Basic properties of Fedosov and Riemannian supermanifolds

M. Asoreya, B. Geyerb, P.M. Lavrova,c and O.V. Radchenkoc

aDepartamento de Física Teórica, Facultad de Ciencias Universidad de Zaragoza,
50009 Zaragoza, Spain
bInstitute of Theoretical Physics,Leipzig University,
D-04109 Leipzig, Germany
cDepartment of Mathematical Analysis,Tomsk State Pedagogical University,
634041 Tomsk, Russia

We discuss some differences in the properties of both even and odd Fedosov and Riemannian supermanifolds.

A Fedosov supermanifold (M,ω,Γ)𝑀𝜔Γ(M,\omega,\Gamma) is defined as a symplectic supermanifold (M,ω)𝑀𝜔(M,\omega) equipped with a symmetric connection ΓΓ\Gamma (or covariant derivative \nabla) compatible with a given symplectic structure ω𝜔\omega: ω=0𝜔0\omega\nabla=0.111We use conventions and definitions adopted in [1, 2, 3]. In local coordinates {xi},ϵ(xi)=ϵisuperscript𝑥𝑖italic-ϵsuperscript𝑥𝑖subscriptitalic-ϵ𝑖\{x^{i}\},\;\epsilon(x^{i})=\epsilon_{i}, on the supermanifold M𝑀M the symplectic structure is ω=ωijdxjdxi,ωij=(1)ϵiϵjωjiformulae-sequence𝜔subscript𝜔𝑖𝑗𝑑superscript𝑥𝑗𝑑superscript𝑥𝑖subscript𝜔𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝜔𝑗𝑖\omega=\omega_{ij}dx^{j}\wedge dx^{i},\quad\omega_{ij}=-(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}\omega_{ji} (Grassmann parity of the symplectic structure, ϵ(ω),italic-ϵ𝜔\epsilon(\omega), is equal to 0 for even structure and 1 for odd structure) and the compatibility condition is ωijk=ωij,kΓijk+Γjik(1)ϵiϵj=0subscript𝜔𝑖𝑗subscript𝑘subscript𝜔𝑖𝑗𝑘subscriptΓ𝑖𝑗𝑘subscriptΓ𝑗𝑖𝑘superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗0\omega_{ij}\nabla_{k}=\omega_{ij,k}-\Gamma_{ijk}+\Gamma_{jik}(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}=0 where Γijk=ωinΓjkn,ϵ(Γijk)=ϵ(ω)+ϵi+ϵj+ϵkformulae-sequencesubscriptΓ𝑖𝑗𝑘subscript𝜔𝑖𝑛subscriptsuperscriptΓ𝑛𝑗𝑘italic-ϵsubscriptΓ𝑖𝑗𝑘italic-ϵ𝜔subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑘\Gamma_{ijk}=\omega_{in}\Gamma^{n}_{\;jk},\quad\epsilon(\Gamma_{ijk})=\epsilon(\omega)+\epsilon_{i}+\epsilon_{j}+\epsilon_{k} and ΓjkisubscriptsuperscriptΓ𝑖𝑗𝑘\Gamma^{i}_{\;jk} are components of the connection ΓΓ\Gamma. Notice that for a given symplectic structure ω𝜔\omega there exists a large family of connections satisfying the compatibility condition.

The curvature tensor field Rmjkisubscriptsuperscript𝑅𝑖𝑚𝑗𝑘R^{i}_{\;mjk} is defined in terms of the commutator of covariant derivatives, [i,j]=ij(1)ϵiϵjjisubscript𝑖subscript𝑗subscript𝑖subscript𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑗subscript𝑖[\nabla_{i},\nabla_{j}]=\nabla_{i}\nabla_{j}-(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}\nabla_{j}\nabla_{i}, whose action on a vector field Tisuperscript𝑇𝑖T^{i} is Ti[j,k]=(1)ϵm(ϵi+1)TmRmjkisuperscript𝑇𝑖subscript𝑗subscript𝑘superscript1subscriptitalic-ϵ𝑚subscriptitalic-ϵ𝑖1superscript𝑇𝑚subscriptsuperscript𝑅𝑖𝑚𝑗𝑘T^{i}[\nabla_{j},\nabla_{k}]=-(-1)^{\epsilon_{m}(\epsilon_{i}+1)}T^{m}R^{i}_{\;mjk}.

It is convenient to describe the basic properties of Fedosov supermanifolds in terms of the symplectic curvature tensor Rijkl=ωinRjkln,ϵ(Rijkl)=ϵ(ω)+ϵi+ϵj+ϵk+ϵl,formulae-sequencesubscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙subscript𝜔𝑖𝑛subscriptsuperscript𝑅𝑛𝑗𝑘𝑙italic-ϵsubscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙italic-ϵ𝜔subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙R_{ijkl}=\omega_{in}R^{n}_{\;\;jkl},\quad\epsilon(R_{ijkl})=\epsilon(\omega)+\epsilon_{i}+\epsilon_{j}+\epsilon_{k}+\epsilon_{l},. This tensor obeys the symmetry properties

Rijkl=(1)ϵkϵlRijlk,Rijkl=(1)ϵiϵjRjikl,formulae-sequencesubscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙subscript𝑅𝑖𝑗𝑙𝑘subscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑅𝑗𝑖𝑘𝑙\displaystyle R_{ijkl}=-(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{l}}R_{ijlk}\,,\quad R_{ijkl}=(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}R_{jikl}\,, (1)

and satisfies the Jacobi identity

(1)ϵjϵlRijkl+(1)ϵlϵkRiljk+(1)ϵkϵjRiklj=0,superscript1subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑙subscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑙subscriptitalic-ϵ𝑘subscript𝑅𝑖𝑙𝑗𝑘superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑅𝑖𝑘𝑙𝑗0\displaystyle(-1)^{\epsilon_{j}\epsilon_{l}}R_{ijkl}+(-1)^{\epsilon_{l}\epsilon_{k}}R_{iljk}+(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{j}}R_{iklj}=0\,, (2)

the Bianchi identity

(1)ϵkϵmRijkl;m+(1)ϵlϵmRijmk;l+(1)ϵkϵlRijlm;k=0,superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑚subscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙𝑚superscript1subscriptitalic-ϵ𝑙subscriptitalic-ϵ𝑚subscript𝑅𝑖𝑗𝑚𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙subscript𝑅𝑖𝑗𝑙𝑚𝑘0\displaystyle(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{m}}R_{ijkl;m}+(-1)^{\epsilon_{l}\epsilon_{m}}R_{ijmk;l}+(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{l}}R_{ijlm;k}=0\,, (3)

and the special symplectic identity

Rijkl+(1)ϵl(ϵi+ϵk+ϵj)Rlijk+(1)(ϵk+ϵl)(ϵi+ϵj)Rklij+(1)ϵi(ϵj+ϵl+ϵk)Rjkli=0.subscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑙subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑅𝑙𝑖𝑗𝑘superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑅𝑘𝑙𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑙subscriptitalic-ϵ𝑘subscript𝑅𝑗𝑘𝑙𝑖0\displaystyle R_{ijkl}+(-1)^{\epsilon_{l}(\epsilon_{i}+\epsilon_{k}+\epsilon_{j})}R_{lijk}+(-1)^{(\epsilon_{k}+\epsilon_{l})(\epsilon_{i}+\epsilon_{j})}R_{klij}+(-1)^{\epsilon_{i}(\epsilon_{j}+\epsilon_{l}+\epsilon_{k})}R_{jkli}=0. (4)

We see that there are no formal differences in the properties of even and odd Fedosov supermanifolds on the level of symplectic curvature tensor. With the curvature tensor, Rijklsubscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙R_{ijkl}, and the inverse tensor field ωijsuperscript𝜔𝑖𝑗\omega^{ij} (ωij=(1)ϵ(ω)+ϵiϵjωjisuperscript𝜔𝑖𝑗superscript1italic-ϵ𝜔subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗superscript𝜔𝑗𝑖\omega^{ij}=-(-1)^{\epsilon(\omega)+\epsilon_{i}\epsilon_{j}}\omega^{ji}) of the symplectic structure ωijsubscript𝜔𝑖𝑗\omega_{ij}, one can construct the only tensor field of type (0,2)02(0,2),

Kij=ωknRnikj(1)ϵiϵk+(ϵ(ω)+1)(ϵk+ϵn)=Rikjk(1)ϵk(ϵi+1),ϵ(Kij)=ϵi+ϵj.formulae-sequencesubscript𝐾𝑖𝑗superscript𝜔𝑘𝑛subscript𝑅𝑛𝑖𝑘𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑘italic-ϵ𝜔1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑛subscriptsuperscript𝑅𝑘𝑖𝑘𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑖1italic-ϵsubscript𝐾𝑖𝑗subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗\displaystyle K_{ij}=\omega^{kn}R_{nikj}(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{k}+(\epsilon(\omega)+1)(\epsilon_{k}+\epsilon_{n})}\;=\;R^{k}_{\;\;ikj}\;(-1)^{\epsilon_{k}(\epsilon_{i}+1)},\quad\epsilon(K_{ij})=\epsilon_{i}+\epsilon_{j}. (5)

This tensor satisfies the relations [1]

[1+(1)ϵ(ω)](Kij(1)ϵiϵjKji)=0,delimited-[]1superscript1italic-ϵ𝜔subscript𝐾𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝐾𝑗𝑖0\displaystyle[1+(-1)^{\epsilon(\omega)}](K_{ij}-(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}K_{ji})=0\,, (6)

and is called the Ricci tensor. In the even case this tensor is symmetric whereas in the odd case there are not restrictions on its (generalized) symmetry properties. The scalar curvature tensor K𝐾K is defined by the formula K=ωjiKij(1)ϵi+ϵj𝐾superscript𝜔𝑗𝑖subscript𝐾𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗K=\omega^{ji}K_{ij}(-1)^{\epsilon_{i}+\epsilon_{j}}. From the symmetry properties of Rijklsubscript𝑅𝑖𝑗𝑘𝑙R_{ijkl}, it follows that

[1+(1)ϵ(ω)]K=0.delimited-[]1superscript1italic-ϵ𝜔𝐾0\displaystyle[1+(-1)^{\epsilon(\omega)}]K=0. (7)

Therefore as in the case of Fedosov manifolds [4], even Fedosov supermanifolds have vanishing scalar curvature K𝐾K. However, for odd Fedosov supermanifolds this curvature is, in general, not vanishing. This fact was quite recently used in Ref. [5] to generalize the BV formalism [6].

A Riemannian supermanifold (M,g,Γ)𝑀𝑔Γ(M,g,\Gamma) is defined as a metric supermanifold (M,g)𝑀𝑔(M,g) equipped with a symmetric connection ΓΓ\Gamma (or covariant derivative \nabla) compatible with a given metric structure g𝑔g: g=0𝑔0g\nabla=0. In local coordinates on the supermanifold M𝑀M the metric structure is g=gijdxjdxi,gij=(1)ϵiϵjgjiformulae-sequence𝑔subscript𝑔𝑖𝑗𝑑superscript𝑥𝑗𝑑superscript𝑥𝑖subscript𝑔𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑔𝑗𝑖g=g_{ij}dx^{j}dx^{i},\quad g_{ij}=(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}g_{ji} (Grassmann parity of the metric structure, ϵ(g),italic-ϵ𝑔\epsilon(g), is equal to 0 for even structure and 1 for odd structure) and the compatibility condition is gijk=gij,kΓijkΓjik(1)ϵiϵj=0subscript𝑔𝑖𝑗subscript𝑘subscript𝑔𝑖𝑗𝑘subscriptΓ𝑖𝑗𝑘subscriptΓ𝑗𝑖𝑘superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗0g_{ij}\nabla_{k}=g_{ij,k}-\Gamma_{ijk}-\Gamma_{jik}(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}=0 where Γijk=ginΓjkn,ϵ(Γijk)=ϵ(g)+ϵi+ϵj+ϵkformulae-sequencesubscriptΓ𝑖𝑗𝑘subscript𝑔𝑖𝑛subscriptsuperscriptΓ𝑛𝑗𝑘italic-ϵsubscriptΓ𝑖𝑗𝑘italic-ϵ𝑔subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑘\Gamma_{ijk}=g_{in}\Gamma^{n}_{\;jk},\quad\epsilon(\Gamma_{ijk})=\epsilon(g)+\epsilon_{i}+\epsilon_{j}+\epsilon_{k} and ΓjkisubscriptsuperscriptΓ𝑖𝑗𝑘\Gamma^{i}_{\;jk} are components of the connection ΓΓ\Gamma. Notice that for a given metric structure g𝑔g there exists the unique symmetric connection ΓjkisubscriptsuperscriptΓ𝑖𝑗𝑘\Gamma^{i}_{\;jk} which is compatible with a given metric structure,

Γkil=12glj(gij,k(1)ϵkϵi+gjk,i(1)ϵiϵjgki,j(1)ϵkϵj)(1)ϵjϵi+ϵj+ϵ(g)(ϵj+ϵl),subscriptsuperscriptΓ𝑙𝑘𝑖12superscript𝑔𝑙𝑗subscript𝑔𝑖𝑗𝑘superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑖subscript𝑔𝑗𝑘𝑖superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑔𝑘𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗italic-ϵ𝑔subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑙\displaystyle\Gamma^{l}_{\;ki}=\frac{1}{2}g^{lj}\Big{(}g_{ij,k}(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{i}}+g_{jk,i}(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}-g_{ki,j}(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{j}}\Big{)}(-1)^{\epsilon_{j}\epsilon_{i}+\epsilon_{j}+\epsilon(g)(\epsilon_{j}+\epsilon_{l})}, (8)

where gijsuperscript𝑔𝑖𝑗g^{ij} is the inverse tensor field of the metric gijsubscript𝑔𝑖𝑗g_{ij} (gij=(1)ϵ(g)+ϵiϵjgji,ϵ(gij)=ϵ(g)+ϵi+ϵj).g^{ij}=(-1)^{\epsilon(g)+\epsilon_{i}\epsilon_{j}}g^{ji},\quad\epsilon(g^{ij})=\epsilon(g)+\epsilon_{i}+\epsilon_{j}).

The curvature tensor ijkl=ginjklnsubscript𝑖𝑗𝑘𝑙subscript𝑔𝑖𝑛subscriptsuperscript𝑛𝑗𝑘𝑙{\cal R}_{ijkl}=g_{in}{\cal R}^{n}_{\;jkl} (ϵ(ijkl)=ϵ(g)+ϵi+ϵj+ϵk+ϵl)italic-ϵsubscript𝑖𝑗𝑘𝑙italic-ϵ𝑔subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙(\epsilon({\cal R}_{ijkl})=\epsilon(g)+\epsilon_{i}+\epsilon_{j}+\epsilon_{k}+\epsilon_{l}), obeys the symmetry properties

ijkl=(1)ϵkϵlijlk,ijkl=(1)ϵiϵjjikl,ijkl=klij(1)(ϵi+ϵj)(ϵk+ϵl)formulae-sequencesubscript𝑖𝑗𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙subscript𝑖𝑗𝑙𝑘formulae-sequencesubscript𝑖𝑗𝑘𝑙superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑗𝑖𝑘𝑙subscript𝑖𝑗𝑘𝑙subscript𝑘𝑙𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑙\displaystyle{\cal R}_{ijkl}=-(-1)^{\epsilon_{k}\epsilon_{l}}{\cal R}_{ijlk},\quad{\cal R}_{ijkl}=-(-1)^{\epsilon_{i}\epsilon_{j}}{\cal R}_{jikl},\quad{\cal R}_{ijkl}={\cal R}_{klij}(-1)^{(\epsilon_{i}+\epsilon_{j})(\epsilon_{k}+\epsilon_{l})} (9)

and satisfies the Jacobi identity (2) and the Bianchi identity (3). Again we find that on the level of the curvature tensor there are no differences in the basic properties of even and odd Riemannian supermanifolds.

From the curvature tensor ijklsubscript𝑖𝑗𝑘𝑙{\cal R}_{ijkl} and the inverse tensor field gijsuperscript𝑔𝑖𝑗g^{ij} of the metric gijsubscript𝑔𝑖𝑗g_{ij} one can define the only tensor field of type (0,2)02(0,2):

ij=ikjk(1)ϵk(ϵi+1)=gknnikj(1)(ϵk+ϵn)(ϵ(g)+1)+ϵiϵk,ϵ(ij)=ϵi+ϵj.formulae-sequencesubscript𝑖𝑗subscriptsuperscript𝑘𝑖𝑘𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑖1superscript𝑔𝑘𝑛subscript𝑛𝑖𝑘𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑘subscriptitalic-ϵ𝑛italic-ϵ𝑔1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑘italic-ϵsubscript𝑖𝑗subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗\displaystyle{\cal R}_{ij}={\cal R}^{k}_{\;\;ikj}(-1)^{\epsilon_{k}(\epsilon_{i}+1)}=g^{kn}{\cal R}_{nikj}(-1)^{(\epsilon_{k}+\epsilon_{n})(\epsilon(g)+1)+\epsilon_{i}\epsilon_{k}},\quad\epsilon({\cal R}_{ij})=\epsilon_{i}+\epsilon_{j}. (10)

It is the generalized Ricci tensor with the following symmetry properties

Rij=(1)ϵ(g)+ϵiϵjRjisubscript𝑅𝑖𝑗superscript1italic-ϵ𝑔subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗subscript𝑅𝑗𝑖\displaystyle R_{ij}=(-1)^{\epsilon(g)+\epsilon_{i}\epsilon_{j}}R_{ji} (11)

depending on Riemannian supermanifolds to be even or odd. A further contraction defines the scalar curvature

=gjiij(1)ϵi+ϵj,ϵ()=ϵ(g)formulae-sequencesuperscript𝑔𝑗𝑖subscript𝑖𝑗superscript1subscriptitalic-ϵ𝑖subscriptitalic-ϵ𝑗italic-ϵitalic-ϵ𝑔\displaystyle{\cal R}=g^{ji}{\cal R}_{ij}\;(-1)^{\epsilon_{i}+\epsilon_{j}},\quad\epsilon({\cal R})=\epsilon(g) (12)

which, in general, is not equal to zero. Notice that for an odd metric structure the scalar curvature tensor squared is identically equal to zero, 2=0superscript20{\cal R}^{2}=0.

From the Bianchi identity one can deduce the following relation between the scalar curvature and the Ricci tensor

,i=[1+(1)ϵ(g)]i;jj(1)ϵj(ϵi+1),\displaystyle{\cal R}_{,i}=[1+(-1)^{\epsilon(g)}]{\cal R}^{j}_{\;\;i;j}(-1)^{\epsilon_{j}(\epsilon_{i}+1)}, (13)

which in the even case is nothing but ,i=2i;jj(1)ϵj(ϵi+1){\cal R}_{,i}=2{\cal R}^{j}_{\;\;i;j}(-1)^{\epsilon_{j}(\epsilon_{i}+1)} , i.e. the supersymmetric generalization of known relation in Riemannian geometry [7]. In the odd case ,i=0{\cal R}_{,i}=0. Therefore odd Riemann supermanifolds have constant scalar curvature, =const𝑐𝑜𝑛𝑠𝑡{\cal R}=const.

References

  • [1] B. Geyer and P.M. Lavrov, Int. J. Mod. Phys., A19, 3195 (2004).
  • [2] P.M. Lavrov and O.V. Radchenko, Theor. Math. Phys., 149, 1474 (2006).
  • [3] M. Asorey and P.M. Lavrov, Fedosov and Riemannian supermanifolds, arXiv:0803.1591.
  • [4] I. Gelfand, V. Retakh and M. Shubin, Adv. Math., 136, 104 (1998); [dg-ga/9707024].
  • [5] I.A. Batalin and K. Bering, Odd Scalar Curvature in Field-Antifield Formalism, arXiv:0708.0400; Odd Scalar Curvature in Anti-Poisson Geometry, arXiv:0712.3699.
  • [6] I.A. Batalin and G.A. Vilkovisky, Phys. Lett., B102, 27 (1981); Phys. Rev., D28, 2567 (1983).
  • [7] L.P. Eisenhart, Riemannian Geometry, Princeton University Press, 1949.