๐ โฒ
๐ \alpha m=\alpha m^{\prime}\Rightarrow m=m^{\prime}\hskip 14.22636pt\mbox{for all }m,m^{\prime}\in M.
We shall omit
ฮธ ๐ \theta from the representation of ฯ ๐ \chi when no confusion arises
from doing so.
Let ฯ = ( r 0 , T , ฮฑ ) ๐ subscript ๐ 0 ๐ ๐ผ \chi=(r_{0},T,\alpha) , ฯ โฒ = ( r 0 โฒ , T โฒ , ฮฑ โฒ ) superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ 0 superscript ๐ โฒ superscript ๐ผ โฒ \chi^{\prime}=(r^{\prime}_{0},T^{\prime},\alpha^{\prime}) be elliptic M ๐ M -trees. A morphism ฯ : ฯ โ ฯ โฒ : ๐ โ ๐ superscript ๐ โฒ \varphi:\chi\to\chi^{\prime} of elliptic M ๐ M -trees is an elliptic contraction ฯ : ( r 0 , T ) โ ( r 0 โฒ , T โฒ ) : ๐ โ subscript ๐ 0 ๐ subscript superscript ๐ โฒ 0 superscript ๐ โฒ \varphi:(r_{0},T)\to(r^{\prime}_{0},T^{\prime}) such that:
(EM1)
ฮฑ โ ฯ = ฮฑ โฒ โ ฯ ๐ผ ๐ superscript ๐ผ โฒ ๐ \alpha\varphi=\alpha^{\prime}\varphi ;
(EM2)
โ v โ Vert โ ( T ) โ โ m โ M for-all ๐ฃ Vert ๐ for-all ๐ ๐ \forall v\in\mbox{Vert}(T)\;\forall m\in M ( v โ m ) โ ฯ = ( v โ ฯ ) โ m ๐ฃ ๐ ๐ ๐ฃ ๐ ๐ (vm)\varphi=(v\varphi)m .
If ฯ ๐ \varphi is bijective, we say it is an isomorphism of elliptic M ๐ M -trees.
Given a transformation monoid ( X , M ) ๐ ๐ (X,M) and x 0 โ X subscript ๐ฅ 0 ๐ x_{0}\in X , we say that M ๐ M
acts transitively on ( X , x 0 ) ๐ subscript ๐ฅ 0 (X,x_{0}) if x 0 โ M = X subscript ๐ฅ 0 ๐ ๐ x_{0}M=X . A pointed
transformation monoid is a triple of the form ( X , x 0 , M ) ๐ subscript ๐ฅ 0 ๐ (X,x_{0},M) , where
M ๐ M acts transitively on ( X , x 0 ) ๐ subscript ๐ฅ 0 (X,x_{0}) .
Corollary 3.6
Let โฆ , ( X 2 , x 2 , M 2 ) , ( X 1 , x 1 , M 1 ) โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ 1
\ldots,(X_{2},x_{2},M_{2}),(X_{1},x_{1},M_{1}) be pointed transformation monoids. Then
( r 0 , T โ ( โฆ , | X 2 | , | X 1 | ) , ( โฆ , x 2 , x 1 ) ) subscript ๐ 0 ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 1 (r_{0},T(\ldots,|X_{2}|,|X_{1}|),(\ldots,x_{2},x_{1})) is a faithful elliptic
( โฆ โ M 2 โ M 1 ) โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 (\ldots\circ M_{2}\circ M_{1}) -tree.
Proof .โAxioms (E1) and (E2) are trivially verified.
Let ฮฑ = ( โฆ , x 2 , x 1 ) ๐ผ โฆ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 1 \alpha=(\ldots,x_{2},x_{1}) .
We observed in the proof of Corollary 3.4 that the
restriction of ฮท โ 1 superscript ๐ 1 \eta^{-1} as defined in Proposition 3.3 to
the submonoid โฆ โ M 2 โ M 1 โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 \ldots\circ M_{2}\circ M_{1} of โฆ โ M โ ( X 2 ) โ M โ ( X 1 ) โฆ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 1 \ldots\circ M(X_{2})\circ M(X_{1}) defines a faithful elliptic action of โฆ โ M 2 โ M 1 โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 \ldots\circ M_{2}\circ M_{1} on Ell โ ( T โ ( โฆ , | X 2 | , | X 1 | ) ) Ell ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 \mbox{Ell}(T(\ldots,|X_{2}|,|X_{1}|)) . A straightforward
induction on i ๐ i proves that this action is ฮฑ ๐ผ \alpha -transitive: indeed, it is
enough to show that, given ( w i , โฆ , w 1 ) โ X i ร โฆ ร X 1 subscript ๐ค ๐ โฆ subscript ๐ค 1 subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 (w_{i},\ldots,w_{1})\in X_{i}\times\ldots\times X_{1} , there exists ฯ i โ M i โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \varphi_{i}\in M_{i}\circ\ldots\circ M_{1} such that ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ i = ( w i , โฆ , w 1 ) subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ โฆ subscript ๐ค 1 (x_{i},\ldots,x_{1})\varphi_{i}=(w_{i},\ldots,w_{1}) . The case i = 1 ๐ 1 i=1 follows from
M 1 subscript ๐ 1 M_{1} acting transitively on ( X 1 , x 1 ) subscript ๐ 1 subscript ๐ฅ 1 (X_{1},x_{1}) .
Assume that ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ i = ( w i , โฆ , w 1 ) subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ โฆ subscript ๐ค 1 (x_{i},\ldots,x_{1})\varphi_{i}=(w_{i},\ldots,w_{1}) for some ฯ i โ M i โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \varphi_{i}\in M_{i}\circ\ldots\circ M_{1} . Since x i + 1 โ ฮพ = w i + 1 subscript ๐ฅ ๐ 1 ๐ subscript ๐ค ๐ 1 x_{i+1}\xi=w_{i+1} for some ฮพ โ M i + 1 ๐ subscript ๐ ๐ 1 \xi\in M_{i+1} , we can define ฯ i + 1 โ M i + 1 โ โฆ โ M 1 subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 \varphi_{i+1}\in M_{i+1}\circ\ldots\circ M_{1} by
ฯ i + 1 = ( ฮพ , โฆ , ฮพ ) โ ฯ i . subscript ๐ ๐ 1 ๐ โฆ ๐ subscript ๐ ๐ \varphi_{i+1}=(\xi,\ldots,\xi)\varphi_{i}.
It follows that
( x i + 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ i = ( x i + 1 โ ฮพ , w i , โฆ , w 1 ) = ( w i + 1 , โฆ , w 1 ) subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ 1 ๐ subscript ๐ค ๐ โฆ subscript ๐ค 1 subscript ๐ค ๐ 1 โฆ subscript ๐ค 1 (x_{i+1},\ldots,x_{1})\varphi_{i}=(x_{i+1}\xi,w_{i},\ldots,w_{1})=(w_{i+1},\ldots,w_{1})
and so (E3) holds as required.
โก โก \square
Example 3.5 shows also that not all faithful elliptic
M ๐ M -trees on a rooted uniformly branching
tree can be obtained via wreath products,
the action of M ๐ M on ( r 0 , T โ ( 2 , 2 ) ) subscript ๐ 0 ๐ 2 2 (r_{0},T(2,2)) being obviously
ฮฑ ๐ผ \alpha -transitive for the ray defined by the leaf 1.
8 From elliptic M ๐ M -trees to wreath products
Let ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) be a rooted tree
and let X ๐ X be a nonempty
set. Given v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) , let Sons โ ( v ) Sons ๐ฃ \mbox{Sons}(v) denote the
(possibly empty)
set of sons of v ๐ฃ v . A mapping f : Vert โ ( T ) \ { r 0 } โ X : ๐ โ \ Vert ๐ subscript ๐ 0 ๐ f:\mbox{Vert}(T)\backslash\{r_{0}\}\to X
is said to be
locally injective if, for every v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) , f | Sons โ ( v ) evaluated-at ๐ Sons ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}(v)}
is injective.
For i = 1 , 2 , โฆ ๐ 1 2 โฆ
i=1,2,\ldots , let Vert i โ ( T ) subscript Vert ๐ ๐ \mbox{Vert}_{i}(T) denote the set of all v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) having depth i ๐ i .
Theorem 8.1
Let M ๐ M be a semigroup and assume that ฮธ : M I โ Ell โ ( r 0 , T ) : ๐ โ superscript ๐ ๐ผ Ell subscript ๐ 0 ๐ \theta:M^{I}\to\mbox{Ell}(r_{0},T) is
a faithful elliptic action of M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} on a uniform rooted tree
( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) . Let f : ( Vert โ ( T ) ) โ { r 0 } โ โช i โฅ 1 X i : ๐ โ Vert ๐ subscript ๐ 0 subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ f:(\mbox{Vert}(T))\setminus\{r_{0}\}\to\cup_{i\geq 1}X_{i} be locally
injective with f โ ( Vert i โ ( T ) ) โ X i ๐ subscript Vert ๐ ๐ subscript ๐ ๐ f(\mbox{Vert}_{i}(T))\subseteq X_{i} for i โฅ 1 ๐ 1 i\geq 1 . Then:
(i)
if ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) has finite depth l ๐ l , then M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} embeds in the
wreath product
( X l , P โ ( X l ) ) โ โฆ โ ( X 2 , P โ ( X 2 ) ) โ ( X 1 , P โ ( X 1 ) ) ; subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ 1 (X_{l},P(X_{l}))\circ\ldots\circ(X_{2},P(X_{2}))\circ(X_{1},P(X_{1}));
(ii)
if ( r 0 , T ) subscript ๐ 0 ๐ (r_{0},T) has infinite depth, then M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} embeds in the
infinite wreath product
โฆ โ ( X 3 , P โ ( X 3 ) ) โ ( X 2 , P โ ( X 2 ) ) โ ( X 1 , P โ ( X 1 ) ) . โฆ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐ 3 subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ 1 \ldots\circ(X_{3},P(X_{3}))\circ(X_{2},P(X_{2}))\circ(X_{1},P(X_{1})).
Proof .โWe prove the finite depth case, the infinite case being analogous.
Write X = โช i = 1 l ( X i ร โฆ ร X 1 ) ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 X=\cup_{i=1}^{l}(X_{i}\times\ldots\times X_{1}) . Associating vertices with rays as usual,
we define a mapping
ฯ : Ray โ ( r 0 , T ) โ { ( r 0 ) } โ X ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โฆ ( f โ ( v i ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) . : ๐ Ray subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ 0 โ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 maps-to ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 \begin{array}[]{rcl}\psi:\mbox{Ray}(r_{0},T)\setminus\{(r_{0})\}&\to&X\\
(v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})&\mapsto&(f(v_{i}),\ldots,f(v_{1})).\end{array}
Suppose that ( v i , โฆ , v 1 , v 0 = r 0 ) , ( v i โฒ , โฆ , v 1 โฒ , v 0 = r 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ฃ 0
subscript ๐ 0 subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ๐ฃ 0
subscript ๐ 0
Ray subscript ๐ 0 ๐ (v_{i},\ldots,v_{1},v_{0}=r_{0}),(v^{\prime}_{i},\ldots,v^{\prime}_{1},v_{0}=r_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) are distinct. Let
k = min โ { j โ { 1 , โฆ , i } : v j โ v j โฒ } . ๐ min conditional-set ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ k=\mbox{min}\{j\in\{1,\ldots,i\}:v_{j}\neq v^{\prime}_{j}\}.
By minimality of k ๐ k , v k subscript ๐ฃ ๐ v_{k} and v k โฒ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ v^{\prime}_{k} must have v k โ 1 = v k โ 1 โฒ subscript ๐ฃ ๐ 1 subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 v_{k-1}=v^{\prime}_{k-1}
as their common father.
Since f ๐ f is locally injective, it follows that f โ ( v k ) โ f โ ( v k โฒ ) ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ f(v_{k})\neq f(v^{\prime}_{k}) ,
thus ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฯ โ ( v i โฒ , โฆ , v 1 โฒ , r 0 ) โ ฯ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ๐ 0 ๐ (v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\psi\neq(v^{\prime}_{i},\ldots,v^{\prime}_{1},r_{0})\psi and so
ฯ ๐ \psi is one-to-one.
Let
ฮจ : M I โ ( X l , P โ ( X l ) ) โ โฆ โ ( X 1 , P โ ( X 1 ) ) m โฆ ฮจ m : ฮจ superscript ๐ ๐ผ โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ 1 ๐ maps-to subscript ฮจ ๐ \begin{array}[]{rcl}\Psi:M^{I}&\to&(X_{l},P(X_{l}))\circ\ldots\circ(X_{1},P(X_{1}))\\
m&\mapsto&\Psi_{m}\end{array}
be
defined by
x โ ฮจ m = { x โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฯ ย ifย โ m โ M ( x โ X ) . x ย ifย โ m = I ๐ฅ subscript ฮจ ๐ cases ๐ฅ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ ย ifย ๐ ๐ ๐ฅ ๐
๐ฅ ย ifย ๐ ๐ผ x\Psi_{m}=\left\{\begin{array}[]{ll}x\psi^{-1}\theta_{m}\psi&\mbox{ if }m\in M\hskip 42.67912pt(x\in X).\\
x&\mbox{ if }m=I\end{array}\right.
Clearly, ฮจ m โ P โ ( X ) subscript ฮจ ๐ ๐ ๐ \Psi_{m}\in P(X) .
To show that ฮจ m โ ( X l , P โ ( X l ) ) โ โฆ โ ( X 1 , P โ ( X 1 ) ) subscript ฮจ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ 1 \Psi_{m}\in(X_{l},P(X_{l}))\circ\ldots\circ(X_{1},P(X_{1})) , we only need to check that ฮจ m subscript ฮจ ๐ \Psi_{m}
is sequential. We may assume that m โ M ๐ ๐ m\in M .
Since dom โ ฮจ m = im โ ฯ dom subscript ฮจ ๐ im ๐ \mbox{dom}\Psi_{m}=\mbox{im}\psi , (SQ1) holds. Since ฮธ ๐ \theta is an
elliptic action, (SQ2) holds as well.
Let ( x j , โฆ , x 1 ) , ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) โ dom โ ฮจ m = im โ ฯ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1
dom subscript ฮจ ๐ im ๐ (x_{j},\ldots,x_{1}),(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1})\in\mbox{dom}\Psi_{m}=\mbox{im}\psi and suppose that ( x j , โฆ , x 1 ) โก i ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) subscript ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1 (x_{j},\ldots,x_{1})\equiv_{i}(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1}) with 1 โค i โค j , k formulae-sequence 1 ๐ ๐ ๐ 1\leq i\leq j,k . Write
( x j , โฆ , x 1 ) = ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฯ = ( f โ ( v j ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) = ( v k โฒ , โฆ , v 1 โฒ , r 0 ) โ ฯ = ( f โ ( v k โฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒ ) ) . subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1 subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ๐ 0 ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 \begin{array}[]{l}(x_{j},\ldots,x_{1})=(v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\psi=(f(v_{j}),\ldots,f(v_{1}))\\
(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1})=(v^{\prime}_{k},\ldots,v^{\prime}_{1},r_{0})\psi=(f(v^{\prime}_{k}),\ldots,f(v^{\prime}_{1})).\end{array}
Since ( x j , โฆ , x 1 ) โก i ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) subscript ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1 (x_{j},\ldots,x_{1})\equiv_{i}(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1}) , we have f โ ( v i ) = f โ ( v i โฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 ) = f โ ( v 1 โฒ ) formulae-sequence ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ
๐ subscript ๐ฃ 1 ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 f(v_{i})=f(v^{\prime}_{i}),\ldots,f(v_{1})=f(v^{\prime}_{1}) . Since
f ๐ f is locally injective, we obtain successively v 1 = v 1 โฒ , โฆ , v i = v i โฒ formulae-sequence subscript ๐ฃ 1 subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 โฆ
subscript ๐ฃ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ v_{1}=v^{\prime}_{1},\ldots,v_{i}=v^{\prime}_{i} . Thus ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ m โก i + 1 ( v k โฒ , โฆ , v 1 โฒ , r 0 ) โ ฮธ m subscript ๐ 1 subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ (v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{m}\equiv_{i+1}(v^{\prime}_{k},\ldots,v^{\prime}_{1},r_{0})\theta_{m} and so ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ m โ ฯ โก i ( v k โฒ , โฆ , v 1 โฒ , r 0 ) โ ฮธ m โ ฯ subscript ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ ๐ (v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{m}\psi\equiv_{i}(v^{\prime}_{k},\ldots,v^{\prime}_{1},r_{0})\theta_{m}\psi , that is,
( x j , โฆ , x 1 ) โ ฮจ m = ( x j , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฯ โก i ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฯ = ( x k โฒ , โฆ , x 1 โฒ ) โ ฮจ m . subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ฮจ ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1 superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript superscript ๐ฅ โฒ 1 subscript ฮจ ๐ (x_{j},\ldots,x_{1})\Psi_{m}=(x_{j},\ldots,x_{1})\psi^{-1}\theta_{m}\psi\equiv_{i}(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1})\psi^{-1}\theta_{m}\psi=(x^{\prime}_{k},\ldots,x^{\prime}_{1})\Psi_{m}.
Thus (SQ3) holds. Therefore ฮจ m subscript ฮจ ๐ \Psi_{m}
is sequential and so ฮจ m โ ( X l , P โ ( X l ) ) โ โฆ โ ( X 1 , P โ ( X 1 ) ) subscript ฮจ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ 1 \Psi_{m}\in(X_{l},P(X_{l}))\circ\ldots\circ(X_{1},P(X_{1})) .
We show next that ฮจ ฮจ \Psi is a monoid homomorphism. It suffices to show
that ฮจ m โ m โฒ = ฮจ m โ ฮจ m โฒ subscript ฮจ ๐ superscript ๐ โฒ subscript ฮจ ๐ subscript ฮจ superscript ๐ โฒ \Psi_{mm^{\prime}}=\Psi_{m}\Psi_{m^{\prime}} for all m , m โฒ โ M ๐ superscript ๐ โฒ
๐ m,m^{\prime}\in M . Since
ฮธ ๐ \theta is an action and ฯ ๐ \psi is injective, we obtain
ฮจ m โ m โฒ = ฯ โ 1 โ ฮธ m โ m โฒ โ ฯ = ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฮธ m โฒ โ ฯ = ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฯ โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โฒ โ ฯ = ฮจ m โ ฮจ m โฒ . subscript ฮจ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript ฮจ ๐ subscript ฮจ superscript ๐ โฒ \Psi_{mm^{\prime}}=\psi^{-1}\theta_{mm^{\prime}}\psi=\psi^{-1}\theta_{m}\theta_{m^{\prime}}\psi=\psi^{-1}\theta_{m}\psi\psi^{-1}\theta_{m^{\prime}}\psi=\Psi_{m}\Psi_{m^{\prime}}.
Thus ฮจ ฮจ \Psi is a monoid homomorphism.
It remains to show that ฮจ ฮจ \Psi is one-to-one. Let m , m โฒ โ M I ๐ superscript ๐ โฒ
superscript ๐ ๐ผ m,m^{\prime}\in M^{I} . We show that
m โ m โฒ โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฯ โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โฒ โ ฯ . ๐ superscript ๐ โฒ โ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ m\neq m^{\prime}\Rightarrow\psi^{-1}\theta_{m}\psi\neq\psi^{-1}\theta_{m^{\prime}}\psi.
(14)
Indeed, since ฮธ ๐ \theta is one-to-one, m โ m โฒ ๐ superscript ๐ โฒ m\neq m^{\prime} implies that there
exists some v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) such that v โ ฮธ m โ v โ ฮธ m โฒ ๐ฃ subscript ๐ ๐ ๐ฃ subscript ๐ superscript ๐ โฒ v\theta_{m}\neq v\theta_{m^{\prime}} . Taking the geodesic ( v = v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) ๐ฃ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0
Ray subscript ๐ 0 ๐ (v=v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) , it follows that ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ m โ ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ m โฒ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ superscript ๐ โฒ (v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{m}\neq(v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{m^{\prime}} . Let
( x i , โฆ , x 1 ) = ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฯ . subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 ๐ (x_{i},\ldots,x_{1})=(v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\psi.
Then
( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ 1 โ ฮธ m = ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ m โ ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ m โฒ = ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โฒ . subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 superscript ๐ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ (x_{i},\ldots,x_{1})\psi^{-1}\theta_{m}=(v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{m}\neq(v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{m^{\prime}}=(x_{i},\ldots,x_{1})\psi^{-1}\theta_{m^{\prime}}.
Since ฯ ๐ \psi is one-to-one, we obtain ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โ ฯ โ ( x i , โฆ , x 1 ) โ ฯ โ 1 โ ฮธ m โฒ โ ฯ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 superscript ๐ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ (x_{i},\ldots,x_{1})\psi^{-1}\theta_{m}\psi\neq(x_{i},\ldots,x_{1})\psi^{-1}\theta_{m^{\prime}}\psi and so (14 ) holds.
Assume that m โ m โฒ ๐ superscript ๐ โฒ m\neq m^{\prime} . Now (14 ) implies that
ฮจ m โ ฮจ m โฒ subscript ฮจ ๐ subscript ฮจ superscript ๐ โฒ \Psi_{m}\neq\Psi_{m^{\prime}} if m , m โฒ โ M ๐ superscript ๐ โฒ
๐ m,m^{\prime}\in M . For the remaining cases, we
may assume that m = I ๐ ๐ผ m=I . If ฯ ๐ \psi is
onto, then ฮจ I = ฯ โ 1 โ ฮธ I โ ฯ subscript ฮจ ๐ผ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ผ ๐ \Psi_{I}=\psi^{-1}\theta_{I}\psi and so (14 )
also implies that
ฮจ I โ ฮจ m โฒ subscript ฮจ ๐ผ subscript ฮจ superscript ๐ โฒ \Psi_{I}\neq\Psi_{m^{\prime}} . Otherwise, we have ฮจ I โ ฮจ m โฒ subscript ฮจ ๐ผ subscript ฮจ superscript ๐ โฒ \Psi_{I}\neq\Psi_{m^{\prime}}
since dom โ ฮจ I = X โ im โ ฯ = dom โ ฮจ m โฒ dom subscript ฮจ ๐ผ ๐ superset-of im ๐ dom subscript ฮจ superscript ๐ โฒ \mbox{dom}\Psi_{I}=X\supset\mbox{im}\psi=\mbox{dom}\Psi_{m^{\prime}} . Therefore
ฮจ ฮจ \Psi is one-to-one.
โก โก \square
By Theorem 8.1 , we know that
when a monoid M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} acts faithfully by elliptic contractions on a uniform
rooted tree, then M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} embeds into a (possibly infinite) wreath
product โฆ โ ( X 2 , M 2 ) โ ( X 1 , M 1 ) โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 \ldots\circ(X_{2},M_{2})\circ(X_{1},M_{1}) of partial transformation monoids. The question is how small can the M i subscript ๐ ๐ M_{i} โs be made (where small is used in the
sense of division). We start with a series of lemmas.
Lemma 8.2
Let ฯ , ฯ , ฯ โ Rh โ ( M I ) ๐ ๐ ๐
Rh superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau,\rho\in\mbox{Rh}(M^{I}) .
(i)
If h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) = h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) , then ( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) .
(ii)
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โค โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) .
Proof .โ(i) Assume that h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) = h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) . If ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\neq(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) , we may assume that ( ฯ โง โ ฯ ) < โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) and so ( ฯ โง โ ฯ ) < ๐ฅ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) by (10 ), contradicting h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) = h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) . Therefore ( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho) .
(ii) Write
ฯ = ( m k < โ โฆ < โ m 0 = I ) , ฯ = ( m l โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) . formulae-sequence ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ \sigma=(m_{k}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I),\quad\tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I).
In view of (5 ), we may assume that ฯ = ( n < โ I ) ๐ subscript โ ๐ ๐ผ \rho=(n<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I) . Hence
ฯ โ ฯ = lm โ ( n โ m k โค โ m k < โ โฆ < โ m 0 ) , ๐ ๐ lm subscript โ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho\sigma=\mbox{lm}(nm_{k}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{k}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),
ฯ โ ฯ = lm โ ( n โ m l โฒ โค โ m l โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ ) . ๐ ๐ lm subscript โ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 \rho\tau=\mbox{lm}(nm^{\prime}_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}).
The claim follows at once.
โก โก \square
Next we define
V ( M I ) = { ( ฯ , ฯ ) โ Rh โ ( M I ) ร Rh โ ( M I ) โฃ โ ฯ โ Rh โ ( M I ) ( ฯ ฯ โง โ ฯ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ ฯ โง โ ฯ ฯ ) โ ( ฯ ฯ โง โ ฯ ฯ ) } . \begin{array}[]{ll}V(M^{I})=\{&(\sigma,\tau)\in\mbox{Rh}(M^{I})\times\mbox{Rh}(M^{I})\mid\forall\rho\in\mbox{Rh}(M^{I})\\
&(\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\;\Rightarrow\;(\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{R}}}(\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma)\}.\end{array}
Note that ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) implies in particular that
( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\mathrel{{\mathcal{R}}}(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) .
Next we define
W ( M I ) = { m โ M I โฃ โ m = โ m } . W(M^{I})=\{m\in M^{I}\mid\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m}\;=\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m}\}.
Lemma 8.3
W โ ( M I ) ๐ superscript ๐ ๐ผ W(M^{I}) is a union of ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -classes of M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} .
Proof .โLet m โ W โ ( M I ) ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m\in W(M^{I}) . Since our monoid M ๐ M is finite ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -above, we have
๐ฅ โฃ = โฃ ๐ ๐ฅ ๐
\mathrel{{\mathcal{J}}}\;=\;\mathrel{{\mathcal{D}}} and
so it suffices to show that โ m โช โ m โ W ( M I ) \mathrel{{\mathcal{L}}}_{m}\,\cup\,\mathrel{{\mathcal{R}}}_{m}\;\subseteq W(M^{I}) .
Assume that m โฒ โ m โ superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}\mathrel{{\mathcal{L}}}m . Then m โฒ โ โ m = โ m m^{\prime}\in\;\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m}\;=\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m} and so
โ m โฒ โฃ = โฃ โ m โฃ = โฃ โ m โฃ = โฃ โ m โฒ subscript โ superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ subscript โ ๐ subscript โ superscript ๐ โฒ
\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m^{\prime}}\;=\;\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m}\;=\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m}\;=\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m^{\prime}} . Thus m โฒ โ W โ ( M I ) superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ ๐ผ m^{\prime}\in W(M^{I}) .
Finally, assume that m โฒ โ m โ superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}\mathrel{{\mathcal{R}}}m and take u โ โ m โฒ ๐ข subscript โ superscript ๐ โฒ u\in\;\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m^{\prime}} . Write m โฒ = m โ x superscript ๐ โฒ ๐ ๐ฅ m^{\prime}=mx and m = m โฒ โ y ๐ superscript ๐ โฒ ๐ฆ m=m^{\prime}y . Then m โฒ โ u โ superscript ๐ โฒ ๐ข m^{\prime}\mathrel{{\mathcal{L}}}u yields m โฒ โ y โ u โ y โ superscript ๐ โฒ ๐ฆ ๐ข ๐ฆ m^{\prime}y\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,uy and so u y โ โ m = โ m uy\in\;\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m}\;=\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m} . By Greenโs Lemma, we
get u โ y โ x โ m โ x = m โฒ โ ๐ข ๐ฆ ๐ฅ ๐ ๐ฅ superscript ๐ โฒ uyx\,\mathrel{{\mathcal{H}}}\,mx=m^{\prime} . Since u โ m โฒ = m โฒ โ y โ x โ ๐ข superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ฆ ๐ฅ u\mathrel{{\mathcal{L}}}m^{\prime}=m^{\prime}yx yields u โ y โ x = u ๐ข ๐ฆ ๐ฅ ๐ข uyx=u , we
obtain u โ m โฒ โ ๐ข superscript ๐ โฒ u\mathrel{{\mathcal{H}}}m^{\prime} and so m โฒ โ W โ ( M I ) superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ ๐ผ m^{\prime}\in W(M^{I}) .
โก โก \square
The next lemma provides an alternative characterization of V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ ๐ผ V(M^{I}) :
Lemma 8.4
Let ฯ = ( m k < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m_{k}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) , ฯ = ( m l โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 \tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}) and ( ฯ โง โ ฯ ) = m i subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{i} . Then
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) if and only if m i โ m i โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{i}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{i} and one of the
following conditions holds:
(V1)
(V2)
(V3)
i = k < l ๐ ๐ ๐ i=k<l and m i โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{i}\in W(M^{I}) ;
(V4)
i = l < k ๐ ๐ ๐ i=l<k and m i โฒ โ W โ ( M I ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m^{\prime}_{i}\in W(M^{I}) ;
Proof .โSince ( ฯ โง โ ฯ ) = m i subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{i} , we have
( ฯ โง โ ฯ ) = m i โฒ subscript โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=m^{\prime}_{i} . Taking ฯ = ( I ) ๐ ๐ผ \rho=(I) in the condition
defining V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ ๐ผ V(M^{I}) , it becomes
clear that m i โ m i โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{i}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{i} is a necessary condition for ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) .
Assume that m i โ m i โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{i}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{i} and one of conditions (V1)โ(V4) holds.
Write ฯ = ( n p < โ โฆ < โ n 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho=(n_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}) and assume that
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) . We have
ฯ โ ฯ = lm โ ( n p โ m k โค โ โฆ โค โ n 1 โ m k โค โ m k < โ โฆ < โ m 0 ) , ๐ ๐ lm subscript โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho\sigma=\mbox{lm}(n_{p}m_{k}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{1}m_{k}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{k}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),
ฯ โ ฯ = lm โ ( n p โ m l โฒ โค โ โฆ โค โ n 1 โ m l โฒ โค โ m l โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ ) . ๐ ๐ lm subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 \rho\tau=\mbox{lm}(n_{p}m^{\prime}_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{1}m^{\prime}_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}).
It should be clear that if (V2) holds, then ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m i subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)=m_{i} and ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m i โฒ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma)=m^{\prime}_{i} , hence ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) .
Since ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) if and only if ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) , it follows that V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ ๐ผ V(M^{I}) is a symmetric relation. Thus we
may assume that i = k ๐ ๐ i=k . Let
j = max โ { r โ { 0 , โฆ , p } โฃ n r โ m k โ m k } . ๐ max conditional-set ๐ 0 โฆ ๐ โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ j=\mbox{max}\{r\in\{0,\ldots,p\}\mid n_{r}m_{k}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{k}\}.
Since ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) = m k โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{k} , we have ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = n j โ m k subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)=n_{j}m_{k} .
Assume first that k < l ๐ ๐ k<l (case (V3)). Then m k โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{k}\in W(M^{I}) and so
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) = m k โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{k} yields
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ m k โ m k โฒ = ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) . โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\,\mathrel{{\mathcal{H}}}\,m_{k}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{k}=(\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma).
Hence ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) .
It remains to be considered the case k = l ๐ ๐ k=l (case (V1)). Then m k โฒ โ m k โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{k}\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{k} and so n j โ m k โ m k โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ n_{j}m_{k}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{k} yields n j โ m k โฒ โ m k โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ n_{j}m^{\prime}_{k}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m^{\prime}_{k} . By
symmetry, we obtain ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = n j โ m k โฒ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma)=n_{j}m^{\prime}_{k} . Since m k โฒ โ m k โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{k}\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{k} implies n j โ m k โ n j โ m k โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ n_{j}m_{k}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,n_{j}m^{\prime}_{k} , it follows that ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) also in this case.
To prove the converse implication, we assume that the necessary
condition m i โ m i โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{i}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{i} holds
but none of the conditions (V1)โ(V4) is satisfied. By symmetry, we
may assume that i = k < l ๐ ๐ ๐ i=k<l and m k โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{k}\notin W(M^{I}) . Then there exists
some n โ โ m k โ โ m k n\in\;\mathrel{{\mathcal{L}}}_{m_{k}}\setminus\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{k}} , say n = x โ m k ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ n=xm_{k} . Let ฯ = ( x < โ I ) ๐ subscript โ ๐ฅ ๐ผ \rho=(x<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I) . It follows easily that ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = x โ m k = n subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)=xm_{k}=n and ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m k โฒ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma)=m^{\prime}_{k} . Since m k โฒ โ m k โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{k}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{k} and n โ โ โ m k ๐ โ subscript ๐ ๐ n\not\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{k} , we get
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ โ โ ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\,\not\mathrel{{\mathcal{R}}}\,(\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\sigma) and so ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\notin V(M^{I}) as required.
โก โก \square
Corollary 8.5
Let ฯ , ฯ โ Rh โ ( M I ) ๐ ๐
Rh superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau\in\mbox{Rh}(M^{I}) be such that ( ฯ โง โ ฯ ) โ W โ ( M I ) subscript โ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\in W(M^{I}) . Then
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) .
Proof .โLet ฯ = ( m k < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m_{k}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) , ฯ = ( m l โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 \tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}) and ( ฯ โง โ ฯ ) = m i subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{i} . Then
( ฯ โง โ ฯ ) = m i โฒ subscript โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=m^{\prime}_{i} . Since m i โฒ โ m i โ W โ ( M I ) โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m^{\prime}_{i}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{i}\in W(M^{I}) , it
follows that m i โฒ โ m i โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{i}\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{i} . Hence also m i โฒ โ W โ ( M I ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m^{\prime}_{i}\in W(M^{I}) by Lemma
8.3 . Now we obtain
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) by Lemma 8.4 .
โก โก \square
We define a mapping H : Rh โ ( M I ) ร Rh โ ( M I ) โ IN ยฏ : ๐ป โ Rh superscript ๐ ๐ผ Rh superscript ๐ ๐ผ ยฏ IN H:\mbox{Rh}(M^{I})\times\mbox{Rh}(M^{I})\to\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}} by
H โ ( ฯ , ฯ ) = { 2 โ sup โ h ๐ฅ + 2 ย ifย โ ฯ = ฯ 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) + 1 ย ifย โ ฯ โ ฯ โ ย andย โ ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) ย otherwise. ๐ป ๐ ๐ cases 2 sup subscript โ ๐ฅ 2 ย ifย ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 1 ย ifย ๐ ๐ ย andย ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ย otherwise. H(\sigma,\tau)=\left\{\begin{array}[]{ll}2\mbox{sup}h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}+2&\mbox{ if }\sigma=\tau\\
2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)+1&\mbox{ if }\sigma\neq\tau\mbox{ and }(\sigma,\tau)\in V(M^{I})\\
2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)&\mbox{ otherwise.}\end{array}\right.
If M ๐ M is an Y ๐ Y -semigroup, then M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} is an Y ๐ Y -monoid. We denote by
H Y subscript ๐ป ๐ H_{Y} the restriction of H ๐ป H to Rh Y โ ( M I ) ร Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\times\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
Lemma 8.6
Let M ๐ M be a finite ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -above Y ๐ Y -semigroup. Then
(i)
H ๐ป H is a
strict length function for Rh โ ( M I ) Rh superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}(M^{I}) ;
(ii)
H Y subscript ๐ป ๐ H_{Y} is a
strict length function for Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) ;
(iii)
H Y = D ฯ subscript ๐ป ๐ subscript ๐ท ๐ H_{Y}=D_{\chi} for some (unique up to isomorphism) strongly faithful elliptic
Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) -tree ฯ ๐ \chi .
Proof .โ(i) We show that H ๐ป H satisfies
axioms (L1) โ (L5). By Corollary 6.4 and Proposition 6.7 , we
may consider the length function
D : Rh โ ( M I ) ร Rh โ ( M I ) โ IN ยฏ : ๐ท โ Rh superscript ๐ ๐ผ Rh superscript ๐ ๐ผ ยฏ IN D:\mbox{Rh}(M^{I})\times\mbox{Rh}(M^{I})\to\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}} defined by
D โ ( ฯ , ฯ ) = { sup โ h ๐ฅ + 1 ย ifย โ ฯ = ฯ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) ย otherwise. ๐ท ๐ ๐ cases sup subscript โ ๐ฅ 1 ย ifย ๐ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ย otherwise. D(\sigma,\tau)=\left\{\begin{array}[]{ll}\mbox{sup}h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}+1&\mbox{ if }\sigma=\tau\\
h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)&\mbox{ otherwise.}\end{array}\right.
Clearly, H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ D โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ 2 ๐ท ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\tau)=2D(\sigma,\tau) defines also a length
function for Rh โ ( M I ) Rh superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}(M^{I}) . We shall make use of H โฒ superscript ๐ป โฒ H^{\prime} and perform the necessary
adaptations.
Axiom (L1) follows from V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ ๐ผ V(M^{I}) being a symmetric relation (see the
proof of Lemma 8.4 ).
Axioms (L2) and (L5) can be verified for H ๐ป H straightforwardly
as in the proof of Theorem 6.1 . We concentrate our efforts on
(L3) and (L4).
(L3) Let ฯ , ฯ , ฯ โ Rh โ ( M I ) ๐ ๐ ๐
Rh superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau,\rho\in\mbox{Rh}(M^{I}) and assume that ฯ โ ฯ ๐ ๐ \sigma\neq\tau . By (5 ), we may assume that ฯ = ( m < โ I ) ๐ subscript โ ๐ ๐ผ \rho=(m<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I) . By (7 ), we have
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โค ๐ฅ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)\leq_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) . If
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) < ๐ฅ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) ,
then
H โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โฅ 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) > 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) + 1 โฅ H โ ( ฯ , ฯ ) . ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 1 ๐ป ๐ ๐ H(\sigma\rho,\tau\rho)\geq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)>2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)+1\geq H(\sigma,\tau).
Thus we may assume that
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) ๐ฅ ( ฯ โง โ ฯ ) . ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)\mathrel{{\mathcal{J}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau).
(15)
It suffices to show that
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โ V โ ( M I ) . ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I})\Rightarrow(\sigma\rho,\tau\rho)\in V(M^{I}).
(16)
Assume that ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) and write
ฯ = ( m k < โ โฆ < โ m 1 < โ m 0 = I ) , ฯ = ( m l โฒ < โ โฆ < โ m 1 โฒ < โ m 0 โฒ = I ) . formulae-sequence ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 1 subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 1 subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ \sigma=(m_{k}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I),\quad\tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I).
Then
ฯ โ ฯ = lm โ ( m k โ m โค โ โฆ โค โ m 1 โ m < โ m < โ I ) , ๐ ๐ lm subscript โ subscript ๐ ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 1 ๐ subscript โ ๐ subscript โ ๐ผ \sigma\rho=\mbox{lm}(m_{k}m\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{1}m<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I),
ฯ โ ฯ = lm โ ( m l โฒ โ m โค โ โฆ โค โ m 1 โฒ โ m < โ m < โ I ) . ๐ ๐ lm subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 1 ๐ subscript โ ๐ subscript โ ๐ผ \tau\rho=\mbox{lm}(m^{\prime}_{l}m\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{1}m<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I).
We use Lemma 8.4 . In particular, we know that ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\mathrel{{\mathcal{H}}}(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) .
Suppose first that ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V1). Then ( ฯ โง โ ฯ ) = m k โ m k โฒ = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{k}\mathrel{{\mathcal{H}}}m^{\prime}_{k}=(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) and m k โ m โ m k โฒ โ m โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m_{k}m\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m^{\prime}_{k}m yields ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m k โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)=m_{k}m and ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m k โฒ โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (\tau\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma\rho)=m^{\prime}_{k}m . Now (15 ) yields m k โ m ๐ฅ m k ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ m_{k}m\mathrel{{\mathcal{J}}}m_{k} and
therefore m k โ m โ m k โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ m_{k}m\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{k} by (S1). Similarly, m k โฒ โ m โ m k โฒ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}_{k}m\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{k} . It
follows that m k โ m โ m k โฒ โ m โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m_{k}m\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{k}m and ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) ๐ ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho,\tau\rho) satisfies
(V1), thus (16 ) holds in this case.
Suppose next that ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V2). Then ( ฯ โง โ ฯ ) = m i subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{i} implies ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m i โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)=m_{i}m . Indeed, It is clear that ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m j โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)=m_{j}m for some j โฅ i ๐ ๐ j\geq i since m i โ m โ m i โฒ โ m โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m_{i}m\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m^{\prime}_{i}m and
m r โ m = m r โฒ โ m subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m_{r}m=m^{\prime}_{r}m for r < i ๐ ๐ r<i . However, if j > i ๐ ๐ j>i , then (10 )
yields m j โ m โค ๐ฅ m j < ๐ฅ m i subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ m_{j}m\leq_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{j}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{i} , contradicting
(15 ). Hence ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m i โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)=m_{i}m . Similarly, ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m i โฒ โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (\tau\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma\rho)=m^{\prime}_{i}m . Similarly to the preceding case, we get
m i โ m โ m i โ m i โฒ โ m i โฒ โ m โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m_{i}m\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{i}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{i}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m^{\prime}_{i}m . Moreover,
( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) ๐ ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho,\tau\rho) satisfies
(V2), thus (16 ) holds in this case as well.
Finally, we assume that ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V3) (the case (V4)
is dual). Similarly to the preceding cases, we get ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m k โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau\rho)=m_{k}m , ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) = m k โฒ โ m subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (\tau\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma\rho)=m^{\prime}_{k}m and m k โ m โ m k โฒ โ m โ subscript ๐ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m_{k}m\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{k}m . Now (15 ) is
equivalent to m k โ m ๐ฅ m k ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ m_{k}m\mathrel{{\mathcal{J}}}m_{k} and so
m k โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{k}\in W(M^{I}) yields
m k โ m โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{k}m\in W(M^{I}) by Lemma 8.3 , hence ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) ๐ ๐ ๐ ๐ (\sigma\rho,\tau\rho)
satisfies
(V3). Thus (16 ) holds and (L3) is satisfied.
(L4): Let ฯ , ฯ , ฯ โ Rh โ ( M I ) ๐ ๐ ๐
Rh superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau,\rho\in\mbox{Rh}(M^{I}) . We may assume that
ฯ , ฯ , ฯ ๐ ๐ ๐
\sigma,\tau,\rho are all distinct.
Since H โฒ superscript ๐ป โฒ H^{\prime} is a length function, we have
H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) โฅ min โ { H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) , H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) } . superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ min superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)\geq\mbox{min}\{H^{\prime}(\sigma,\tau),H^{\prime}(\tau,\rho)\}.
Since H โ ( x , y ) = H โฒ โ ( x , y ) ๐ป ๐ฅ ๐ฆ superscript ๐ป โฒ ๐ฅ ๐ฆ H(x,y)=H^{\prime}(x,y) or H โ ( x , y ) = H โฒ โ ( x , y ) + 1 ๐ป ๐ฅ ๐ฆ superscript ๐ป โฒ ๐ฅ ๐ฆ 1 H(x,y)=H^{\prime}(x,y)+1
for all x , y โ Rh โ ( M I ) ๐ฅ ๐ฆ
Rh superscript ๐ ๐ผ x,y\in\mbox{Rh}(M^{I}) , we may assume that
H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = min โ { H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) , H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) } . superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ min superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)=\mbox{min}\{H^{\prime}(\sigma,\tau),H^{\prime}(\tau,\rho)\}.
(17)
By (L1), we may further assume that
H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) . superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)=H^{\prime}(\sigma,\tau).
(18)
If H โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) ๐ป ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H(\sigma,\tau)=H^{\prime}(\sigma,\tau) we are done, hence assume also that H โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) + 1 ๐ป ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ 1 H(\sigma,\tau)=H^{\prime}(\sigma,\tau)+1 , that is,
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) . ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}).
Similarly, we may assume that
H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) โ ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) , superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ โ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ H^{\prime}(\sigma,\rho)=H^{\prime}(\tau,\rho)\Rightarrow(\tau,\rho)\in V(M^{I}),
(19)
otherwise H โ ( ฯ , ฯ ) โฅ H โ ( ฯ , ฯ ) ๐ป ๐ ๐ ๐ป ๐ ๐ H(\sigma,\rho)\geq H(\tau,\rho) .
In view of (17 ), to prove (L4) it suffices to show that
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\rho)\in V(M^{I}) .
Assume first that H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)=H^{\prime}(\tau,\rho) . By (19 ),
we have ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\tau,\rho)\in V(M^{I}) . Moreover, H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)=H^{\prime}(\sigma,\tau)=H^{\prime}(\tau,\rho) and Lemma 8.2 (i) yield
( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) . subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma).
We discuss now the cases (V1)โ(V4).
If ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V1), then ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\tau,\rho)
must satisfy either (V1) or (V3), and so ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho)
satisfies (V1) or (V3) accordingly in view of Lemma 8.3 .
If ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V2), then ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\tau,\rho)
must satisfy either (V2) or (V4), and so ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho)
satisfies (V2) or (V4) accordingly.
If ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V3), then ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\tau,\rho)
must satisfy either (V2) or (V4). In the first case, ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho)
satisfies (V3). In the latter, ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho)
satisfies (V1) or (V3).
Finally, if ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) satisfies (V4), then ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\tau,\rho)
must satisfy either (V1) or (V3). In the first case, ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho)
satisfies (V4) by Lemma 8.3 . In the latter, ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho)
satisfies (V2). This completes the discussion of the case
H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)=H^{\prime}(\tau,\rho) .
It remains to be considered the case H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) < H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)<H^{\prime}(\tau,\rho) . By
(18 ) and Lemma 8.2 (i), we have
( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)
(20)
and so
( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) . โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma).
(21)
Since H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) = H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) < H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\tau,\sigma)=H^{\prime}(\sigma,\tau)=H^{\prime}(\sigma,\rho)<H^{\prime}(\tau,\rho) , ฯ โง โ ฯ subscript โ ๐ ๐ \tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma must be a term of
ฯ ๐ \rho with ฯ โง โ ฯ > โ ฯ โง โ ฯ subscript โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ \tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma>_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau . Hence (21 ) yields
( ฯ โง โ ฯ ) = ( ฯ โง โ ฯ ) . subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma).
(22)
Since ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) , it follows from (20 ) and
(22 ) that
( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) . โ subscript โ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma).
We discuss now the cases (V1)โ(V4).
Clearly, H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) < H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H^{\prime}(\sigma,\rho)<H^{\prime}(\tau,\rho) implies that
( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\tau) must satisfy either (V2) or (V3). It is easy to see
that ( ฯ , ฯ ) ๐ ๐ (\sigma,\rho) satisfies necessarily the same condition, hence
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\rho)\in V(M^{I}) and so (L4) holds.
Therefore H ๐ป H is a strict
length function for Rh โ ( M I ) Rh superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}(M^{I}) .
(ii) Since Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) is a submonoid of Rh โ ( M I ) Rh superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}(M^{I}) , the restriction of
H ๐ป H to Rh Y โ ( M I ) ร Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\times\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) is a length function for
Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
(iii) We get
H Y = D ฯ subscript ๐ป ๐ subscript ๐ท ๐ H_{Y}=D_{\chi} for some (unique up to isomorphism) strongly faithful elliptic
Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) -tree ฯ ๐ \chi by Corollary 4.8 .
โก โก \square
Throughout the remaining part of this section, we assume that M ๐ M , H Y = D ฯ subscript ๐ป ๐ subscript ๐ท ๐ H_{Y}=D_{\chi} for ฯ = ( r 0 , T , ฮฑ , ฮธ ) ๐ subscript ๐ 0 ๐ ๐ผ ๐ \chi=(r_{0},T,\alpha,\theta) are fixed. Moreover, we
may assume that ฯ ๐ \chi is obtained by the Chiswell construction
according to the
proofs of Theorem 4.7 and Corollary
4.8 .
We say that [ n , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] = v delimited-[] subscript โ ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ ๐ฃ [n,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]=v is a minimal representation of v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) if v โ [ n , m i < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v\neq[n,m_{i}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] for every i < l ๐ ๐ i<l .
The following lemma helps to establish that an โ โ \mathrel{{\mathcal{L}}} -chain
belongs to Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) :
Lemma 8.7
Let ( m l < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) โ Rh Y โ ( M I ) subscript โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ (m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
(i)
For every i < l ๐ ๐ i<l , ( m i < โ โฆ < โ m 0 ) โ Rh Y โ ( M I ) subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ (m_{i}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
(ii)
If m l โฒ โ m l โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l} , then ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) โ Rh Y โ ( M I ) subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ (m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
Proof .โ(i) If ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) = ( y r < โ I ) โ โฆ โ ( y 1 < โ I ) subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript โ subscript ๐ฆ ๐ ๐ผ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 ๐ผ (m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=(y_{r}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\ldots(y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I) , then
( m i < โ โฆ < โ m 0 ) = ( y s < โ I ) โ โฆ โ ( y 1 < โ I ) subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript โ subscript ๐ฆ ๐ ๐ผ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 ๐ผ (m_{i}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=(y_{s}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\ldots(y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)
(23)
for s = max โ { j โ < r โฃ โ y j โ โฆ โ y 1 โ m i } ๐ max โ ๐ bra ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ s=\mbox{max}\{j<r\mid y_{j}\ldots y_{1}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{i}\} .
(ii) Write
ฯ = ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) , ฯ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) . formulae-sequence ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),\quad\tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
Since m l โฒ โ m l โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l} , we have m l โฒ = y r โ โฆ โ y 1 โ m l subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}=y_{r}\ldots y_{1}m_{l}
for some y 1 , โฆ , y r โ Y subscript ๐ฆ 1 โฆ subscript ๐ฆ ๐
๐ y_{1},\ldots,y_{r}\in Y . Since ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) , it
follows that
lm โ ( y r โ โฆ โ y 1 โ m l โค โ y r โ 1 โ โฆ โ y 1 โ m l โค โ โฆ โค โ y 1 โ m l โค โ m l < โ โฆ < โ m 0 ) = ( y r < โ I ) โ โฆ โ ( y 1 < โ I ) โ ฯ โ Rh Y โ ( M I ) . lm subscript โ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฆ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 absent subscript โ subscript ๐ฆ ๐ ๐ผ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 ๐ผ ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \begin{array}[]{l}\mbox{lm}(y_{r}\ldots y_{1}m_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{r-1}\ldots y_{1}m_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{1}m_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\\
\hskip 28.45274pt=(y_{r}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\ldots(y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\sigma\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}).\end{array}
Since m l โฒ = y r โ โฆ โ y 1 โ m l โ m l subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}=y_{r}\ldots y_{1}m_{l}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l} , we obtain
lm โ ( y r โ โฆ โ y 1 โ m l โค โ y r โ 1 โ โฆ โ y 1 โ m l โค โ โฆ โค โ y 1 โ m l โค โ m l < โ โฆ < โ m 0 ) = ฯ lm subscript โ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฆ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ \mbox{lm}(y_{r}\ldots y_{1}m_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{r-1}\ldots y_{1}m_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{1}m_{l}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=\tau
and so ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
โก โก \square
Lemma 8.8
(i)
Let v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) and i โ { 0 , โฆ , l โ 1 } ๐ 0 โฆ ๐ 1 i\in\{0,\ldots,l-1\} . Then v = [ 2 โ k , m i < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v=[2k,m_{i}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] if and only if h ๐ฅ โ ( m i ) โฅ k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})\geq k .
(ii)
Let v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) and i โ { 0 , โฆ , l โ 1 } ๐ 0 โฆ ๐ 1 i\in\{0,\ldots,l-1\} . Then v = [ 2 โ k + 1 , m i < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v=[2k+1,m_{i}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] if and only if h ๐ฅ โ ( m i ) > k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})>k or
h ๐ฅ โ ( m i ) = k โ ย andย โ m i โ W โ ( M I ) . subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ ย andย subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})=k\mbox{ and }m_{i}\in W(M^{I}).
Proof .โLet
ฯ = ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) , ฯ = ( m i < โ โฆ < โ m 0 ) . formulae-sequence ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),\quad\tau=(m_{i}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
Then ( ฯ โง โ ฯ ) = m i = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{i}=(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) .
(i) We have
[ 2 โ k , ฯ ] = [ 2 โ k , ฯ ] โ H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ k โ 2 โ h ๐ฅ โ ( m i ) โฅ 2 โ k โ h ๐ฅ โ ( m i ) โฅ k . โ 2 ๐ ๐ 2 ๐ ๐ subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ โ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 2 ๐ โ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ [2k,\sigma]=[2k,\tau]\Leftrightarrow H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2k\Leftrightarrow 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})\geq 2k\Leftrightarrow h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})\geq k.
(ii) Assume first that m i โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{i}\in W(M^{I}) . Then
H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) + 1 = 2 โ h ๐ฅ โ ( m i ) + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 1 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\tau)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)+1=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})+1
and so
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] โ H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ k + 1 โ 2 โ h ๐ฅ โ ( m i ) + 1 โฅ 2 โ k + 1 โ h ๐ฅ โ ( m i ) โฅ k . โ 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 1 โ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 2 ๐ 1 โ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\tau]\Leftrightarrow H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2k+1\Leftrightarrow 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})+1\geq 2k+1\Leftrightarrow h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})\geq k.
If m i โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{i}\notin W(M^{I}) , then H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m i ) subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ H_{Y}(\sigma,\tau)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i}) and so
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] โ H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ k + 1 โ 2 โ h ๐ฅ โ ( m i ) โฅ 2 โ k + 1 โ h ๐ฅ โ ( m i ) > k . โ 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 1 โ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 2 ๐ 1 โ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\tau]\Leftrightarrow H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2k+1\Leftrightarrow 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})\geq 2k+1\Leftrightarrow h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{i})>k.
โก โก \square
Corollary 8.9
(i)
v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) is in minimal representation if and only if h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) < k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})<k .
(ii)
v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) is in minimal representation if and only if
h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) < k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})<k or
h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) = k โ ย andย โ m l โ 1 โ W โ ( M I ) . subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ ย andย subscript ๐ ๐ 1 ๐ superscript ๐ ๐ผ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})=k\mbox{ and }m_{l-1}\notin W(M^{I}).
Given m โ M I ๐ superscript ๐ ๐ผ m\in M^{I} , let
Y m = { y โ Y โฃ y โ m < โ m } . subscript ๐ ๐ conditional-set ๐ฆ ๐ subscript โ ๐ฆ ๐ ๐ Y_{m}=\{y\in Y\mid ym<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m\}.
For every y โ Y m ๐ฆ subscript ๐ ๐ y\in Y_{m} , there exists a unique b โ B y โ m ๐ subscript ๐ต ๐ฆ ๐ b\in B_{ym} such that
( 1 , 1 , b ) โ y โ m โ 1 1 ๐ ๐ฆ ๐ (1,1,b)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym .
We denote by Q m subscript ๐ ๐ Q_{m} the set of all such b ๐ b when y ๐ฆ y takes values in
Y m subscript ๐ ๐ Y_{m} .
Lemma 8.10
For every m โ M I ๐ superscript ๐ ๐ผ m\in M^{I} , Y m = Y m โ m โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ Y_{m}=Y_{mm^{*}} and
ฯ : Q m โ Q m โ m โ b โฆ ( ( 1 , 1 , b ) โ m โ ) โ ฯ 3 : ๐ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ ๐ superscript ๐ ๐ maps-to 1 1 ๐ superscript ๐ subscript ๐ 3 \begin{array}[]{rcl}\varphi:Q_{m}&\to&Q_{mm^{*}}\\
b&\mapsto&((1,1,b)m^{*})\pi_{3}\end{array}
is a bijection.
Proof .โLet m โ M I ๐ superscript ๐ ๐ผ m\in M^{I} .
We always have y โ m โค โ m subscript โ ๐ฆ ๐ ๐ ym\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m and y โ m โ m โ โค โ m โ m โ subscript โ ๐ฆ ๐ superscript ๐ ๐ superscript ๐ ymm^{*}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}mm^{*} . Since m = m โ m โ โ m โฏ ๐ ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ m=mm^{*}m^{\sharp} , it is
immediate that y โ m โ m โ ๐ฆ ๐ ๐ ym\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m if and only if y โ m โ m โ โ m โ m โ โ ๐ฆ ๐ superscript ๐ ๐ superscript ๐ ymm^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,mm^{*} , hence
Y m = Y m โ m โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ Y_{m}=Y_{mm^{*}} .
Let b โ Q m ๐ subscript ๐ ๐ b\in Q_{m} . Then ( 1 , 1 , b ) โ y โ m โ 1 1 ๐ ๐ฆ ๐ (1,1,b)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym for some y โ Y m ๐ฆ subscript ๐ ๐ y\in Y_{m} and so ( 1 , 1 , b ) โ m โ โ y โ m โ m โ โ 1 1 ๐ superscript ๐ ๐ฆ ๐ superscript ๐ (1,1,b)m^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ymm^{*} . Since y โ Y m = Y m โ m โ ๐ฆ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ y\in Y_{m}=Y_{mm^{*}} ,
it follows that ฯ โ ( b ) โ Q m โ m โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ \varphi(b)\in Q_{mm^{*}} . Thus ฯ ๐ \varphi is well defined.
Suppose now that ฯ โ ( b ) = ฯ โ ( c ) ๐ ๐ ๐ ๐ \varphi(b)=\varphi(c) . Then ( 1 , 1 , b ) โ m โ โ ( 1 , 1 , c ) โ m โ โ 1 1 ๐ superscript ๐ 1 1 ๐ superscript ๐ (1,1,b)m^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c)m^{*}
and so ( 1 , 1 , b ) โ m โ โ m โฏ โ ( 1 , 1 , c ) โ m โ โ m โฏ โ 1 1 ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ 1 1 ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ (1,1,b)m^{*}m^{\sharp}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c)m^{*}m^{\sharp} . Since
( 1 , 1 , b ) < โ m subscript โ 1 1 ๐ ๐ (1,1,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m , we get ( 1 , 1 , b ) โ m โ โ m โฏ = ( 1 , 1 , b ) 1 1 ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ 1 1 ๐ (1,1,b)m^{*}m^{\sharp}=(1,1,b) . Similarly, ( 1 , 1 , c ) โ m โ โ m โฏ = ( 1 , 1 , c ) 1 1 ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ 1 1 ๐ (1,1,c)m^{*}m^{\sharp}=(1,1,c) and so ( 1 , 1 , b ) โ ( 1 , 1 , c ) โ 1 1 ๐ 1 1 ๐ (1,1,b)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c) . Thus b = c ๐ ๐ b=c and ฯ ๐ \varphi is
one-to-one.
Finally, let c โ Q m โ m โ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ c\in Q_{mm^{*}} . Then ( 1 , 1 , c ) โ y โ m โ m โ โ 1 1 ๐ ๐ฆ ๐ superscript ๐ (1,1,c)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ymm^{*} for some y โ Y m โ m โ = Y m ๐ฆ subscript ๐ ๐ superscript ๐ subscript ๐ ๐ y\in Y_{mm^{*}}=Y_{m} . It follows that ( 1 , 1 , c ) โ m โฏ โ y โ m โ m โ โ m โฏ = y โ m โ 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ ๐ฆ ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ ๐ฆ ๐ (1,1,c)m^{\sharp}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ymm^{*}m^{\sharp}=ym . Write b = ( ( 1 , 1 , c ) โ m โฏ ) โ ฯ 3 ๐ 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ subscript ๐ 3 b=((1,1,c)m^{\sharp})\pi_{3} . Then b โ Q m ๐ subscript ๐ ๐ b\in Q_{m} . We show that ฯ โ ( b ) = c ๐ ๐ ๐ \varphi(b)=c . It suffices to show that
( 1 , 1 , b ) โ m โ โ ( 1 , 1 , c ) โ 1 1 ๐ superscript ๐ 1 1 ๐ (1,1,b)m^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c) . Now ( 1 , 1 , b ) โ ( 1 , 1 , c ) โ m โฏ โ 1 1 ๐ 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ (1,1,b)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c)m^{\sharp}
yields ( 1 , 1 , b ) โ m โ โ ( 1 , 1 , c ) โ m โฏ โ m โ โ 1 1 ๐ superscript ๐ 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ superscript ๐ (1,1,b)m^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c)m^{\sharp}m^{*} . Since ( 1 , 1 , c ) โ y โ m โ m โ โ 1 1 ๐ ๐ฆ ๐ superscript ๐ (1,1,c)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ymm^{*} , we get ( 1 , 1 , c ) โ m โฏ โ m โ = ( 1 , 1 , c ) 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ superscript ๐ 1 1 ๐ (1,1,c)m^{\sharp}m^{*}=(1,1,c) and so ( 1 , 1 , b ) โ m โ โ ( 1 , 1 , c ) โ 1 1 ๐ superscript ๐ 1 1 ๐ (1,1,b)m^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,c) as required. Thus ฯ ๐ \varphi is onto and therefore a bijection.
โก โก \square
Given m = ( a , g , b ) โ M I ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m=(a,g,b)\in M^{I} , define
A m โฒ = { a โฒ โ A m โฃ Y ( a โฒ , g , b ) โ โ
} . subscript superscript ๐ด โฒ ๐ conditional-set superscript ๐ โฒ subscript ๐ด ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ A^{\prime}_{m}=\{a^{\prime}\in A_{m}\mid Y_{(a^{\prime},g,b)}\neq\emptyset\}.
For every k โ IN ๐ IN k\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} , let
U 0 โ ( k ) = { m โ W โ ( M I ) : h ๐ฅ โ ( m ) = k โ ย andย โ | A m | > 1 } , subscript ๐ 0 ๐ conditional-set ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript โ ๐ฅ ๐ ๐ ย andย subscript ๐ด ๐ 1 U_{0}(k)=\{m\in W(M^{I}):h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)=k\mbox{ and }|A_{m}|>1\},
U 1 โ ( k ) = { m โ M I โ W โ ( M I ) : h ๐ฅ โ ( m ) = k โ ย andย โ | A m | + | A m โฒ | > 1 } , subscript ๐ 1 ๐ conditional-set ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript โ ๐ฅ ๐ ๐ ย andย subscript ๐ด ๐ subscript superscript ๐ด โฒ ๐ 1 U_{1}(k)=\{m\in M^{I}\setminus W(M^{I}):h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)=k\mbox{ and }|A_{m}|+|A^{\prime}_{m}|>1\},
U 2 โ ( k ) = { m โ W โ ( M I ) : h ๐ฅ โ ( m ) = k โ ย andย โ | G m | โ ( 1 + | Q m | ) > 1 } , subscript ๐ 2 ๐ conditional-set ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript โ ๐ฅ ๐ ๐ ย andย subscript ๐บ ๐ 1 subscript ๐ ๐ 1 U_{2}(k)=\{m\in W(M^{I}):h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)=k\mbox{ and }|G_{m}|(1+|Q_{m}|)>1\},
U 3 โ ( k ) = { m โ M I โ W โ ( M I ) : h ๐ฅ โ ( m ) = k โ ย andย โ | G m | > 1 } , subscript ๐ 3 ๐ conditional-set ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript โ ๐ฅ ๐ ๐ ย andย subscript ๐บ ๐ 1 U_{3}(k)=\{m\in M^{I}\setminus W(M^{I}):h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)=k\mbox{ and }|G_{m}|>1\},
U 4 โ ( k ) = { m โ M I โ W โ ( M I ) : h ๐ฅ โ ( m ) = k โ ย andย โ | G m | โ
| Q m | > 1 } . subscript ๐ 4 ๐ conditional-set ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript โ ๐ฅ ๐ โ
๐ ย andย subscript ๐บ ๐ subscript ๐ ๐ 1 U_{4}(k)=\{m\in M^{I}\setminus W(M^{I}):h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)=k\mbox{ and }|G_{m}|\cdot|Q_{m}|>1\}.
Lemma 8.11
U i โ ( k ) subscript ๐ ๐ ๐ U_{i}(k) is a union of โ โ \mathrel{{\mathcal{R}}} -classes of M I superscript ๐ ๐ผ M^{I} for i = 0 , 2 , 3 , 4 ๐ 0 2 3 4
i=0,2,3,4 .
Proof .โThe claim follows from Lemmas 8.3 and 8.10 and
m โ m โฒ โ A m โฒ = A m โฒ โฒ . โ ๐ superscript ๐ โฒ โ subscript superscript ๐ด โฒ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ superscript ๐ โฒ m\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}\Rightarrow A^{\prime}_{m}=A^{\prime}_{m^{\prime}}.
(24)
We prove that (24 ) holds. Indeed, assume that m = ( a , g , b ) ๐ ๐ ๐ ๐ m=(a,g,b)
and m โฒ = ( a , g โฒ , b โฒ ) superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ m^{\prime}=(a,g^{\prime},b^{\prime}) are โ โ \mathrel{{\mathcal{R}}} -related. By Lemma 8.10 , we have
Y ( a โฒ , g , b ) = Y ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ Y_{(a^{\prime},g,b)}=Y_{(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})} for every a โฒ โ A m = A m โฒ superscript ๐ โฒ subscript ๐ด ๐ subscript ๐ด superscript ๐ โฒ a^{\prime}\in A_{m}=A_{m^{\prime}} . Hence
A m โฒ = A m โฒ โฒ subscript superscript ๐ด โฒ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ superscript ๐ โฒ A^{\prime}_{m}=A^{\prime}_{m^{\prime}} and (24 ) holds as required.
โก โก \square
We discuss now the cases when a vertex has more than one son. For every m โ M I ๐ superscript ๐ ๐ผ m\in M^{I} with Y m โ โ
subscript ๐ ๐ Y_{m}\neq\emptyset , we fix an arbitrary element
ฮณ m โ Y m โ m subscript ๐พ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ \gamma_{m}\in Y_{m}m .
Lemma 8.12
Let v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) be in minimal representation and 2 โ k < dep โ ( r 0 , T ) 2 ๐ dep subscript ๐ 0 ๐ 2k<\mbox{dep}(r_{0},T) . Then
| Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and only if
m l โ U 0 โ ( k ) โช U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}\in U_{0}(k)\cup U_{1}(k) .
In that case, if
m l = ( a , g , b ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ m_{l}=(a,g,b) , then
Sons โ ( v ) = { Sons 1 โ ( v ) ย ifย โ m l โ U 0 โ ( k ) Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) ย ifย โ m l โ U 1 โ ( k ) Sons ๐ฃ cases subscript Sons 1 ๐ฃ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 ๐ \mbox{Sons}(v)=\left\{\begin{array}[]{ll}\mbox{Sons}_{1}(v)&\mbox{ if }m_{l}\in U_{0}(k)\\
\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v)&\mbox{ if }m_{l}\in U_{1}(k)\end{array}\right.
with
Sons 1 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; a โฒ โ A m l } , Sons 2 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 1 , ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; a โฒ โ A m l โฒ } subscript Sons 1 ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ
subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript Sons 2 ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐
superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ
subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ \begin{array}[]{lll}\mbox{Sons}_{1}(v)&=&\{[2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;a^{\prime}\in A_{m_{l}}\},\\
\mbox{Sons}_{2}(v)&=&\{[2k+1,\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;a^{\prime}\in A^{\prime}_{m_{l}}\}\end{array}
and the represented elements are
all distinct in each case.
Proof .โWrite ฯ = ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . Since 2 โ k < dep โ ( r 0 , T ) 2 ๐ dep subscript ๐ 0 ๐ 2k<\mbox{dep}(r_{0},T) , we have | Sons โ ( v ) | โฅ 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|\geq 1 . It follows from
(4 ) that | Sons โ ( v ) | = 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|=1 if and only if
[ 2 โ k , ฯ ] = [ 2 โ k , ฯ ] โ [ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] 2 ๐ ๐ 2 ๐ ๐ โ 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k,\sigma]=[2k,\tau]\Rightarrow[2k+1,\sigma]=[2k+1,\tau]
(25)
for every ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
Suppose first that h ๐ฅ โ ( m l ) < k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})<k . Since
2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) + 1 โค 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) + 1 โค 2 โ ( k โ 1 ) + 1 < 2 โ k , 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 1 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 2 ๐ 1 1 2 ๐ 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)+1\leq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})+1\leq 2(k-1)+1<2k,
then [ 2 โ k , ฯ ] = [ 2 โ k , ฯ ] 2 ๐ ๐ 2 ๐ ๐ [2k,\sigma]=[2k,\tau] implies ฯ = ฯ ๐ ๐ \sigma=\tau and so
(25 ) holds.
Thus | Sons โ ( v ) | = 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|=1 .
Suppose now that h ๐ฅ โ ( m l ) > k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})>k . Assume that [ 2 โ k , ฯ ] = [ 2 โ k , ฯ ] 2 ๐ ๐ 2 ๐ ๐ [2k,\sigma]=[2k,\tau] with ฯ โ ฯ ๐ ๐ \sigma\neq\tau . Then
2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) + 1 โฅ H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ k 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)+1\geq H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2k . Since [ 2 โ k , ฯ ] 2 ๐ ๐ [2k,\sigma] is a minimal representation, it follows that
h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) < k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})<k and so ( ฯ โง โ ฯ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{l} . Thus
H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) โฅ 2 โ k + 2 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 2 ๐ 2 H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})\geq 2k+2
and so [ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\tau] . Therefore (25 ) holds
and | Sons โ ( v ) | = 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|=1 .
Therefore we assume that h ๐ฅ โ ( m l ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})=k and write m l = ( a , g , b ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ m_{l}=(a,g,b) .
Suppose first that m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\in W(M^{I}) .
We show
that Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v) .
For every a โฒ โ A m l superscript ๐ โฒ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ a^{\prime}\in A_{m_{l}} , we have ( a โฒ , g , b ) โ ( a , g , b ) = m l โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (a^{\prime},g,b)\mathrel{{\mathcal{L}}}(a,g,b)=m_{l} . Let ฯ = ( ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau=((a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . By Lemma 8.7 (ii), ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) . On the other hand,
( ฯ โง โ ฯ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{l} and so H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) = 2 โ k subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 2 ๐ H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})=2k . Hence
[ 2 โ k , ฯ ] = v 2 ๐ ๐ ๐ฃ [2k,\tau]=v and we conclude by
(4 ) that [ 2 โ k + 1 , ฯ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 1 ๐ Sons ๐ฃ [2k+1,\tau]\in\mbox{Sons}(v) .
Conversely, assume that [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 1 ๐ Sons ๐ฃ [2k+1,\zeta]\in\mbox{Sons}(v) is in minimal
representation. We show
that [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\zeta] is of the claimed form and we may assume that
ฮถ โ ฯ ๐ ๐ \zeta\neq\sigma . By (4 ), we have
[ 2 โ k , ฯ ] = [ 2 โ k , ฮถ ] 2 ๐ ๐ 2 ๐ ๐ [2k,\sigma]=[2k,\zeta] and so H Y โ ( ฯ , ฮถ ) โฅ 2 โ k subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ H_{Y}(\sigma,\zeta)\geq 2k . Hence
( ฯ โง โ ฮถ ) = m l โ W โ ( M I ) subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l}\in W(M^{I}) and so ( ฮถ โง โ ฯ ) = โ W ( M I ) (\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=\in W(M^{I}) by Lemma 8.3 . By
Corollary 8.9 (ii), we get
ฮถ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) with m l โฒ โ m l โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l} . If m l โฒ = ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ m^{\prime}_{l}=(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime}) ,
it follows that b โฒ = b superscript ๐ โฒ ๐ b^{\prime}=b and we may (if g โฒ โ g superscript ๐ โฒ ๐ g^{\prime}\neq g ) replace g โฒ superscript ๐ โฒ g^{\prime} by
g ๐ g to get ฮถ โฒ = ( ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) superscript ๐ โฒ subscript โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta^{\prime}=((a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
since
( a โฒ , g , b ) โ ( a โฒ , g โฒ , b ) โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ (a^{\prime},g,b)\mathrel{{\mathcal{R}}}(a^{\prime},g^{\prime},b) and case (V1) of Lemma 8.4 imply
( ฮถ , ฮถ โฒ ) โ V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\zeta,\zeta^{\prime})\in V(M^{I}) . Hence
H Y โ ( ฮถ , ฮถ โฒ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( ( a โฒ , g โฒ , b ) ) + 1 = 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ superscript ๐ โฒ 2 subscript โ ๐ฅ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ 1 2 ๐ 1 H_{Y}(\zeta,\zeta^{\prime})=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}((a^{\prime},g^{\prime},b))+1=2k+1
and so [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] = [ 2 โ k + 1 , ฮถ โฒ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ [2k+1,\zeta]=[2k+1,\zeta^{\prime}] . Thus Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v) .
Finally, given
ฯ = ( ( a โฒโฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ superscript ๐ โฒโฒ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho=((a^{\prime\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) with a โฒโฒ โ a โฒ superscript ๐ โฒโฒ superscript ๐ โฒ a^{\prime\prime}\neq a^{\prime} , then
( ฯ โง โ ฯ ) = ( a โฒ , g , b ) โ โ โ ( a โฒโฒ , g , b ) = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ โ superscript ๐ โฒโฒ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=(a^{\prime},g,b)\,\not\mathrel{{\mathcal{R}}}\,(a^{\prime\prime},g,b)=(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)
and so H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( ( a โฒ , g , b ) ) = 2 โ k subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ 2 ๐ H_{Y}(\tau,\rho)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}((a^{\prime},g,b))=2k . Thus [ 2 โ k + 1 , ฯ ] โ [ 2 โ k + 1 , ฯ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\tau]\neq[2k+1,\rho] and so the elements in Sons 1 โ ( v ) subscript Sons 1 ๐ฃ \mbox{Sons}_{1}(v) are
all distinct.
In particular, | Sons โ ( v ) | = | A m l | Sons ๐ฃ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ |\mbox{Sons}(v)|=|A_{m_{l}}| and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and
only if m l โ U 0 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ m_{l}\in U_{0}(k) .
Assume now that m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\notin W(M^{I}) . We show that Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v) . We pass the inclusion Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) โ Sons โ ( v ) subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ Sons ๐ฃ \mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v)\subseteq\mbox{Sons}(v) , a straightforward adaptation of the
preceding case, and move straight to the converse inclusion. Let
[ 2 โ k + 1 , ฮถ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 1 ๐ Sons ๐ฃ [2k+1,\zeta]\in\mbox{Sons}(v) and assume that
ฮถ โ ฯ ๐ ๐ \zeta\neq\sigma . By (4 ), we have
[ 2 โ k , ฯ ] = [ 2 โ k , ฮถ ] 2 ๐ ๐ 2 ๐ ๐ [2k,\sigma]=[2k,\zeta] and so H Y โ ( ฯ , ฮถ ) โฅ 2 โ k subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ H_{Y}(\sigma,\zeta)\geq 2k . Hence
( ฯ โง โ ฮถ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l} and so by Corollary 8.9 (ii)
we must have
ฮถ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) or ฮถ = ( m l + 1 โฒ < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) formulae-sequence ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 or
๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\hskip 19.91684pt\mbox{or}\hskip 19.91684pt\zeta=(m^{\prime}_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
with m l โ m l โฒ = ( ฮถ โง โ ฯ ) โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ ๐ m_{l}\mathrel{{\mathcal{L}}}m^{\prime}_{l}=(\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) . The discussion of the
first case is analogous to the case m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\in W(M^{I}) , hence we assume
that ฮถ = ( m l + 1 โฒ < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(m^{\prime}_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) and m l โฒ = ( a โฒ , g โฒ , b ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}_{l}=(a^{\prime},g^{\prime},b) . Let
ฮถ โฒ = ( ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) . superscript ๐ โฒ subscript โ subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta^{\prime}=(\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
Since ฮถ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \zeta\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) , it follows
from the maximality of s ๐ s in (23 ) that Y m l โฒ โ โ
subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ Y_{m^{\prime}_{l}}\neq\emptyset . Since m l โฒ โ ( a โฒ , g , b ) โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}(a^{\prime},g,b) , it follows from Lemma
8.10 that Y ( a โฒ , g , b ) โ โ
subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ Y_{(a^{\prime},g,b)}\neq\emptyset and so a โฒ โ A m โฒ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ด โฒ ๐ a^{\prime}\in A^{\prime}_{m} . Thus
[ 2 โ k + 1 , ฮถ โฒ ] โ Sons 2 โ ( v ) 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ subscript Sons 2 ๐ฃ [2k+1,\zeta^{\prime}]\in\mbox{Sons}_{2}(v) . Finally, either h ๐ฅ โ ( ฮถ โง โ ฮถ โฒ ) > k subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta^{\prime})>k , or ( ฮถ โง โ ฮถ โฒ ) = m l โฒ subscript โ ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta^{\prime})=m^{\prime}_{l} and so
( ฮถ , ฮถ โฒ ) โ V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\zeta,\zeta^{\prime})\in V(M^{I}) through case (V2) of Lemma 8.4 . In
any case, it follows that
H Y โ ( ฮถ , ฮถ โฒ ) โฅ 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ superscript ๐ โฒ 2 ๐ 1 H_{Y}(\zeta,\zeta^{\prime})\geq 2k+1
and so [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] = [ 2 โ k + 1 , ฮถ โฒ ] โ Sons 2 โ ( v ) 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ subscript Sons 2 ๐ฃ [2k+1,\zeta]=[2k+1,\zeta^{\prime}]\in\mbox{Sons}_{2}(v) . Thus Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v) .
For uniqueness, we only have to care about distinguishing
[ 2 โ k + 1 , ฮถ ] 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\zeta] from [ 2 โ k + 1 , ฮถ โฒ ] 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ [2k+1,\zeta^{\prime}] for
ฮถ = ( ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) , ฮถ โฒ = ( ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) , formulae-sequence ๐ subscript โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ subscript โ subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=((a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),\quad\zeta^{\prime}=(\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),
the remaining cases following the same argument of the case m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\in W(M^{I}) .
Since m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\notin W(M^{I}) , then ( a โฒ , g , b ) โ W โ ( M I ) superscript ๐ โฒ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (a^{\prime},g,b)\notin W(M^{I}) by Lemma
8.3 and so ( ฮถ , ฮถ โฒ ) โ V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\zeta,\zeta^{\prime})\notin V(M^{I}) by Lemma
8.4 . Hence
H โ ( ฮถ , ฮถ โฒ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( ฮถ โง โ ฮถ โฒ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( ( a โฒ , g , b ) ) = 2 โ k ๐ป ๐ superscript ๐ โฒ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ superscript ๐ โฒ 2 subscript โ ๐ฅ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ 2 ๐ H(\zeta,\zeta^{\prime})=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta^{\prime})=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}((a^{\prime},g,b))=2k
and so [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] โ [ 2 โ k + 1 , ฮถ โฒ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ [2k+1,\zeta]\neq[2k+1,\zeta^{\prime}] . Thus the elements in
Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ \mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v) are
all distinct.
In particular, | Sons โ ( v ) | = | A m l | + | A m l โฒ | Sons ๐ฃ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ |\mbox{Sons}(v)|=|A_{m_{l}}|+|A^{\prime}_{m_{l}}| and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and
only if m l โ U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}\in U_{1}(k) .
โก โก \square
Note that v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 0 โ ( k ) โช U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}\in U_{0}(k)\cup U_{1}(k) implies 2 โ k < dep โ ( r 0 , T ) 2 ๐ dep subscript ๐ 0 ๐ 2k<\mbox{dep}(r_{0},T) and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 .
Lemma 8.13
Let v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) be in minimal representation and 2 โ k + 1 < dep โ ( r 0 , T ) 2 ๐ 1 dep subscript ๐ 0 ๐ 2k+1<\mbox{dep}(r_{0},T) . Then
| Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and only if m l โ U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}\in U_{2}(k)\cup U_{3}(k) or m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) . In that case,
Sons โ ( v ) = { Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) ย ifย โ m l โ U 2 โ ( k ) Sons 1 โ ( v ) ย ifย โ m l โ U 3 โ ( k ) Sons 3 โ ( v ) ย ifย โ m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) Sons ๐ฃ cases subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript Sons 1 ๐ฃ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript Sons 3 ๐ฃ ย ifย subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ \mbox{Sons}(v)=\left\{\begin{array}[]{ll}\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v)&\mbox{ if }m_{l}\in U_{2}(k)\\
\mbox{Sons}_{1}(v)&\mbox{ if }m_{l}\in U_{3}(k)\\
\mbox{Sons}_{3}(v)&\mbox{ if }m_{l-1}\in U_{4}(k)\end{array}\right.
with
Sons 1 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 2 , m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; m l โฒ โ โ m l } , Sons 2 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; m l โฒ โ โ m l , b โฒ โ Q m l โฒ } Sons 3 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ] ; m l โ 1 โฒ โ โ m l โ 1 , b โฒ โ Q m l โ 1 โฒ } subscript Sons 1 ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 subscript superscript ๐ โฒ ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript superscript ๐ โฒ ๐
subscript โ subscript ๐ ๐ subscript Sons 2 ๐ฃ formulae-sequence delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ
subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript superscript ๐ โฒ ๐
subscript โ subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript Sons 3 ๐ฃ formulae-sequence delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ
subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1
subscript โ subscript ๐ ๐ 1 superscript ๐ โฒ subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 \begin{array}[]{lll}\mbox{Sons}_{1}(v)&=&\{[2k+2,m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;m^{\prime}_{l}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}}\},\\
\mbox{Sons}_{2}(v)&=&\{[2k+2,(1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;m^{\prime}_{l}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}},\;b^{\prime}\in Q_{m^{\prime}_{l}}\}\\
\mbox{Sons}_{3}(v)&=&\{[2k+2,(1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;m^{\prime}_{l-1}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l-1}},\;b^{\prime}\in Q_{m^{\prime}_{l-1}}\}\end{array}
and the represented elements are
all distinct in each case.
Proof .โWrite ฯ = ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . Since 2 โ k + 1 < dep โ ( r 0 , T ) 2 ๐ 1 dep subscript ๐ 0 ๐ 2k+1<\mbox{dep}(r_{0},T) , we have | Sons โ ( v ) | โฅ 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|\geq 1 .
By (4 ), | Sons โ ( v ) | = 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|=1 if and only if
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] โ [ 2 โ k + 2 , ฯ ] = [ 2 โ k + 2 , ฯ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ โ 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\tau]\Rightarrow[2k+2,\sigma]=[2k+2,\tau]
(26)
for every ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
The case
h ๐ฅ โ ( m l ) < k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})<k is discussed analogously to the proof of Lemma
8.12 .
Assume next that h ๐ฅ โ ( m l ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})=k and m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\in W(M^{I}) . We show
that
Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v) .
Let m l โฒ โ โ m l subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} and write ฯ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . By Lemma 8.7 (ii), ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) . Since ( ฯ โง โ ฯ ) = m l โ W โ ( M I ) subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{l}\in W(M^{I}) , we get ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) by
Corollary 8.5 , hence H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) + 1 = 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 2 ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\tau)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})+1=2k+1 .
By
(4 ), we conclude that [ 2 โ k + 2 , ฯ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\tau]\in\mbox{Sons}(v) .
Assume now that b โฒ โ Q m โฒ superscript ๐ โฒ subscript ๐ superscript ๐ โฒ b^{\prime}\in Q_{m^{\prime}} . Then ( 1 , 1 , b โฒ ) โ y โ m l โฒ โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (1,1,b^{\prime})\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym^{\prime}_{l} for some
y โ Y ๐ฆ ๐ y\in Y such that y โ m l โฒ < โ m l โฒ subscript โ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ym^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l} . Write
ฯ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) , ฯ โฒ = ( y โ m l โฒ < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) . formulae-sequence ๐ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho=((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),\quad\rho^{\prime}=(ym^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
It is immediate that ฯ โฒ = ( y < โ I ) โ ฯ โ Rh Y โ ( M I ) superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ฆ ๐ผ ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \rho^{\prime}=(y<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) . Since
( 1 , 1 , b โฒ ) โ y โ m l โฒ โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (1,1,b^{\prime})\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym^{\prime}_{l} , it follows from Lemma 8.7 (ii) that
ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \rho\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) as well.
Now we have
( ฯ โง โ ฯ ) = m l โฒ โ W โ ( M I ) subscript โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=m^{\prime}_{l}\in W(M^{I}) by Lemma 8.3 and
so Corollary 8.5 yields
H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l โฒ ) + 1 = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) + 1 = 2 โ k + 1 . subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 2 ๐ 1 H_{Y}(\tau,\rho)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m^{\prime}_{l})+1=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})+1=2k+1.
Hence [ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\rho]=[2k+1,\tau]=[2k+1,\sigma] and so [ 2 โ k + 2 , ฯ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\rho]\in\mbox{Sons}(v) as well.
Conversely, let [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\zeta]\in\mbox{Sons}(v) be a minimal representation. We show
that [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\zeta] is of the claimed form and we may assume that
ฮถ โ ฯ ๐ ๐ \zeta\neq\sigma . By (4 ), we have
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\zeta] and so H Y โ ( ฯ , ฮถ ) โฅ 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\zeta)\geq 2k+1 .
It follows that ( ฯ โง โ ฮถ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l} .
Let
m l โฒ = ( ฮถ โง โ ฯ ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ ๐ m^{\prime}_{l}=(\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) . Then
m l โ m l โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{l}\mathrel{{\mathcal{H}}}m^{\prime}_{l} since m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\in W(M^{I}) , and ฮถ = ( โฆ โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ โฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(\ldots m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . If m l โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}_{l} is the leftmost term of ฮถ ๐ \zeta ,
we are done. Otherwise, it follows from Corollary 8.9 (i) and
h ๐ฅ โ ( m l โฒ ) = k subscript โ ๐ฅ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m^{\prime}_{l})=k that ฮถ = ( m l + 1 โฒ < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(m^{\prime}_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) for some m l + 1 โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 m^{\prime}_{l+1} .
Assume that ฮถ = ( y r < โ I ) โ โฆ โ ( y 1 < โ I ) ๐ subscript โ subscript ๐ฆ ๐ ๐ผ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 ๐ผ \zeta=(y_{r}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\ldots(y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I) with
y 1 , โฆ , y r โ Y subscript ๐ฆ 1 โฆ subscript ๐ฆ ๐
๐ y_{1},\ldots,y_{r}\in Y . Then
( m l + 1 โฒ < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) = lm โ ( y r โ โฆ โ y 1 โค โ y r โ 1 โ โฆ โ y 1 โค โ โฆ โค โ y 1 < โ I ) . subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 lm subscript โ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ฆ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 subscript โ ๐ผ (m^{\prime}_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=\mbox{lm}(y_{r}\ldots y_{1}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{r-1}\ldots y_{1}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I).
Let s = max โ { j โ < r โฃ โ y j โ โฆ โ y 1 = m l โฒ } ๐ max ๐ bra ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ s=\mbox{max}\{j<r\mid y_{j}\ldots y_{1}=m^{\prime}_{l}\} . Then y s + 1 โ โฆ โ y 1 < โ y s โ โฆ โ y 1 subscript โ subscript ๐ฆ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 y_{s+1}\ldots y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}y_{s}\ldots y_{1} since otherwise, by maximality of s ๐ s ,
m l โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}_{l} would not be the
leftmost element in its โ โ \mathrel{{\mathcal{L}}} -class. Moreover,
y s + 1 โ m l โฒ = y s + 1 โ โฆ โ y 1 โ y r โ โฆ โ y 1 = m l + 1 โฒ subscript ๐ฆ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ฆ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฆ 1 โ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 y_{s+1}m^{\prime}_{l}=y_{s+1}\ldots y_{1}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,y_{r}\ldots y_{1}=m^{\prime}_{l+1} .
Let
ฮถ โฒ = ( y s + 1 < โ I ) โ โฆ โ ( y 1 < โ I ) = ( y s + 1 โ m l โฒ < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) superscript ๐ โฒ subscript โ subscript ๐ฆ ๐ 1 ๐ผ โฆ subscript โ subscript ๐ฆ 1 ๐ผ subscript โ subscript ๐ฆ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta^{\prime}=(y_{s+1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)\ldots(y_{1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)=(y_{s+1}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
and write y s + 1 โ m l โฒ = ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) subscript ๐ฆ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ y_{s+1}m^{\prime}_{l}=(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime}) ,
ฮถ โฒโฒ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) . superscript ๐ โฒโฒ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta^{\prime\prime}=((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
Clearly, ฮถ โฒ โ Rh Y โ ( M I ) superscript ๐ โฒ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \zeta^{\prime}\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) and so ฮถ โฒโฒ โ Rh Y โ ( M I ) superscript ๐ โฒโฒ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \zeta^{\prime\prime}\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) by
Lemma 8.7 (ii). Moreover, m l + 1 โฒ โ y s + 1 โ m l โฒ โ ( 1 , 1 , b โฒ ) โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript ๐ฆ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ โ 1 1 superscript ๐ โฒ m^{\prime}_{l+1}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,y_{s+1}m^{\prime}_{l}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,(1,1,b^{\prime}) yields
H Y โ ( ฮถ , ฮถ โฒโฒ ) โฅ 2 โ h ๐ฅ โ ( m l + 1 โฒ ) โฅ 2 โ k + 2 subscript ๐ป ๐ ๐ superscript ๐ โฒโฒ 2 subscript โ ๐ฅ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 2 ๐ 2 H_{Y}(\zeta,\zeta^{\prime\prime})\geq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m^{\prime}_{l+1})\geq 2k+2
and so [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] = [ 2 โ k + 2 , ฮถ โฒโฒ ] 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ 2 superscript ๐ โฒโฒ [2k+2,\zeta]=[2k+2,\zeta^{\prime\prime}] . Since y s + 1 โ Y m l โฒ subscript ๐ฆ ๐ 1 subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ y_{s+1}\in Y_{m^{\prime}_{l}}
and b โฒ โ Q m l โฒ superscript ๐ โฒ subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ b^{\prime}\in Q_{m^{\prime}_{l}} , this completes the proof of
Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v) .
Finally, suppose that [ 2 โ k + 2 , ฯ ] 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\tau] and [ 2 โ k + 2 , ฯ ] 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\rho] are two sons of the
described form with ฯ โ ฯ ๐ ๐ \tau\neq\rho . Then ( ฯ โง โ ฯ ) = m l โฒ subscript โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=m^{\prime}_{l} for some m l โฒ โ m l โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{l} . It follows that
H Y โ ( ฯ , ฯ ) โค 2 โ h ๐ฅ โ ( m l โฒ ) + 1 = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) + 1 = 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 2 ๐ 1 H_{Y}(\tau,\rho)\leq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m^{\prime}_{l})+1=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})+1=2k+1
and so [ 2 โ k + 2 , ฯ ] โ [ 2 โ k + 2 , ฯ ] 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\tau]\neq[2k+2,\rho] . Thus the claimed elements of
Sons โ ( v ) Sons ๐ฃ \mbox{Sons}(v) are
all distinct.
By Lemma 8.10 , we have
| Sons โ ( v ) | = | G m l | โ ( 1 + | Q m l | ) Sons ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ |\mbox{Sons}(v)|=|G_{m_{l}}|(1+|Q_{m_{l}}|) and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and
only if m l โ U 2 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ m_{l}\in U_{2}(k) .
Assume next that h ๐ฅ โ ( m l ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})=k and m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\notin W(M^{I}) . We show
that
Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v) .
Let m l โฒ โ โ m l subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} and write ฯ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . By Lemma 8.7 (ii), ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) . Since ( ฯ โง โ ฯ ) = m l โ m l โฒ = ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}m^{\prime}_{l}=(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) , we are in case (V1) of Lemma 8.4 and so
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) . Hence H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) + 1 = 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 2 ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\tau)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})+1=2k+1 .
By (4 ), we conclude that [ 2 โ k + 2 , ฯ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\tau]\in\mbox{Sons}(v) .
Conversely, let [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\zeta]\in\mbox{Sons}(v) . We show
that [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\zeta] is of the claimed form and we may assume that
ฮถ โ ฯ ๐ ๐ \zeta\neq\sigma . By (4 ), we have
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\zeta] and so H Y โ ( ฯ , ฮถ ) โฅ 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\zeta)\geq 2k+1 .
It follows that ( ฯ โง โ ฮถ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l} and ( ฯ , ฮถ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\zeta)\in V(M^{I}) . Since m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\notin W(M^{I}) , it follows from Lemma 8.4 that
( ฯ , ฮถ ) ๐ ๐ (\sigma,\zeta) must be in case (V1),and so ฮถ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) with m l โฒ โ m l โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l} . Since m l = ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) = m l โฒ subscript ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ โ subscript โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{l}=(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=m^{\prime}_{l} , we get
[ 2 โ k + 2 , ฮถ ] โ Sons 1 โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ subscript Sons 1 ๐ฃ [2k+2,\zeta]\in\mbox{Sons}_{1}(v) .
Proving that the elements of Sons 1 โ ( v ) subscript Sons 1 ๐ฃ \mbox{Sons}_{1}(v) are distinct is similar to
the preceding case. Therefore
| Sons โ ( v ) | = | G m l | Sons ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ |\mbox{Sons}(v)|=|G_{m_{l}}| and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and
only if m l โ U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}\in U_{3}(k) .
We consider now the case h ๐ฅ โ ( m l ) > k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})>k . Suppose first that
h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) < k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})<k and take [ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\tau] with ฯ โ ฯ ๐ ๐ \sigma\neq\tau . then
2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) + 1 โฅ H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ k + 1 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 1 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)+1\geq H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2k+1 and so
( ฯ โง โ ฯ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=m_{l} . Thus
H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ 2 โ h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l ) โฅ 2 โ k + 2 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 2 ๐ 2 H_{Y}(\sigma,\tau)\geq 2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})\geq 2k+2
and so [ 2 โ k + 2 , ฯ ] = [ 2 โ k + 2 , ฯ ] 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\sigma]=[2k+2,\tau] . Therefore (26 ) holds
and | Sons โ ( v ) | = 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|=1 .
Since v ๐ฃ v is in minimal
representation, we may assume now by Corollary 8.9 (ii) that
h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})=k and m l โ 1 โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ 1 ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l-1}\notin W(M^{I}) .
We show that
Sons โ ( v ) = Sons 3 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 3 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{3}(v) .
Let m l โ 1 โฒ โ โ m l โ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript โ subscript ๐ ๐ 1 m^{\prime}_{l-1}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l-1}} and b โฒ โ Q m l โ 1 โฒ superscript ๐ โฒ subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 b^{\prime}\in Q_{m^{\prime}_{l-1}} . Then
( 1 , 1 , b โฒ ) โ y โ m l โ 1 โฒ โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 (1,1,b^{\prime})\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym^{\prime}_{l-1} for some
y โ Y ๐ฆ ๐ y\in Y such that y โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 1 โฒ subscript โ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 ym^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l-1} . Write
ฯ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) , ๐ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho=((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}),
ฯ โฒ = ( y โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) . superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho^{\prime}=(ym^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
It is immediate that
ฯ โฒ = ( y < โ I ) โ ( m l โ 1 โฒ < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) โ Rh Y โ ( M I ) . superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ฆ ๐ผ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \rho^{\prime}=(y<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}I)(m^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}).
Since
( 1 , 1 , b โฒ ) โ y โ m l โ 1 โฒ โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 (1,1,b^{\prime})\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym^{\prime}_{l-1} , it follows from Lemma 8.7 (ii) that
ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \rho\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) as well. The case ( ฯ โง โ ฯ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=m_{l} is
straightforward, hence we assume that ( ฯ โง โ ฯ ) = m l โ 1 subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=m_{l-1} .
Thus
( ฯ โง โ ฯ ) = m l โ 1 โฒ โ m l โ 1 subscript โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 โ subscript ๐ ๐ 1 (\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma)=m^{\prime}_{l-1}\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{l-1} and
we are in case (V2) of Lemma 8.4 , yielding ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\rho)\in V(M^{I}) . It follows that
H Y โ ( ฯ , ฯ ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) + 1 = 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 1 2 ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\rho)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1})+1=2k+1 and so
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\rho]=[2k+1,\sigma] . Therefore [ 2 โ k + 2 , ฯ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\rho]\in\mbox{Sons}(v) .
Conversely, let [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] โ Sons โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ Sons ๐ฃ [2k+2,\zeta]\in\mbox{Sons}(v) be in minimal
representation. We show
that [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] โ Sons 3 โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ subscript Sons 3 ๐ฃ [2k+2,\zeta]\in\mbox{Sons}_{3}(v) .
By (4 ), we have
[ 2 โ k + 1 , ฯ ] = [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] 2 ๐ 1 ๐ 2 ๐ 1 ๐ [2k+1,\sigma]=[2k+1,\zeta] and so H Y โ ( ฯ , ฮถ ) โฅ 2 โ k + 1 subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ 2 ๐ 1 H_{Y}(\sigma,\zeta)\geq 2k+1 .
It follows that ( ฯ โง โ ฮถ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l} or else
( ฯ โง โ ฮถ ) = m l โ 1 and ( ฯ , ฮถ ) โ V โ ( M I ) . formulae-sequence subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 and
๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l-1}\hskip 19.91684pt\mbox{and}\hskip 19.91684pt(\sigma,\zeta)\in V(M^{I}).
(27)
Suppose that (27 ) holds.
Let m l โ 1 โฒ = ( ฮถ โง โ ฯ ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript โ ๐ ๐ m^{\prime}_{l-1}=(\zeta\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\sigma) . Then
m l โ 1 โ m l โ 1 โฒ โ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 m_{l-1}\mathrel{{\mathcal{H}}}m^{\prime}_{l-1} and ฮถ = ( โฆ โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ โฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(\ldots m^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . If m l โ 1 โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 m^{\prime}_{l-1} is the leftmost term of
ฮถ ๐ \zeta , then ( ฯ , ฮถ ) ๐ ๐ (\sigma,\zeta) would be in case (V4) of Lemma
8.4 and so m l โ 1 โฒ โ W โ ( M I ) subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 ๐ superscript ๐ ๐ผ m^{\prime}_{l-1}\in W(M^{I}) , contradicting m l โ 1 โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ 1 ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l-1}\notin W(M^{I}) in view of Lemma 8.3 .
On the other hand, since [ 2 โ k + 2 , ฮถ ] 2 ๐ 2 ๐ [2k+2,\zeta] is in minimal
representation, it follows from Corollary 8.9 (i) and
h ๐ฅ โ ( m l โ 1 โฒ ) = k subscript โ ๐ฅ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m^{\prime}_{l-1})=k that ฮถ = ( m l โฒ < โ m l โ 1 โฒ < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) for some m l โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}_{l} . Now the proof that
[ 2 โ k + 2 , ฮถ ] โ Sons 3 โ ( v ) 2 ๐ 2 ๐ subscript Sons 3 ๐ฃ [2k+2,\zeta]\in\mbox{Sons}_{3}(v) is completely analogous to the case
h ๐ฅ โ ( m l ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l})=k and m l โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l}\in W(M^{I}) , and is therefore omitted. The
same arguments hold for the
case ( ฯ โง โ ฮถ ) = m l subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\zeta)=m_{l} , which is actually
simpler. Therefore Sons โ ( v ) = Sons 3 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 3 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{3}(v) .
Proving that the elements of Sons 1 โ ( v ) subscript Sons 1 ๐ฃ \mbox{Sons}_{1}(v) are distinct is similar to
the preceding case.
By Lemma 8.10 , we have
| Sons โ ( v ) | = | G m l | โ
| Q m l | Sons ๐ฃ โ
subscript ๐บ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ |\mbox{Sons}(v)|=|G_{m_{l}}|\cdot|Q_{m_{l}}| and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 if and
only if m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) .
โก โก \square
Note that v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 2 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ m_{l}\in U_{2}(k) implies 2 โ k + 1 < dep โ ( r 0 , T ) 2 ๐ 1 dep subscript ๐ 0 ๐ 2k+1<\mbox{dep}(r_{0},T) and so | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 .
Lemma 8.14
Let v = [ i , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] โ Vert โ ( T ) ๐ฃ delimited-[] subscript โ ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ Vert ๐ v=[i,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I]\in\mbox{Vert}(T) be in minimal representation and let ฯ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) be such that m j โ m p โฒ โ m j โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{j}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{j} for some j โ { 0 , โฆ , l โ 1 } ๐ 0 โฆ ๐ 1 j\in\{0,\ldots,l-1\} . Then v โ ฯ = [ i , ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) โ ฯ ] ๐ฃ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ v\sigma=[i,(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\sigma] is in minimal representation.
Proof .โBy successive application of Lemma 7.1 , we get
( m l < โ โฆ < โ m 0 ) โ ฯ = ( m l โ m p โฒ < โ โฆ < โ m j โ m p โฒ < โ โฆ ) subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ (m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\sigma=(m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{j}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots)
and m l โ 1 โ m p โฒ โ m l โ 1 โ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 m_{l-1}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l-1} .
Hence h ๐ฅ โ ( m l โ 1 โ m p โฒ ) = h ๐ฅ โ ( m l โ 1 ) subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1}m^{\prime}_{p})=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l-1}) . By
Lemma 8.3 , we also have m l โ 1 โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ 1 ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l-1}\in W(M^{I}) if and only if
m l โ 1 โ m p โฒ โ W โ ( M I ) subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ m_{l-1}m^{\prime}_{p}\in W(M^{I}) . Thus [ i , ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) โ ฯ ] ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ [i,(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\sigma] is in minimal representation by Corollary 8.9 .
โก โก \square
Assume that ฮด = dep โ ( r 0 , T ) ๐ฟ dep subscript ๐ 0 ๐ \delta=\mbox{dep}(r_{0},T) . For commodity, we assume for the
remaining part of this section that ฮด โ IN ๐ฟ IN \delta\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} , the infinite case being
absolutely similar.
We take two new symbols โ , โ โ โ
\downarrow,\ast .
For every k โ IN ๐ IN k\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} such that 2 โ k + 1 โค ฮด 2 ๐ 1 ๐ฟ 2k+1\leq\delta , let
X 2 โ k + 1 = { โ } โช ( โ m โ U 0 โ ( k ) โช U 1 โ ( k ) A m ) โช ( โ m โ U 1 โ ( k ) ( A m โฒ ร { โ } ) ) . subscript ๐ 2 ๐ 1 โ subscript ๐ subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ด ๐ subscript ๐ subscript ๐ 1 ๐ subscript superscript ๐ด โฒ ๐ โ X_{2k+1}=\{\downarrow\}\cup(\bigcup_{m\in U_{0}(k)\cup U_{1}(k)}A_{m})\cup(\bigcup_{m\in U_{1}(k)}(A^{\prime}_{m}\times\{\ast\})).
For every k โ IN ๐ IN k\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} such that 2 โ k + 2 โค ฮด 2 ๐ 2 ๐ฟ 2k+2\leq\delta , let
X 2 โ k + 2 = { โ } โช ( โ m โ U 2 โ ( k ) ( G m ร ( { โ } โช Q m โ m โ ) ) ) โช ( โ m โ U 3 โ ( k ) ( G m ร { โ } ) ) โช ( โ m โ U 4 โ ( k ) ( G m ร Q m โ m โ ) ) . subscript ๐ 2 ๐ 2 โ subscript ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐บ ๐ โ subscript ๐ ๐ superscript ๐ missing-subexpression subscript ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐บ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ 4 ๐ subscript ๐บ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ \begin{array}[]{lll}X_{2k+2}&=&\{\downarrow\}\cup(\bigcup_{m\in U_{2}(k)}(G_{m}\times(\{\ast\}\cup Q_{mm^{*}})))\\
&\cup&(\bigcup_{m\in U_{3}(k)}(G_{m}\times\{\ast\}))\cup(\bigcup_{m\in U_{4}(k)}(G_{m}\times Q_{mm^{*}})).\end{array}
A very important remark: in view of Lemma 8.10 and
(24 ),
we assume the union over m โ U i โ ( k ) ๐ subscript ๐ ๐ ๐ m\in U_{i}(k)
to be disjoint over distinct โ โ \mathrel{{\mathcal{R}}} -classes , e.g.: if m , m โฒ โ U 2 โ ( k ) ๐ superscript ๐ โฒ
subscript ๐ 2 ๐ m,m^{\prime}\in U_{2}(k) are R ๐
R -related, i.e. m โ m โ = m โฒ โ ( m โฒ ) โ ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript superscript ๐ โฒ mm^{*}=m^{\prime}(m^{\prime})^{*} , then G m ร ( { โ } โช Q m โ m โ ) ) = G m โฒ ร ( { โ } โช Q m โฒ โ ( m โฒ ) โ ) ) G_{m}\times(\{\ast\}\cup Q_{mm^{*}}))=G_{m^{\prime}}\times(\{\ast\}\cup Q_{m^{\prime}(m^{\prime})^{*}})) . Otherwise, they are disjoint.
If M ๐ M is finitely generated, then the X i subscript ๐ ๐ X_{i} turn out to be finite:
Lemma 8.15
If Y ๐ Y is finite, then all X i subscript ๐ ๐ X_{i} are
finite.
Proof .โIt is enough to show that each set
E k = { m โ M I โฃ h ๐ฅ โ ( m ) = k } subscript ๐ธ ๐ conditional-set ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript โ ๐ฅ ๐ ๐ E_{k}=\{m\in M^{I}\mid h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)=k\}
is finite. Since M ๐ M is finite ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -above, this follows easily by
induction on k ๐ k from E 0 = { I } subscript ๐ธ 0 ๐ผ E_{0}=\{I\} and
E k โ โ i = 0 k โ 1 โ x โ Y โ E i โ 1 ๐ฅ x . subscript ๐ธ ๐ superscript subscript ๐ 0 ๐ 1 subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ธ ๐ 1 subscript ๐ฅ ๐ฅ absent E_{k}\subseteq\bigcup_{i=0}^{k-1}\bigcup_{x\in YE_{i-1}}\mathrel{{\mathcal{J}}}_{x}.
(28)
Indeed, if m = y s โ โฆ โ y 1 โ E k ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 subscript ๐ธ ๐ m=y_{s}\ldots y_{1}\in E_{k} with y i โ Y subscript ๐ฆ ๐ ๐ y_{i}\in Y , take
r = max โ { j โ { 0 , โฆ , s } โฃ m < ๐ฅ y j โ โฆ โ y 1 } . ๐ max conditional-set ๐ 0 โฆ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 r=\mbox{max}\{j\in\{0,\ldots,s\}\mid m<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}y_{j}\ldots y_{1}\}.
Let n = y r โ โฆ โ y 1 ๐ subscript ๐ฆ ๐ โฆ subscript ๐ฆ 1 n=y_{r}\ldots y_{1} . Then n โ E i ๐ subscript ๐ธ ๐ n\in E_{i} for some i โ { 0 , โฆ , k โ 1 } ๐ 0 โฆ ๐ 1 i\in\{0,\ldots,k-1\} and m โ ๐ฅ y r + 1 โ n ๐ subscript ๐ฅ subscript ๐ฆ ๐ 1 ๐ m\in\;\mathrel{{\mathcal{J}}}_{y_{r+1}n} , hence (28 ) holds and so does the lemma.
โก โก \square
In view of Lemmas 8.12 and 8.13 , we define a mapping
f : ( Vert โ ( T ) ) โ { r 0 } โ โช i = 1 ฮด X i : ๐ โ Vert ๐ subscript ๐ 0 superscript subscript ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ f:(\mbox{Vert}(T))\setminus\{r_{0}\}\to\cup_{i=1}^{\delta}X_{i} as follows. Let
v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) and let w โ Sons โ ( v ) ๐ค Sons ๐ฃ w\in\mbox{Sons}(v) .
(F1)
If Sons โ ( v ) = { w } Sons ๐ฃ ๐ค \mbox{Sons}(v)=\{w\} , let f โ ( w ) = โ ๐ ๐ค โ f(w)=\downarrow .
(F2)
If v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] with m l = ( a , g , b ) โ U 0 โ ( k ) โช U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}=(a,g,b)\in U_{0}(k)\cup U_{1}(k) and w = [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ค delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 w=[2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] , let f โ ( w ) = a โฒ ๐ ๐ค superscript ๐ โฒ f(w)=a^{\prime} .
(F3)
If v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] with m l = ( a , g , b ) โ U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}=(a,g,b)\in U_{1}(k) and w = [ 2 โ k + 1 , ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ค delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐
superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 w=[2k+1,\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] , let f โ ( w ) = ( a โฒ , โ ) ๐ ๐ค superscript ๐ โฒ โ f(w)=(a^{\prime},\ast) .
(F4)
If v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l = ( a , g , b ) โ U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}=(a,g,b)\in U_{2}(k)\cup U_{3}(k) and w = [ 2 โ k + 2 , ( a , g โฒ , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ค delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 ๐ superscript ๐ โฒ ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 w=[2k+2,(a,g^{\prime},b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] , write
ฯต โ ( ( a , g โฒ , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) = ( x l < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ) . italic-ฯต subscript โ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 \epsilon((a,g^{\prime},b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=(x_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}).
If x l = ( a 1 , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l}=(a_{1},g_{1},b_{1}) , let f โ ( w ) = ( g 1 , โ ) ๐ ๐ค subscript ๐ 1 โ f(w)=(g_{1},\ast) .
(F5)
If v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l = ( a , g , b ) โ U 2 โ ( k ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ m_{l}=(a,g,b)\in U_{2}(k) and w = [ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ ( a , g โฒ , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ค delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ
๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 w=[2k+2,(1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a,g^{\prime},b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] , write
ฯต โ ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ ( a , g โฒ , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) = ( x l + 1 < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ) . italic-ฯต subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 \epsilon((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a,g^{\prime},b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=(x_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}).
If x l = ( a 1 , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l}=(a_{1},g_{1},b_{1}) and x l + 1 = ( a 2 , g 2 , b 2 ) subscript ๐ฅ ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 x_{l+1}=(a_{2},g_{2},b_{2}) , let f โ ( w ) = ( g 1 , b 2 ) ๐ ๐ค subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 f(w)=(g_{1},b_{2}) .
(F6)
If v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ 1 = ( a , g , b ) โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}=(a,g,b)\in U_{4}(k) and w = [ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ ( a , g โฒ , b ) < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ค delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ
๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 w=[2k+2,(1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a,g^{\prime},b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] , write
ฯต โ ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ ( a , g โฒ , b ) < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) = ( x l < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ) . italic-ฯต subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 \epsilon((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a,g^{\prime},b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})=(x_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}).
If x l โ 1 = ( a 1 , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l-1}=(a_{1},g_{1},b_{1}) and x l = ( a 2 , g 2 , b 2 ) subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 x_{l}=(a_{2},g_{2},b_{2}) , let
f โ ( w ) = ( g 1 , b 2 ) ๐ ๐ค subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 f(w)=(g_{1},b_{2}) .
Note that w = [ i , ฯ ] โ f โ ( w ) โ X i ๐ค ๐ ๐ โ ๐ ๐ค subscript ๐ ๐ w=[i,\sigma]\Rightarrow f(w)\in X_{i} in all cases: this holds
trivially if | Sons โ ( v ) | = 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|=1 . If i = 2 โ k + 1 ๐ 2 ๐ 1 i=2k+1 and v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] with m l โ U 0 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ m_{l}\in U_{0}(k) ,
then f โ ( w ) โ A m l โ X 2 โ k + 1 = X i ๐ ๐ค subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐ f(w)\in A_{m_{l}}\in X_{2k+1}=X_{i} ; if m l โ U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}\in U_{1}(k) ,
then f โ ( w ) โ A m l โช ( A m l โฒ ร { โ } ) โ X 2 โ k + 1 = X i ๐ ๐ค subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐ f(w)\in A_{m_{l}}\cup(A^{\prime}_{m_{l}}\times\{\ast\})\subseteq X_{2k+1}=X_{i} .
Finally, assume that i = 2 โ k + 2 ๐ 2 ๐ 2 i=2k+2
and v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 2 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ m_{l}\in U_{2}(k) . If
ฯต โ ( ฯ ) = [ x l < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ] italic-ฯต ๐ delimited-[] subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 \epsilon(\sigma)=[x_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}] , then f โ ( w ) โ G x l ร { โ } = G m l ร { โ } ๐ ๐ค subscript ๐บ subscript ๐ฅ ๐ โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ f(w)\in G_{x_{l}}\times\{\ast\}=G_{m_{l}}\times\{\ast\} by Lemma
7.3 (i). Thus
f โ ( w ) โ X 2 โ k + 2 = X i ๐ ๐ค subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript ๐ ๐ f(w)\in X_{2k+2}=X_{i} .
Assume now that
ฯต โ ( ฯ ) = [ x l + 1 < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 = I ] italic-ฯต ๐ delimited-[] subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 ๐ผ \epsilon(\sigma)=[x_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}=I] ,
x l = ( a 1 , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l}=(a_{1},g_{1},b_{1}) and x l + 1 = ( a 2 , g 2 , b 2 ) subscript ๐ฅ ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 x_{l+1}=(a_{2},g_{2},b_{2}) .
Then f โ ( w ) = ( g 1 , b 2 ) ๐ ๐ค subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 f(w)=(g_{1},b_{2}) . Clearly, g 1 โ G x l = G m l subscript ๐ 1 subscript ๐บ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ g_{1}\in G_{x_{l}}=G_{m_{l}} by Lemma
7.3 (i). We show that b 2 โ Q m l โ m l โ subscript ๐ 2 subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ b_{2}\in Q_{m_{l}m_{l}^{*}} .
By Lemma 8.13 , we may assume that
ฯ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ m l โฒ < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
with m l โฒ โ โ m l subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} and b โฒ โ Q m l โฒ superscript ๐ โฒ subscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ b^{\prime}\in Q_{m^{\prime}_{l}} . Hence ( 1 , 1 , b โฒ ) โ y โ m l โฒ < โ m l โฒ โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (1,1,b^{\prime})\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l} for some y โ Y ๐ฆ ๐ y\in Y and so ( 1 , 1 , b โฒ ) โ ( m l โฒ ) โ โ y โ m l โฒ โ ( m l โฒ ) โ = y โ m l โ m l โ โ 1 1 superscript ๐ โฒ superscript subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ฆ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ (1,1,b^{\prime})(m^{\prime}_{l})^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym^{\prime}_{l}(m^{\prime}_{l})^{*}=ym_{l}m_{l}^{*} by Lemma 7.2 (ii). Thus
( 1 , 1 , b 2 ) โ x l + 1 = ( 1 , 1 , b โฒ ) โ ( m l โฒ ) โ โ y โ m l โ m l โ โ 1 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ฅ ๐ 1 1 1 superscript ๐ โฒ superscript subscript superscript ๐ โฒ ๐ โ ๐ฆ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ (1,1,b_{2})\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,x_{l+1}=(1,1,b^{\prime})(m^{\prime}_{l})^{*}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,ym_{l}m_{l}^{*} . Since
m l โฒ โ m l โ m l โ โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ m^{\prime}_{l}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l}m_{l}^{*} ,
y โ m l โฒ < โ m l โฒ subscript โ ๐ฆ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ym^{\prime}_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{l} implies y โ m l โ m l โ < โ m l โ m l โ subscript โ ๐ฆ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ ym_{l}m_{l}^{*}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l}m_{l}^{*} by Lemma
8.10 and so b 2 โ Q m l โ m l โ subscript ๐ 2 subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ b_{2}\in Q_{m_{l}m_{l}^{*}} . Thus
f โ ( w ) โ X 2 โ k + 2 = X i ๐ ๐ค subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript ๐ ๐ f(w)\in X_{2k+2}=X_{i} as claimed.
The discussion of the cases arising from U 3 โ ( k ) subscript ๐ 3 ๐ U_{3}(k) and U 4 โ ( k ) subscript ๐ 4 ๐ U_{4}(k) is
analogous and can be omitted.
Clearly, for all ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) and v โ Vert โ ( T ) ๐ฃ Vert ๐ v\in\mbox{Vert}(T) ,
the elliptic action ฮธ ๐ \theta induces a
mapping
ฮธ ฯ v : Sons โ ( v ) โ Sons โ ( v โ ฯ ) w โฆ w โ ฯ . : superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ Sons ๐ฃ โ Sons ๐ฃ ๐ ๐ค maps-to ๐ค ๐ \begin{array}[]{rcl}\theta_{\sigma}^{v}:\mbox{Sons}(v)&\to&\mbox{Sons}(v\sigma)\\
w&\mapsto&w\sigma.\end{array}
Lemma 8.16
Let v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 1 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 ๐ m_{l}\in U_{1}(k) and
let ฯ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I)\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
Then
(i)
f | Sons โ ( v ) evaluated-at ๐ Sons ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}(v)} is one-to-one;
(ii)
f โ ( Sons โ ( v ) ) = A m l โช ( A m l โฒ ร { โ } ) ๐ Sons ๐ฃ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ โ f(\mbox{Sons}(v))=A_{m_{l}}\cup(A^{\prime}_{m_{l}}\times\{\ast\}) ;
(iii)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|>1 if and only if m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} ; in this case
f โ ( w โ ฯ ) = f โ ( w ) ๐ ๐ค ๐ ๐ ๐ค f(w\sigma)=f(w)
for every w โ Sons โ ( v ) ๐ค Sons ๐ฃ w\in\mbox{Sons}(v) and ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} is a permutation;
(iv)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|=1 if and only if m l โ m p โฒ < ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} ; in this case ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} is constant.
Proof .โWriting m l = ( a , g , b ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ m_{l}=(a,g,b) , then
Sons โ ( v ) = { [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; a โฒ โ A m l } โช { [ 2 โ k + 1 , ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; a โฒ โ A m l โฒ } Sons ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ
subscript ๐ด subscript ๐ ๐ missing-subexpression delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐
superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ
subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ \begin{array}[]{lll}\mbox{Sons}(v)&=&\{[2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;a^{\prime}\in A_{m_{l}}\}\\
&\cup&\{[2k+1,\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;a^{\prime}\in A^{\prime}_{m_{l}}\}\end{array}
by Lemma 8.12
and these elements are
all distinct. Since
f โ ( [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ) = a โฒ , ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ f([2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}])=a^{\prime},
f โ ( [ 2 โ k + 1 , ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ) = ( a โฒ , โ ) , ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐
superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ โ f([2k+1,\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}])=(a^{\prime},\ast),
(i) and (ii) follow.
We may write
( m l < โ โฆ < โ m 0 ) โ ฯ = ( m l โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 (m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\sigma=(m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})
for some n 0 , โฆ , n t โ M I subscript ๐ 0 โฆ subscript ๐ ๐ก
superscript ๐ ๐ผ n_{0},\ldots,n_{t}\in M^{I} .
Since ( a โฒ , g , b ) โ m l โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (a^{\prime},g,b)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{l} , we get ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ โ m l โ m p โฒ โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{l}m^{\prime}_{p} and so
[ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ โฆ < โ m 0 ] โ ฯ = [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] . delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐
subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 [2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}]\sigma=[2k+1,(a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}].
Writing ฮถ = ( ฮณ ( a โฒ , g , b ) < โ ( a โฒ , g , b ) < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \zeta=(\gamma_{(a^{\prime},g,b)}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) , we get also
[ 2 โ k + 1 , ฮถ ] โ ฯ = [ 2 โ k + 1 , lm โ ( ฮณ ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ โค โ ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) ] . 2 ๐ 1 ๐ ๐ 2 ๐ 1 lm subscript โ subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 [2k+1,\zeta]\sigma=[2k+1,\mbox{lm}(\gamma_{(a^{\prime},g,b)}m^{\prime}_{p}\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})].
Suppose that m l โ m p โฒ โ โ โ m l subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\not\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l} . Since m l โ m p โฒ โค ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\leq_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} , it
follows from (10 ) that m l โ m p โฒ < ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} and so
h ๐ฅ โ ( m l โ m p โฒ ) > k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l}m^{\prime}_{p})>k . Then ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ โ m l โ m p โฒ โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l}m^{\prime}_{p} yields
h ๐ฅ โ ( ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ ) > k subscript โ ๐ฅ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}((a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p})>k and it follows easily that | ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|=1 .
Conversely, assume that m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} . Since ( a โฒ , g , b ) โ m l โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (a^{\prime},g,b)\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{l} , we get
( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ โ ( a โฒ , g , b ) โ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,(a^{\prime},g,b) and so
f โ ( [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ โฆ < โ m 0 ] โ ฯ ) = a โฒ = f โ ( [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g , b ) < โ โฆ < โ m 0 ] ) . ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ superscript ๐ โฒ ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 f([2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}]\sigma)=a^{\prime}=f([2k+1,(a^{\prime},g,b)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}]).
Moreover, if a โฒ โ A m l โฒ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ a^{\prime}\in A^{\prime}_{m_{l}} and w = [ 2 โ k + 1 , ฮถ ] ๐ค 2 ๐ 1 ๐ w=[2k+1,\zeta] , Lemma 7.1 yields
w โ ฯ = [ 2 โ k + 1 , ฮณ ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ < โ ( a โฒ , g , b ) โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] . ๐ค ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐พ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐
superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 w\sigma=[2k+1,\gamma_{(a^{\prime},g,b)}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}].
Assume that m l โ m p โฒ = ( a , g โฒ , b โฒ ) subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ m_{l}m^{\prime}_{p}=(a,g^{\prime},b^{\prime}) so that v ฯ = [ 2 k , ( a , g โฒ , b โฒ ) < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) ] v\sigma=[2k,(a,g^{\prime},b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})] . Since w โ ฯ โ Sons โ ( v โ ฯ ) ๐ค ๐ Sons ๐ฃ ๐ w\sigma\in\mbox{Sons}(v\sigma) , it follows from Lemma 8.12 that
w โ ฯ = [ 2 โ k + 1 , ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] โ ย for someย โ a โฒ โ A ( a , g โฒ , b โฒ ) ๐ค ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ
subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ย for someย superscript ๐ โฒ subscript ๐ด ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ w\sigma=[2k+1,(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}]\mbox{ for some }a^{\prime}\in A_{(a,g^{\prime},b^{\prime})}
(29)
or
w โ ฯ = [ 2 โ k + 1 , ฮณ ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) < โ ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] โ ย for someย โ a โฒ โ A ( a , g โฒ , b โฒ ) โฒ . ๐ค ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐พ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ
superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ subscript โ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ย for someย superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ด โฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ w\sigma=[2k+1,\gamma_{(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}]\mbox{ for some }a^{\prime}\in A^{\prime}_{(a,g^{\prime},b^{\prime})}.
(30)
If (29 ) holds, then
H Y ( ฮณ ( a โฒ , g , b ) m p โฒ < โ ( a โฒ , g , b ) m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 , ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) โฅ 2 k + 1 H_{Y}(\gamma_{(a^{\prime},g,b)}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(a^{\prime},g,b)m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0},(a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})\geq 2k+1
and so this pair belongs to V โ ( M I ) ๐ superscript ๐ ๐ผ V(M^{I}) , yielding ( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) โ W โ ( M I ) superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ ๐ผ (a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})\in W(M^{I})
by Lemma 8.4 . Since
( a โฒ , g โฒ , b โฒ ) โ ( a , g โฒ , b โฒ ) = m l โ m p โฒ โ m l โ W โ ( M I ) , โ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โ subscript ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (a^{\prime},g^{\prime},b^{\prime})\mathrel{{\mathcal{L}}}(a,g^{\prime},b^{\prime})=m_{l}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l}\notin W(M^{I}),
this contradicts Lemma 8.3 . Hence
(30 ) holds and so
f โ ( w โ ฯ ) = ( a โฒ , โ ) = f โ ( w ) ๐ ๐ค ๐ superscript ๐ โฒ โ ๐ ๐ค f(w\sigma)=(a^{\prime},\ast)=f(w) .
Thus
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|>1 and also f โ ( w โ ฯ ) = f โ ( w ) ๐ ๐ค ๐ ๐ ๐ค f(w\sigma)=f(w)
for every w โ Sons โ ( v ) ๐ค Sons ๐ฃ w\in\mbox{Sons}(v) . Since A m l = A m l โ m p โฒ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ A_{m_{l}}=A_{m_{l}m^{\prime}_{p}} and
A m l โฒ = A m l โ m p โฒ โฒ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ A^{\prime}_{m_{l}}=A^{\prime}_{m_{l}m^{\prime}_{p}} by (24 ), we have a
commutative diagram
Sons โ ( v ) Sons ๐ฃ \textstyle{\mbox{Sons}(v)\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \scriptstyle{\theta_{\sigma}^{v}} f 1 subscript ๐ 1 \scriptstyle{f_{1}} Sons โ ( v โ ฯ ) Sons ๐ฃ ๐ \textstyle{\mbox{Sons}(v\sigma)\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} f 2 subscript ๐ 2 \scriptstyle{f_{2}} A m l โช ( A m l โฒ ร { โ } ) subscript ๐ด subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ด โฒ subscript ๐ ๐ โ \textstyle{A_{m_{l}}\cup(A^{\prime}_{m_{l}}\times\{\ast\})}
where f 1 subscript ๐ 1 f_{1} and f 2 subscript ๐ 2 f_{2} are the corresponding restrictions of f ๐ f . Since f 1 subscript ๐ 1 f_{1} and
f 2 subscript ๐ 2 f_{2} are bijective by (i) and (ii),
ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} must be bijective as well. Thus (iii) holds.
We have m l โ m p โฒ โค ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\leq_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} . By (iii) and (S1), | ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|=1 if and only if
m l โ m p โฒ โ ๐ฅ โ m l subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\not\mathrel{{\mathcal{J}}}\,m_{l} and therefore m l โ m p โฒ < ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} . It is straightforward to check that ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} is constant.
โก โก \square
The proof of the following lemma is a simplification of the preceding
one and is therefore omitted.
Lemma 8.17
Let v = [ 2 โ k , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 0 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 0 ๐ m_{l}\in U_{0}(k) and
let ฯ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I)\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
Then
(i)
f | Sons โ ( v ) evaluated-at ๐ Sons ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}(v)} is one-to-one;
(ii)
f โ ( Sons โ ( v ) ) = A m l ๐ Sons ๐ฃ subscript ๐ด subscript ๐ ๐ f(\mbox{Sons}(v))=A_{m_{l}} ;
(iii)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|>1 if and only if m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} ; in this case
f โ ( w โ ฯ ) = f โ ( w ) ๐ ๐ค ๐ ๐ ๐ค f(w\sigma)=f(w)
for every w โ Sons โ ( v ) ๐ค Sons ๐ฃ w\in\mbox{Sons}(v) and ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} is a permutation;
(iv)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฯ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\sigma|=1 if and only if m l โ m p โฒ < ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} ; in this case ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} is constant.
Lemma 8.18
Let v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 2 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ m_{l}\in U_{2}(k) and
let ฮถ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) โ Rh โ ( M I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ Rh superscript ๐ ๐ผ \zeta=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I)\in\mbox{Rh}(M^{I}) .
Then
(i)
f | Sons โ ( v ) evaluated-at ๐ Sons ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}(v)} is one-to-one;
(ii)
f โ ( Sons โ ( v ) ) = G m l ร ( { โ } โช Q m l โ m l โ ) ๐ Sons ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ f(\mbox{Sons}(v))=G_{m_{l}}\times(\{\ast\}\cup Q_{m_{l}m_{l}^{*}}) ;
(iii)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|>1 if and only if m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} ; in this case f โ ( Sons โ ( v โ ฮถ ) ) = f โ ( Sons โ ( v ) ) ๐ Sons ๐ฃ ๐ ๐ Sons ๐ฃ f(\mbox{Sons}(v\zeta))=f(\mbox{Sons}(v))
and ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} is a permutation;
(iv)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|=1 if and only if m l โ m p โฒ < ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} ; in this case ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} is constant.
Proof .โWriting m l = ( a , g , b ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ m_{l}=(a,g,b) , it follows from Lemma 8.13 that Sons โ ( v ) = Sons 1 โ ( v ) โช Sons 2 โ ( v ) Sons ๐ฃ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript Sons 2 ๐ฃ \mbox{Sons}(v)=\mbox{Sons}_{1}(v)\cup\mbox{Sons}_{2}(v) with
Sons 1 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 2 , r < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; r โ โ m l } , Sons 2 โ ( v ) = { [ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ r < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; r โ โ m l , b โฒ โ Q r } subscript Sons 1 ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 ๐
subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐
subscript โ subscript ๐ ๐ subscript Sons 2 ๐ฃ formulae-sequence delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ
๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐
subscript โ subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ \begin{array}[]{lll}\mbox{Sons}_{1}(v)&=&\{[2k+2,r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;r\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}}\},\\
\mbox{Sons}_{2}(v)&=&\{[2k+2,(1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;r\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}},\;b^{\prime}\in Q_{r}\}\end{array}
and these elements are
all distinct.
Let
ฯ = ( r < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) โ Sons 1 โ ( v ) . ๐ subscript โ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript Sons 1 ๐ฃ \sigma=(r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\in\mbox{Sons}_{1}(v).
If ฯต โ ( ฯ ) = ( x l < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 = I ) italic-ฯต ๐ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 ๐ผ \epsilon(\sigma)=(x_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}=I) and x l = ( a 1 , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l}=(a_{1},g_{1},b_{1}) , then f โ ( [ 2 โ k + 2 , ฯ ] ) = ( g 1 , โ ) โ G x l ร { โ } ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 1 โ subscript ๐บ subscript ๐ฅ ๐ โ f([2k+2,\sigma])=(g_{1},\ast)\in G_{x_{l}}\times\{\ast\} . Note that x l โ r โ m l โ subscript ๐ฅ ๐ ๐ โ subscript ๐ ๐ x_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}r\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{l} by
Lemma 7.3 (i) and so f โ ( [ 2 โ k + 2 , ฯ ] ) โ G m l ร { โ } โ X 2 โ k + 2 ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ 2 ๐ 2 f([2k+2,\sigma])\in G_{m_{l}}\times\{\ast\}\subseteq X_{2k+2} . By Greenโs Lemma, the mapping
โ m l โ โ m l โ m l โ 1 โ r โฆ r โ m l โ 1 โ subscript โ subscript ๐ ๐ โ subscript โ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 ๐ maps-to ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 \begin{array}[]{rcl}\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}}&\to&\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}m_{l-1}^{*}}\\
r&\mapsto&rm_{l-1}^{*}\end{array}
is a bijection and so f | Sons 1 โ ( v ) evaluated-at ๐ subscript Sons 1 ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}_{1}(v)} is one-to-one and
f โ ( Sons 1 โ ( v ) ) = G m l ร { โ } . ๐ subscript Sons 1 ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ f(\mbox{Sons}_{1}(v))=G_{m_{l}}\times\{\ast\}.
(31)
Next let
ฯ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ r < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) โ Sons 2 โ ( v ) ๐ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 subscript Sons 2 ๐ฃ \tau=((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\in\mbox{Sons}_{2}(v)
with r โ โ m l ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ r\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} and b โฒ โ Q r superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ b^{\prime}\in Q_{r} .
If ฯต โ ( ฯ ) = ( x l + 1 < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 = I ) italic-ฯต ๐ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 ๐ผ \epsilon(\tau)=(x_{l+1}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}=I) , x l = ( a 1 , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l}=(a_{1},g_{1},b_{1}) and x l + 1 = ( 1 , 1 , b โฒ ) โ r โ = ( a 2 , g 2 , b 2 ) subscript ๐ฅ ๐ 1 1 1 superscript ๐ โฒ superscript ๐ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 x_{l+1}=(1,1,b^{\prime})r^{*}=(a_{2},g_{2},b_{2}) , then
f โ ( [ 2 โ k + 2 , ฯ ] ) = ( g 1 , b 2 ) ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 f([2k+2,\tau])=(g_{1},b_{2}) .
We fix r โ โ m l ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ r\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} and write
Sons 2 , r โ ( v ) = { [ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ r < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ] ; b โฒ โ Q r } . subscript Sons 2 ๐
๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ
๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ
subscript ๐ ๐ \mbox{Sons}_{2,r}(v)=\{[2k+2,(1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}];\;b^{\prime}\in Q_{r}\}.
In view of the preceding case, to complete the proof of (i)
and (ii) it suffices
to show that f | Sons 2 , r โ ( v ) evaluated-at ๐ subscript Sons 2 ๐
๐ฃ f|_{\mbox{Sons}_{2,r}(v)} is one-to-one and
f โ ( Sons 2 , r โ ( v ) ) = { g 1 } ร Q m l โ m l โ . ๐ subscript Sons 2 ๐
๐ฃ subscript ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ f(\mbox{Sons}_{2,r}(v))=\{g_{1}\}\times Q_{m_{l}m_{l}^{*}}.
(32)
Indeed, since r โ r โ = m l โ m l โ ๐ superscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ rr^{*}=m_{l}m_{l}^{*}
by Proposition 7.2 (ii), the mapping
ฯ : Q r โ Q m l โ m l โ b โฆ ( ( 1 , 1 , b ) โ r โ ) โ ฯ 3 : ๐ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ ๐ maps-to 1 1 ๐ superscript ๐ subscript ๐ 3 \begin{array}[]{rcl}\varphi:Q_{r}&\to&Q_{m_{l}m_{l}^{*}}\\
b&\mapsto&((1,1,b)r^{*})\pi_{3}\end{array}
is a bijection by Lemma 8.10 .
Thus (32 ) holds and so
f โ ( Sons 2 โ ( v ) ) = G m l ร Q m l โ m l โ . ๐ subscript Sons 2 ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ f(\mbox{Sons}_{2}(v))=G_{m_{l}}\times Q_{m_{l}m_{l}^{*}}.
(33)
In view of (31 ), (32 ) and the partial injectivity
results obtained, (i) and (ii) hold.
Assume now that | ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|>1 . Suppose that h ๐ฅ โ ( m l โ m p โฒ ) > k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l}m^{\prime}_{p})>k . Then
h ๐ฅ โ ( r โ m p โฒ ) subscript โ ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(rm^{\prime}_{p}) > k absent ๐ >k for every r โ โ m l ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ r\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} due to r โ m p โฒ โ m l โ m p โฒ โ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ rm^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,m_{l}m^{\prime}_{p} . Since the r โ m p โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ rm^{\prime}_{p} would then be all โ โ \mathrel{{\mathcal{L}}} -equivalent,
we would get
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|=1 , a contradiction. Thus
h ๐ฅ โ ( m l โ m p โฒ ) = k = h ๐ฅ โ ( m l ) subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l}m^{\prime}_{p})=k=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{l}) and so m l โ m p โฒ ๐ฅ m l ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{J}}}\,m_{l} . By
(S1), we get m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} .
Conversely, assume that m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} . Then m l = m l โ m p โฒ โ z subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ง m_{l}=m_{l}m^{\prime}_{p}z
for some z โ M I ๐ง superscript ๐ ๐ผ z\in M^{I} .
Taking a minimal representation
v โ ฮถ = [ 2 โ k + 1 , m l โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] ๐ฃ ๐ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐
subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v\zeta=[2k+1,m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}]
for some n 0 , โฆ , n t โ M I subscript ๐ 0 โฆ subscript ๐ ๐ก
superscript ๐ ๐ผ n_{0},\ldots,n_{t}\in M^{I} ,
it follows easily from m l = m l โ m p โฒ โ z subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ง m_{l}=m_{l}m^{\prime}_{p}z that the elements
[ 2 โ k + 2 , r โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐
subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 [2k+2,rm^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}] and
[ 2 โ k + 2 , ( 1 , 1 , b โฒ ) โ m p โฒ < โ r โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ] delimited-[] subscript โ 2 ๐ 2 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐
๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 [2k+2,(1,1,b^{\prime})m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}rm^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}]
of ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ Sons ๐ฃ ๐ (\mbox{Sons}(v))\zeta are all distinct, hence | ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | = | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ ๐ Sons ๐ฃ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|=|\mbox{Sons}(v)|>1 .
Moreover, applying (i) and (ii) to v ๐ฃ v and v โ ฮถ ๐ฃ ๐ v\zeta , we have
| Sons โ ( v ) | = | G m l | โ
( 1 + | Q m l โ m l โ | ) , Sons ๐ฃ โ
subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ |\mbox{Sons}(v)|=|G_{m_{l}}|\cdot(1+|Q_{m_{l}m_{l}^{*}}|),
| Sons โ ( v โ ฮถ ) | = | G m l โ m p โฒ | โ
( 1 + | Q m l โ m p โฒ โ ( m l โ m p โฒ ) โ | ) . Sons ๐ฃ ๐ โ
subscript ๐บ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ |\mbox{Sons}(v\zeta)|=|G_{m_{l}m^{\prime}_{p}}|\cdot(1+|Q_{m_{l}m^{\prime}_{p}(m_{l}m^{\prime}_{p})^{*}}|).
Since m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} , we get
G m l โ m p โฒ = G m l subscript ๐บ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ G_{m_{l}m^{\prime}_{p}}=G_{m_{l}} and also
m l โ m p โฒ โ ( m l โ m p โฒ ) โ = m l โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}(m_{l}m^{\prime}_{p})^{*}=m_{l}m_{l}^{*} by Proposition 7.2 (ii). Thus
| Sons โ ( v โ ฮถ ) | = | Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ ๐ Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v\zeta)|=|\mbox{Sons}(v)|>1 .
Still applying (i) and (ii) to v ๐ฃ v and
v โ ฮถ ๐ฃ ๐ v\zeta , we get
f โ ( Sons โ ( v โ ฮถ ) ) = G m l ร ( { โ } โช Q m l โ m l โ ) = f โ ( Sons โ ( v ) ) . ๐ Sons ๐ฃ ๐ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ ๐ Sons ๐ฃ f(\mbox{Sons}(v\zeta))=G_{m_{l}}\times(\{\ast\}\cup Q_{m_{l}m_{l}^{*}})=f(\mbox{Sons}(v)).
Furthermore, we
have a
commutative diagram
Sons โ ( v ) Sons ๐ฃ \textstyle{\mbox{Sons}(v)\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \scriptstyle{\theta_{\zeta}^{v}} f 1 subscript ๐ 1 \scriptstyle{f_{1}} Sons โ ( v โ ฮถ ) Sons ๐ฃ ๐ \textstyle{\mbox{Sons}(v\zeta)\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} f 2 subscript ๐ 2 \scriptstyle{f_{2}} G m l ร ( { โ } โช Q m l โ m l โ ) subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ \textstyle{G_{m_{l}}\times(\{\ast\}\cup Q_{m_{l}m_{l}^{*}})}
where f 1 subscript ๐ 1 f_{1} and f 2 subscript ๐ 2 f_{2} are the corresponding restrictions of f ๐ f . Since f 1 subscript ๐ 1 f_{1} and
f 2 subscript ๐ 2 f_{2} are bijective by (i) and (ii),
ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} must be bijective as well.
The proof of (iv) is analogous to the proof of Lemma 8.16 (iv).
โก โก \square
The proofs of the following two lemmas constitute straightforward
adaptations of the proof of Lemma 8.18 and can therefore be omitted.
Lemma 8.19
Let v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}\in U_{3}(k) and
let ฮถ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) โ Rh โ ( M I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ Rh superscript ๐ ๐ผ \zeta=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I)\in\mbox{Rh}(M^{I}) .
Then
(i)
f | Sons โ ( v ) evaluated-at ๐ Sons ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}(v)} is one-to-one;
(ii)
f โ ( Sons โ ( v ) ) = G m l ร { โ } ๐ Sons ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ f(\mbox{Sons}(v))=G_{m_{l}}\times\{\ast\} ;
(iii)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|>1 if and only if m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l} ; in this case f โ ( Sons โ ( v โ ฮถ ) ) = f โ ( Sons โ ( v ) ) ๐ Sons ๐ฃ ๐ ๐ Sons ๐ฃ f(\mbox{Sons}(v\zeta))=f(\mbox{Sons}(v))
and ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} is a permutation;
(iv)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|=1 if and only if m l โ m p โฒ < ๐ฅ m l subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l} ; in this case ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} is constant.
Lemma 8.20
Let v = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 = I ] ๐ฃ delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ผ v=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}=I] with m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) and
let ฮถ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) โ Rh โ ( M I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ Rh superscript ๐ ๐ผ \zeta=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I)\in\mbox{Rh}(M^{I}) .
Then
(i)
f | Sons โ ( v ) evaluated-at ๐ Sons ๐ฃ f|_{\mbox{Sons}(v)} is one-to-one;
(ii)
f โ ( Sons โ ( v ) ) = G m l โ 1 ร Q m l โ 1 โ m l โ 1 โ ๐ Sons ๐ฃ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 f(\mbox{Sons}(v))=G_{m_{l-1}}\times Q_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}} ;
(iii)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | > 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|>1 if and only if m l โ 1 โ m p โฒ โ m l โ 1 โ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 m_{l-1}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l-1} ; in this case f โ ( Sons โ ( v โ ฮถ ) ) = f โ ( Sons โ ( v ) ) ๐ Sons ๐ฃ ๐ ๐ Sons ๐ฃ f(\mbox{Sons}(v\zeta))=f(\mbox{Sons}(v))
and ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} is a permutation;
(iv)
| ( Sons โ ( v ) ) โ ฮถ | = 1 Sons ๐ฃ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v))\zeta|=1 if and only if m l โ 1 โ m p โฒ < ๐ฅ m l โ 1 subscript ๐ฅ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 m_{l-1}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}m_{l-1} ; in this case ฮธ ฮถ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\zeta}^{v} is constant.
Given a set X ๐ X , we write
S ( X ) = { ฯ โ M ( X ) : ฯ S(X)=\{\varphi\in M(X):\varphi is a permutation of X } X\} .
K โ ( X ) = { ฯ โ P โ ( X ) : | X โ ฯ | โค 1 } ๐พ ๐ conditional-set ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ 1 K(X)=\{\varphi\in P(X):|X\varphi|\leq 1\} .
It is immediate that
both S โ ( X ) โช K โ ( X ) ๐ ๐ ๐พ ๐ S(X)\cup K(X) and { Id X } โช K โ ( X ) subscript Id ๐ ๐พ ๐ \{\mbox{Id}_{X}\}\cup K(X) constitute submonoids
of P โ ( X ) ๐ ๐ P(X) .
In the main result of the paper, we construct an embedding
ฯ : Rh โ ( M I ) โ ฮ i = 1 ฮด โ ( X i , M i ) = โฆ โ ( X 2 , M 2 ) โ ( X 1 , M 1 ) ฯ โฆ ฯ ฯ : ๐ Rh superscript ๐ ๐ผ โ superscript subscript ฮ ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 ๐ maps-to subscript ๐ ๐ \begin{array}[]{rcl}\varphi:\mbox{Rh}(M^{I})&\to&\Pi_{i=1}^{\delta}(X_{i},M_{i})=\ldots\circ(X_{2},M_{2})\circ(X_{1},M_{1})\\
\sigma&\mapsto&\varphi_{\sigma}\end{array}
into an iterated
wreath product of partial transformation semigroups
where M 2 โ k + 1 subscript ๐ 2 ๐ 1 M_{2k+1} is a submonoid of { Id X 2 โ k + 1 } โช K โ ( X 2 โ k + 1 ) subscript Id subscript ๐ 2 ๐ 1 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 1 \{\mbox{Id}_{X_{2k+1}}\}\cup K(X_{2k+1}) and
M 2 โ k + 2 subscript ๐ 2 ๐ 2 M_{2k+2} is a submonoid of S โ ( X 2 โ k + 2 ) โช K โ ( X 2 โ k + 2 ) ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 2 S(X_{2k+2})\cup K(X_{2k+2}) .
Furthermore, we shall prove that this embedding has the Zeiger
property :
if
( โ
, x 2 โ k + 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ ฯ โ ฯ 2 โ k + 2 โ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ K โ ( X 2 โ k + 2 ) , โ
subscript ๐ฅ 2 ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 2 (\cdot,x_{2k+1},\ldots,x_{1})\varphi_{\sigma}\pi_{2k+2}\in S(X_{2k+2})\setminus K(X_{2k+2}),
then any local mapping of the form
( โ
, x q โ 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ ฯ โ ฯ q โ
subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ (\cdot,x_{q-1},\ldots,x_{1})\varphi_{\sigma}\pi_{q} for 2 โ k + 2 โค q โ 1 < ฮด 2 ๐ 2 ๐ 1 ๐ฟ 2k+2\leq q-1<\delta must be the identity.
Theorem 8.21
Let M ๐ M be a finite ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -above Y ๐ Y -semigroup and let ฮด = 2 + 2 โ sup โ { h ๐ฅ โ ( m ) โฃ m โ M } โ IN ยฏ ๐ฟ 2 2 sup conditional-set subscript โ ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ยฏ IN \delta=2+2\mbox{sup}\{h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m)\mid m\in M\}\in\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}} . Then there exists an embedding
ฯ ๐ \varphi of Rh Y โ ( M I ) subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) into the iterated
wreath product of partial transformation semigroups
ฮ i = 1 ฮด โ ( X i , M i ) = โฆ โ ( X 2 , M 2 ) โ ( X 1 , M 1 ) superscript subscript ฮ ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 \Pi_{i=1}^{\delta}(X_{i},M_{i})=\ldots\circ(X_{2},M_{2})\circ(X_{1},M_{1})
such that:
(i)
M 2 โ k + 1 subscript ๐ 2 ๐ 1 M_{2k+1} is a submonoid of { Id X 2 โ k + 1 } โช K โ ( X 2 โ k + 1 ) subscript Id subscript ๐ 2 ๐ 1 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 1 \{\mbox{Id}_{X_{2k+1}}\}\cup K(X_{2k+1}) for 2 โ k + 1 โค ฮด 2 ๐ 1 ๐ฟ 2k+1\leq\delta .
(ii)
M 2 โ k + 2 subscript ๐ 2 ๐ 2 M_{2k+2} is a submonoid of S โ ( X 2 โ k + 2 ) โช K โ ( X 2 โ k + 2 ) ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 2 S(X_{2k+2})\cup K(X_{2k+2}) for 2 โ k + 2 โค ฮด 2 ๐ 2 ๐ฟ 2k+2\leq\delta ;
if { R ฮป โฃ ฮป โ ฮ } conditional-set subscript ๐
๐ ๐ ฮ \{R_{\lambda}\mid\lambda\in\Lambda\} is the set of all
โ โ \mathrel{{\mathcal{R}}} -classes of M ๐ M contained in U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) โช U 4 โ ( k ) subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐ 4 ๐ U_{2}(k)\cup U_{3}(k)\cup U_{4}(k) , then
M 2 โ k + 2 โฉ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ
โ ฮป โ ฮ G ฮป โฒ , subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript direct-sum ๐ ฮ subscript superscript ๐บ โฒ ๐ M_{2k+2}\cap S(X_{2k+2})\cong\oplus_{\lambda\in\Lambda}G^{\prime}_{\lambda},
(34)
where G ฮป โฒ subscript superscript ๐บ โฒ ๐ G^{\prime}_{\lambda} is a subgroup of G ฮป subscript ๐บ ๐ G_{\lambda} .
(iii)
ฯ ๐ \varphi has the Zeiger property.
Moreover, if Y ๐ Y is finite, then the
X i subscript ๐ ๐ X_{i} (and consequently the
M i subscript ๐ ๐ M_{i} ) are all finite.
Proof .โFor commodity, we assume that ฮด โ IN ๐ฟ IN \delta\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} , the infinite case being
absolutely similar.
We consider the length function H Y subscript ๐ป ๐ H_{Y} and we assume that H Y = D ฯ subscript ๐ป ๐ subscript ๐ท ๐ H_{Y}=D_{\chi} for ฯ = ( r 0 , T , ฮฑ , ฮธ ) ๐ subscript ๐ 0 ๐ ๐ผ ๐ \chi=(r_{0},T,\alpha,\theta) , ฯ ๐ \chi being obtained
by the Chiswell construction. Let X i subscript ๐ ๐ X_{i} and f ๐ f be defined as before for i = 1 , โฆ , ฮด ๐ 1 โฆ ๐ฟ
i=1,\ldots,\delta . Write X = โ i = 1 ฮด ( X i ร โฆ ร X 1 ) ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 X=\bigcup_{i=1}^{\delta}(X_{i}\times\ldots\times X_{1}) . By Theorem 8.1 and Lemmas 8.16 โ8.20 (i),
there exists an injective monoid homomorphism
ฮจ : Rh Y โ ( M I ) โ ( X ฮด , P โ ( X ฮด ) ) โ โฆ โ ( X 1 , P โ ( X 1 ) ) ฯ โฆ ฮจ ฯ : ฮจ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ โ subscript ๐ ๐ฟ ๐ subscript ๐ ๐ฟ โฆ subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ 1 ๐ maps-to subscript ฮจ ๐ \begin{array}[]{rcl}\Psi:\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})&\to&(X_{\delta},P(X_{\delta}))\circ\ldots\circ(X_{1},P(X_{1}))\\
\sigma&\mapsto&\Psi_{\sigma}\end{array}
defined by
x โ ฮจ ฯ = { x โ ฯ โ 1 โ ฮธ ฯ โ ฯ ย ifย โ ฯ โ ( I ) ( x โ X ) . x ย ifย โ ฯ = ( I ) , ๐ฅ subscript ฮจ ๐ cases ๐ฅ superscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ ย ifย ๐ ๐ผ ๐ฅ ๐
๐ฅ ย ifย ๐ ๐ผ x\Psi_{\sigma}=\left\{\begin{array}[]{ll}x\psi^{-1}\theta_{\sigma}\psi&\mbox{ if }\sigma\neq(I)\hskip 42.67912pt(x\in X).\\
x&\mbox{ if }\sigma=(I),\end{array}\right.
where
ฯ : Ray โ ( r 0 , T ) โ X ( v i , โฆ , v 1 , r 0 ) โฆ ( f โ ( v i ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) . : ๐ Ray subscript ๐ 0 ๐ โ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 maps-to ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 \begin{array}[]{rcl}\psi:\mbox{Ray}(r_{0},T)&\to&X\\
(v_{i},\ldots,v_{1},r_{0})&\mapsto&(f(v_{i}),\ldots,f(v_{1})).\end{array}
Given ฯ โ Rh Y โ ( M I ) โ { I } ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ผ \sigma\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\setminus\{I\} , we extend
ฮจ ฯ subscript ฮจ ๐ \Psi_{\sigma} to a mapping ฯ ฯ โ P โ ( X ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ \varphi_{\sigma}\in P(X) by taking
dom ฯ ฯ = im ฯ โช ( โช i = 1 ฮด { ( x i , f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ X : ( v i โ 1 , โฆ , v 1 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) andย | ( Sons ( v i โ 1 ) ) ฯ | > 1 } ) \begin{array}[]{ll}\mbox{dom}\varphi_{\sigma}=\mbox{im}\psi\cup(\cup_{i=1}^{\delta}\{&(x_{i},f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\in X:(v_{i-1},\ldots,v_{1})\in\mbox{Ray}(r_{0},T)\\
&\mbox{and }|(\mbox{Sons}(v_{i-1}))\sigma|>1\})\end{array}
and
( x i , f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฯ ฯ = ( x i , ( f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฮจ ฯ ) subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ฮจ ๐ (x_{i},f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\varphi_{\sigma}=(x_{i},(f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\Psi_{\sigma})
if ( x i , f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ im โ ฯ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 im ๐ (x_{i},f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\notin\mbox{im}\psi .
Since ฯ ๐ \psi is one-to-one, ฯ ฯ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma} is well-defined. Being an extension of
ฮจ ฯ subscript ฮจ ๐ \Psi_{\sigma} , it is easy to see that ฯ ฯ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma} inherits some of
its properties, namely being sequential. Moreover, it follows from
Lemmas 8.16 โ8.20 (iii) that
( dom โ ฯ ฯ โ im โ ฯ ) โ ฯ ฯ โฉ im โ ฯ = โ
. dom subscript ๐ ๐ im ๐ subscript ๐ ๐ im ๐ (\mbox{dom}\varphi_{\sigma}\setminus\mbox{im}\psi)\varphi_{\sigma}\;\cap\;\mbox{im}\psi=\emptyset.
(35)
Taking ฯ I = ฮจ I = Id X subscript ๐ ๐ผ subscript ฮจ ๐ผ subscript Id ๐ \varphi_{I}=\Psi_{I}=\mbox{Id}_{X} , we define
ฯ : Rh Y โ ( M I ) โ P โ ( X ) ฯ โฆ ฯ ฯ . : ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ โ ๐ ๐ ๐ maps-to subscript ๐ ๐ \begin{array}[]{rcl}\varphi:\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})&\to&P(X)\\
\sigma&\mapsto&\varphi_{\sigma}.\end{array}
We show that ฯ ๐ \varphi is a monoid homomorphism.
Since ฯ I subscript ๐ ๐ผ \varphi_{I} is the identity and dom โ ฯ ฯ โ ฯ โ dom โ ฯ ฯ dom subscript ๐ ๐ ๐ dom subscript ๐ ๐ \mbox{dom}\varphi_{\sigma\tau}\subseteq\mbox{dom}\varphi_{\sigma} , we only
have to take ฯ , ฯ โ Rh Y โ ( M I ) โ { I } ๐ ๐
subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ผ \sigma,\tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\setminus\{I\} and show
that
x โ ฯ ฯ โ ฯ ฯ = x โ ฯ ฯ โ ฯ ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ x\varphi_{\sigma}\varphi_{\tau}=x\varphi_{\sigma\tau}
(36)
holds for every x โ dom โ ฯ ฯ ๐ฅ dom subscript ๐ ๐ x\in\mbox{dom}\varphi_{\sigma} . Since ฮจ ฯ โ ฯ ฯ subscript ฮจ ๐ subscript ๐ ๐ \Psi_{\sigma}\subseteq\varphi_{\sigma} is a homomorphism, (36 ) holds for x โ im โ ฯ ๐ฅ im ๐ x\in\mbox{im}\psi . Assume now that
x = ( x i , f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ dom โ ฯ ฯ โ im โ ฯ . ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 dom subscript ๐ ๐ im ๐ x=(x_{i},f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\in\mbox{dom}\varphi_{\sigma}\setminus\mbox{im}\psi.
Hence | ( Sons โ ( v i โ 1 ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{i-1}))\sigma|>1 .
Write ( f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฮจ ฯ = ( f โ ( v i โ 1 โฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒ ) ) ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ฮจ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 (f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\Psi_{\sigma}=(f(v^{\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime}_{1})) . In particular, v i โ 1 โ ฯ = v i โ 1 โฒ subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 v_{i-1}\sigma=v^{\prime}_{i-1} .
Assume
first that | ( Sons โ ( v i โ 1 โฒ ) ) โ ฯ | โค 1 Sons subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v^{\prime}_{i-1}))\tau|\leq 1 . Then v i โ 1 โ ฯ = v i โ 1 โฒ subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 v_{i-1}\sigma=v^{\prime}_{i-1} yields ( Sons โ ( v i โ 1 ) ) โ ฯ โ Sons โ ( v i โ 1 โฒ ) Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ Sons subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 (\mbox{Sons}(v_{i-1}))\sigma\subseteq\mbox{Sons}(v^{\prime}_{i-1}) since the action is elliptical and so
| ( Sons โ ( v i โ 1 ) ) โ ฯ โ ฯ | โค 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{i-1}))\sigma\tau|\leq 1 as well. Thus x โ dom โ ฯ ฯ โ ฯ ๐ฅ dom subscript ๐ ๐ ๐ x\notin\mbox{dom}\varphi_{\sigma\tau} . On the other hand,
x โ ฯ ฯ = ( x , f โ ( v i โ 1 โฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒ ) ) โ im โ ฯ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 im ๐ x\varphi_{\sigma}=(x,f(v^{\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime}_{1}))\notin\mbox{im}\psi by (35 ) and so x โ ฯ ฯ โ dom โ ฯ ฯ ๐ฅ subscript ๐ ๐ dom subscript ๐ ๐ x\varphi_{\sigma}\notin\mbox{dom}\varphi_{\tau} . Thus (36 ) holds in this case.
Finally, assume
that | ( Sons โ ( v i โ 1 โฒ ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v^{\prime}_{i-1}))\tau|>1 . Write
( f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฮจ ฯ โ ฮจ ฯ = ( f โ ( v i โ 1 โฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒ ) ) โ ฮจ ฯ = ( f โ ( v i โ 1 โฒโฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒโฒ ) ) . ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ฮจ ๐ subscript ฮจ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ฮจ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒโฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒโฒ 1 (f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\Psi_{\sigma}\Psi_{\tau}=(f(v^{\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime}_{1}))\Psi_{\tau}=(f(v^{\prime\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime\prime}_{1})).
Then
x โ ฯ ฯ โ ฯ ฯ = ( x , f โ ( v i โ 1 โฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒ ) ) โ ฯ ฯ = ( x , f โ ( v i โ 1 โฒโฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒโฒ ) ) ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ 1 subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒโฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒโฒ 1 x\varphi_{\sigma}\varphi_{\tau}=(x,f(v^{\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime}_{1}))\varphi_{\tau}=(x,f(v^{\prime\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime\prime}_{1}))
by (35 ). On the other hand, in view of Lemmas
8.16 โ8.20 (iii), | ( Sons โ ( v i โ 1 ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{i-1}))\sigma|>1 and
| ( Sons โ ( v i โ 1 โฒ ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v^{\prime}_{i-1}))\tau|>1 together yield
| ( Sons โ ( v i โ 1 ) ) โ ฯ โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{i-1}))\sigma\tau|>1 . Since x โ im โ ฯ ๐ฅ im ๐ x\notin\mbox{im}\psi and ฮจ ฮจ \Psi
is a homomorphism, we obtain
x โ ฯ ฯ โ ฯ = ( x , ( f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฮจ ฯ โ ฯ ) = ( x , f โ ( v i โ 1 โฒโฒ ) , โฆ , f โ ( v 1 โฒโฒ ) ) = x โ ฯ ฯ โ ฯ ฯ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ฅ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ฮจ ๐ ๐ ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒโฒ ๐ 1 โฆ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒโฒ 1 ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ x\varphi_{\sigma\tau}=(x,(f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1}))\Psi_{\sigma\tau})=(x,f(v^{\prime\prime}_{i-1}),\ldots,f(v^{\prime\prime}_{1}))=x\varphi_{\sigma}\varphi_{\tau}
and so (36 ) holds as well in this case. Thus ฯ ๐ \varphi is a monoid
homomorphism.
We show next that ฯ ๐ \varphi is one-to-one. Given distinct ฯ , ฯ โ Rh Y โ ( M I ) โ { I } ๐ ๐
subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ผ \sigma,\tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\setminus\{I\} , we have ฮจ ฯ โ ฮจ ฯ subscript ฮจ ๐ subscript ฮจ ๐ \Psi_{\sigma}\neq\Psi_{\tau} by
Theorem
8.1 . Since dom โ ฮจ ฯ = im โ ฯ = dom โ ฮจ ฯ dom subscript ฮจ ๐ im ๐ dom subscript ฮจ ๐ \mbox{dom}\Psi_{\sigma}=\mbox{im}\psi=\mbox{dom}\Psi_{\tau} , it follows
that ฯ ฯ โ ฯ ฯ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma}\neq\varphi_{\tau} as well. To show that ฯ ฯ โ ฯ I subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ผ \varphi_{\sigma}\neq\varphi_{I} , it suffices now to show that ฮจ ฯ subscript ฮจ ๐ \Psi_{\sigma} is not
one-to-one. Indeed, using the Chiswell construction and by Lemma
8.13 , we have
| Sons โ ( v ) | > 1 Sons ๐ฃ 1 |\mbox{Sons}(v)|>1 for v = [ 1 , I ] ๐ฃ 1 ๐ผ v=[1,I] since h ๐ฅ โ ( I ) = 0 subscript โ ๐ฅ ๐ผ 0 h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(I)=0 and Q I โ โ
subscript ๐ ๐ผ Q_{I}\neq\emptyset . However, for ฯ = ( n p < โ โฆ < โ n 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \sigma=(n_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})
with p > 0 ๐ 0 p>0 , we have I โ n p = n p < ๐ฅ I ๐ผ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ผ In_{p}=n_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}I and so
ฮธ ฯ v superscript subscript ๐ ๐ ๐ฃ \theta_{\sigma}^{v} is constant by Lemma 8.18 (iv). Thus
ฮจ ฯ subscript ฮจ ๐ \Psi_{\sigma} is not
one-to-one and so ฯ ๐ \varphi is indeed one-to-one.
We proceed now to discuss the local mappings.
Let ( x i โ 1 , โฆ , x 1 ) โ X i โ 1 ร โฆ ร X 1 subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ 1 โฆ subscript ๐ 1 (x_{i-1},\ldots,x_{1})\in X_{i-1}\times\ldots\times X_{1} and
write ฮพ = ( โ
, x i โ 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ ฯ โ P โ ( X i ) ๐ โ
subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \xi=(\cdot,x_{i-1},\ldots,x_{1})\varphi_{\sigma}\in P(X_{i}) . We
assume ฯ โ ( I ) ๐ ๐ผ \sigma\neq(I) .
Assume that ฮพ โ K โ ( X i ) ๐ ๐พ subscript ๐ ๐ \xi\notin K(X_{i}) . In particular, ฮพ ๐ \xi is not the empty
map and so ( x i โ 1 , โฆ , x 1 ) = ( f โ ( v i โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 (x_{i-1},\ldots,x_{1})=(f(v_{i-1}),\ldots,f(v_{1})) for
some ( v i โ 1 , โฆ , v 1 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฃ 1 Ray subscript ๐ 0 ๐ (v_{i-1},\ldots,v_{1})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) . Let ฮพ โฒ = ฮพ | im โ ฯ superscript ๐ โฒ evaluated-at ๐ im ๐ \xi^{\prime}=\xi|_{\mbox{im}\psi} . It follows from the definition of ฯ ฯ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma} that
| Sons โ ( v i โ 1 ) โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |\mbox{Sons}(v_{i-1})\sigma|>1 , otherwise ฮพ = ฮพ โฒ โ K โ ( X i ) ๐ superscript ๐ โฒ ๐พ subscript ๐ ๐ \xi=\xi^{\prime}\in K(X_{i}) . By
Lemmas 8.16 โ8.20 , it follows that
ฮพ โฒ โ S โ ( X i โฒ ) superscript ๐ โฒ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ \xi^{\prime}\in S(X^{\prime}_{i}) for some X i โฒ โ X i subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ X^{\prime}_{i}\subset X_{i} and so ฮพ โ S โ ( X i ) ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \xi\in S(X_{i}) by definition of ฯ ฯ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma} .
If i ๐ i is odd, then ฮพ = Id X i ๐ subscript Id subscript ๐ ๐ \xi=\mbox{Id}_{X_{i}} by Lemmas 8.16 (iii) and
8.17 (iii), thus
we can take M i subscript ๐ ๐ M_{i} to be a submonoid of { Id X i } โช K โ ( X i ) subscript Id subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐ ๐ \{\mbox{Id}_{X_{i}}\}\cup K(X_{i}) and (i) holds.
Assume now that i = 2 โ k + 2 ๐ 2 ๐ 2 i=2k+2 is even. We can take M i subscript ๐ ๐ M_{i} to be the submonoid of
S โ ( X i ) โช K โ ( X i ) ๐ subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐ ๐ S(X_{i})\cup K(X_{i}) generated by the local mappings ฮพ ๐ \xi . Write ฯ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ = I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 ๐ผ \sigma=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0}=I)
with v i โ 1 = [ 2 โ k + 1 , m l < โ โฆ < โ m 0 ] subscript ๐ฃ ๐ 1 delimited-[] subscript โ 2 ๐ 1 subscript ๐ ๐
โฆ subscript โ subscript ๐ 0 v_{i-1}=[2k+1,m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}] in minimal representation. Since ฮพ โ K โ ( X i ) ๐ ๐พ subscript ๐ ๐ \xi\notin K(X_{i}) , then | Sons โ ( v i โ 1 ) | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{i-1})|\;>1 and so, by Lemma 8.13 ,
either m l โ U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}\in U_{2}(k)\cup U_{3}(k) or m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) .
We consider first the case m l โ U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}\in U_{3}(k) .
By Lemma 8.19 (iii), ฮพ โฒ superscript ๐ โฒ \xi^{\prime}
permutes G m l ร { โ } subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ G_{m_{l}}\times\{\ast\} .
We show that there exists some g 0 โ G m l subscript ๐ 0 subscript ๐บ subscript ๐ ๐ g_{0}\in G_{m_{l}} such that
( h , โ ) โ ฮพ = ( h โ g 0 , โ ) โ ย for everyย โ h โ G m l . โ โ ๐ โ subscript ๐ 0 โ ย for everyย โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ (h,\ast)\xi=(hg_{0},\ast)\mbox{ for every }h\in G_{m_{l}}.
(37)
Indeed, by Lemma 7.3 (i) we may write m l = ( a , g , b ) subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ m_{l}=(a,g,b) and x l = ( a , g 1 , b 1 ) subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 x_{l}=(a,g_{1},b_{1}) . Write also
( m l < โ โฆ < โ m 0 ) โ ฯ = ( m l โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) . subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 (m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\sigma=(m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}).
(38)
Given h โ G m l โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ h\in G_{m_{l}} , take r = ( a , h , b 1 ) โ m l โ 1 # ๐ ๐ โ subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 # r=(a,h,b_{1})m_{l-1}^{\#} ,
ฯ = ( r < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau=(r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
and w = [ 2 โ k + 2 , ฯ ] ๐ค 2 ๐ 2 ๐ w=[2k+2,\tau] .
We claim that
w โ Sons โ ( v i โ 1 ) ย andย f โ ( w ) = ( h , โ ) . formulae-sequence ๐ค Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ย andย
๐ ๐ค โ โ w\in\mbox{Sons}(v_{i-1})\hskip 19.91684pt\mbox{ and }\hskip 19.91684ptf(w)=(h,\ast).
(39)
Indeed,
( a , h , b 1 ) โ x l โ ๐ โ subscript ๐ 1 subscript ๐ฅ ๐ (a,h,b_{1})\mathrel{{\mathcal{H}}}x_{l} yields r โ x l โ m l โ 1 # = m l โ ๐ subscript ๐ฅ ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 # subscript ๐ ๐ r\mathrel{{\mathcal{L}}}x_{l}m_{l-1}^{\#}=m_{l} by Lemma
7.3 (iv). On the other hand, ( a , h , b 1 ) โ m l โ 1 # โ m l โ x l โ ( a , h , b 1 ) โ ๐ โ subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 # subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ฅ ๐ โ ๐ โ subscript ๐ 1 (a,h,b_{1})m_{l-1}^{\#}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}x_{l}\mathrel{{\mathcal{H}}}(a,h,b_{1})
yields r โ ( a , h , b 1 ) โ ๐ ๐ โ subscript ๐ 1 r\mathrel{{\mathcal{R}}}(a,h,b_{1}) by (S1) and so r โ x l โ m l โ ๐ subscript ๐ฅ ๐ โ subscript ๐ ๐ r\mathrel{{\mathcal{R}}}x_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l} . Thus r โ โ m l ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ r\in\;\mathrel{{\mathcal{H}}}_{m_{l}} . Moreover,
r โ m l โ 1 โ = ( a , h , b 1 ) โ m l โ 1 # โ m l โ 1 โ = ( a , h , b 1 ) ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 ๐ โ subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 # superscript subscript ๐ ๐ 1 ๐ โ subscript ๐ 1 rm_{l-1}^{*}=(a,h,b_{1})m_{l-1}^{\#}m_{l-1}^{*}=(a,h,b_{1})
since ( a , h , b 1 ) โ x l โ ๐ โ subscript ๐ 1 subscript ๐ฅ ๐ (a,h,b_{1})\mathrel{{\mathcal{L}}}x_{l} and x l โ m l โ 1 # โ m l โ 1 โ = m l โ m l โ 1 โ = x l subscript ๐ฅ ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 # superscript subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ฅ ๐ x_{l}m_{l-1}^{\#}m_{l-1}^{*}=m_{l}m_{l-1}^{*}=x_{l} by Lemma
7.3 (iv). Thus (39 ) holds.
Now, since
m l โ m p โฒ โ r โ m p โฒ โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{L}}}\,rm^{\prime}_{p} , it follows from (38 ) that
ฯ โ ฯ = ( r โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) ๐ ๐ subscript โ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau\sigma=(rm^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})
and so
ฯต โ ( ฯ โ ฯ ) = ( r โ m p โฒ โ n t โ < ๐ฅ โฆ ) . italic-ฯต ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก โฆ \epsilon(\tau\sigma)=(rm^{\prime}_{p}n_{t}^{*}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots).
(40)
Thus
( h , โ ) โ ฮพ = ( ( r โ m p โฒ โ n t โ ) โ ฯ 2 , โ ) = ( ( ( a , h , b 1 ) โ m l โ 1 # โ m p โฒ โ n t โ ) โ ฯ 2 , โ ) . โ โ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก subscript ๐ 2 โ ๐ โ subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 # subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก subscript ๐ 2 โ (h,\ast)\xi=((rm^{\prime}_{p}n_{t}^{*})\pi_{2},\ast)=(((a,h,b_{1})m_{l-1}^{\#}m^{\prime}_{p}n_{t}^{*})\pi_{2},\ast).
Let y = m l โ 1 # โ m p โฒ โ n t โ ๐ฆ superscript subscript ๐ ๐ 1 # subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก y=m_{l-1}^{\#}m^{\prime}_{p}n_{t}^{*} . Since
( a , g 1 , b 1 ) โ m l โ 1 # โ m p โฒ โ n t โ = x l โ m l โ 1 # โ m p โฒ โ n t โ = m l โ m p โฒ โ n t โ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 # subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก subscript ๐ฅ ๐ superscript subscript ๐ ๐ 1 # subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก (a,g_{1},b_{1})m_{l-1}^{\#}m^{\prime}_{p}n_{t}^{*}=x_{l}m_{l-1}^{\#}m^{\prime}_{p}n_{t}^{*}=m_{l}m^{\prime}_{p}n_{t}^{*}
and
m l โ m p โฒ โ n t โ โ m l โ m p โฒ โ m l โ x l = ( a , g 1 , b 1 ) โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 m_{l}m^{\prime}_{p}n_{t}^{*}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l}\mathrel{{\mathcal{R}}}x_{l}=(a,g_{1},b_{1}) by Lemma 7.3 (i) and
(40 ), it follows from Proposition 7.6 that there
exists some g 0 โ G m l subscript ๐ 0 subscript ๐บ subscript ๐ ๐ g_{0}\in G_{m_{l}} such that
โ h โ G m l , ( ( a , h , b 1 ) โ y ) โ ฯ 2 = h โ g 0 . formulae-sequence for-all โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ ๐ โ subscript ๐ 1 ๐ฆ subscript ๐ 2 โ subscript ๐ 0 \forall h\in G_{m_{l}},\;((a,h,b_{1})y)\pi_{2}=hg_{0}.
Thus
(37 ) holds.
We consider next the case m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) .
By Lemma 8.20 (iii), ฮพ โฒ superscript ๐ โฒ \xi^{\prime}
permutes G m l โ 1 ร Q m l โ 1 โ m l โ 1 โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 G_{m_{l-1}}\times Q_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}} .
We show that there exists some g 0 โ G m l โ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 g_{0}\in G_{m_{l-1}} such that
( h , c ) โ ฮพ โฒ = ( h โ g 0 , c ) โ ย for allย โ h โ G m l โ 1 โ ย andย โ c โ Q m l โ 1 โ m l โ 1 โ . โ ๐ superscript ๐ โฒ โ subscript ๐ 0 ๐ ย for allย โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 ย andย ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 (h,c)\xi^{\prime}=(hg_{0},c)\mbox{ for all }h\in G_{m_{l-1}}\mbox{ and }c\in Q_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}}.
(41)
Since m l โ 1 โ m p โฒ โ m l โ 1 โ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 m_{l-1}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l-1} by Lemma 8.20 (iii), m l < โ m l โ 1 subscript โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1} yields m l โ m p โฒ โ m l โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{l}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l} by Lemma 7.1 and so we may
assume that
( m l < โ โฆ < โ m 0 ) โ ฯ = ( m l โ m p โฒ < โ m l โ 1 โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) . subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 (m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})\sigma=(m_{l}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0}).
(42)
Let h โ G m l โ 1 โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 h\in G_{m_{l-1}} and c โ Q m l โ 1 โ m l โ 1 โ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 c\in Q_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}} . Let r = ( a , h , b 1 ) โ m l โ 2 โฏ ๐ ๐ โ subscript ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 2 โฏ r=(a,h,b_{1})m_{l-2}^{\sharp} and
( 1 , 1 , b โฒ ) โ ( 1 , 1 , c ) โ r โฏ โ 1 1 superscript ๐ โฒ 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ (1,1,b^{\prime})\mathrel{{\mathcal{L}}}(1,1,c)r^{\sharp} .
Let
ฯ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ r < โ m l โ 2 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau=((1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
and w = [ 2 โ k + 2 , ฯ ] ๐ค 2 ๐ 2 ๐ w=[2k+2,\tau] . We claim that
w โ Sons โ ( v i โ 1 ) ย andย f โ ( w ) = ( h , c ) . formulae-sequence ๐ค Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ย andย
๐ ๐ค โ ๐ w\in\mbox{Sons}(v_{i-1})\hskip 19.91684pt\mbox{ and }\hskip 19.91684ptf(w)=(h,c).
(43)
Indeed, the proof of (39 ) can be easily adapted to show that
r โ m l โ 1 โ ๐ subscript ๐ ๐ 1 r\mathrel{{\mathcal{H}}}m_{l-1} and f โ ( w ) = ( h , โฆ ) ๐ ๐ค โ โฆ f(w)=(h,\ldots) (if indeed w โ Sons โ ( v i โ 1 ) ๐ค Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 w\in\mbox{Sons}(v_{i-1}) ).
Since c โ Q m l โ 1 โ m l โ 1 โ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 c\in Q_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}} , we have ( 1 , 1 , c ) โ y โ m l โ 1 โ m l โ 1 โ โ 1 1 ๐ ๐ฆ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 (1,1,c)\mathrel{{\mathcal{L}}}ym_{l-1}m_{l-1}^{*} for some y โ Y m l โ 1 โ m l โ 1 โ ๐ฆ subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 y\in Y_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}} . Hence
( 1 , 1 , b โฒ ) โ ( 1 , 1 , c ) โ r โฏ โ y โ m l โ 1 โ m l โ 1 โ โ r โฏ = y โ r โ r โ โ r โฏ = y โ r . โ 1 1 superscript ๐ โฒ 1 1 ๐ superscript ๐ โฏ โ ๐ฆ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 superscript ๐ โฏ ๐ฆ ๐ superscript ๐ superscript ๐ โฏ ๐ฆ ๐ (1,1,b^{\prime})\mathrel{{\mathcal{L}}}(1,1,c)r^{\sharp}\mathrel{{\mathcal{L}}}ym_{l-1}m_{l-1}^{*}r^{\sharp}=yrr^{*}r^{\sharp}=yr.
Since y โ r โ r โ ๐ฆ ๐ ๐ yr\mathrel{{\mathcal{L}}}r would imply y โ m l โ 1 โ m l โ 1 โ โ m l โ 1 โ m l โ 1 โ โ ๐ฆ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 ym_{l-1}m_{l-1}^{*}\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l-1}m_{l-1}^{*} in view of r โ m l โ 1 โ m l โ 1 โ โ ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 r\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{l-1}m_{l-1}^{*} , contradicting
y โ Y m l โ 1 โ m l โ 1 โ ๐ฆ subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 y\in Y_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}} , we get y โ r < โ r subscript โ ๐ฆ ๐ ๐ yr<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r and so y โ Y r ๐ฆ subscript ๐ ๐ y\in Y_{r} . Thus b โฒ โ Q r superscript ๐ โฒ subscript ๐ ๐ b^{\prime}\in Q_{r} and so w โ Sons โ ( v i โ 1 ) ๐ค Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 w\in\mbox{Sons}(v_{i-1}) by Lemma 8.13 . Now
( 1 , 1 , b โฒ ) โ r โ โ y โ r โ r โ = y โ m l โ 1 โ m l โ 1 โ โ ( 1 , 1 , c ) , โ 1 1 superscript ๐ โฒ superscript ๐ ๐ฆ ๐ superscript ๐ ๐ฆ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 โ 1 1 ๐ (1,1,b^{\prime})r^{*}\mathrel{{\mathcal{L}}}yrr^{*}=ym_{l-1}m_{l-1}^{*}\mathrel{{\mathcal{L}}}(1,1,c),
hence f โ ( w ) = ( h , c ) ๐ ๐ค โ ๐ f(w)=(h,c) and so (43 ) holds.
Now ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ r โ m l โ 1 subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ โ subscript ๐ ๐ 1 (1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l-1} yields ( 1 , 1 , b โฒ ) โ m p โฒ < โ r โ m p โฒ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ (1,1,b^{\prime})m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}rm^{\prime}_{p} by Lemma 7.1 .
Similarly to the preceding case, it follows easily from
(42 ) that
ฯ โ ฯ = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) โ m p โฒ < โ r โ m p โฒ < โ n t < โ โฆ < โ n 0 ) ๐ ๐ subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ก subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau\sigma=((1,1,b^{\prime})m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}rm^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{t}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{0})
and so
ฯต โ ( ฯ โ ฯ ) = ( ( 1 , 1 , b โฒ ) โ m p โฒ โ ( r โ m p โฒ ) โ < ๐ฅ r โ m p โฒ โ n t โ < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ I ) . italic-ฯต ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ ๐ก subscript ๐ฅ โฆ subscript ๐ฅ ๐ผ \epsilon(\tau\sigma)=((1,1,b^{\prime})m^{\prime}_{p}(rm^{\prime}_{p})^{*}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}rm^{\prime}_{p}n_{t}^{*}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}I).
Since ( 1 , 1 , b โฒ ) < โ r subscript โ 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ (1,1,b^{\prime})<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r , we may write ( 1 , 1 , b โฒ ) = z โ r 1 1 superscript ๐ โฒ ๐ง ๐ (1,1,b^{\prime})=zr for some z โ M ๐ง ๐ z\in M .
Since m l โ 1 โ m p โฒ โ m l โ 1 โ subscript ๐ ๐ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ 1 m_{l-1}m^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,m_{l-1} and r โ m l โ 1 โ ๐ subscript ๐ ๐ 1 r\mathrel{{\mathcal{L}}}m_{l-1} , we get r โ m p โฒ โ r โ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ rm^{\prime}_{p}\,\mathrel{{\mathcal{R}}}\,r and so Lemma 7.2 (ii) yields
( 1 , 1 , b โฒ ) โ m p โฒ โ ( r โ m p โฒ ) โ = z โ r โ m p โฒ โ ( r โ m p โฒ ) โ = z โ r โ r โ = ( 1 , 1 , b โฒ ) โ r โ . 1 1 superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ง ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ง ๐ superscript ๐ 1 1 superscript ๐ โฒ superscript ๐ (1,1,b^{\prime})m^{\prime}_{p}(rm^{\prime}_{p})^{*}=zrm^{\prime}_{p}(rm^{\prime}_{p})^{*}=zrr^{*}=(1,1,b^{\prime})r^{*}.
Hence the leftmost term in ฯต โ ( ฯ โ ฯ ) italic-ฯต ๐ ๐ \epsilon(\tau\sigma) is the same as in
ฯต โ ( ฯ ) italic-ฯต ๐ \epsilon(\tau) and so ( h , c ) โ ฮพ โฒ = ( โฆ , c ) โ ๐ superscript ๐ โฒ โฆ ๐ (h,c)\xi^{\prime}=(\ldots,c) . A straightforward adaptation of the proof of (37 )
completes the proof of (41 ).
Similarly, in the case m l โ U 2 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ m_{l}\in U_{2}(k) we show that there exists some
g 0 โ G m l subscript ๐ 0 subscript ๐บ subscript ๐ ๐ g_{0}\in G_{m_{l}} such that
( h , c ) โ ฮพ โฒ = ( h โ g 0 , c ) โ ย for allย โ h โ G m l โ ย andย โ c โ { โ } โช Q m l โ m l โ . โ ๐ superscript ๐ โฒ โ subscript ๐ 0 ๐ ย for allย โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ ย andย ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ (h,c)\xi^{\prime}=(hg_{0},c)\mbox{ for all }h\in G_{m_{l}}\mbox{ and }c\in\{\ast\}\cup Q_{m_{l}m_{l}^{*}}.
(44)
Indeed, by (31 ) and (33 ), ฮพ โฒ superscript ๐ โฒ \xi^{\prime} is the (disjoint)
union of a permutation ฮพ 1 โฒ subscript superscript ๐ โฒ 1 \xi^{\prime}_{1} of G m l ร { โ } subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ G_{m_{l}}\times\{\ast\} with a
permutation ฮพ 2 โฒ subscript superscript ๐ โฒ 2 \xi^{\prime}_{2} of G m l ร Q m l โ m l โ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ G_{m_{l}}\times Q_{m_{l}m_{l}^{*}} . A
straightforward combination of the two preceding cases yields (44 ).
Write
K = { G m l ร ( { โ } โช Q m l โ m l โ ) ย ifย โ m l โ U 2 โ ( k ) G m l ร { โ } ย ifย โ m l โ U 3 โ ( k ) G m l โ 1 ร Q m l โ 1 โ m l โ 1 โ ย ifย โ m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) . ๐พ cases subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ ๐ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ โ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ ๐ 1 superscript subscript ๐ ๐ 1 ย ifย subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ K=\left\{\begin{array}[]{ll}G_{m_{l}}\times(\{\ast\}\cup Q_{m_{l}m_{l}^{*}})&\mbox{ if }m_{l}\in U_{2}(k)\\
G_{m_{l}}\times\{\ast\}&\mbox{ if }m_{l}\in U_{3}(k)\\
G_{m_{l-1}}\times Q_{m_{l-1}m_{l-1}^{*}}&\mbox{ if }m_{l-1}\in U_{4}(k).\end{array}\right.
By (37 ), (41 ) and (44 ),
each local map ฮพ โ M i โฉ S โ ( X i ) ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \xi\in M_{i}\cap S(X_{i}) can be decomposed as a
disjoint union of permutations ฮพ = ฮพ โฒ โช ฮพ โฒโฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒโฒ \xi=\xi^{\prime}\cup\xi^{\prime\prime} where
ฮพ โฒ : K โ K ( h , c ) โฆ ( h โ g 0 , c ) , : superscript ๐ โฒ ๐พ โ ๐พ โ ๐ maps-to โ subscript ๐ 0 ๐ \begin{array}[]{rcl}\xi^{\prime}:K&\to&K\\
(h,c)&\mapsto&(hg_{0},c),\end{array}
for some g 0 โ G m l subscript ๐ 0 subscript ๐บ subscript ๐ ๐ g_{0}\in G_{m_{l}} (G m l โ 1 subscript ๐บ subscript ๐ ๐ 1 G_{m_{l-1}} if m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) ),
and ฮพ โฒโฒ superscript ๐ โฒโฒ \xi^{\prime\prime} is the identity mapping on X i โ K subscript ๐ ๐ ๐พ X_{i}\setminus K .
For every ฮป โ ฮ ๐ ฮ \lambda\in\Lambda , take m โ R ฮป ๐ subscript ๐
๐ m\in R_{\lambda}
and
K ฮป = { G m ร ( { โ } โช Q m โ m โ ) ย ifย โ m โ U 2 โ ( k ) G m ร { โ } ย ifย โ m โ U 3 โ ( k ) G m ร Q m โ m โ ย ifย โ m โ U 4 โ ( k ) . subscript ๐พ ๐ cases subscript ๐บ ๐ โ subscript ๐ ๐ superscript ๐ ย ifย ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐บ ๐ โ ย ifย ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐บ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ ย ifย ๐ subscript ๐ 4 ๐ K_{\lambda}=\left\{\begin{array}[]{ll}G_{m}\times(\{\ast\}\cup Q_{mm^{*}})&\mbox{ if }m\in U_{2}(k)\\
G_{m}\times\{\ast\}&\mbox{ if }m\in U_{3}(k)\\
G_{m}\times Q_{mm^{*}}&\mbox{ if }m\in U_{4}(k).\end{array}\right.
Note that K ฮป subscript ๐พ ๐ K_{\lambda} is well defined in view of Lemmas 8.3 ,
8.10 and 8.11 .
Write
S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) = { ฯ โ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โฃ ฯ | X 2 โ k + 2 โ K ฮป = Id } . subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 conditional-set ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 evaluated-at ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript ๐พ ๐ Id S_{\lambda}(X_{2k+2})=\{\varphi\in S(X_{2k+2})\mid\;\varphi|_{X_{2k+2}\setminus K_{\lambda}}=\mbox{Id}\}.
Since the sets K ฮป subscript ๐พ ๐ K_{\lambda} are disjoint subsets of X 2 โ k + 2 subscript ๐ 2 ๐ 2 X_{2k+2} , we can view
S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 S_{\lambda}(X_{2k+2}) as a direct sum of its subgroups
S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 S_{\lambda}(X_{2k+2}) .
We show that
M 2 โ k + 2 โฉ S โ ( X 2 โ k + 2 ) = โ ฮป โ ฮ ( M 2 โ k + 2 โฉ S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) ) . subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript direct-sum ๐ ฮ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 M_{2k+2}\cap S(X_{2k+2})=\oplus_{\lambda\in\Lambda}\;(M_{2k+2}\cap S_{\lambda}(X_{2k+2})).
(45)
Indeed, the union
X 2 โ k + 2 = { โ } โช ( โ m โ U 2 โ ( k ) ( G m ร ( { โ } โช Q m โ m โ ) ) ) โช ( โ m โ U 3 โ ( k ) ( G m ร { โ } ) ) โช ( โ m โ U 4 โ ( k ) ( G m ร Q m โ m โ ) ) . subscript ๐ 2 ๐ 2 โ subscript ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐บ ๐ โ subscript ๐ ๐ superscript ๐ missing-subexpression subscript ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐บ ๐ โ subscript ๐ subscript ๐ 4 ๐ subscript ๐บ ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ \begin{array}[]{lll}X_{2k+2}&=&\{\downarrow\}\cup(\bigcup_{m\in U_{2}(k)}(G_{m}\times(\{\ast\}\cup Q_{mm^{*}})))\\
&\cup&(\bigcup_{m\in U_{3}(k)}(G_{m}\times\{\ast\}))\cup(\bigcup_{m\in U_{4}(k)}(G_{m}\times Q_{mm^{*}})).\end{array}
is supposed to be disjoint over distinct
โ โ \mathrel{{\mathcal{R}}} -classes, and the decomposition ฮพ = ฮพ โฒ โช ฮพ โฒโฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒโฒ \xi=\xi^{\prime}\cup\xi^{\prime\prime} shows
that every local map ฮพ ๐ \xi belongs indeed to a unique
S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 S_{\lambda}(X_{2k+2}) . Since M 2 โ k + 2 subscript ๐ 2 ๐ 2 M_{2k+2} is by definition generated by the
local maps ฮพ ๐ \xi , it follows that M 2 โ k + 2 โฉ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ โ ฮป โ ฮ ( M 2 โ k + 2 โฉ S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) ) subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript direct-sum ๐ ฮ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 M_{2k+2}\cap S(X_{2k+2})\subseteq\oplus_{\lambda\in\Lambda}\;(M_{2k+2}\cap S_{\lambda}(X_{2k+2})) . The opposite inclusion is trivial, hence
(45 ) holds.
It follows from the decomposition ฮพ = ฮพ โฒ โช ฮพ โฒโฒ ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒโฒ \xi=\xi^{\prime}\cup\xi^{\prime\prime} ,
(37 ), (41 ) and (44 ) that we can take
M 2 โ k + 2 โฉ S ฮป โ ( X 2 โ k + 2 ) โ
G ฮป โฒ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript superscript ๐บ โฒ ๐ M_{2k+2}\cap S_{\lambda}(X_{2k+2})\cong G^{\prime}_{\lambda} for some subgroup
G ฮป โฒ subscript superscript ๐บ โฒ ๐ G^{\prime}_{\lambda} of G ฮป subscript ๐บ ๐ G_{\lambda} , hence
M 2 โ k + 2 โฉ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ
โ ฮป โ ฮ G ฮป โฒ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript direct-sum ๐ ฮ subscript superscript ๐บ โฒ ๐ M_{2k+2}\cap S(X_{2k+2})\cong\oplus_{\lambda\in\Lambda}G^{\prime}_{\lambda}
and (ii) holds.
Finally, we prove that ฯ ๐ \varphi has the Zeiger property. Let ฯ = ( m p โฒ < โ โฆ < โ m 0 โฒ ) โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript superscript ๐ โฒ 0 subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma=(m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m^{\prime}_{0})\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
We may assume that p > 0 ๐ 0 p>0 .
Suppose that
ฮพ = ( โ
, f โ ( v 2 โ k + 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฯ ฯ โ ฯ 2 โ k + 2 โ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ K โ ( X 2 โ k + 2 ) ๐ โ
๐ subscript ๐ฃ 2 ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 2 \xi=(\cdot,f(v_{2k+1}),\ldots,f(v_{1}))\varphi_{\sigma}\pi_{2k+2}\in S(X_{2k+2})\setminus K(X_{2k+2}) and ( v q โ 1 , โฆ , v 1 , r 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 Ray subscript ๐ 0 ๐ (v_{q-1},\ldots,v_{1},r_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) with 2 โ k + 1 < q โ 1 < ฮด 2 ๐ 1 ๐ 1 ๐ฟ 2k+1<q-1<\delta . Let ฮพ โฒ = ( โ
, f โ ( v q โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฯ ฯ โ ฯ q superscript ๐ โฒ โ
๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \xi^{\prime}=(\cdot,f(v_{q-1}),\ldots,f(v_{1}))\varphi_{\sigma}\pi_{q} . We show that ฮพ โฒ superscript ๐ โฒ \xi^{\prime} is the identity
mapping by induction on q ๐ q . Assume the claim holds for q โฒ superscript ๐ โฒ q^{\prime} whenever
2 โ k + 1 < q โฒ โ 1 < q โ 1 2 ๐ 1 superscript ๐ โฒ 1 ๐ 1 2k+1<q^{\prime}-1<q-1 .
Let v i โ 1 = [ 2 โ k + 1 , ฯ ] subscript ๐ฃ ๐ 1 2 ๐ 1 ๐ v_{i-1}=[2k+1,\tau] in minimal representation, with ฯ = ( m l < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \tau=(m_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) . Since ฮพ โ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ K โ ( X 2 โ k + 2 ) ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 2 \xi\in S(X_{2k+2})\setminus K(X_{2k+2}) , we have either m l โ U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ m_{l}\in U_{2}(k)\cup U_{3}(k) or m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ m_{l-1}\in U_{4}(k) by Lemma 8.13 . Let
d = { l ย ifย โ m l โ U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) l โ 1 ย ifย โ m l โ 1 โ U 4 โ ( k ) ๐ cases ๐ ย ifย subscript ๐ ๐ subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ ๐ 1 ย ifย subscript ๐ ๐ 1 subscript ๐ 4 ๐ d=\left\{\begin{array}[]{ll}l&\mbox{ if }m_{l}\in U_{2}(k)\cup U_{3}(k)\\
l-1&\mbox{ if }m_{l-1}\in U_{4}(k)\end{array}\right.
By Lemmas
8.18 โ8.20 (iii), we have m d โ m p โฒ โ m d โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{d}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{d} . Write v q โ 1 = [ q โ 1 , ฯ ] subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 ๐ v_{q-1}=[q-1,\rho] in minimal
representation. Since v q โ 1 subscript ๐ฃ ๐ 1 v_{q-1} must be a descendant of
v 2 โ k + 1 subscript ๐ฃ 2 ๐ 1 v_{2k+1} , it follows from (4 ) that
H โ ( ฯ โง โ ฯ ) โฅ 2 โ k + 1 ๐ป subscript โ ๐ ๐ 2 ๐ 1 H(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)\geq 2k+1 and so either h ๐ฅ โ ( ฯ โง โ ฯ ) > k subscript โ ๐ฅ subscript โ ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)>k or ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\tau,\rho)\in V(M^{I}) . Hence
ฯ = ( n l โฒ < โ โฆ < โ n d < โ m d โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho=(n_{l^{\prime}}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{d-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
(46)
for some n j subscript ๐ ๐ n_{j} . By Lemma 8.4 , we have
n d = ( ฯ โง โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) = m d subscript ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ โ subscript โ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ n_{d}=(\rho\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)\mathrel{{\mathcal{H}}}(\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho)=m_{d} . Since m d โ m p โฒ โ m d โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ m_{d}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}m_{d} , Lemma 7.1 yields
n j โ m p โฒ โ n j ( j = d , โฆ , l โฒ ) , โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ โฆ superscript ๐ โฒ
n_{j}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}n_{j}\quad(j=d,\ldots,l^{\prime}),
(47)
ฯ โ ฯ = ( n l โฒ โ m p โฒ < โ โฆ < โ n d โ m p โฒ < โ โฆ ) . ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ \rho\sigma=(n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots).
(48)
Assume first that | Sons โ ( v q โ 1 ) | = 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1})|=1 . Then we must have dom โ ฮพ โฒ = { โ } dom superscript ๐ โฒ โ \mbox{dom}\xi^{\prime}=\{\downarrow\} . Suppose that | Sons โ ( v q โ 1 โ ฯ ) | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1}\sigma)|\;>1 . Suppose
further that l โฒ = d superscript ๐ โฒ ๐ l^{\prime}=d . Then
v q โ 1 โ ฯ = [ q โ 1 , ฯ โ ฯ ] = [ q โ 1 , n d โ m p โฒ < โ โฆ ] . subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ ๐ 1 ๐ ๐ delimited-[] subscript โ ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐
โฆ v_{q-1}\sigma=[q-1,\rho\sigma]=[q-1,n_{d}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots].
Since h ๐ฅ โ ( n d โ m p โฒ ) = h ๐ฅ โ ( n d ) = h ๐ฅ โ ( m d ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{d}m^{\prime}_{p})=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{d})=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{d})=k and 2 โ k + 2 โค q โ 1 2 ๐ 2 ๐ 1 2k+2\leq q-1 , it follows from Lemmas 8.12 and 8.13 that
| Sons โ ( v q โ 1 โ ฯ ) | = 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1}\sigma)|=1 , a contradiction. Hence l โฒ > d superscript ๐ โฒ ๐ l^{\prime}>d . By (47 ), (48 ) and Lemma 8.14 ,
v q โ 1 = [ q โ 1 , ฯ ] subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 ๐ v_{q-1}=[q-1,\rho] being in minimal
representation implies that so it is
v q โ 1 โ ฯ = [ q โ 1 , ฯ โ ฯ ] subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ ๐ 1 ๐ ๐ v_{q-1}\sigma=[q-1,\rho\sigma] . It follows that for q ๐ q odd
(respectively even) we have n l โฒ โ m p โฒ โ U 0 โ ( k โฒ ) โช U 1 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ subscript ๐ 1 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\in U_{0}(k^{\prime})\cup U_{1}(k^{\prime}) for k โฒ = q โ 1 2 superscript ๐ โฒ ๐ 1 2 k^{\prime}=\frac{q-1}{2} (respectively n l โฒ โ m p โฒ โ U 2 โ ( k โฒ ) โช U 3 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 2 superscript ๐ โฒ subscript ๐ 3 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\in U_{2}(k^{\prime})\cup U_{3}(k^{\prime}) or
n l โฒ โ 1 โ m p โฒ โ U 4 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 4 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p}\in U_{4}(k^{\prime}) for k โฒ = q โ 2 2 superscript ๐ โฒ ๐ 2 2 k^{\prime}=\frac{q-2}{2} ).
Suppose first that n l โฒ โ m p โฒ โ U 0 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\in U_{0}(k^{\prime}) . Then h ๐ฅ โ ( n l โฒ โ m p โฒ ) = k โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p})=k^{\prime} and | A n l โฒ โ m p โฒ | > 1 subscript ๐ด subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 |A_{n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}}|>1 . Since n l โฒ โ m p โฒ โ n l โฒ โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}n_{l^{\prime}} by (47 ), we get h ๐ฅ โ ( n l โฒ ) = k โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}})=k^{\prime} and | A n l โฒ | > 1 subscript ๐ด subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 |A_{n_{l^{\prime}}}|>1 and so n l โฒ โ U 0 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ 0 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}\in U_{0}(k^{\prime}) . By Lemma 8.12 , this contradicts
| Sons โ ( v q โ 1 ) | = 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1})|=1 . The case n l โฒ โ m p โฒ โ U 1 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 1 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\in U_{1}(k^{\prime}) is analogous.
Assume now that
n l โฒ โ m p โฒ โ U 2 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 2 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\in U_{2}(k^{\prime}) . Then h ๐ฅ โ ( n l โฒ โ m p โฒ ) = k โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p})=k^{\prime} and | G n l โฒ โ m p โฒ | โ ( 1 + | Q n l โฒ โ m p โฒ | ) > 1 subscript ๐บ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ 1 |G_{n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}}|(1+|Q_{n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}}|)>1 .
By Lemma 8.10 , we have
| Q n l โฒ โ m p โฒ | = | Q n l โฒ โ m p โฒ โ ( n l โฒ โ m p โฒ ) โ | , | Q n l โฒ | = | Q n l โฒ โ n l โฒ โ | . formulae-sequence subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ |Q_{n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}}|=|Q_{n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}(n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p})^{*}}|,\quad|Q_{n_{l^{\prime}}}|=|Q_{n_{l^{\prime}}n_{l^{\prime}}^{*}}|.
(49)
Since n l โฒ โ m p โฒ โ n l โฒ โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}n_{l^{\prime}} by (47 ), we get
n l โฒ โ m p โฒ โ ( n l โฒ โ m p โฒ ) โ = n l โฒ โ n l โฒ โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}(n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p})^{*}=n_{l^{\prime}}n_{l^{\prime}}^{*} , hence
h ๐ฅ โ ( n l โฒ ) = k โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}})=k^{\prime} and (49 ) yields | G n l โฒ | โ ( 1 + | Q n l โฒ | ) > 1 subscript ๐บ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 |G_{n_{l^{\prime}}}|(1+|Q_{n_{l^{\prime}}}|)>1 and thus n l โฒ โ U 2 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ 2 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}\in U_{2}(k^{\prime}) . By Lemma 8.13 , this contradicts
| Sons โ ( v q โ 1 ) | = 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1})|=1 as well.
The cases n l โฒ โ m p โฒ โ U 3 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 3 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\in U_{3}(k^{\prime}) and
n l โฒ โ 1 โ m p โฒ โ U 4 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ 4 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p}\in U_{4}(k^{\prime}) are analogous and can be omitted.
Therefore we may conclude that | Sons โ ( v q โ 1 โ ฯ ) | = 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1}\sigma)|=1
and so โ ฮพ โฒ = โ โ absent superscript ๐ โฒ โ \downarrow\xi^{\prime}=\downarrow .
We assume now
that
| Sons โ ( v q โ 1 ) | โ 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1})|\neq 1 . Since q โ 1 < ฮด ๐ 1 ๐ฟ q-1<\delta , it follows that
| Sons โ ( v q โ 1 ) | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1})|>1 .
Clearly, if l โฒ = d superscript ๐ โฒ ๐ l^{\prime}=d , then h ๐ฅ โ ( n l โฒ ) = h ๐ฅ โ ( m d ) = k subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}})=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(m_{d})=k and so,
since q โ 1 โฅ 2 โ k + 2 ๐ 1 2 ๐ 2 q-1\geq 2k+2 ,
v q โ 1 subscript ๐ฃ ๐ 1 v_{q-1} has
a unique son by Lemmas 8.12 and 8.13 , a contradiction.
Therefore l โฒ > d superscript ๐ โฒ ๐ l^{\prime}>d .
Now (47 ) yields n l โฒ โ m p โฒ โ n l โฒ โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}n_{l^{\prime}} , which implies
| ( Sons โ ( v q โ 1 ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{q-1}))\sigma|>1 by Lemmas
8.16 โ8.20 (iii). Thus ฮพ โฒ โ S โ ( X i ) superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ \xi^{\prime}\in S(X_{i}) by definition of
ฯ ฯ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma} . If q ๐ q is odd, we obtain ฮพ โฒ = Id superscript ๐ โฒ Id \xi^{\prime}=\mbox{Id} by Lemmas
8.16 (iii) and 8.17 (iii), hence we may assume that q = 2 โ k โฒ + 2 ๐ 2 superscript ๐ โฒ 2 q=2k^{\prime}+2 with k < k โฒ ๐ superscript ๐ โฒ k<k^{\prime} .
Since ฮพ โฒ superscript ๐ โฒ \xi^{\prime} is the identity anyway for all the other cases, it
suffices to prove that
( f โ ( v q ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฯ ฯ = ( f โ ( v q ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 (f(v_{q}),\ldots,f(v_{1}))\varphi_{\sigma}=(f(v_{q}),\ldots,f(v_{1}))
whenever ( v q , โฆ , v 1 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 Ray subscript ๐ 0 ๐ (v_{q},\ldots,v_{1})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) , that is,
( v q , โฆ , v 1 ) โ ฯ โ ฯ = ( f โ ( v q ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) . subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 (v_{q},\ldots,v_{1})\sigma\psi=(f(v_{q}),\ldots,f(v_{1})).
By the induction hypothesis, we have
( f โ ( v q โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ ฯ ฯ = ( f โ ( v q โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) , ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 (f(v_{q-1}),\ldots,f(v_{1}))\varphi_{\sigma}=(f(v_{q-1}),\ldots,f(v_{1})),
hence it is enough to show that
f โ ( v q โ ฯ ) = f โ ( v q ) . ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ f(v_{q}\sigma)=f(v_{q}).
(50)
Since | Sons โ ( v q โ 1 ) | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 1 |\mbox{Sons}(v_{q-1})|>1 , it follows from Lemma 8.13 that
either n l โฒ โ U 2 โ ( k โฒ ) โช U 3 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ 2 superscript ๐ โฒ subscript ๐ 3 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}\in U_{2}(k^{\prime})\cup U_{3}(k^{\prime}) or n l โฒ โ 1 โ U 4 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ 4 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}-1}\in U_{4}(k^{\prime}) .
We consider first the case n l โฒ โ U 2 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ 2 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}\in U_{2}(k^{\prime}) . Since h ๐ฅ โ ( n l โฒ ) = k โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}})=k^{\prime} , we may
replace in (46 ) n l โฒ subscript ๐ superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}} by any element in its
โ โ \mathrel{{\mathcal{H}}} -class. Indeed, if
ฮท = ( r < โ n l โฒ โ 1 < โ โฆ < โ n d < โ m d โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \eta=(r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{d-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
with r โ n l โฒ โ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ r\mathrel{{\mathcal{H}}}n_{l^{\prime}} , then ( ฯ , ฮท ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\rho,\eta)\in V(M^{I}) by
Lemma 8.4 (case (V1)) and so H โ ( ฯ , ฮท ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( n l โฒ ) + 1 = 2 โ k โฒ + 1 ๐ป ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 2 superscript ๐ โฒ 1 H(\rho,\eta)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}})+1=2k^{\prime}+1 yields [ q โ 1 , ฯ ] = [ q โ 1 , ฮท ] ๐ 1 ๐ ๐ 1 ๐ [q-1,\rho]=[q-1,\eta] .
Thus we may assume by Lemma 8.13 that either
v q = [ 2 โ k โฒ + 2 , ฯ ] ย orย v q = [ 2 โ k โฒ + 2 , ฯ โฒ ] formulae-sequence subscript ๐ฃ ๐ 2 superscript ๐ โฒ 2 ๐ ย orย
subscript ๐ฃ ๐ 2 superscript ๐ โฒ 2 superscript ๐ โฒ v_{q}=[2k^{\prime}+2,\rho]\hskip 14.22636pt\mbox{ or }\hskip 14.22636ptv_{q}=[2k^{\prime}+2,\rho^{\prime}]
with
ฯ โฒ = ( n l โฒ + 1 < โ n l โฒ < โ โฆ < โ n d < โ m d โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) . superscript ๐ โฒ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho^{\prime}=(n_{l^{\prime}+1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{d-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
Write
ฯต โ ( ฯ ) = ( x l โฒ < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ) , ฯต โ ( ฯ โ ฯ ) = ( x s โฒ < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 โฒ ) . formulae-sequence italic-ฯต ๐ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 italic-ฯต ๐ ๐ subscript ๐ฅ subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript ๐ฅ subscript superscript ๐ฅ โฒ 0 \epsilon(\rho)=(x_{l^{\prime}}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}),\quad\epsilon(\rho\sigma)=(x^{\prime}_{s}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x^{\prime}_{0}).
Assume first that v q = [ 2 โ k โฒ + 2 , ฯ ] subscript ๐ฃ ๐ 2 superscript ๐ โฒ 2 ๐ v_{q}=[2k^{\prime}+2,\rho] . Writing n l โฒ = z โ n l โฒ โ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ง subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 n_{l^{\prime}}=zn_{l^{\prime}-1} ,
it follows from l โฒ > d superscript ๐ โฒ ๐ l^{\prime}>d , (48 ) and (47 ) that
x s โฒ = ( n l โฒ โ m p โฒ ) โ ( n l โฒ โ 1 โ m p โฒ ) โ = z โ n l โฒ โ 1 โ m p โฒ โ ( n l โฒ โ 1 โ m p โฒ ) โ = z โ n l โฒ โ 1 โ n l โฒ โ 1 โ = n l โฒ โ n l โฒ โ 1 โ = x l โฒ , subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ง subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ ๐ง subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ x^{\prime}_{s}=(n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p})(n_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p})^{*}=zn_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p}(n_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p})^{*}=zn_{l^{\prime}-1}n_{l^{\prime}-1}^{*}=n_{l^{\prime}}n_{l^{\prime}-1}^{*}=x_{l^{\prime}},
hence
f โ ( v q โ ฯ ) = ( g , โ ) = f โ ( v q ) ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ ๐ โ ๐ subscript ๐ฃ ๐ f(v_{q}\sigma)=(g,\ast)=f(v_{q}) for the same g โ G m l โฒ ๐ subscript ๐บ subscript ๐ superscript ๐ โฒ g\in G_{m_{l^{\prime}}} .
Assume now that
v q = [ 2 โ k โฒ + 2 , ฯ โฒ ] subscript ๐ฃ ๐ 2 superscript ๐ โฒ 2 superscript ๐ โฒ v_{q}=[2k^{\prime}+2,\rho^{\prime}] . Since ฯต italic-ฯต \epsilon is sequential, we may write
ฯต โ ( ฯ โฒ ) = ( x l โฒ + 1 < ๐ฅ x l โฒ < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ) italic-ฯต superscript ๐ โฒ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ subscript ๐ฅ โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 \epsilon(\rho^{\prime})=(x_{l^{\prime}+1}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{l^{\prime}}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0})
for some x l โฒ + 1 โ M subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ 1 ๐ x_{l^{\prime}+1}\in M . Since n l โฒ โ n l โฒ โ m p โฒ โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript superscript ๐ โฒ ๐ n_{l^{\prime}}\mathrel{{\mathcal{R}}}n_{l^{\prime}}m^{\prime}_{p} by (47 ),
it follows from Theorem 7.5 that
ฯต โ ( ฯ โฒ โ ฯ ) = ( x l โฒ + 1 < ๐ฅ x s โฒ < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 โฒ ) . italic-ฯต superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ subscript ๐ฅ โฆ subscript ๐ฅ subscript superscript ๐ฅ โฒ 0 \epsilon(\rho^{\prime}\sigma)=(x_{l^{\prime}+1}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x^{\prime}_{s}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x^{\prime}_{0}).
Since x s โฒ = x l โฒ subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ x^{\prime}_{s}=x_{l^{\prime}} as before, it follows that
f โ ( v q โ ฯ ) = ( g , b ) = f โ ( v q โ ฯ ) ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ f(v_{q}\sigma)=(g,b)=f(v_{q}\sigma) for the same g โ G m l โฒ ๐ subscript ๐บ subscript ๐ superscript ๐ โฒ g\in G_{m_{l^{\prime}}} and b โ Q m l โฒ โ m l โฒ โ ๐ subscript ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ superscript subscript ๐ superscript ๐ โฒ b\in Q_{m_{l^{\prime}}m_{l^{\prime}}^{*}} . Therefore
(50 ) holds in this case.
The case n l โฒ โ U 3 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ subscript ๐ 3 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}}\in U_{3}(k^{\prime}) being actually a simplification of the
preceding case, we may assume now that n l โฒ โ 1 โ U 4 โ ( k โฒ ) subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript ๐ 4 superscript ๐ โฒ n_{l^{\prime}-1}\in U_{4}(k^{\prime}) .
Since h ๐ฅ โ ( n l โฒ โ 1 ) = k โฒ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 superscript ๐ โฒ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}-1})=k^{\prime} , we may
replace in (46 ) n l โฒ โ 1 subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 n_{l^{\prime}-1} by any element in its
โ โ \mathrel{{\mathcal{H}}} -class. Indeed, if
ฮท = ( n l โฒ < โ r < โ n l โฒ โ 2 < โ โฆ < โ n l < โ m l โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) ๐ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 2 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \eta=(n_{l^{\prime}}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}-2}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{l-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0})
with r โ n l โฒ โ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ r\mathrel{{\mathcal{H}}}n_{l^{\prime}} , then ( ฯ , ฮท ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\rho,\eta)\in V(M^{I}) by
Lemma 8.4 (case (V2)) and so H โ ( ฯ , ฮท ) = 2 โ h ๐ฅ โ ( n l โฒ ) + 1 = 2 โ k โฒ + 1 ๐ป ๐ ๐ 2 subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 2 superscript ๐ โฒ 1 H(\rho,\eta)=2h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}})+1=2k^{\prime}+1 yields [ q โ 1 , ฯ ] = [ q โ 1 , ฮท ] ๐ 1 ๐ ๐ 1 ๐ [q-1,\rho]=[q-1,\eta] .
Thus we may assume by Lemma 8.13 that
v q = [ 2 โ k โฒ + 2 , ฯ โฒ ] subscript ๐ฃ ๐ 2 superscript ๐ โฒ 2 superscript ๐ โฒ v_{q}=[2k^{\prime}+2,\rho^{\prime}]
with
ฯ โฒ = ( r < โ n l โฒ โ 1 < โ โฆ < โ n d < โ m d โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) . superscript ๐ โฒ subscript โ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho^{\prime}=(r<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{d-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}).
Let ฯ โฒโฒ = ( n l โฒ โ 1 < โ โฆ < โ n d < โ m d โ 1 < โ โฆ < โ m 0 ) superscript ๐ โฒโฒ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript โ subscript ๐ ๐ 1 subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ 0 \rho^{\prime\prime}=(n_{l^{\prime}-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{d-1}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}m_{0}) and
ฯต โ ( ฯ โฒโฒ ) = ( x l โฒ โ 1 < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 ) , ฯต โ ( ฯ โฒโฒ โ ฯ ) = ( x s โฒ < ๐ฅ โฆ < ๐ฅ x 0 โฒ ) . formulae-sequence italic-ฯต superscript ๐ โฒโฒ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ 1 โฆ subscript ๐ฅ subscript ๐ฅ 0 italic-ฯต superscript ๐ โฒโฒ ๐ subscript ๐ฅ subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ โฆ subscript ๐ฅ subscript superscript ๐ฅ โฒ 0 \epsilon(\rho^{\prime\prime})=(x_{l^{\prime}-1}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x_{0}),\quad\epsilon(\rho^{\prime\prime}\sigma)=(x^{\prime}_{s}<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}x^{\prime}_{0}).
Since h ๐ฅ โ ( n l โฒ โ 1 ) = k โฒ > k = h ๐ฅ โ ( n d ) subscript โ ๐ฅ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ฅ subscript ๐ ๐ h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{l^{\prime}-1})=k^{\prime}>k=h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(n_{d}) , we have l โฒ โ 1 > d superscript ๐ โฒ 1 ๐ l^{\prime}-1>d .
Similarly to the preceding case, we have
n j โ m p โฒ โ n j ( j = d , โฆ , l โฒ โ 1 ) , โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ โฆ superscript ๐ โฒ 1
n_{j}m^{\prime}_{p}\mathrel{{\mathcal{R}}}n_{j}\quad(j=d,\ldots,l^{\prime}-1),
ฯ โฒโฒ โ ฯ = ( n l โฒ โ 1 โ m p โฒ < โ n l โฒ โ 2 โ m p โฒ < โ โฆ < โ n d โ m p โฒ < โ โฆ ) . superscript ๐ โฒโฒ ๐ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 2 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ \rho^{\prime\prime}\sigma=(n_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}-2}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots).
and
ฯ โฒ โ ฯ = ( r โ m p โฒ < โ n l โฒ โ 1 โ m p โฒ < โ n l โฒ โ 2 โ m p โฒ < โ โฆ < โ n d โ m p โฒ < โ โฆ ) . superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 1 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ subscript ๐ superscript ๐ โฒ 2 subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ subscript โ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript โ โฆ \rho^{\prime}\sigma=(rm^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}-1}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{l^{\prime}-2}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}n_{d}m^{\prime}_{p}<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\ldots).
Now we get x s โฒ = x l โฒ โ 1 subscript superscript ๐ฅ โฒ ๐ subscript ๐ฅ superscript ๐ โฒ 1 x^{\prime}_{s}=x_{l^{\prime}-1} as in the preceding case. Since
ฯต italic-ฯต \epsilon is sequential, we now repeat the argument of the preceding
case to reach (50 ) as well. Therefore
(iii) is proved.
The final claim follows from Lemma 8.15 .
โก โก \square
We can show that, by computing the length function naturally
associated by Proposition 4.9 to the wreath product in Theorem
8.21 , we recover the original length function H Y subscript ๐ป ๐ H_{Y} . We need a
further lemma.
Lemma 8.22
For all ฯ , ฯ , ฯ โ Rh โ ( M I ) ๐ ๐ ๐
Rh superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau,\rho\in\mbox{Rh}(M^{I}) , H โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โฅ H โ ( ฯ , ฯ ) ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ป ๐ ๐ H(\rho\sigma,\rho\tau)\geq H(\sigma,\tau) .
Proof .โLet ฯ , ฯ , ฯ โ Rh โ ( M I ) ๐ ๐ ๐
Rh superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau,\rho\in\mbox{Rh}(M^{I}) and assume that ฯ โ ฯ ๐ ๐ \sigma\neq\tau . By Lemma 8.2 (ii), we have ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โค โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\leq_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) . If ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) < โ ( ฯ โง โ ฯ ) subscript โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)<_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) , then
H โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โฅ H โฒ โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) > H โฒ โ ( ฯ , ฯ ) ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ป โฒ ๐ ๐ H(\rho\sigma,\rho\tau)\geq H^{\prime}(\rho\sigma,\rho\tau)>H^{\prime}(\sigma,\tau)
yields H โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โฅ H โ ( ฯ , ฯ ) ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ป ๐ ๐ H(\rho\sigma,\rho\tau)\geq H(\sigma,\tau) . Hence we may assume that
( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau)
(51)
It suffices to show that
( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โ V โ ( M I ) . ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I})\Rightarrow(\rho\sigma,\rho\tau)\in V(M^{I}).
(52)
Indeed, let ฮผ โ Rh โ ( M I ) ๐ Rh superscript ๐ ๐ผ \mu\in\mbox{Rh}(M^{I}) and assume that ( ฮผ โ ฯ โ ฯ โง โ ฮผ โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โ ฯ โง โ ฯ โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ (\mu\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\mu\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\rho\tau) . Then ( ฮผ โ ฯ โ ฯ โง โ ฮผ โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฯ โง โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ (\mu\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\mu\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{L}}}(\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\tau) by (51 ).
Since ( ฯ , ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\sigma,\tau)\in V(M^{I}) , it follows that
( ฮผ โ ฯ โ ฯ โง โ ฮผ โ ฯ โ ฯ ) โ ( ฮผ โ ฯ โ ฯ โง โ ฮผ โ ฯ โ ฯ ) โ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript โ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ (\mu\rho\sigma\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\mu\rho\tau)\mathrel{{\mathcal{R}}}(\mu\rho\tau\wedge_{\mathrel{{\mathcal{L}}}}\mu\rho\sigma) and so ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โ V โ ( M I ) ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ superscript ๐ ๐ผ (\rho\sigma,\rho\tau)\in V(M^{I}) . Thus
(52 ) holds and so does the lemma.
โก โก \square
Corollary 8.23
Let D : ฮ i = 1 ฮด โ ( X i , M i ) ร ฮ i = 1 ฮด โ ( X i , M i ) โ IN ยฏ : ๐ท โ superscript subscript ฮ ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ฮ ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ยฏ IN D:\Pi_{i=1}^{\delta}(X_{i},M_{i})\times\Pi_{i=1}^{\delta}(X_{i},M_{i})\to\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}} be the length function defined by
D โ ( ฮผ , ฮฝ ) = sup โ { j โฃ ฮผ | X j ร โฆ ร X 1 = ฮฝ | X j ร โฆ ร X 1 } . ๐ท ๐ ๐ sup conditional-set ๐ evaluated-at ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 evaluated-at ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 D(\mu,\nu)=\mbox{sup}\{j\mid\mu|_{X_{j}\times\ldots\times X_{1}}=\nu|_{X_{j}\times\ldots\times X_{1}}\}.
Then D โ ( ฯ ฯ , ฯ ฯ ) = H Y โ ( ฯ , ฯ ) ๐ท subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ D(\varphi_{\sigma},\varphi_{\tau})=H_{Y}(\sigma,\tau) for all
ฯ , ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ ๐
subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) .
Proof .โWrite X j ^ = X j ร โฆ ร X 1 ^ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 1 \widehat{X_{j}}=X_{j}\times\ldots\times X_{1} . Note that
X j ^ = ( X j ^ โฉ im โ ฯ ) โช ( X j ^ โ im โ ฯ ) . ^ subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ \widehat{X_{j}}=(\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi)\cup(\widehat{X_{j}}\setminus\mbox{im}\psi).
(53)
We show by induction on j ๐ j that
ฯ ฯ | X j ^ = ฯ ฯ | X j ^ โ ฯ ฯ | X j ^ โฉ im โ ฯ = ฯ ฯ | X j ^ โฉ im โ ฯ โ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ \varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j}}}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j}}}\Leftrightarrow\varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi}
(54)
holds for all ฯ , ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ ๐
subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \sigma,\tau\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) and j โ IN ๐ IN j\in{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N} .
The case j = 0 ๐ 0 j=0 being trivial, assume that
j > 0 ๐ 0 j>0 and (54 ) holds for j โ 1 ๐ 1 j-1 . Let x = ( x j , โฆ , x 1 ) โ X j ^ โ im โ ฯ ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ โฆ subscript ๐ฅ 1 ^ subscript ๐ ๐ im ๐ x=(x_{j},\ldots,x_{1})\in\widehat{X_{j}}\setminus\mbox{im}\psi and assume that
ฯ ฯ | X j ^ โฉ im โ ฯ = ฯ ฯ | X j ^ โฉ im โ ฯ . evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ \varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi}.
(55)
We must show that either x โ dom โ ฯ ฯ โช dom โ ฯ ฯ ๐ฅ dom subscript ๐ ๐ dom subscript ๐ ๐ x\notin\mbox{dom}\varphi_{\sigma}\cup\mbox{dom}\varphi_{\tau} or else x โ ฯ ฯ = x โ ฯ ฯ ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ x\varphi_{\sigma}=x\varphi_{\tau} .
Suppose first that x โ dom โ ฯ ฯ โ im โ ฯ ๐ฅ dom subscript ๐ ๐ im ๐ x\in\mbox{dom}\varphi_{\sigma}\setminus\mbox{im}\psi . Then
( x j โ 1 , โฆ , x 1 ) = ( f โ ( v j โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 (x_{j-1},\ldots,x_{1})=(f(v_{j-1}),\ldots,f(v_{1})) for some
( v j โ 1 , โฆ , v 1 , r 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 Ray subscript ๐ 0 ๐ (v_{j-1},\ldots,v_{1},r_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) such that
| ( Sons โ ( v j โ 1 ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{j-1}))\sigma|>1 . Then ( f โ ( v j โ 1 ) , โฆ , f โ ( v 1 ) ) โ im โ ฯ ๐ subscript ๐ฃ ๐ 1 โฆ ๐ subscript ๐ฃ 1 im ๐ (f(v_{j-1}),\ldots,f(v_{1}))\in\mbox{im}\psi and since ฯ ฯ , ฯ ฯ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐
\varphi_{\sigma},\varphi_{\tau} are sequential,
(55 )
yields ฯ ฯ | X j โ 1 ^ โฉ im โ ฯ = ฯ ฯ | X j โ 1 ^ โฉ im โ ฯ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ 1 im ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ 1 im ๐ \varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j-1}}\cap\mbox{im}\psi}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j-1}}\cap\mbox{im}\psi} and ( Sons โ ( v j โ 1 ) ) โ ฯ = ( Sons โ ( v j โ 1 ) ) โ ฯ Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ (\mbox{Sons}(v_{j-1}))\sigma=(\mbox{Sons}(v_{j-1}))\tau . Hence
| ( Sons โ ( v j โ 1 ) ) โ ฯ | = | ( Sons โ ( v j โ 1 ) ) โ ฯ | > 1 Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ Sons subscript ๐ฃ ๐ 1 ๐ 1 |(\mbox{Sons}(v_{j-1}))\tau|=|(\mbox{Sons}(v_{j-1}))\sigma|>1 and
x โ ฯ ฯ = ( x j , ( x j โ 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ ฯ ) = ( x j , ( x j โ 1 , โฆ , x 1 ) โ ฯ ฯ ) = x โ ฯ ฯ . ๐ฅ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ 1 โฆ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ ๐ ๐ฅ subscript ๐ ๐ x\varphi_{\tau}=(x_{j},(x_{j-1},\ldots,x_{1})\varphi_{\tau})=(x_{j},(x_{j-1},\ldots,x_{1})\varphi_{\sigma})=x\varphi_{\sigma}.
The case x โ im โ ฯ ๐ฅ im ๐ x\in\mbox{im}\psi follows directly from (55 ). By
symmetry, we get ฯ ฯ | X j ^ = ฯ ฯ | X j ^ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ \varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j}}}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j}}} . Thus (54 ) holds.
Now it suffices to show that
ฯ ฯ | X j ^ = ฯ ฯ | X j ^ โ H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ j . โ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ \varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j}}}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j}}}\Leftrightarrow H_{Y}(\sigma,\tau)\geq j.
(56)
Indeed, ฯ ฯ | X j ^ โฉ im โ ฯ = ฯ ฯ | X j ^ โฉ im โ ฯ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ evaluated-at subscript ๐ ๐ ^ subscript ๐ ๐ im ๐ \varphi_{\sigma}|_{\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi}=\varphi_{\tau}|_{\widehat{X_{j}}\cap\mbox{im}\psi} if and only if ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ ฯ โ ฯ = ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ ฯ โ ฯ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ ๐ (v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{\sigma}\psi=(v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{\tau}\psi for every
( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 Ray subscript ๐ 0 ๐ (v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T) . Since ฯ ๐ \psi is one-to-one,
this is equivalent to
โ ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ Ray โ ( r 0 , T ) ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ ฯ = ( v j , โฆ , v 1 , r 0 ) โ ฮธ ฯ . formulae-sequence for-all subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 Ray subscript ๐ 0 ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ โฆ subscript ๐ฃ 1 subscript ๐ 0 subscript ๐ ๐ \forall(v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\in\mbox{Ray}(r_{0},T)\hskip 19.91684pt(v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{\sigma}=(v_{j},\ldots,v_{1},r_{0})\theta_{\tau}.
(57)
The vertices of T ๐ T with depth j ๐ j are precisely those of the form
[ j , ฯ ] ๐ ๐ [j,\rho] with ฯ โ Rh Y โ ( M I ) ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ \rho\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I}) . Since ฮธ ฯ subscript ๐ ๐ \theta_{\sigma} and
ฮธ ฯ subscript ๐ ๐ \theta_{\tau} are sequential, (57 ) is
equivalent to
โ ฯ โ Rh Y โ ( M I ) โ [ j , ฯ ] โ ฯ = [ j , ฯ ] โ ฯ for-all ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ \forall\rho\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\;[j,\rho]\sigma=[j,\rho]\tau
and so to
โ ฯ โ Rh Y โ ( M I ) โ H Y โ ( ฯ โ ฯ , ฯ โ ฯ ) โฅ j . for-all ๐ subscript Rh ๐ superscript ๐ ๐ผ subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ \forall\rho\in\mbox{Rh}_{Y}(M^{I})\;H_{Y}(\rho\sigma,\rho\tau)\geq j.
By Lemma 8.22 , the latter is equivalent to H Y โ ( ฯ , ฯ ) โฅ j subscript ๐ป ๐ ๐ ๐ ๐ H_{Y}(\sigma,\tau)\geq j and so (56 ) holds as required.
โก โก \square
We present now some further corollaries of Theorem 8.21 .
Corollary 8.24
Let M ๐ M be a Y ๐ Y -semigroup and let ฮด = sup โ { h ๐ฅ โ ( u ) โฃ u โ ฮฆ 3 , Y โ ( M ) } โ IN ยฏ ๐ฟ sup conditional-set subscript โ ๐ฅ ๐ข ๐ข subscript ฮฆ 3 ๐
๐ ยฏ IN \delta=\mbox{sup}\{h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(u)\mid u\in\Phi_{3,Y}(M)\}\in\overline{{\rm I}\kern-2.0pt{\rm N}} . Then there exists
an embedding
ฯ ๐ \varphi of Rh โ ( ( ฮฆ 3 , Y โ ( M ) ) I ) Rh superscript subscript ฮฆ 3 ๐
๐ ๐ผ \mbox{Rh}((\Phi_{3,Y}(M))^{I}) into an iterated
wreath product of full transformation semigroups
ฮ i = 1 ฮด โ ( X i , M i ) = โฆ โ ( X 2 , M 2 ) โ ( X 1 , M 1 ) superscript subscript ฮ ๐ 1 ๐ฟ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 \Pi_{i=1}^{\delta}(X_{i},M_{i})=\ldots\circ(X_{2},M_{2})\circ(X_{1},M_{1})
such that:
(i)
M 2 โ k + 1 subscript ๐ 2 ๐ 1 M_{2k+1} is a submonoid of { Id X 2 โ k + 1 } โช K โ ( X 2 โ k + 1 ) subscript Id subscript ๐ 2 ๐ 1 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 1 \{\mbox{Id}_{X_{2k+1}}\}\cup K(X_{2k+1}) for 2 โ k + 1 โค ฮด 2 ๐ 1 ๐ฟ 2k+1\leq\delta .
(ii)
M 2 โ k + 2 subscript ๐ 2 ๐ 2 M_{2k+2} is a submonoid of S โ ( X 2 โ k + 2 ) โช K โ ( X 2 โ k + 2 ) ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐พ subscript ๐ 2 ๐ 2 S(X_{2k+2})\cup K(X_{2k+2}) for 2 โ k + 2 โค ฮด 2 ๐ 2 ๐ฟ 2k+2\leq\delta ;
if { R ฮป โฃ ฮป โ ฮ } conditional-set subscript ๐
๐ ๐ ฮ \{R_{\lambda}\mid\lambda\in\Lambda\} is the set of all
โ โ \mathrel{{\mathcal{R}}} -classes of ฮฆ 3 , Y โ ( M ) subscript ฮฆ 3 ๐
๐ \Phi_{3,Y}(M) contained in U 2 โ ( k ) โช U 3 โ ( k ) โช U 4 โ ( k ) subscript ๐ 2 ๐ subscript ๐ 3 ๐ subscript ๐ 4 ๐ U_{2}(k)\cup U_{3}(k)\cup U_{4}(k) , then
M 2 โ k + 2 โฉ S โ ( X 2 โ k + 2 ) โ
โ ฮป โ ฮ G ฮป โฒ , subscript ๐ 2 ๐ 2 ๐ subscript ๐ 2 ๐ 2 subscript direct-sum ๐ ฮ subscript superscript ๐บ โฒ ๐ M_{2k+2}\cap S(X_{2k+2})\cong\oplus_{\lambda\in\Lambda}G^{\prime}_{\lambda},
where G ฮป โฒ subscript superscript ๐บ โฒ ๐ G^{\prime}_{\lambda} is a subgroup of G ฮป subscript ๐บ ๐ G_{\lambda} .
(iii)
ฯ ๐ \varphi has the Zeiger property.
Furthermore, if Y ๐ Y is finite, then the
X i subscript ๐ ๐ X_{i} (and consequently the
M i subscript ๐ ๐ M_{i} ) are all finite, and the canonical morphism ฮท : Rh โ ( ( ฮฆ 3 , Y โ ( M ) ) I ) โ M : ๐ โ Rh superscript subscript ฮฆ 3 ๐
๐ ๐ผ ๐ \eta:\mbox{Rh}((\Phi_{3,Y}(M))^{I})\to M is
aperiodic.
Proof .โThe
existence of ฯ ๐ \varphi and its properties follow from Proposition
5.2 (i) and Theorem 8.21 . The aperiodicity of ฮท ๐ \eta
follows from Propositions 5.1 (i) and
5.2 (ii) since the composition of aperiodic morphisms is clearly
aperiodic.
โก โก \square
Let G = โจ A โฉ ๐บ delimited-โจโฉ ๐ด G=\langle A\rangle be an infinite group generated by A = A โช A โ 1 ๐ด ๐ด superscript ๐ด 1 A=A\cup A^{-1} . The
Cayley graph ฮ โ ( G , A ) ฮ ๐บ ๐ด \Gamma(G,A) is the directed labeled graph defined
by
V โ ( ฮ โ ( G , A ) ) = G ๐ ฮ ๐บ ๐ด ๐บ V(\Gamma(G,A))=G ;
E โ ( ฮ โ ( G , A ) ) = { ( g , a , h ) โ G ร A ร G โฃ g โ a = h } ๐ธ ฮ ๐บ ๐ด conditional-set ๐ ๐ โ ๐บ ๐ด ๐บ ๐ ๐ โ E(\Gamma(G,A))=\{(g,a,h)\in G\times A\times G\mid ga=h\} .
The Munn-Margolis-Meakin expansion M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) (see
[13 , 21 , 23 ] is defined by
M 3 โ ( G , A ) = { ( ฮณ , g ) ; ฮณ โ ย is a finite connected
subgraph ofย โ ฮ โ ( G , A ) โ ย andย โ 1 , g โ ฮณ } . subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด ๐พ ๐ ๐พ ย is a finite connected
subgraph ofย ฮ ๐บ ๐ด ย andย 1 ๐
๐พ M_{3}(G,A)=\{(\gamma,g);\;\gamma\mbox{ is a finite connected
subgraph of }\Gamma(G,A)\mbox{ and }1,g\in\gamma\}.
With the binary operation
( ฮณ , g ) โ ( ฮณ โฒ , g โฒ ) = ( ฮณ โช g โ ฮณ โฒ , g โ g โฒ ) , ๐พ ๐ superscript ๐พ โฒ superscript ๐ โฒ ๐พ ๐ superscript ๐พ โฒ ๐ superscript ๐ โฒ (\gamma,g)(\gamma^{\prime},g^{\prime})=(\gamma\cup g\gamma^{\prime},gg^{\prime}),
M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) is a E-unitary inverse A ๐ด A -monoid
[13 ] . Moreover, the morphism
ฮฑ : M 3 โ ( G , A ) โ G ( ฮณ , g ) โฆ g : ๐ผ subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด โ ๐บ ๐พ ๐ maps-to ๐ \begin{array}[]{rcl}\alpha:M_{3}(G,A)&\to&G\\
(\gamma,g)&\mapsto&g\end{array}
provides the maximal group homomorphic image of M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) .
Since a finite graph can have only finitely many
subgraphs, it is easy to see that M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) is finite ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -above as
well.
We recall that a semigroup M ๐ M is orthodox if it is regular and
the subset E โ ( M ) ๐ธ ๐ E(M) of all idempotents of M ๐ M constitutes a subsemigroup
of M ๐ M .
A monoid M ๐ M is said to be an orthodox covering of a group G ๐บ G
if M ๐ M is orthodox and there exists an onto homomorphism ฯ : M โ G : ๐ โ ๐ ๐บ \varphi:M\to G
such that 1 โ ฯ โ 1 = E โ ( M ) 1 superscript ๐ 1 ๐ธ ๐ 1{\varphi^{-1}}=E(M) .
Corollary 8.25
Let Let G = โจ A โฉ ๐บ delimited-โจโฉ ๐ด G=\langle A\rangle be an infinite group. Then
Rh A โ ( M 3 โ ( G , A ) ) subscript Rh ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด \mbox{Rh}_{A}(M_{3}(G,A)) is an orthodox covering of G ๐บ G and there
exists an embedding
ฯ ๐ \varphi of Rh A โ ( M 3 โ ( G , A ) ) subscript Rh ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด \mbox{Rh}_{A}(M_{3}(G,A)) into an iterated
wreath product of full transformation semigroups
ฮ i = 1 โ โ ( X i , M i ) = โฆ โ ( X 2 , M 2 ) โ ( X 1 , M 1 ) superscript subscript ฮ ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ โฆ subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 1 \Pi_{i=1}^{\infty}(X_{i},M_{i})=\ldots\circ(X_{2},M_{2})\circ(X_{1},M_{1})
such that:
(i)
M i subscript ๐ ๐ M_{i} is a finite submonoid of { 1 X i } โช K โ ( X i ) subscript 1 subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐ ๐ \{1_{X_{i}}\}\cup K(X_{i}) for
i ๐ i odd.
(ii)
M i subscript ๐ ๐ M_{i} is a finite submonoid of S โ ( X i ) โช K โ ( X i ) ๐ subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐ ๐ S(X_{i})\cup K(X_{i}) for i ๐ i even;
the local groups are then finite subgroups of G ๐บ G .
(iii)
ฯ ๐ \varphi has the Zeiger property.
Proof .โNote that ( M 3 โ ( G , A ) ) โ { ( { 1 } , 1 ) } subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด 1 1 (M_{3}(G,A))\setminus\{(\{1\},1)\} is an A ๐ด A -semigroup and
( M 3 โ ( G , A ) ) โ
( ( M 3 โ ( G , A ) ) โ { ( { 1 } , 1 ) } ) I subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด superscript subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด 1 1 ๐ผ (M_{3}(G,A))\cong((M_{3}(G,A))\setminus\{(\{1\},1)\})^{I} . Since G ๐บ G
is infinite, it follows easily that M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) has arbitrarily long
๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -chains and so
sup โ { h ๐ฅ โ ( u ) โฃ u โ M 3 โ ( G , A ) } = ฯ sup conditional-set subscript โ ๐ฅ ๐ข ๐ข subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด ๐ \mbox{sup}\{h_{\mathrel{{\mathcal{J}}}}(u)\mid u\in M_{3}(G,A)\}=\omega . Since M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) is finite
๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -above, the existence of ฯ ๐ \varphi
and its properties follow from Theorem 8.21 and its proof, since any local
group must be the Schรผtzenberger group of some ๐ฅ ๐ฅ \mathrel{{\mathcal{J}}} -class and
therefore a (group) โ โ \mathrel{{\mathcal{H}}} -class since M 3 โ ( G , A ) subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด M_{3}(G,A) is inverse. It follows
that such a group must be a finite subgroup of G ๐บ G (see [13 ]
for more details).
By Proposition 5.1 (ii), Rh A โ ( M 3 โ ( G , A ) ) subscript Rh ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด \mbox{Rh}_{A}(M_{3}(G,A)) is regular. We consider
the canonical morphisms ฮท : Rh A โ ( M 3 โ ( G , A ) ) โ M 3 โ ( G , A ) : ๐ โ subscript Rh ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด \eta:\mbox{Rh}_{A}(M_{3}(G,A))\to M_{3}(G,A) and ฮฑ : M 3 โ ( G , A ) โ G : ๐ผ โ subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด ๐บ \alpha:M_{3}(G,A)\to G . Clearly, 1 โ ฮฑ โ 1 = E โ ( M 3 โ ( G , A ) ) 1 superscript ๐ผ 1 ๐ธ subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด 1\alpha^{-1}=E(M_{3}(G,A)) . By Proposition
5.1 (iii),
1 โ ( ฮท โ ฮฑ ) โ 1 = 1 โ ฮฑ โ 1 โ ฮท โ 1 = ( E โ ( M 3 โ ( G , A ) ) ) โ ฮท โ 1 = E โ ( Rh A โ ( M 3 โ ( G , A ) ) ) 1 superscript ๐ ๐ผ 1 1 superscript ๐ผ 1 superscript ๐ 1 ๐ธ subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด superscript ๐ 1 ๐ธ subscript Rh ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด 1(\eta\alpha)^{-1}=1\alpha^{-1}\eta^{-1}=(E(M_{3}(G,A)))\eta^{-1}=E(\mbox{Rh}_{A}(M_{3}(G,A)))
and so
Rh A โ ( M 3 โ ( G , A ) ) subscript Rh ๐ด subscript ๐ 3 ๐บ ๐ด \mbox{Rh}_{A}(M_{3}(G,A)) is an orthodox covering of G ๐บ G .
โก โก \square